نوشته‌ها

تربیت فرزندان موفق

تربیت فرزندان موفق، چگونه فرزندان موفقی داشته باشیم؟

تربیت فرزندان موفق، چگونه فرزندان موفقی داشته باشیم؟

یکی از مهم ترین دغدغه های والدین تربیت فرزندان موفق می باشد، کدام پدر و مادری هست که دلش نخواهد فرزندش آینده ای سرشار از موفقیت و خوشبختی داشته باشد؟ موفقیت فرزندان با اصول تربیتی والدین رابطه مستقیمی دارد، همه افراد دوست دارند تا فرزندانشان فوق العاده باشند و هر کدام از آن ها با توجه به اصول خود، راه و روش صحیحی برای تربیت فرزندشان در نظر می گیرند.

والدین با توجه به شرایطشان و تجربه و دانش قبلی تصمیم می گیرند که چه راهی را برای تربیت فرزندشان در نظر بگیرند و فرزند موفق و کاملی داشته باشند، برخی از مهارت ها یادگیری آن ها بسیار مهم می باشد و باید به کودکان آموزش داده شود و این مهارت ها پایه ای برای موفقیت در آینده آن ها به حساب می آید.

در این مقاله در مورد تربیت فرزندان موفق مطالبی را بیان می کنیم و در این خصوص اگر با مساله ای رو به رو شده اید می توانید از مشاور خانواده و کودک کمک بگیرید.

تربیت فرزندان موفق، والدین موفق چه می کنند؟

تربیت فرزندان موفق همانند سرمایه گذاری برای آینده می باشد، ممکن است والدین در این خصوص سوالات و ابهامات زیادی داشته باشند به عنوان مثال از چه سنی می توان تربیت کودکان را آغاز کرد؟

تربیت فرزندان موفق باعث می شوند تا والدین در آینده ارتباط صحیح و خوبی با فرزندشان داشته باشند و فرزندانی متعهد و سالم به جامعه تحویل دهند در این صورت والدین ارتباط قوی و عمیقی با فرزندشان خواهند داشت و تلاش می کنند تا نیازهای آن ها را به خوبی بشناسند، والدین از نیاز های فرزندشان به خوبی حمایت می کنند و سعی می کنند در رسیدن به اهدافشان به آن ها کمک کنند هم چنین والدین در صورتی که نیاز باشد از تنبیه کردن کودکان کوتاهی نمی کنند، انجام برخی از کارها در موفق بودن فرزندان تاثیر بسیاری دارد.

در ادامه این مقاله به بررسی این راه ها  می پردازیم و والدین موفق می توانند فرزندانی موفق داشته باشند و به درستی آن ها را تربیت نمایند در زیر مواردی از ویژگی های والدین موفق ذکر شده است که عبارت اند از:

  • به مهرورزی به فرزندان و ارتباط حسی و فیزیکی بسیار اهمیت می دهند.
  • در قوانین و مقررات تربیتی خانواده ثبات دارند.
  • خودشان رفتار درستی دارند و تنها حرف نمی زنند.
  • موفق بودن را تمرین می کنند و به فرزندان نشان می دهند.
  • سلامتی و نشاط فرزندان برای آن ها مهم می باشد.

راه های تربیت فرزندان موفق

والدین موفق به والدینی گفته می شود که به یادگیری مهارت های فرزندپروری و سبک های فرزندپروری اهمیت می کنند و آن ها را یاد می گیرند، توجه داشته باشید که تربیت فرزند کاری تخصصی می باشد، به همین دلیل در مورد مسائل چالش بر انگیزی که در خانواده دارند باید از مشاور متخصص کمک بگیرند، در این مقاله اصول تربیتی را در نظر می گیریم که آن ها را به عنوان پایه و اساس موفقیت کودکان شما در آینده به حساب می آوریم.

اهمیت دادن به نقش فرزندان

یکی از مهم ترین اصول تربیتی، اهمیت دادن به نقش فرزندان و جایگاه آن ها در محیط خانواده می باشد کودکان در ابتدا توانایی این را ندارند که جایگاه خود را در خانواده شان به اثبات رسانند و نقش فرزندان باید توسط پدر و مادر تقویت شود، والدین باید به فرزندشان اهمیت دهند و به نظر و عقیده آن ها احترام بگذارند و همچنین در گرفتن تصمیم های کوچک که مربوط به خود و خانواده شان می باشند فرزندشان را سهیم کنند، کودکان باید باور داشته باشند که در خانواده اهمیت بسیاری دارند و به نقش آن ها در خانواده اهمیت بسیاری داده می شود.

تربیت فرزندان موفق

تربیت فرزندان، افزایش تمرکز

کودکان دوست دارند به فعالیت مورد علاقه شان بپردازند و والدین در صورتی که زمینه های علاقه مندی کودک را شناختند می توانند تمرکز آن ها را در آن زمینه تقویت نمایند، به طور مثال اگر فرزندتان به نوشتن و نقاشی کشیدن علاقه مند می باشند می توانید وسایل مورد نیاز مثل تخته وایت برد یا بوم نقاشی را برای او تهیه نمایید تا با علاقه و تمرکز بیشتری، فعالیت های مورد علاقه اش را انجام دهد، این کارها باعث افزایش تمرکز در کودکان می شود و در این زمینه کمک بسیاری به یادگیری مهارت آن ها می شود.

تربیت فرزندان موفق، اعتماد به نفس و خوداتکایی

روانشناسان کودک روش های موثری را برای تقویت اعتماد به نفس فرزندان در نظر می گیرند و در اختیار والدین قرار می دهند، در صورتی که فرزندان یاد بگیرند که کارهایشان را به درستی انجام دهند و تا حد زیادی استقلال داشته باشند اعتماد به نفس و خوداتکایی آن ها زیاد می شود و راحت تر وارد اجتماع و جامعه می شوند، هم چنین به راحتی می توانند با محیط اطرافشان در تعامل باشند و موفقیت بیشتری را کسب کنند، زمانی که اعتماد به نفس کودکان افزایش یابد روی پای  خودشان می ایستند و وابستگی کمتری نسبت به والدینشان خواهند داشت.

به طور مثال به فرزندتان اجازه دهید خودش لباس هایش را بپوشد و بند کفش هایش را ببندد، در صورتی که کاری را با خطا و اشتباه انجام می دهد او را مورد سرزنش و تحقیر قرار ندهید و اجازه دهید تا مسائل را به تدریج یاد بگیرد در این صورت اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت، در صورتی که به این نکات تربیتی حساس باشید کودکتان رشد و پیشرفت بهتری خواهد داشت و از سلامت جسمی و روانی خوبی برخوردار خواهد بود.

ارتباط با دیگران و عضو تیم بودن

کودکان باید یاد بگیرند که عضو تیم های مشخصی باشند و رفتار در گروه را تمرین کنند، کودکان خیلی زود وارد اجتماع می شوند اما باید والدین، به خوبی فرزندانشان را تربیت کنند تا فرزندشان برخوردی درست با دیگران داشته باشد و در رفتاری های گروهی به خوبی عمل کنند، هم چنین والدین باید فرزندشان را تشویق کنند تا وارد تیم شوند و در مورد وظایف و مسئولیت هایشان به آن ها هشدار دهند، باید این نکته را در نظر بگیرید که آموزش های فرزندتان در مقابل دوستانش نباشد و هرگز او را با دوستانش مقایسه نکنید، در صورتی که فرزندتان بیش از اندازه درون گراست و از جمع می گریزد حتما این مسئله را با روانشناس خانواده در میان بگذارید.

تربیت فرزندان، آموزش زبان دوم

لازم است کودکان علاوه بر زبان مادری، به زبان دیگری مسلط باشند و در بسیاری از مواقع خانواده ها، زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم انتخاب می نمایند ولی این انتخاب با توجه به شرایط و اهداف شما ممکن است متفاوت باشد، با توجه به این که زبان دوم اهمیت بسیاری دارد یادگیری آن برای رسیدن به موفقیت لازم و ضروری می باشد.

تربیت فرزندان موفق، آزادی برای انتخاب مسیر

والدین نباید مسیر و اهداف فرزندشان را بر اساس عقاید و اهداف خودشان در نظر بگیرند زیرا این کار مانعی برای رسیدن آن ها به موفقیت در آینده می شود، در صورتی که مسیر و هدف فرزندتان از قبل مشخص شده باشد دید و نگرش او را محدود می کنید و دیگر فرصتی برای شکوفایی پیدا نخواهد کرد، تا حد امکان به فرزندتان اجازه دهید تا متناسب با سنش تجربه هایی را کسب کند و با مشورت شما، راه خود را پیدا کرده و آن را پیش ببرد.

تربیت فرزندان، برخورد با شکست

شکست بخشی از زندگی و لازمه رسیدن به موفقیت می باشد، کودکان باید این مسئله را یاد بگیرند که همیشه امکان رسیدن به موفقیت وجود ندارد و اگر در مسیری با شکست رو به رو می شوند باید با آن کنار بیایند و برای رسیدن به موفقیت بعدی شان تلاش نمایند.

در صورتی که فرزندتان با شکست های کوچکی رو به رو شد او را سرزنش نکنید و به او بگویید مشکلی نیست و می تواند دفعه بعد تلاش کند و به موفقیت برسد، زمانی که به موفقیت رسید او را تشویق کنید و تا حد امکان شکست های قبلی اش را به خاطرش نیاورید.

نقش روانشناس کودک در تربیت فرزندان

روانشناس کودک مانند پلی میان فرزند و والدین می باشد و مهارت های فرزندپروری را به والدین آموزش می دهد تا در تربیت فرزندان به آن ها کمکی کرده باشند، هم چنین روانشناس کودک سعی می کند با استفاده از روش ها و رویکردهای مختلف، جنبه های روحی و روانی و رفتاری و شناختی کودکان را به تعالی برساند  و مهارت هایی مانند مهارت حل مسئله، افزایش تاثیرات مثبت فردی و افزایش ارزش های انسان دوستانه را در کودکان تقویت نمایند.

در این خصوص مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از متخصصین و مشاورانی تشکیل شده است که به والدین و کودکان کمک کنند با دریافت مشاوره اصول و روش های تربیتی صحیح را بیاموزند و کودکی سالم از نظر اخلاقی و رفتاری تربیت نمایند، این مرکز با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی و فردی هر خانواده راهکارهای گوناگونی را در اختیار شما خواهند گذاشت.

نویسنده: “کودکانهسایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’تربیت فرزندان موفق’ cols=’2′ cats=’%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

دانستنی-تربیت-جنسی-کودک

مهم ترین دانستنی های تربیت جنسی نوجوانان

با شروع سن بلوغ و آغاز دوره ی نوجوانی آموزش های جنسی تبدیل به یکی از اساسی ترین موضوعات می شوند.

لازم است تا آموزش مسائل جنسی به نوجوانان باید با ظرافت انجام گیرد. هرچند ممکن است شما به عنوان والدین چنین احساس کنید که از آمادگی و اطلاعات لازم برای پاسخ گویی به سئوالات نوجوان برخوردار نیستید ولی بهتر آن است که آموزش در منزل و از زبان خود شما به عنوان دلسوزترین فرد برای فرزندتان صورت گیرد.

در بسیاری از موارد، عدم آگاهی والدین از شیوه ی صحیح ارایه ی آموزش های جنسی باعث می شود تا نوجوان‌ از طریق دوستان و همسالان پاسخ بسیاری از سؤالات خود را به دست آورد که در برخی موارد گمراه کننده است و زمینه را برای انحراف نوجوان آماده می‌سازد.

با ادامه ی مطلب همراه باشید تا شما را با نکات اساسی تربیت جنسی نوجوانان بیشتر آشنا کنیم.

آموزش های جنسی به نوجوانان چگونه انجام شود؟

آموزش به نوجوان باید در دو قسمت انجام شود:

۱. تشریح و بحث در مورد وضعیت ظاهری و چگونگی بهداشت بدن

در مورد دختران با شروع مرحله بلوغ، آگاهی و صحبت کردن در مورد آن را شروع کنید تا با بروز برخی حالات در خود دچار شوک نشود

۲. مسائل اخلاقی، خطرات و فواید مسائل جنسی

بخش مهمی ا ز آموزش های جنسی آن است که بتوایند در مورد حقایق جنسی با فرزندتان صحبت کنید. در این زمینه لازم است از هرگونه دروغ پرهیز کنید و حقایق را بیان کنید.

به خاطر داشته باشید که ارایه ی پاسخ های کلی و مبهم نمی تواند فرزندتان را قانع کند. پس شفاف و روشن باشید و ازبیان زود به هنگام و یا دیرتر از موعد نکات جنسی خودداری کنید.

همچنین میزان اطلاعات باید متناسب با رشد جنسی نوجوان تان باشد. در دخترها از ۱۰ تا ۱۷ سالگی و در پسرها از ۱۲ تا ۱۹ سالگی زمان مناسبی خواهد بود.

یکی از روش های مناسب برای ارایه ی پاسخ صحیح ان است که اگر در پاسخ گویی به سئوالات نوجوان تان دچار تردید هستید به او بگویید که فردا جواب سوالش را می دهید.

مراقب باشید که زیاد فردا، فردا نکنید. زیرا در این موقع ممکن است نوجوان شما به سراغ کسی دیگر برود. همچنین بدترین جواب این است که بگوید تو هنوز کوچک هستی. مسلما زمانی که نوجوان سئوالی می پرسد چیزی در ذهن خود دارد.

 

با گرایش نوجوان به جنس مخالف چگونه برخورد کنیم؟

در این سنین غریزه جنسی در فرزند نوجوان شما فعال تر از قبل می شود و موجب ایجاد گرایشاتی نسبت به جنس مخالف می شود که یک امر طبیعی است و نباید نگران و دستپاچه شوید.

بهتر است اطلاعات خود را در زمینه چگونگی آموزش ارتباط با جنس مخالف، چگونگی کنترل آن و خطرات آن به روز نگه دارید تا بتوانید اطلاعات لازم را به او منتقل کنید.

هرگونه افراط و تفریط در ارایه ی اطلاعات صحیح به فرزندتان می تواند ناکارآمد باشد و لازم است تا متناسب با شرایط جسمی، زمانی و میزان درک و فهم اوعمل کنید.

نکات زیر در خصوص ارتباط با جنس مخالف به شما کمک می کند تا بتوانید بهترین شیوه ی عمل را در پیش بگیرید و از ایجاد مشکل خودداری کنید:

– ارتباط خودتان را با فرزندتان حفظ و تقویت کنید.

این اصل، مهمترین اصل تربیت فرزندان است. والدین باید به گونه ای با نوجوان تعامل کنند که خانواده مهم ترین منبع ارتباطی برای او باشد.

در واقع خانواده ای در تربیت فرزندش موفق شده است که فرزند نوجوانش اگر رابطه ای برقرار کرد یا تمایلی به فردی داشت، آن را ابتدا با والدین یا حداقل یکی از والدین در میان بگذارد.

نوجوان زمانی می تواند این کار را انجام دهد و خانواده را در جریان بگذارد که مطمئن باشد واکنش خانواده نسبت به این ماجرا وحشتناک نیست.

مثلا اگر نوجوان متوجه باشد که با فهمیدن خانواده، دوره ی پر تنشی شروع خواهد شد، سرکوب می شود، مورد خشونت قرار می گیرد یا سرزنش ها و اضطراب های جدیدی برایش شروع خواهند شد، ترجیح می دهد اساسا قید اطلاع رسانی به خانواده را بزند.

چنین نوجوانی مستعد آسیب در روابط عاطفی است و به واسطه اینکه پشتوانه ی تجربی و حمایتی و آموزشی ندارد، احتمالا دچار مشکلات در رابطه یا حتی سوءاستفاده خواهد بود.

بر این اساس به فرزندتان فضایی را اختصاص دهید تا بتواند با شما به شکل دوستانه و صمیمی گفت و گو کند و دلیلی برای مخفی کاری نداشته باشد.

– خط قرمزها را مشخص کنید

به جای تهدیدها یا نصیحت های مکرر، با در نظر گرفتن وضعیت خانوادگی، خط قرمزهایی را برای این ارتباط مشخص کنید.

محدودیت های خانوادگی را با او در جریان بگذارید. محدودیت هایی مثل محدودیت های زمانی ارتباط، استفاده تلفنی و …

حتی می توانید محدودیت رابطه جنسی را با قاطعیت با آن ها در میان بگذارید. متاسفانه خانواده ها از صحبت کردن در این موارد به شدت گریزان هستند و چه بسا می ترسند که با صحبت کردن در این باره، دریچه هایی را در ذهن نوجوان باز کنند که فرزندشان قبلا توجهی به آن ها نداشته است.

اگر تا این زمان آموزش جنسی به فرزندتان نداده اید، سعی کنید به شیوه های مختلف او را آگاه سازید. مثلا می توانید کتاب های خوبی در این باره برای هدیه دادن به فرزندتان پیدا کنید.

– با نوجوان تان صادقانه گفت و گو کنید.

بر اساس آمارهای موجود، نوجوانان بیشترین اطلاعات ارتباطی را از همسالان خود دریافت می کنند و تنها درصد کمی را از والدین می گیرند؛ این در حالی است که همسالان همیشه اطلاعات مبهمی از این گونه روابط دارند و والدین مشخصا دقیق ترین اطلاعات را دارند.

بنابراین نسبت به روابط، هیجان ها و احساس هایی که افراد می توانند در این دوره تجربه کنند، با نوجوان تان حرف بزنید و اطلاعات دقیق به او بدهید.

سعی نکنید اطلاعات دلهره آور در اختیار او قرار دهید. اینکه این گونه روابط موجب بدبختی آدم ها می شود یا ایجاد احساس گناه در نوجوان، کمکی به مدیریت این وضعیت نمی کند. منصف باشید و اطلاعات دقیقی را در اختیار فرزندتان قرار دهید.

– دست از کنترل افراطی بردارید.

بعضی از خانواده ها تمام تلاش خود را می کنند تا فرزند نوجوان شان را بیش از حد کنترل کنند. چک کردن گوشی، زیر و رو کردن وسایل شخصی اش برای پیدا کردن نشانه های خطر! یا پیگیری کردن کارهای روزمره زندگی نوجوان.

نوجوان ها متوجه این کنترل ها می شوند. آن ها مانند هر انسان دیگری نسبت به کنترل شدن حساس هستند. کنترل ارتباط را قطع می کند، اعتماد را از بین می برد و نوجوان را از خانه گریزان می کند.

بهتر است به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید ولی همیشه خود را برای شنیدن حرف های فرزندتان درباره ی رابطه عاطفی اش آماده کنید.

نویسنده : سایت کودکانه

تربیت جنسی کودک

نقش خانواده در آموزش جنسی کودک و نوجوان

مادر و پدر، اعضای تعیین کننده ی خانواده‌اند که نقشی مؤثر در پرورش صحیح رفتارهای جنسی فرزندا نشان بر عهده دارند. آنان باید سعی کنند با شناخت مراحل رشد جنسی کودکان و نوجوانان، واقعیت های ظریف و آداب تربیتی مرسوم فرهنگ و جامعه ی خود را به فرزندا نشان منتقل کنند. آموز ش های زود هنگام و ناشیانه ی مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان، گاه آنان را چنان دچار دلهره و اضطراب می کند که ادامه مطلب

تحول موضوعات جنسی در کودکان (3 تا 7 سالگی)

تحول موضوعات جنسی در کودکان (۳ تا ۷ سالگی)

 

تحول موضوعات جنسی در کودکان (۳ تا ۷ سالگی)

غریزه ی جنسی یکی از غرایز پرقدرت بشر است که اگر برای مهار و هدایت آن به موقع اقدام نشود و از راه صحیح تعدیل نگردد، زمام اختیار آدمی را به دست خواهد گرفت و چون طوفانی سرکش، او را به منجلاب و فساد و تباهی خواهد کشاند (علی مردانی، ۱۳۸۶). غریزه ی جنسی از لحظه ی تولد در نهاد فرد وجود دارد. ارضای غریزه ی جنسی بر اثر لذتی که به دنبال دارد، کودک و نوجوان را به خود مشغول می دارد. تلاش برای ارضای درست و مناسب این غریزه نه تنها مذموم نیست بلکه بسیار نیکو و پسندیده نیز هست اما باید از طریق آموزش صحیح، کنترل و هدایت شود، بدین منظور ادامه مطلب

تربیت کودک و نوجوان

تربیت کودک و نوجوان

تربیت کودک و نوجوان

 

در این مقاله با عنوان «تربیت کودک و نوجوان» مفهوم تربیت را برای زمینه های اصلی تربیتی شامل تربیت رفتاری، تربیت شناختی(هوش)، تربیت اجتماعی، تربیت هیجانی، تربیت جنسی به کار رفته است، و هدف آن است که بررسی اجمالی بر کلیه حوزه هایی که والدین می بایستی در تربیت کودک خود متوجه آن باشند را مرور کنیم. زیرا گاه والدین از تربیت در یک یا چند حوزه نام برده غفلت کرده اند و این مسئله بازتابی عمیق در  زندگی آینده کودک دارد. اکنون به بررسی اجمالی هر حوزه می پردازیم:

 

۱-تربیت رفتاری:

تربیت رفتاری بیش از هر حوزه ای دیگر برای والدین آشکار و روشن است زیرا همان بیرونی ترین رفتارهای کودک را در ارتباط با محیط و اطرافیان در بر می گیرد. طبق رویکرد رفتاری، چه رفتار خوب و چه رفتار بد هر دو آموخته می شوند و همچنین می توان رفتار را یادگیری زدایی کرد یعنی اگر رفتار غلط آموخته شده باشد می توان آن را یادگیری را از بین برد. بر اساس رویکرد رفتاری سه قانون بزرگ در تربیت رفتاری وجود دارد:

 

الف – رفتار خوب را پاداش بدهید

( این کار را بلافاصله و مکرر انجام دهید) مثلا اگر کوک شما اسباب بازی اش را حتی بر حسب علاقه از وسط پذیرایی جمع کرد او را مورد تحسین قرار دهید و بلافاصله بگویید:« چقدر کار خوبی کردی که اسباب بازی ات را  از وسط پذیرایی جمع کردی ، آفرین به کار  تو»

 

ب – ناخواسته رفتار بد را پاداش ندهید.

مثلا زمانی که کودک در خواست دارد تا یک ساعت بیشتر بیدار بماند والدین اجازه نمی دهند و کودک شروع می کند به جیغ و داد و گریه . اگر والدین اجازه بیدار ماندن بدهند، رفتار بد کودک را پاداش داده اند.

 

ج – برای برخی از رفتارهای بد، تنیبه یا محرومیت در نظر بگیرید

اگر کودک شما طبق قرار قبلی بین شما و او (قانون) معین شده است کفش هایش را در جاکفشی بگذارد اما این کار نکرده است می توانید از بستی بعداز ظهر محرومش کنید.

در اینجا قصد داریم چهار خطای والدین را که احتمال زیادی دارد در تربیت رفتاری دچارش   شوند را نام ببریم:

۱-والدین از پاداش دادن رفتار خوب غفلت می کنند و از خود می پرسند چرا رفتارهای خوب فرزندشان ادامه پیدا نکرد.

۲- والدین نا خواسته رفتار خوب را با تنبیه پاسخ می دهند این مهم است که توجه داشته باشید بی حوصلگی و خستگی و خلقیات شما نباید در نتیجه فعالیت های کودکتان ظاهر شود اگر امروز از سرکار آمده اید و خسته اید و دعوای بدی در سرکار داشتید و فرزندتان مثل همیشه اسباب بازی هایش را جمع کرده نباید بگویید:« وظیفه است هنر که نکردی».

۳- والدین ناخواسته رفتار بد را پاداش می دهند مانند مثال خواب کودک که گفته شد.

۴- والدین از تنبیه یا محرومیت کودک به دلیل رفتار بد غفلت می کنند که دلایل بسیاری وجود دارد یا خودشان حوصله اجرا ندارند یا عواقب را چنان بد انتخاب کرده اند که اجرای آن بیشتر به ضرر خودشان است. تصور کنید والدی را که به فرزندش گفته است که اگر اسباب بازی هایت را جمع نکنی همه را می ریزم دور و حالا این را اجرا نمی کند زیرا بیشتر به ضرر خود والد است .

 

۲- تربیت شناختی (هوش)

در حدود پنج سالگی اغلب کودکان مورد ارزیابی در حوزه هوش و شناخت قرار می گیرند این ارزیابی می تواند رسمی از طریق آزمونهای هوش یا غیر رسمی نظر مربی، معلم و … باشد؟، در اینجا ، مسئله ای که مطرح می شود این است که وظیفه والدین چیست؟ آیا باید کودک خود را در خانه آموزش داد؟ آنها را در کلاس های تقویتی ثبت نام کرد؟ برایشان معلم خصوصی گرفت؟

اگر شما هم در گروه والدین دلسوز هستید پس عمیقا برای فراهم آوردن خوشبختی و موفقیت فرزندتان خود را متعهد و مسئول می دانید و دوست دارید او را برای نخستین تجریه های تحصیلی اش یعنی سالهای اول دبستان آماده کنید و کار را بایستی خیلی زود تر از ورود فرزندتان به پیش دبستانی شروع کنید. قطعا آرزوی شما این است که او طلاحیت علمی بهترین فرصت های تحصیلی را که برایش فراهم می کنید بدست آورد. قابل درک است که در عین حال که چنین خواسته ای دارید، از طرف دیگر نمی خواهید فرزندتان را تحت فشار قرار دهید. این کار می تواند با اختصاص زمانی نه چندان زیاد، با صبر و حوصله شما به کاری بسیار لذت بخش برای شما و کودکتان مبدل گردد.

در گام اول باید بدانید که در مورد کودکان می بایستی بازی ها و زمانی را تدارک ببینید که بر توانایی هایی مانند: مهارتهای زبان، دانش و درک و مطلب، حافظه ، توانایی ریاضی، استدلال دیداری- فضایی، مهارتهای شناختی ، مهارتهای حرکتی ظریف، سرعت پردازش و کنترل توجه تا قبل از ورود کودک به دوره دبستان کار کنید هر چند که کلاس های آموزشی در این زمینه وجود دارد اما بهترین زمان در دست شما والدین است از حدود سه سالگی تا سالهای اولیه دبستان اگر هر روز فقط ده دقیقه بر هر مهارت گفته شده تمرین کنید چه زمان طولانی و موثری خواهد شد. برای هر مهارت نام برده شده مجموعه بازی و فعالیت وجود دارد که می توانید جستجو کنید زیرا مطالب زیادی است که در این مقاله نمی گنجد . تصور بر این است که بازی کردن، خانه سازی، انجام فعالیت های برانگیزاننده ،خواندن کتابهای مصور، انجام کارهای هنری، بازی های فیزیکی و ……. هر چه بیشتر بهتر، سرگرم کننده و آموزنده برای کودک است و شما والدین می توانید در این زمنیه موثر واقع شوید.

 

۳- تربیت هیجانی

آموزش هیجانات ، آموزشی را در بر می گیرد که نهایتا هوش هیجانی نامیده می شود. به توانایی فرد در شناختن احساساتش و درک تناسب هر احساس و موقعیت در خود و دیگران ،همچنین کنترل احساسات شخصی خود و دیگران و علاوه بر این استفاده از این توانایی ها در تصمیم گیری بهتر ، تفکر خلاقانه ، انگیزه دادن به خود و دیگران ، روابط بهتر با دیگران.

شما والدین هوشبهر یا IQ را در موفقیت آینده فرزندتان موثر می دانید حال آنکه در دنیای امروز با پیچیده شدن روابط اجتماعی یکی از فاکتورهای موفقیت مربوط به هوش هیجانی یا کنترل احساسات خود و چگونگی اثر گذاری بر دیگران است. بنابر این رشد هوش هیجانی کودکان می توانند نقش بزرگی نه تنها در رشد شخصیت آنها بلکه در رشد تحصیلی آنها نیز داشته باشد. پژوهش های انجام شده موفقیت را تا حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بر پایه هوش هیجانی پشتیبانی می کنند.

عده بسیاری از مربیان تعلیم و تربیت هوش هیجانی را مهره گمشده اطلاحات تعلیم و تربیت  آماده سازی کودکان برای موفقیت در زندگی و تحصیل می دانند. پژوهشگران معین کرده اند که از سن ۳ سالگی ظرفیت شناسایی و درک هیجانی های مانند غم، شادی، ترس از طریق اشاره های غیر کلامی مانند حالتهای بدن و صورت و آوا ایماها و لحن صدا برا ی کودک قابل درک است بنابراین وظیفه  والدین است که در شناسایی این احساسات توسط کودک، کودک را یاری دهند که الان در چنین موقعیتی تو چه احساسی داری؟ این رفتار یا گفتار تو باعث چه احساسی در بابا یا مامان بزرگ می شود؟ از کجا فهمیدی؟ و همچنین بر ابرازهای احساسات توسط کودک به دنیای پیرامونش می توانند تمرینات نمایشی فراهم کنند. استفاده از عروسکهای نمایشی قصه و کتاب داستان و ایفای حالتهای هیجانی هر یک از شخصیت های داستان و چگونگی برخورد با آن احساس می تواند الگوهای مفیدی برای کودک باشد.

 

۴-تربیت اجتماعی

تربیت کودک حوزه های متفاوتی دارد و یکی از حوزه های مهم که امروزه کم رنگ تر شده ، بعد اجتماعی است. هر چند بزرگسالان خود بسیار درگیر مسائل اجتماعی هستند اما به دلیل کم رنگ شدن روابط اجتماعی به خصوص در ارتباط با کودکان ، تقریبا کودکان تا سالهای دبستان ، از ارتباط های اجتماعی غنی محروم می مانند و لذا خودخواهی و عدم سازگاری با جمع در آنها آشکار می شود این حس در کودک پدید می آید که دیگران باید خواهان ارتباط با من باشند و هر چه من می گوییم آنها باید قبول کنند که این شوه تفکر کودک الگویی از روابط کودک با بزرگسالان است. پدر و مادر ، خاله، دایی و … اگر کودک کاری هم نکند به سراغش می روند و به او ابراز علاقه می کنند، کودک هر درخواستی داشته باشد مورد قبول آنها ست یا به طریقی دل او را نمی شکنند و لذا یک سیستم غلط از چگونگی شکل گیری ارتباط اجتماعی در ذهن کودک ایجاد می شود . منظور از ارتباط اجتماعی این است که کودک بتواند با افراد متفاوت تعامل موفقیت آمیزی داشته و با موقعیت های تازه اجتماعی سازگار شود.

در سالهای پیش از مدرسه، دو تا شش سالگی ، کودکان به تدریج از فردی غیر اجتماعی به فردی اجتماعی تبدیل می شوند یعنی از حالت انفرادی به حالت اجتماعی می گرایند. کودکان در این دوران ، از طریق همکاری و فعالیتهای گروهی ، برای زندگی اجتماعی در دبستان آماده می شوند. میزان حضور با سایر کودکان دیگر در این دوران تاثیر بسیاری در رشد اجتماعی آنها دارد. کودکانی که پیش از رفتن به کودکستان و دبستان زندگی گروهی داشته اند. در مدرسه یا کودکستان بیش از کودکان دیگر با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند.

برای رسیدن به چنین هدفی وظایف مهمی بر عهده والدین است و باید موقعیتها و فرصت های اجتماعی در اختیار کودک قرار گیرد.

 

۵-تربیت جنسی

والدین در مورد تربیت در حوزه رفتاری و شناختی(هوش) عموما اطلاعات دارند و اقدام هم می کنند زیرا لزوم آن را در زندگی کودک به خوبی درک می کنند در مورد تربیت در حوزه های هیجانی و اجتماعی گاه اطلاعات لازم را ندارند اما تربیت جنسی از جمله تربیتی که حتی گاه والدین در مورد آن مقاومت دارند یا به دلیل شرم و حیای افراطی به سراغش نمی روند یا آن را وظیفه مدارس می دانند و سالهای پیش از دبستان را از دست می دهند آن دسته از والدین که تمایل دارند وارد تربیت جنسی شوند گاه توانایی ها و آگاهی لازم را ندارند.

در حدود سالهای ۳ تا ۵ سالگی است که کودکان مسئله جنسیت را مورد کنجکاوی قرار می دهند و از همان سالها ست که شما والدین فرصت آن را دارید تا با کودکان در مورد این مسائل  صحبت کنید. حالا وقت دارید فضای صحبت  درباره این مسئله را با کودکان به وجود آورید در سالهای نه چندان دور کودک شما نوجوان می شود و سرآغاز بلوغ جنسی و ارتباط با جنس مخالف است اگر خواهان فرزندی هستید که در آینده درباره راز و رمزش با جنس مخالف با شما گفتگو کند امروز که کودک است بایستی پایه های اعتماد دو طرفه در باره این مسائل را بنیان بگذارید. والدین باید آگاه باشند که محیط خانواده و فضای حاکم بر آن اولین و بادوام ترین عامل در تربیت جنسی کودک می باشد. در ابتدای راه والدین باید مواظب باشند که احاس شرم و گناه را درباره مسائل جنسی به کودک منتقل نکنند این مسئله در حدود سن ۳ سالگی با آداب پوشاندن آلت تناسلی به کودک شروع می شود و پس از آن نیز باید به سوالات و کنجکاوی های کودک خود با توجه به اصل آموزش گام به گام یعنی پاسخدهی با توجه به توان درک و فهم کودک جلو روند.

اکنون بررسی پنج حوزه تربیتی را به اتمام رسانده ایم، هدف آن بوده است تا شما والدین عزیز بدانید در ارتباط با فرزند دلبندتان ، درصورتی تربیتی کامل خواهید داشت که در پنج حوزه نام برده تلاش های خود را در تربیت فرزندتان انجام دهید، تمرکز بیش از حد به یک حوزه و غفلت از سایر حوزه ها ، عدم تعادل در شخصیت کودک ایجاد می کند و ضعفهایی را در بزرگسالی نمایان می سازد. مطمئنا شما به دنبال فرزندی نیستید که تحصیلات بالا دارد ولی ارتباط اجتماعی ضعیفی دارد یا قادر به برقراری رابطه جنسی سالم نمی باشد. لذا این مقاله گامی کوچک در جهت آگاه سازی شما والدین عزیز می باشد.

منبع: کودک و نوجوان