درمان قطعی دروغگویی کودک، علل دروغ گویی در کودکان در این مقاله آورده شده است. دروغ در میان کودکان خردسال و ابتدایی که تازه شروع به درک تمایز و اختلاف بین خیال و واقعیت کرده اند، رایج تر می باشد.
به مرور کودک شما کمی باهوش تر می شود و درک می کند که دروغ گفتن اشتباه است، اما همچنین می‌داند که دروغ میتواند به او کمک کند تا از عواقب و کارهای سخت دوری کند. حال چگونه باید این رفتار را ریشه یابی و حل کرد؟ برای درک این موضوع با ما همراه باشید.
علل دروغ گویی در کودکان
ممکن است بارها شاهد دروغ گفتن از زبان کودک خود بوده اید و این مسئله شما را آزار داده است. متاسفانه برخی از والدین بدون در نظر گرفتن عللی که منجر به گفتن دروغ در کودک شده اند، دست به تنبیه وی می زنند. در این مقاله برخی از علت های رایج دروغ گویی کودکان آورده شده اند:
ترس
برخی خانواده ها تلاش میکنند با خشونت و ایجاد وحشت کودک خود را از عادات بد دور کنند، هرچند این روش پاسخگو نیست و اثر عکس میدهد زیرا این ترس دو نتیجه میتواند داشته باشد، یا این که از ترس تنبیه والدین کم کم به دروغ گویی و تاثیر مثبت آن در تنبیه نشدن عادت کند، یا به زبان دیگر همین خشونت و سخت گیری بیش از حد باعث میشود نه تنها عمل ناپسند اولیه ترک نشود بلکه دروغگویی هم به آن اضافه شود، یا این که به مرور زمان ترسش بریزد و بدون خجالت و با گستاخی بیشتر عمل ناپسند خود را انجام دهد. (بیشتر…)
سازگاری کودک با مدرسه دشوار می باشد، آیا فرزندتان در مدرسه گریه می کند؟ در این شرایط باید یاد بگیرید چگونه با اضطراب جدایی کنار بیایید و کاری کنید که صبح ها راحت تر فرزند خود را در مدرسه رها کنید.
چرا کودک پیش از مدرسه گریه می کند؟
بیشتر بچه ها وقتی به مدرسه برده می شوند به خاطر اضطراب جدایی گریه می کنند، فکر دور شدن از والدینشان باعث گریه آن ها می شود.
علاقه مند کردن کودک به مدرسه دغدغه بسیاری از والدین می باشد. آیا کودک شما در برابر مدرسه رفتن مقاومت می کند؟ مشق های خود را به موقع انجام نمی دهد؟
روش های علاقه مند کردن کودک به مدرسه
نگران نباشید نکات زیر در مورد علاقه مند کردن کودک به مدرسه است و به شما و همسرتان کمک می کند تا بتوانید علاقه مند کردن کودک به مدرسه را تجربه کنید:
۱.خانه خود را پر از کتاب کنید
خانه‌های پر از کتاب سطح تحصیلی کودک را به طور متوسط ۳.۲ سال افزایش می‌دهند. صرفاً داشتن کتاب در خانه (۵۰ کتاب ایده آل است) برای تعیین اهمیت مطالعه و علاقه مند کردن کودک به مدرسه کافی می باشد.
امانت گرفتن کتاب از کتابخانه (هر چند با ارزش باشد) کافی نیست . این واقعیت که والدین به اندازه کافی کتاب ها را در اولویت قرار می دهند تا فضایی برای آن ها در خانه ایجاد کنند، چیزی است که به بچه ها کمک می کند تا از مدرسه و ارتباط با کتاب لذت ببرند.
لازم نیست ۵۰ کتاب را باهم بخرید، اما شروع به برنامه ریزی برای کتابخانه شخصی خود در خانه کنید. اگر قفسه دارید، بخشی را که به کتاب های کودکان اختصاص دهید. اگر نه، یک قفسه ساده برای کودکان به اتاق آن ها اضافه کنید.
سپس او را به کتاب فروشی برده و به عنوان هدیه برای او کتاب بگیرید. به او اجازه دهید تا کتابی که می خواهد را انتخاب کند.
۲. مراقب نحوه صحبت خود در مورد مدرسه باشید
همه مردم از تعطیل شدن مدارس در آخر هفته ها یا تعطیلات خوشحال می شوند همین خوشحالی به کودک نشان می دهد که مدرسه چیز خوبی نمی باشد.
بنابراین، از خود بپرسید: چگونه با فرزند خود در مورد مدرسه صحبت می کنم؟
آیا به او می گویید« یک خبر خوش فردا تعطیل است و مدرسه ای در کار نیست؟»
این تصمیمات کوچک تعیین می کند که آیا مدرسه برای خانواده شما مهم است یا باید از آن دوری کرد. البته آخر هفته‌ها سرگرم‌کننده هستند، زیرا ما می‌توانیم تمام روز را با یکدیگر معاشرت کنیم و دیر از خواب بیدار شویم. اما مراقب باشید که چگونه در مورد مدرسه صحبت می کنید و مطمئن شوید که آن را منفی نشان نمی دهید.
علاقه مند کردن کودک به درس
۳. در تعطیلات مدرسه به یادگیری ادامه دهید
چه چند هفته تعطیلات عید و چه طولانی مدت در تابستان، زمانی که فرزندتان در مدرسه نیست، نوعی «برنامه درسی» جذاب برای او فراهم کنید تا اهمیت علاقه مند کردن کودک به مدرسه را به او نشان دهید.
البته، بچه ها تقریباً همیشه در حال یادگیری هستند، از هر لحظه بازی تا درس خواندن همیشه یاد می گیرند. با این حال، بسیاری از تابستان‌هایم را به یاد می‌آورم که بعدازظهرها تلویزیون تماشا می‌کردم و زمانی که می‌توانستم بیشتر درگیر کتاب و یادگیری باشم.
نباید برنامه سخت و دشواری داشته باشید زیرا خانه مدرسه نیست. اما یادگیری هرگز نباید کنار گذاشته شود این کار باعث افزایش علاقه مند کردن کودک به مدرسه می شود.
۴. قوانینی را در خانه در مورد مدرسه وضع کنید
آیا در مورد مسواک زدن دو بار فکر می کنید؟ احتمالا نه. شما باید هر روز صبح و شب دندان های خود را مسواک بزنید، بعد از استفاده از دستشویی دست های خود را بشویید و قبل از خواب چراغ ها را خاموش کنید.
این قدرت عادات و کارهای روزمره است و همین امر را می توان در مدرسه نیز به کار برد.
به عنوان مثال، می توانید یک برنامه روتین بعد از مدرسه ایجاد کنید که شامل یک میان وعده و چند دقیقه تکالیف درسی باشد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان میز خود را مرتب نگه می دارد.
این روال ها زندگی روزمره شما را برای یادگیری تنظیم می کنند و این انتظار را ایجاد می کنند که مدرسه مهم است.
۵. انتظار داشته باشید فرزندتان به دانشگاه برود
من افرادی را می‌شناسم که بدون چنین انتظاری بزرگ شده‌اند و احساس می‌کردند که ورود به دانشگاه و گذراندن آن دشوارتر است. آن ها باید به تنهایی مراحل ثبت نام را طی می کردند، یا والدینشان علاقه ای نداشت که مدرکی داشته باشند.
همه کسانی که به دانشگاه می روند موفقیت پیدا نمی کنند، همانطور که همه کسانی که به کالج نمی روند با مشکل مواجه نیستند. اما کالج فرصت های زیادی را در دراز مدت ارائه می دهد. درآمد بیشتر و بیکاری کمتر و ایجاد علایق مادام العمر چند مورد از این موارد هستند.
بسیاری از افراد در دانشگاه و تعامل با دیگران متوجه می شوند که چه علایقی در زندگی دارند و یاد می گیرند که چگونه می توانند آن ها را بهتر دنبال کنند.
۶. نشان دهید که چگونه مدرسه بر آینده فرزند شما تأثیر می گذارد
بسیاری از مردم آموزه های مدرسه را مسخره می کنند به طور مثال حتما زیاد شنیده اید که انتگرال چه زمانی به من کمک می کند؟
مسلماً، ما همیشه موضوعاتی را که در مدرسه می آموزیم در زندگی روزمره به کار نمی بریم. ممکن است جزئیاتی که در تاریخ یاد می گیریم و درس های تکالیفی که در آن مطالعه کرده ایم اهمیتی نداشته باشند.
تا به امروز، من هنوز از بسیاری از برنامه های ریاضی که در دوره ابتدایی یاد گرفتم برای یافتن درصد استفاده می کنم.
در مورد نحوه استفاده از آنچه در مدرسه آموخته اید اکنون به عنوان یک بزرگسال صحبت کنید. شاید نوشتن پروپوزال برای کار، با استفاده از مهارت هایی است که در کلاس انگلیسی آموخته اید یکی از این موارد باشد. در بحث ها می توانید نظرات خود را در مورد تاریخ و جغرافیا بهتر بیان کنید زیرا در مدرسه آن ها را آموخته اید.
علاوه بر استفاده مستقیم از آنچه در مدرسه آموخته اید، شما می توانید انتقادی فکر کنید، مشاهده کنید، سوال کنید. شما یاد گرفتید که چگونه استنباط کنید، استدلال کنید و تحقیق کنید و از اینکه چیز جدیدی یاد گرفته اید خوشحال شوید.
و مهمتر از همه به کودک خود بگویید که اگر به مدرسه نمی‌رفتید یا خوب کار نمی‌کردید، چه فرصت هایی ممکن بود وجود نداشته باشند. هرچه برای مدرسه ارزش بیشتری قائل باشیم، شانس ها و انتخاب های بیشتری در بزرگسالی می توانیم داشته باشیم با این کار باعث افزایش علاقه مند کردن کودک به مدرسه می شوید.
چگونه کلاس اولی را به درس علاقه مند کنیم
۷. روی علایق فرزندتان تمرکز کنید
اگر یادگیری برای کودکان در مورد موضوعات مورد علاقه آن ها باشد کودک با علاقه خود درگیر یادگیری می شود و در حقیقت این یادگیری را نوعی سرگرمی می داند. برای این کار ابتدا لازم است که موضوعاتی که فرزندتان به آن علاقه مند است را شناسایی کنید.
به طور مثال ممکن است فرزند شما علاقه زیادی به نجوم و ستارگان داشته باشد می توانید برای او کتاب هایی در این زمینه تهیه کنید یا در کلاس هایی مربوط به نجوم او را ثبت نام کنید.
۸. انواع مختلف سبک های یادگیری را معرفی کنید
هر فرد و کودکی سبک یادگیری خاص خود را دارد که می تواند برای هرکس متفاوت باشد و این بدین معنی نمی باشد که سبک یادگیری یک نفر از دیگری بهتر می باشد. برای اینکه علاقه مند کردن کودک به مدرسه را تجربه کنید بهتراست در ابتدا سبک یادگیری او را شناسایی کنید تا با کمک مشاور بتوانید فرزند خود را بهتر شناخته و از این سبک برای بهبود یادگیری او استفاده کنید.
هفت سبک یادگیری اساسی وجود دارد:
- دیداری
- شنیداری
- کلامی
- فیزیکی
- منطقی (ریاضی)
- اجتماعی
- انفرادی
به طور مثال کودکان اجتماعی به صورت گروهی بهتر یاد می گیرند، کودکانی با سبک یادگیری دیداری با دیدن فیلم های آموزشی بهتر مطلب را درک می کنند و این کار باعث می شود علاقه مند کردن کودک به مدرسه راحت تر شود.
۹. پاداش به تلاش نه نتیجه
پیامی که می خواهید به فرزند خود دهید این است که به سخت کوشی او احترام می گذارید. تمجید از بچه‌ها به خاطر اینکه در هر شرایطی تلاش میکنند حتی اگر موفق نشوند، می تواند به آن ها یاد دهد که تلاش آن ها بیش تر از نتیجه ای که کسب می کنند مهم است.
تمجید از نمرات خوب که به راحتی به دست می‌آیند باعث می شود بچه‌ها احساس کنند که نیازی به تلاش ندارند و تنها نتیجه کافی است حتی اگر به راحتی به دست بیاید.
۱۰. علاقه مند کردن کودک به مدرسه| بگذارید اشتباه کنند
هیچ کس نمی تواند در هر آزمون نمره ۲۰ یا در هر تکلیف نمره عالی بگیرد. در حالی که بچه ها نیاز به تشویق دارند و خوب است که آن ها را وادار کنید تا بیش ترین تلاش خود را بکنند، بدانید که شکست ها طبیعی هستند.
گاهی اوقات تنها راهی که بچه‌ها یاد می‌گیرند چگونه برای مدرسه آماده شوند، این است که بفهمند وقتی آماده نیستند چه اتفاقی می‌افتد بنابراین اجازه دهید گاهی اشتباه کنند و نتیجه آن را درک کنند.
۱۱. تکالیف را تقسیم بندی کنید
با کمک کودک خود تصمیم بگیرید که آیا باید تکالیفش را به قسمت های کوچک تر تقسیم کنید یا خیر و در یک تقویم برنامه ریزی کنید که هر روز چه کاری باید انجام دهد، اگر احساس می کنید تکالیف آن ها سنگین است برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه این تکالیف را تقسیم کنید.
می توانید برای او یک تخته گچی یا وایت برد تهیه کنید و روی آن برنامه روزانه کودک خود را بنویسید.
۱۲. از مشاور کمک بگیرید
یکی از راه‌های علاقه مند کردن کودک به مدرسه، پیدا کردن مشاور کودک مناسب است. اگر تمام کارهای گفته شده را انجام دادید اما بازهم در علاقه مند کردن کودک به مدرسه مشکل داشتید بهترین کار این است که از مشاور کمک بگیرید.
شما می توانید برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه با مراکز تخصصی مشاوره کودک همچون “مرکز مشاوره ستاره” تماس حاصل کنید، رزرو وقت با مشاوران از طریق شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و به وسیله موبایل از طریق شماره های ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.
۱۳.در مورد آینده وسواس نداشته باشید
زمانی که به نظر می رسد فرزند شما هیچ علاقه ای به زندگی خود و ندارد ممکن است نگران آینده او شوید، ممکن است فرزند شما علاقه زیادی به بازی و فیلم نشان دهد و همین باعث اضطراب و ترس شما در مورد آینده کودک شود.
اما هیچ یک از ما نمی توانیم آینده را ببینیم و آن را پیشبینی کنیم. تمرکز بر روی کارهای منفی که فرزندتان انجام می دهد، باعث نمی شود کودکتان کم تر آن را انجام دهد. در عوض، روی ویژگی‌های مثبت فرزندتان تمرکز کنید و به او کمک کنید تا او هم این ویژگی ها را ببیند و برای بهبود آن تلاش کند.
بهتراست که روی همه چیزهایی که برای توسعه و موفقیت لازم است تمرکز کنید، نه فقط بر روی تحصیلات و نمرات. به کودک خود کمک کنید تا در زمینه های اجتماعی، خلاقانه و عاطفی رشد کند.
۱۴.سعی نکنید همه اعمال او را کنترل کنید | چگونه کودک وابسته را به مدرسه بفرستیم
بسیاری از مادران و پدران این احساس را به کودک خود می دهند که تمام جوانب زندگی آن ها را کنترل می کنند.
انگیزه اصلی از کسب علم این است که می توان آینده خود را از طریق اقداماتی که امروز انجام می دهیم ایجاد کنیم. اما اگر بچه ها احساس کنند که والدینشان کاملاً آن ها را کنترل می کنند، انگیزه کمی خواهند داشت.
برخی از والدین حتی جزئی ترین جوانب زندگی کودک خود را نیز کنترل می کنند، نتیجه این است که بچه ها هرگز این احساس را پیدا نمی کنند که مسئول آموزش و زندگی خود هستند.
با توانمندسازی فرزندان خود، احساس استقلال و مسئولیت پذیری را می توانید در آن ها ایجاد کنید.
به عنوان پدر و مادر، حتما از فرزندان خود انتظاراتی دارید. به عنوان مثال، ممکن است از آن ها انتظار داشته باشید که اتاق خود را مرتب نگه دارند و در غیر این صورت با نتیجه آن مواجه خواهند شد.
برای قانون هایی که می گذارید پاسخگو باشید، هر قانونی باید منطقی داشته باشد، سعی کنید این منطق را برای کودک خود توضیح دهید.
به عنوان مثال، می توانید به فرزندان خود بفهمانید که هر هفته بین ساعت ۸ شب تا ۹ شب آماده پاسخگویی به سؤالات مربوط به تکالیف هستید.
۱۵. از پاداش، تنبیه یا تهدید استفاده نکنید
به عنوان والدین، استفاده از پاداش، تنبیه یا تهدید وسوسه انگیز است و ممکن است به نظر منطقی بیاید که با استفاده از این راه ها کودک خود را کنترل کنید.
اما تحقیقات نشان داده است که نه تنها این رویکرد در دراز مدت جواب نمی دهد بلکه باعث می شود که علاقه کودک شما به آموزش از بین برود.
سه دلیل وجود دارد که پاداش و مجازات باعث علاقه مند کردن کودک به مدرسه نمی شود.
- به فرزندان شما می آموزند که آن ها را به خاطر کاری که انجام می دهند دوست دارند نه برای آنچه هستند.
- پاداش‌ها و تنبیه‌ها ممکن است نتایج کوتاه‌مدتی داشته باشند، اما این موضوع را که “چرا فرزند شما انگیزه ندارد؟” را نادیده می گیرد.
- پاداش‌ها و تنبیه تمرکز فرزندانتان را کاملاً روی نتایج قرار میدهد.
پس به جای استفاده از پاداش و تنبیه چه باید کرد؟
در مورد لذت و فواید یادگیری و مطالعه با فرزندان خود بحث کنید و با کمک مشاور سعی کنید علاقه مند کردن کودک به مدرسه را یاد بگیرید.
به آن ها توضیح دهید که بیشتر مشاغل با ارزش نیاز به زمان و تلاش دارند.
با فرزندان خود در مورد امیدها و آرزوهایشان بحث کنید.
با این کار به آن ها کمک می کنید تا رویاهای بزرگ داشته و جرات شکست را داشته باشند. این رویکرد برخلاف پاداش و تنبیه که موقتی می باشد، نوعی انگیزه و انضباط درونی را تولید می کند که برای تمام عمر باقی خواهد ماند.
۱۶. به تمام جنبه های زندگی فرزندان خود علاقه نشان دهید
یکی از کلیدهای علاقه مند کردن کودک به مدرسه این است که به همه جنبه های زندگی آن ها علاقه نشان دهید، نه فقط به تحصیلاتشان یا نمراتی که در مدرسه کسب می کنند.
اگر تنها نگرانی شما این است که فرزندانتان در مدرسه چگونه عمل می کنند، ممکن است این احساس را به فرزند خود دهید که به جای اینکه به عنوان یک شخص با آن ها برخورد کنید تنها نتیجه کارهای آن ها را می خواهید این کار باعث تخریب و برعکس علاقه مند کردن کودک به مدرسه می باشد.
وقتی فرزندانتان در مورد علایقش صحبت می کنند به حرف هایش گوش دهید. آن ها را تشویق کنید تا در فعالیت های غیر مدرسه ای، مانند رقص، نمایش یا ورزش، شرکت کنند. و در مورد پیشرفت این فعالیت ها نیز او را تشویق کنید، به هیچ عنوان علاقه های او را مسخره نکنید.
اینکه نوجوانان و نوجوانان چگونه وقت خود را سپری می کنند برای رشد کلی آن ها بسیار مهم است، بنابراین علاوه بر مدرسه به ویژگی ها و علایق دیگر آن ها نیز توجه کنید.
رویکردی که کاملاً بر مطالعه تمرکز دارد به رشد متعادل فرزندان شما کمک نمی کند، فرزند شما باید علاوه بر درس در مسائل دیگر نیز به رشد کافی برسد تا بتواند فرد کاملی بشود.
نتیجه علاقه مند کردن کودک به مدرسه
من معتقدم که می توانیم تغییرات ساده ای برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه انجام دهیم. با پر کردن خانه خود با کتاب شروع کنید تا نشان دهید که برای خواندن و یادگیری ارزش قائل هستید. نگرش مثبتی نسبت به مدرسه داشته باشید و از ترساندن آن اجتناب کنید.
در طول تعطیلات طولانی مدرسه به یادگیری ادامه دهید و قوانین و روال هایی را در اطراف مدرسه در خانه خود ایجاد کنید( در صورت مشاهده گریه بچه برای رفتن به مدرسه کوتاه نیایید و روال خود را حفظ کنید) و در مورد اینکه مدرسه چگونه آینده فرزندتان را تحت تأثیر قرار می دهد صحبت کنید. و به آن ها نشان دهید که این تحصیلات باعث می شود در آینده بتوانند به دیگران نیز کمک کنند.
با کمک این نکات می توانید مدرسه را به اندازه تعطیلات برای فرزند خود هیجان انگیز کنید.
نویسنده: “کودکانه”
منبع: How to Motivate Your Teenager to Do Better in School: 10 Tips Guaranteed to Work
همکاری کودکان در خانه با توجه به علاقه مندی و سن آن ها می تواند فرصتی ارزشمند برای بالا بردن توانایی و تربیت و رشد کودکان ایجاد کند.
درست است که زمانی که کاری را به کودک خود می سپارید، آن کار کند پیش می رود، اما در عوض شما با این کار عادتی خوب را در کودک خود نهادینه خواهید کرد و رفتارهای مثبتی به او می آموزید. در این بخش از مشاورانه در مورد فواید همکاری کودکان در خانه صحبت خواهیم گفت.
با کمک ما، می آموزید که همکاری کودکان در خانه شامل چه چیزی است، مزایای آن چیست و چگونه می توان آن را در خانه به کار برد.
آموزش همکاری به کودکان پیش دبستانی
کودکان در حین انجام دادن کارهای خانه مثل تا کردن لباس، مرتب کردن اتاق، جارو کردن زمین یا گردگیری سطوح مهارت های هماهنگی حرکات دست و پا را یاد می گیرند. وقتی کودکی که به والدین خود در انجام کارهای خانه کمک می کند، بدون این که بداند مهارت هایی که مربوط هماهنگی اعضای بدنش هستند را تقویت می کند.
فواید مشارکت کودکان در کارهای خانه
۱. قدر والدین را می فهمند.
وقتی والدین تمام مسئولیت ها و کارهای فرزندانشان را بر عهده می گیرند، ممکن است باعث ایجاد این تفکر در فرزندشان شوند که انجام این کارها امری بدیهی و برعهده والدین است؛ از آن جا که کودک وقت و انرژی را برای انجام این کارها صرف نمی کند، پس تصور می کند که وقت و انرژی که والدین برای کارهای او صرف می کنند، مساله ای عادی است.
اما زمانی که خودِ کودک مجبور به انجام کارها و مسئولیت هایی باشد، در جریان ارزش انجام این کارها خواهد شد و بیش از پیش نسبت به زحمات والدین خود قدردان خواهد شد.
۲. حس مهم بودن
وقتی که کاری را به کودک خود محول می کنید، او با خود فکر می کند که به عنوان عضوی از خانواده به رسمیت شناخته شده است و می تواند مسئولیت کاری را به عهده بگیرد و شما به او نیاز دارید، این می تواند باعث ایجاد حس ارزشمندی و مهم بودن در او شود.
تقویت حس مهم بودن در کنار حس برتری جویی باعث می شود فرزند شما در آینده تمایل بیشتری برای انجام کارهای خانه و کمک به شما داشته باشد.
۳. نظم و انضباط
زمانی که مسئولیت انجام کارهایی مثل تا کردن لباس، جمع کردن اتاق، مرتب کردن کمد وسایل را بر عهده فرزند خود قرار می دهید، او یاد می گیرد که باید هر چیزی در جای مناسب خودش باشد و اطرافش را مرتب نگه دارد، پس نظم و انضباط را یاد گرفته و در بزرگسالی نیز فردی نظم پذیر و منضبط خواهد شد.
۴. آموزش مهارت های زندگی | همکاری کودکان در خانه
انجام کارهای خانه، مهارت ها و نیازهای اولیه زندگی را به کودکان یاد می دهند. کارهایی مثل تا کردن لباس، آشپزی، شستن و اتو کردن لباس، مرتب کردن وسایل و اتاق از جمله کارهایی است که از نیازها و مهارت های اولیه برای زندگی هر فردی است.
برای آموزش همکاری کودکان در خانه باید مسئولیت ها و وظایف محول شده به کودکان مطابق با سن آن ها باشد تا بتوانند از پس انجام آن ها بر بیایند، به مرور زمان و بزرگ تر شدن کودک می توان کارها و مسئولیت های بزرگ تر و بیشتری به کودک محول کرد.
۵. خودکفا و متکی به خود بودن
زمانی که مسئولیت انجام کاری را به فرزند خود می سپارید، او یاد می گیرد که چگونه از پس انجام کارهای خود بر بیاید و روی پای خود بایستد و در شرایط خاص به خود متکی باشد نه شما.
۶. ایجاد حس اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری
هر کودک بسته به سن خود، توانایی انجام کارهایی برای خود را دارد، سپردن برخی امور خانه به آن ها باعث می شود که بتوانند مهارت و توانایی خود را بالا برده و به خود متکی شوند. به علاوه مشارکت در امور منزل باعث ایجاد حس خوب نسبت به خودشان، در آن ها می شود در نتیجه اعتماد به نفس کودک افزایش پیدا می کند.
هم چنین سپردن کارهای منزل به فرزند و تعهد در برابر انجام آن می تواند حس مسئولیت پذیری و تعهد را در فرزند شما تقویت کند.
۷. افزایش موفقیت و مشارکت
زمانی که کارها را متناسب با کودک به او محول می کنید و او از پس انجام دادن آن بر می آید، نگرش “من می توانم” در او ایجاد خواهد شد. این دیدگاه در بزرگسالی نیز باعث می شود که این گونه کودکان، در کارهای بیشتری شرکت کنند و روابط فردی موفق تری را تجربه کنند.
۸. توانایی انجام کار گروهی
زمانی که هر یک از اعضای خانواده مسئولیت انجام کاری در منزل را به عهده دارد و همگی به شکل یکپارچه کارها و امور را پیش می برند، کودک نیز اهمیت اتحاد را به خوبی متوجه شده و نقش خود را در این مسیر پیدا می کند.
وقتی کودک در جامعه ای کوچک مثل خانواده، مفهوم یکپارچگی را دریافت کرده است، در بزرگسالی و ورود به جوامع و گروه های بزرگ تر نیز در انجام وظایف محول شده بهتر عمل می خواهد کرد بنابراین آموزش همکاری کودکان در خانه اهمیت زیادی دارد و نباید از آن غافل شد.
نکات مهم همکاری کودکان در خانه
- والدین باید در سپردن کارهای خانه به فرزند خود، عواملی مهمی مثل سن، توانایی جسمی، روحیات و علایق او را در نظر بگیرند.
- والدین نباید فرزند خود را به انجام کاری مجبور کنند.
- پدر و مادر می توانند با تشویق کردن فرزندشان، برای همکاری کودکان در خانه در او انگیزه ایجاد کنند.
- به بچه ها کمک کنید تا بفهمند همکاری کودکان در خانه به چه معناست و مفهوم آن را درک کنند. همکاری یک کلمه بزرگ و یک مهارت پیچیده است بنابراین عادی می باشد که کودک درک درستی نسبت به آن نداشته باشد. در این شرایط یکی از راه‌های کمک به بچه‌ها این است که مهارت پیچیده را به مراحل کوچک‌تر و قابل درک‌تر تقسیم کنیم.
- والدین نباید چند کار را به طور همزمان به کودک محول کنند، زیرا این کار او را سردرگم و بی علاقه می کند.
- والدین باید کاری که می خواهند به فرزندشان محول کنند را دقیقا برایش توضیح دهند.
- والدین برای تقسیم و محول کردن کارهای خانه بین فرزندانشان نباید تفکیک جنسیتی قائل شوند. زیرا گاهی لازم است برای ایجاد استقلال، کارهای بیرون خانه را به دختر واگذار کرد و برای آگاهی دادن به پسر خود در مورد مسئولیت های خانه داری، وظایف و کارهای داخل خانه را به آن ها سپرد.
- والدین نباید به هیچ وجه از کارِ کودک ایراد بگیرند.
- والدین نباید برای سریع تر انجام دادن کارها، به کودک خود استرس وارد کنند.
- والدین نباید توقع تمیز کار کردن و انجام دقیق کارها را از کودک داشته باشند.
- بهتر است والدین کودک خود را در کارهایی مثل آشپزی شرکت دهند و در حین انجام آن تفریح و شادی داشته باشند.
- والدین باید به خاطر کمک در انجام کارهای خانه از فرزند خود قدردانی کنند تا در او انگیزه ایجاد کنند.
- برای افزایش همکاری کودکان در خانه فعالیت هایی را برنامه ریزی کنید که کودکان را تشویق به همکاری کودکان در خانه کند و برای آن ها جالب باشد. اگرچه همکاری می تواند دشوار باشد، اما می تواند سرگرم کننده باشد. یکی از راه‌هایی که والدین می‌توانند همکاری را سرگرم‌کننده کنند، برنامه‌ریزی بازی‌ها و فعالیت‌هایی است که بچه‌ها را تشویق میکند تا با هم کار کنند.
آموزش همکاری کودکان در خانه
آشپزی
برای کودک نقش هایی مانند اندازه گیری آرد، شمارش صحیح تخم مرغ ها، ریختن شیر، چرب کردن تابه و هم زدن تعیین کنید. کودکان باید منتظر نوبت خود باشند، دستورالعمل‌ها را دنبال کنند و در مورد چیزی که می خواهند درست کنند با یکدیگر همکاری کنند.
باغبانی
کودکان می توانند وظایف فردی مانند حفر چاله، شمارش دانه ها، گذاشتن دانه ها در سوراخ ها، زدن خاک روی دانه ها و آبیاری داشته باشند. باغبانی همچنین فرصت همکاری و مسئولیت مستمر را فراهم می کند. به عنوان مثال، روزهای مشخصی از هفته را به کودکان بگویید تا گیاهان را آبیاری کنند، کودک با مشاهده رشد گل مسئولیت پذیری و نتیجه کار و تلاش خود را مشاهده می کند.
کار هنری
پروژه های هنری گروهی مانند کاغذ دیواری و کلاژ فرصتی برای تقسیم کار و همکاری کودکان در خانه فراهم می کند. موضوعی را انتخاب کنید و از کودکان بخواهید به صورت جداگانه برای قسمت های مختلف مجله یا کاغذ دیواری تلاش کنند. به عنوان مثال، اگر هدف ایجاد یک صحنه اجتماعی است، می توانید پس از اتمام پروژه ها آن ها را به نمایش بگذارید و از کودکان بخواهید در مورد قسمت های مختلف آن صحبت کنند و آن را توضیح دهند.
بازی | آموزش همکاری کودکان در خانه
بازی های نقش‌آفرینی که نیاز به همکاری دارند و بچه‌ها درباره انتخاب‌های خوب بحث میکنند به همکاری کودکان در خانه و کارگروهی میان کودکان کمک می کند. برخی از بازی های نقش آفرینی عبارتند از خاله بازی و بازی های مشابه.
پرورش حیوانات
اگر موقعیت و فرصتش را دارید جوجه یا حیوانی که دوست دارید را نگه داشته و از کودک خود بخواهید که از او مراقبت کند. حتما تمام چیزهایی که باید رعایت شود را به کودک بگویید و توضیح کاملی به او بدهید تا بداند که چگونه باید از حیوانش مراقبت کند و چه غذایی به چه میزان باید برای او فراهم کند.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
چگونه کودک را با چالش جدا کردن اتاق کودک آماده کنیم؟
نکاتی در مورد جدا کردن محل خواب کودک از والدین
همه والدین در هر مرحله از رشد کودک با چالش های زیادی روبرو هستند،
همان گونه که باید روش درست غذا خوردن و راه رفتن به کودکان آموزش داده شود، روش دستشویی کردن نیز باید به آن ها یاد داده شود. سن مناسب برای آموزش دستشویی رفتن به کودکان بین ۲ تا ۴ سالگی است. یادگیری دستشویی رفتن نقطه عطفی در تکامل و رشد کودک است و زمانی رخ می دهد که مهارت های جدید فیزیکی، کلامی و حتی اعتماد به نفس در آن ها به سرعت در حال پیشرفت است.
آموزش مهارت های زندگی به کودکان ( ۶ مهارت ضروری)
پس از تامین نیازهای اولیه کودکان بسیار اهمیت دارد تا آموزش مهارت زندگی صورت گیرد و مهارت های زندگی از اولویت های تربیتی می باشند، یکی از مهم ترین وظایف والدین تربیت فرزندان می باشد کودکانی که امروزه در محیط امن خانواده و تحت مراقبت والدین شان هستند به زودی وارد اجتماع می شوند و خانواده را تشکیل می دهند.
در این شرایط والدین الگوی فرزندان می باشد و تمامی رفتار و کارهایشان در ذهن کودک ثبت می شود و تاثیر بسیاری بر روی شخصیت فرد می گذارد در این شرایط والدین باید با مهارت های زندگی و آموزش های لازم آشنا شوند تا بتوانند به کودکان تربیت صحیحی را آموزش دهند، تربیت کودکان بسیار مهم می باشد و امری تخصصی و پیچیده می باشد، بنابراین بهتر است در مواقع حساس از مشاوره کودک کمک بگیرید تا اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار دهند.
آموزش مهارت های زندگی به کودکان، یک کار ضروری
در آموزش مهارت ها، نقش مشاور متخصص به عنوان مکملی در کنار پدر و مادر می باشد و انسان گاهی اوقات به خاطر مشکلات زندگی اش در شرایطی قرار می گیرد که احساس شکست و ناامیدی می کند و به همین دلیل فکر می کند که سختی ها و مشکلات زندگی فراتر از آستانه تحمل او می باشد و او نمی تواند از پس این مشکلات برآید.
در بسیاری از اوقات به خاطر ارتباط با دیگران و رفتارهای برخی از افراد دچار استیصال می شوند و رفتارهای عجولانه و شتاب زده ای نشان می دهند تمامی این مشکلاتی که به وجود می آید به خاطر عدم اطلاعات و آگاهی آن ها و هم چنین ناپختگی و عدم آموزش مناسب مهارت های زندگی به کودکان می باشد.
فرزندان همیشه در محیط خانواده باقی نمی مانند و دیر یا زود وارد اجتماع شده و با مشکلات ریز و درشتی رو به رو می شوند پس باید همان ابتدا مهارت های زندگی به فرزندان آموزش داده شود تا در آینده زندگی بهتری را برای خودشان بسازند، هم چنین یک مشاور با تجربه می تواند به شما کمک کند تا استعداد های کودک تان را کشف نمایید و بهتر با او ارتباط برقرار کنید.
مهارت های زندگی و آموزش آن ها به کودکان
برای این که کودکان در آینده زندگی بهتری داشته باشند باید روانشناسی کودک را در همه مراحل زندگی آن ها در نظر بگیریم، مهارت های زیادی وجود دارد که باید به کودکان آموزش داده شود که در ادامه این مقاله به توضیح برخی از آن ها می پردازیم.
-
آموزش مهارت ارتباط و تعامل با دیگران به کودکان
بچه ها به زودی بزرگ می شوند و وارد اجتماع شده و کار می کنند، ازدواج می کنند و با مسائل مختلفی رو به رو می شوند آن ها در صورتی می توانند به طور دقیق با مسائل و مشکلات کنار بیایند که از قبل برای آن ها آماده شده باشند در صورتی که کودک با خواهر و برادر و دوستانش تعامل داشته باشد در این حالت به صورت تمرینی و موثر خودش را برای مقابله و رویارویی با مشکلات آماده می کند.
کودکان باید بیاموزند در عین این که به دیگران احترام می گذارند و خودشان را کنترل می کنند باید حق دیگران را بگیرند و نظرشان را به راحتی بیان کنند، به طور مثال از کودکان بخواهید یکدیگر را نقاشی کنند و زمانی که یکدیگر را ناراحت کردند و او را رنجاندند قسمتی از نقاشی را پاره کنند در این حالت به آن ها می فهمانید که رنجاندن دیگران چه تاثیر بدی بر آن ها می گذارد و کودک تاثیر این کار را به خوبی متوجه می شود.
-
مدیریت زمان در فرزندان
یکی از مهارت های مهم و اساسی در دوران بزرگسالی مدیریت زمان می باشد، کودک باید مدیریت زمان در زندگی را یاد بگیرد و با فعالیت هایی مفید و بیهوده آشنا شود، مثلا او باید متوجه شود اگر بیش از اندازه تلویزیون مشاهده کند تاثیر بدی بر روی او و زندگی اش خواهد گذاشت.
زمانی که کودک بزرگ شد باید ساعت مخصوص برای خود داشته باشد و بداند که برای بیدار شدن از خواب باید تقلا کند، شما باید کودکتان را تشویق کنید تا کارهای مدرسه شان را دقیق و در زمان مقرر انجام دهند، حتی آن ها می توانند کارهای روزانه شان را یادداشت نمایند تا برنامه درست و خوب برای انجام آن ها داشته باشند، در صورتی که کودک برای انجام به موقع کارهایتان دچار اضطراب و استرس شدیدی می شود در این موقعیت باید راهی را پیدا کنید تا آرامشش را حفظ نماید.
-
آموزش مهارت های زندگی به کودکان، مدیریت مالی
باید به کودک تان اجازه دهید تا تصمیم های مالی کوچک را خودش بگیرد، بچه ها با اشتباه کردن در موقعیت های کنترل شده، چیزهای زیادی را یاد می گیرند، شما باید برای کودک تان شرایط و مقررات خاصی را وضع نمایید تا بداند که چطور پولش را خرج نماید به طور مثال اگر ماهانه به او پول می دهید باید بداند که تا یک ماه آینده خبری از پول نیست و او باید پولش را مدیریت کند و برای نیازهای مختلف تقسیم بندی نماید و بتواند بخشی از آن را پس انداز کند، به این طریق آن ها یاد می گیرند که باید در قبال پولی که دریافت می کنند مسئولیت پذیر باشند و به طور صحیح آن ها را خرج کنند. با این کار کودک علاوه بر مدیریت پول، مسئولیت پذیری را نیز یاد می گیرد.
-
مهارت های زندگی رعایت نظم
معمولا بچه ها برای بازی کردن انبوهی از وسایل بازی و خرده ریز برای خودشان دارند، والدین باید دسته بندی و مرتب کردن وسایل آن ها را به خودشان بسپارند و کودک شان را تشویق کنند تا وسایل قدیمی را به دیگران ببخشد، شما می توانید برای آن که بچه ها نظم را یاد بگیرند صندوق های فانتزی و جذابی برای آن ها بخرید تا آن ها به مرتب کردن وسایلشان تشویق شوند.
-
مهارت های خانه داری در زندگی
انسان هر شغلی که داشته باشد باید مهارت خانه داری را بیاموزد و بتواند کارهای خود و خانه اش را انجام دهد، می توانید در انجام کارهای کوچک مثل جدا کردن کاهو ها و چیدن نان ها از کودک تان کمک بگیرید و یا از او بخواهید لباس هایش را در ماشین لباس شویی قرار دهد هم چنین در هنگام خرید کردن کودکتان را با خود ببرید و او را با مواد غذایی و ملاحظات اقتصادی آشنا نمایید ، در صورتی که کودک تان به تدریج با کارهای خانه آشنا شوند در بزرگسالی می توانند به خوبی از عهده کارهای شخصی خانه شان بربیایند و به درستی آن ها را انجام دهند.
-
آموزش مهارت های زندگی به کودکان، مهارت تصمیم گیری
یکی از مهم ترین مهارت های لازم برای زندگی، مهارت تصمیم گیری می باشد شما باید از فرزندتان بخواهید تا اهداف خود را برای آینده بنویسد و در مورد کارهایی که باعث می شود تا او به اهدافش برسد صحبت کنید، هم چنین به او بیاموزید که برای رسیدن به اهدافش باید به شواهد و مدارک تکیه کند و به صورت صحیح و با اطمینان تصمیم بگیرد، و در صورتی که کودکتان تصمیمی را گرفت او را با معایب و مزایای تصمیم آشنا کنید و در انتها تصمیم نهایی را به عهده خودش بگذارید، هر چه قدر کودک شما بتواند تصمیم های صحیح و بیشتری بگیرد در این حالت اعتماد به نفس او افزایش خواهد یافت.
کلام آخر
والدین باید به این نکته توجه کنند که آموزش مهارت های زندگی به کودکان باید در راستای تربیت آن ها باشد در واقع هدف از این مهارت ها این است که فرزند شما به بهداشت جسمی و روانی دست یابد و بتواند در این زمینه شخصیت رشد یافته ای داشته باشد، در صورتی که کودک مهارت های مختلفی را در زندگی کسب کند می تواند در آینده و بزرگسالی شخصیتی موفق تر داشته باشد .
در این خصوص شاید کودکان در یادگیری مهارت ها با مشکلاتی رو به رو شوند و والدین نتواند به درستی مهارت ها را به آن ها آموزش دهند در این شرایط باید از مشاور کودک استفاده کنید تا به شما کمک کند آموزش های لازم را به کودک تان بدهید، مرکز ستاره ایرانیان به صورت تلفنی و حضوری آماده خدمت رسانی به شما می باشد تا برای حل مشکلات و مسائل راهکارهای صحیح در اختیار شما قرار دهد.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
مقالات مرتبط
آموزش کودک
آموزش صحبت کردن به کودکان
آموزش صحبت کردن در کنار اینکه یک فرایند معمول می باشد اما نیاز به یک سری آموزش ها نیز در این مسیر دارد فرآیندی است که از بدو تولد کودک و با تجربه استفاده از اصوات مختلف توسط کودک آغاز می شود و به صورت مرحله ای رخ می دهد. معمولا تا ۲ سالگی، بیشتر کودکان واژگان زیادی آموخته و می توانند کلمات را به منظور ابراز نیازهای خود بیان کنند .
آموزش صحبت کردن – از تولد تا ۳ ماهگی
در این مرحله کودک صدای شما را می شنود و سعی در تکرار این اصوات دارد. شما می توانید در انجام این کار به او کمک کنید :
در مرحله تولد تا سه ماهگی کودک هر گاه شاد است و می خندد، شروع به حرف زدن می کند. اصواتی شبیه غان غان را تلفظ می کند.
در این گام کودک با صدای گریه به شما می فهماند که گرسنه است یا خوابش می آید. حرف زدن نوزاد در این مرحله به این صورت است که برای هر درخواستی صدای گریه متفاوتی از خود در می آورد
راه حل های آموزش صحبت کردن به کودکان
با راه حل های زیر می توانید به رشد زبانی بهتر کودک کمک کنید.
۱.برای کودک خود آواز بخوانید :
شنیدن صداهای اطراف از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و ما می توانیم با آواز خواندن برای کودک حتی از قبل از تولد نقش زیادی در عادت دادن گوش او به شنیدن صداهای مختلف دارد زیرا او حتی در داخل شکم شما نیز صدای تان را می شنود پس ایجاد ارتباط کلامی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.
۲.با کودک خود و یا در حضور او با سایر افراد اطرافتان صحبت کنید
درست است که او معنی دقیق کلمات را درک نخواهد کرد اما با این حال شنیدن صدای شما و دیدن لبخندتان او را هیجان زده خواهد کرد و او همچنین از شنیدن و دیدن افراد دیگر نیز لذت خواهد برد. مشاهده هیجان و بیان احساسات یک مسیر ارتباطی می باشد که به کودک کمک می کند تا دنیای اطرافش را بهتر درک کند در کنار اینکه امنیت برای حرکت و رشد را به کودک می دهد.
۳.محیطی ساکت و آرام برای فرزند خود ایجاد کنید در کنار محرک های شنیداری لازم
نوزادان به بازی کردن و ایجاد سر و صداهای مختلف در محیطی عاری از هرگونه سر و صدای تلویزیون، رادیو و یا ضبط نیازمند هستند و همیشه قرار نیست که محرک یک انسان در یک تعامل مستقیم باشد پس بهتر است که با آهنگ ها و برنامه های مناسب کودک به او کمک کنید تا اصوات مختلف را بشنود.
از ۳ تا ۶ ماهگی
در این دوره فرزند شما سعی در درک نحوه ارتباط های کلامی افراد با یکدیگر دارد و این تعامل برای او لذت بخش می باشد. شما با انجام این کارها می توانید به او در صحبت کردن کمک کنید :
- ارتباط چشمی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، کودک خود را در فاصله نزدیک به خود نگه دارید تا بتواند به چشمان شما خیره شود .
- با او همراه با لبخند حرف بزنید و دقت کنید که قرار نیست همیشه ما حضور داشته باشید اما زمان بودنتان ایجاد تعامل از اهمیت زیادی برخوردار می باشد مخصوصا برای مادرانی که شاغل هستند.
سر و صداهایی که فرزندتان از خود در می آورد را تکرار کنید
در ماه چهارم
نوزاد کمی فراتر از غان غان کردن می رود.صدا ها و حروف را با فتحه یا ساکن به کار می برد.مثلا مداوم می گوید: مممممم یا ب ب ب.
در ماه پنجم
نوزاد حرف زدن را با بالا و پایین بردن صدایش قدرت می دهد. یعنی در حال گفتن ر گاهی آن را محکم تر از قبلی ها ادا می کند و این نشانه خوبی است.
در ماه ششم
اگر نوزاد تا شش ماهگی هیچ صدایی از خود در نیاورد باید با پزشک متخصص مشورت کنید.
- در صورت تلاش او برای تکرار کلمات شما، کلمه مورد نظر را دو مرتبه تکرار کنید .
از ۶ تا ۹ ماهگی
کودک شما در این دوره سعی در ایجاد صداهای مختلف و بازی با اصوات گوناگون دارد و شروع اولیه رشد زبانی را از نظر تکلم شما مشاهده می کنید. برخی از این کلمات عبارتند از “بابا” یا “دادا”. کودک با شنیدن صدای شاد شما لبخند زده و با شنیدن صدای عصبانی، گریه می کند و یا ناراضی به نظر خواهد رسید و هیجانات مختلف را نشان می دهد و از شما نیز می خواهد که هیجان نسبت به این کلمات واکنش نشان بدهید این رفتار باعث تقویت صحبت کردن می شود.
در این مرحله شما با انجام این کار ها می توانید به فرزند خود در درک بهتر کلمات کمک کنید (حتی اگر هنوز نتواند آن ها را به زبان بیاورد):
- به او کمک کنید تا دست خود را به همراه موسیقی نواخته شده، روی صفحه حرکت دهد و یا استفاده از بازی های که صدا تولید می کند می تواند کمک کننده باشد
- به فرزندتان اسباب بازی بدهید و چیزی در مورد آن به او بگویید یعنی توضیح بدهید که چه کار می تواند کند و اجازه بدهید آن را تجربه کند .
- او را مقابل آینه قرار دهید و از او بپرسید “این کیه؟” ؛ سپس نام او را تکرار کنید او می تواند خودش را بشناسد سعی کنید که در آرامش و لبخند با تصویر او برخورد کنید در کنار اینکه می توانید از بازی هایی که تولید صدا می کند در مقابل آینه استفاده کنید .
- از فرزند خود سوال بپرسید. برای مثال از او بپرسید ” گربه کجاست ؟”؛ اگر واکنشی نشان نداد، به او نشان دهید که گربه عروسکی او کجاست و یا واقعی او به مرور می تواند اسم اشیاء، حیوانات، انسان ها را حتی اگر نتواند بیان کند درک کند.
از ۹ تا ۱۲ ماهگی
کودک شما در این دوره شروع به درک کلمات ساده خواهد کرد . اگر در حین انجام کاری به او بگویید “نه نه”، متوقف شده و به شما خیره خواهد شد . اگر کسی از او بپرسد “بابا کجاست ؟”، او به دنبال بابا خواهد گشت . او با اشاره و زبان بدن خود سعی در انتقال پیامی به شما خواهد داشت .
برای مثال وقتی به شما نگاه می کند و دستان خود را بالا می برد ، سعی در انتقال این پیام که می خواهد بغلش کنید به شما خواهد داشت. شما می توانید با تکان دادن دست خود به او بیاموزید که چگونه با شما خداحافظی کند به مرور زبان بدن را در کنار زبتن گفتاری یاد می گیرد و این مسیر تعاملی را بهتر می کند اما دقت کنید که زبان بدن نباید جایگزین زبان کلامی شود .
در این سن که در حدود همان یک سالگی کودک است، کودکتان ممکن است بالاخره اولین کلمه‌اش را به زبان آورد را واضح تر به زبان بیاورد. او احتمالاً یک یا چند واژه دیگر را هم آن‌قدر خوب می‌داند که بتواند از آنها استفاده کند.
اما دقت کنید که این زمان ها نسبی هست و ممکن است مقداری براساس شرایط کودکان جابه جا شود
از ۱۲ تا ۱۵ ماهگی
نوزادان در این دوره شروع به استفاده از کلمات می کنند. آن ها صحبت کردن را با استفاده کلمات ساده ای مانند “بابا” و یا “دَدَ” برای رفتن به گردش، آغاز می کنند. در این دوره بیشتر بچه ها توانایی استفاده از ۱ یا ۲ کلمه را دارند و بیش از ۲۵ کلمه را درک می کنند .دقت کنید که درک کلمات از اهمیت زیادی برخوردار می باشد در کنار اینکه نیاز است که شنوایید او نیز چک شود چون اگر مشکلی در شنوایی وجود داشته باشد اما نمی تواند در این مسیر خوب پیش برود.
برای مثال اگر از او اسباب بازی خاصی که آن را می شناسد بخواهید، برای شما خواهد آورد. او می تواند بدون استفاده از کلمات و تنها با استفاده از دستان خود و ادای برخی اصوات، چیزی از شما بخواهد. شما با انجام کارهای زیر می توانید به او در بیان کلماتی که توانایی تلفظ آن ها را ندارد کمک کنید :
- در مورد اشیائی که از آن ها استفاده می کنید با کودک خود صحبت کنید و به او فرصت دهید تا نام آن ها را تکرار کند .در این مسیر بازی هایی چون گذاشتن اشیاء مشابه کنار هم از و یا اینکه کلمه ای را بگوید مثلا بگوید گربه ها و یا خرگوش ها و پیدا کردن آنها می تواند هم دقت را بیشتر کند و هم درک او را از کلمات افزایش بدهد.
- از کودک خود درباره اشکال موجود در نقاشی های کتاب داستان سوال کنید و به او فرصت دهید تا نام آن را بگوید مثلا بپرسید به نظرت خرسی کجای تصویر هست، بابایی داره چیکار میکنه، به نظر می یاد خرگوش گرسنس و غیره
- وقتی کودکتان موفق به بردن نام اشیا می شود به او لبخند بزنید و برایش دست بزنید. چیزی درباره آن شیء به کودکتان بگویید. برای مثال ” اون خرگوش رو ببین ! چقدر بزرگه ! دمشو نگاه کن “هیجان داشته باشید این هیجان کمک میکند تا او تشویق به انجام و تکرار شود.
- در مورد چیز هایی که فرزندتان علاقه بیشتری به آن ها نشان می دهد با او صحبت کنید. به او فرصت دهید تا کلمات شما را تکرار کند دائم در حال غلط گرفتن نباشید تا اعتماد به نفس او کم نشود در کنار اینکه خودتان کلمات را به درستی بیان کنید.
- در مورد کارهای روزمره خود با او صحبت کنید . برای مثال “دوست داری کدوم لباستو بپوشی ؟”، “آب یا شیر می خوری ؟” دوست داری باهم بریم پارک و غیره
- در مورد کلمه هایی که کودکتان از آن ها استفاده می کند، صحبت کنید. برای مثال وقتی می گوید عروسک، شما بگویید ” اون عروسک بزرگ و قرمز مال توئه “
- عروسک ها و اسباب بازی های مورد علاقه کودکتان را در مکالمه هایتان دخیل کنید. برای مثال بگویید ” دوست داره با ما بازی کنه. به نظرت بلده برامون غذا درست کنه، اسمشو دوست داری چی بزاریم و غیره
از ۱۵ تا ۱۸ ماهگی
خب حالا کودک شما در این دوره از حرکات پیچیده تری برای ایجاد ارتباط با شما استفاده خواهد کرد و به تلاش خود در ساخت واژگان بیشتر ادامه خواهد داد و روز به روز ممکن است شما کلمات جدیدتری را از او بشنوید. او ممکن است دست شما را بگیرد، با شما به سمت قفسه عروسک ها برود و به یک عروسک خاصی اشاره کند تا با یکدیگر با آن بازی کنید. .شما با انجام کارهای زیر می توانید به فرزندتان در برقراری ارتباط با خودتان کمک کنید :
- وقت آن شده که او اعضای بدنش را بشناسد می توانید به آنها اشاره کنید با بازی و یا شعر و بعد بدون سرزنش غلط یا درست بیان کردن به او بگویید “چشمتو به من نشون بده “؛ سپس به چشم خود اشاره کنید. این کار را در مورد انگشتان دست، پا، چشم، زانو و غیره نیز انجام دهید .
- یکی از اسباب بازی های کودکتان را پنهان کرده و از بخواهید که آن را پیدا کند . به او در انجام این کار کمک کنید و در این لذت شریک شوید .بازی های پیدا و پنهان جز بازی های جذاب این سن می باشد.
- وقتی کودکتان به شما چیزی داد، در رابطه با آن با او صحبت کنید، مثلا اگر به شما کتابی داد از او تشکر کنید و عکس های آن را به او نشان دهید و سعی کنید که در مورد آنها باهم داستان بسازید و یا براساس تصویرها داستان بیان کنید.
کودک حالا واژه‌نامه‌ای متشکل از ۱۰ تا ۲۰ لغت دارد که شامل اسم‌ها مثل «مامان»، فعل‌ها مثل «خوردن» و صفت‌ها مثل «سرد» است. همچنین امکان دارد کودکتان از عبارات و جمله‌‌هایی معمولی برای درخواست کردن آب یا غذا استفاده کند.
از ۱۸ ماهگی تا ۲ سالگی
کودک شما در این دوره قادر به دنبال کردن دستورالعمل ها بوده و می تواند کلمات را در کنار هم قرار دهد مانند “اسب برو” یا “شیر بده” . او همچنین در این دوره شروع به انجام بازی هایی می کند که باعث توسعه زبان گفتار او می شوند. با انجام کارهای زیر می توانید به تقویت مهارت های ارتباطی کودک خود کمک کنید:
- از فرزند خود کمک بخواهید. برای مثال از او بخواهید که لیوانش را روی میز بگذارد یا کیفش را نزد شما بیاورد .
- برای فرزند خود شعر بخوانید و از او بخواهید که آنچه که در محیط اطراف خود می بیند را برای شما نام ببرد جملات را درست بیان کنید.
- کودک خود را تشویق کنید تا در مورد اسباب بازی های خود با سایر هم سن و سالانش صحبت کرده و ارتباط برقرار کند. تشویق به اینکه بگوید شکل های کتابش در حال چه کاری هستند کمک زیادی می کند.
- با فرزند خود عروسک بازی کنید ، برای عروسک هایش غذا درست کنید و تلفنی حرف بزنید یا سایر عروسک ها را به مهمانی دعوت کنید .بازی های معمول با تعامل و همراهی او با همسالانش می تواند کمک زیادی به رشد او کند.
از ۲ تا ۳ سالگی
مهارت های ارتباطی کودکتان از ۲ تا ۳ سالگی با تقویت لب های او توسعه پیدا خواهد کرد و او می تواند کلمات بیشتری را برای ایجاد جملات ساده در کنار هم قرار دهد. برای مثال او می تواند بگوید “مامان خداحافظ” .
او همچنین در این دوره قادر به پاسخگویی به سوالات ساده مانند “خرست کجاست ؟” نیز می باشد. تا ۳۶ ماه آینده فرزندتان توانایی پاسخگویی به برخی سوالات پیچیده تر مانند “وقتی تشنه ای چه کاری انجام می دی ؟” را کسب خواهد کرد. او در این دوره بازی های خیالی بیشتری انجام می دهد، مانند رفتن به محل کار، تعمیر ماشین اسباب بازی و مراقبت از عروسک ها.
در این سن‌ها کودک میتواند درباره چیزی در محیط یعنی چیزی که تازه اتفاق افتاده است گفت‌وگوی ساده‌ای انجام دهد و اغلب سؤالات ساده‌ای می‌پرسد. از عبارات سه کلمه‌ای به جملات شش کلمه‌ای می‌رسد و واژه‌نامه او به ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه خواهد رسید که شامل فعل‌های زیادی است. او از فعل‌های گذشته استفاده میکند و کلمات را جمع می‌بندد، همچنین ضمایر را درست استفاده میکند.
به یاد داشته باشید اگر کودک دو یا سه ساله شما به جای پاسخ به سؤالات تان گاهی سؤالات شما را به عنوان بخشی از جواب تکرار میکند جای نگرانی نیست، اما اگر همیشه سؤال شما را تکرار میکند، بهتر است با پزشکش مشورت کنید، زیرا این موضوع میتواند نشانه اولیه تأخیر در رشد اجتماعی یا زبانی باشد مگر اینکه این تکرار ادامه یابد و ریتمیک باشد که در این صورت بهتر است بررسی انجام شود مثلا کودکی که به صورت مکرر بیان می کند من، من، من، من و یا هر کلمه دیگری
رشد زبانی کودکان و آموزش صحبت کردن به آن ها
شما در این دوره با انجام کارهای زیر، قادر به کمک به فرزندان در ساخت جملات پیچیده تر و کارهای مهم تر خواهید بود و آمادگی زیادی از نظر رشدی برای جمله بندی و درک کلمات بیشتر دارد در کنار اینکه ممکن است مشاهده کنید کلمانی که بزرگسالان می گویند حتی نادرست را تکرار می کند پس نیاز است مراقب صحبت های خودمان هم باشیم:
- به فرزندتان نام و نام خانوادگی اش را بیاموزید او دیگر می تواند خودش را جز خانواده بزرگتری بداند و بهتر بشناسد.
- در رابطه با تعداد، اندازه و شکل اشیاء مختلف از او سوال کنید و با بازی هایی چون وزن کردن این مسیر را طی کنید مثلا دو شی را انتخاب کنید و به او بیان کنید به نظرش کدوم یکی سنگین تره و غیره
- از فرزند خود سوالاتی بپرسید که جواب آن ها “آره” و یا “نه” نباشد . برای مثال بگویید ” وای چقدر سگ اینجاست ! چندتا سگ اینجاست ؟ اونا دارن کجا می رن ؟” سپس صبر کنید و منتظر شنیدن جواب او باشید. در صورت لزوم می توانید بگویید “من ۵ تا سگ می بینم. به نظرت اونا می خوان برن پارک یا مغازه ؟” او را سرزنش نکنید او قرار نیست همه چیز را بداند پس صبور باشید.
- از فرزندتان بخواهید تا داستان کتاب برایتان تعریف کند. از او بپرسید “چه اتفاقی برای او ۳ تا خرس کوچولو افتاد ؟” خواندن کتاب به توسعه زبان گفتار کودکتان کمک خواهد کرد. او را به کتابخانه ببرید و به سلیقه خودش برایش کتاب بخرید. او از انجام این کار با شما لذت خواهد برد .دقت کنید که به دلیل تمایل به تسلطی که دارند ممکن است بارها یک داستان را از شما بخواهند که بخوانید و یا خودش تعریف کند پس به این موضوع احترام بگذارید و نگران نباشید این کار باعث می شود اعتماد به نفس داشته باشد و لذت ببرد .
- فراموش نکنید که فرزندتان هنوز به محیطی آرام نیازمند است که این موضوع فقط مختص زمان خواب او نیست. تلویزیون و رادیو را خاموش کنید و بگذارید کودکتان از بازی کردن، آواز خواندن و صحبت کردن با شما در محیطی آرام لذت ببرد به او فرصت آرامش بدهید دقت کنید که قرار نیست او دائم در حال آموزش و یادگیری باشد. ایجاد یک محیط مناسب و شناخت شرایط سنی در این مسیر کافی می باشد.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
مقالات مرتبط
آموزش کودک
آموزش توالت رفتن به کودکان – زمان مطالعه ۴ دقیقه – آموزش توالت رفتن یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است.
راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.
موفقیت در آموزش توالت رفتن منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست.
آموزش توالت رفتن یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است. راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.
موفقیت در آموزش توالت رفتن منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست.
بسیاری از کودکان از سن ۲سالگی علاقه مند به آموزش توالت رفتن می باشند در حالی که برخی دیگر تا سن دو و نیم سالگی یا حتی بیشتر (بیشتر…)
آموزش توالت رفتن به کودک و چگونه کودک را به دستشویی رفتن عادت دهیم – زمان مطالعه ۴ دقیقه است.
راهبردهایی برای آموزش به کودک
بر اساس گزارش آکادمی کودک آمریکا (۱۹۹۹)، آمادگی برای توالت رفتن در کودکان برای هر کس منحصر به فرد است، اما به صورت کلی در حدود ۱۸ تا ۳۰ ماهگی روی می دهد.
بسیاری از والدین در گرفتن پوشک از کودکان بسیار عجله دارند، اما این انتقال از پوشک به شورت های بزرگسالی چندان هم راحت نیست. برخی از نشانه های آمادگی توالت رفتن به شرح زیر هستند:
- کودک وسایل را در جایی که باید می گذارد.
- استقلال خود را با نه گفتن نشان می دهد.
- علاقه خود را به توالت رفتن به تنهایی نشان می دهد ( مثلا شما را تا دستشویی دنبال می کند تا ببیند چه می کنید)
- کودک می تواند راه برود و برای نشستن آماده است.
- کودک می تواند نشان دهد که ادرار یا مدفوع او دارد می آید یا آمده است.
کودک می تواند لباس خود را دربیاورد یا بپوشد.
اگر کودک شما به این نقاط عطف دست یافته است، احتمالا زمان آن رسیده که آموزش توالت رفتن را شروع کنید.
در این مقاله برخی نکات آورده شده اند تا بتوانید در این کار موفق شوید.
از آنجایی که این راهنمایی ها کلی هستند، اگر به نظرتان اینها مفید نیستند، به یاد داشته باشید که هیچ کودکی شبیه دیگری نیست، و شاید نیاز باشد که با متخصص کودک و روانشناسی مشورت کنید که برای این مسئله آموزش دیده است.
از مقایسه کردن کودک با دیگر کودکان خودداری کنید
آموزش توالت رفتن از لحاظ رشدی متفاوت است.
- سعی کنید استانداردهای دوستان خود و یا دیگر فرزندانتان را برای کودک فعلی در نظر نگیرید.
- نقاط عطف رشدی در تعیین سن دقیق توالت رفتن مستقل کودک خیلی دقیق نیستند.
- اگر در سنین بالای ۴ یا ۵ برای توالت رفتن مستقل کودک نگران هستید، با متخصص کودک خود صحبت کنید.
- بهتر است که تعدادی از دلایل را در مورد این قضیه لیست کنید.
- هم چنین سعی کنید مطمئن شوید که دلایل پزشکی پشت این قضیه نباشد و معاینه و چکآپ لازم را انجام دهید.
پوشک‌ها را کنار بگذارید.
اولین قدم در توالت رفتن موفق اینست که کودک را وادار کنید لباس زیر بزرگسالان را بپوشد.
اگر می خواهید توالت رفتن را به کودک بیاموزید، آماده باشید که کودک بدون پوشک در خانه باشد (حداقل در ساعات روز).
به منظور اینکه کودک بتواند از خشک یا خیس بودن پوشک خود آگاه شود، باید قادر به احساس کردن رطوبت روی پوستش باشد.
پوشک مانع این احساس می شد زیرا رطوبت را جذب می کند.
زمان بندی مهم است
در فرآیند آموزش توالت رفتن به کودک مهم است که دریابید چه زمانهایی معمولا کودک دفع دارد (به توالت می رود).
الگوی طبیعی دستشویی کردن کودک را زیر نظر بگیرید و یک زمانبندی منظم و روزانه را تهیه کنید.
برای مثال، برخی کودکان معمولا صبحها که بیدار می شوند و یا بعد از وعده های غذایی گرایش به توالت رفتن دارند.
یک برنامه زمان بندی شده را تهیه کنید تا کودک را عادت دهید به طور منظم توالت برود.
مثبت باشید و از نظرات مثبت بپرهیزید.
هیچ کس یک رئیس منفی را دوست ندارد! هنگامی که کودک خود را خیس می کند از غر زدن و استفاده از کلمات خشن به کودک خود بپرهیزید.
اکثر کودکان بصورت ارادی و خودخواسته خود را خیس نمی کنند.
کودک را تشویق کنید که برای خشک نگه داشتن خود نهایت تلاشش را بکند.
استفاده از پاداش نیز برای نگه داشتن خود و استفاده از توالت می تواند مفید باشد.
آموزش توالت رفتن را سرگرم کننده کنید.
روش های زیادی وجود دارند که آموزش توالت رفتن سرگرم کننده به نظر برسد.
اول از همه، پاداش دادن به کودک برای خشک ماندن و استفاده از توالت مناسب است. پاداش دهی می تواند مادی باشد.
مثل شکلات یا برچسب دادن، یا اینکه تشویق کلامی باشد مثل من بهت افتخار می کنم، تو از پسش برمیای و … دوم اینکه، می توانید با رنگ آمیزی یا تغییر دکور توالت، محیز بهتری ایجاد کنید تا کودک از توالت رفتن نترسد.
روش دیگر اینست که هنگامی که کودک بر روی توالت نشسته است با او آواز بخوانید، موسیقی بگذارید یا کتاب مورد علاقه اش را بخوانید.
با این روش ها می توانید پاسخ چگونه کودک را به دستشویی رفتن عادت دهیم را دریافت کنید.
آموزش توالت رفتن سرگرم کننده برای کودک
آموزش توالت رفتن به کودک به صورت تصویری
۱- پسر ۱-۲ ساله خود را با پیراهن بلند بپوشانید تا رانهای او را بپوشاند. با این روش هوا گردش می یابد تا به او اجازه دهد قسمت های خصوصی خود را احساس کند. همچنین باعث می شود او بخواهد ادرار کند برایش راحتر باشد.
که در آموزش توالت رفتن به کودک بسیار مهم است.
۲ یک سطل نیم پر آب را در دستشویی قرار دهید.
این برای یک کودک نو پا کوچک بسیار جالب است.
آموزش توالت رفتن به کودک
۸ به فرزندتان اجازه دهید هر روز چند ساعت با پیراهن بلند لخت به آنجا برود.
اگر او در حین انجام دچار مشکل شد و یا آب را ریخت – هرگز او را نترسید – فقط بگویید: “اوه اوه باید با دقت تر بازی کنی”
۹ پس از هر دفعه قبل از ادرار، نوشیدنی تهیه کنید.
آموزش توالت رفتن به کودک
مطالب مرتبط برای شما:
نکات زیر می توانند در روند آموزش توالت رفتن به کودک شما موثر باشند: ۱. به کودکتان فرصت دهید: برای آنکه کودک توالت‌رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و سیستم عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار میکند یعنی مثانه یا روده‌ها به محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریبا در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا میکند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.
