راهنمای مادران کودک ۲ ساله تا ۳ ساله
آیا می دانید:
کودکان در سه سالگی، چپ دست یا راست دست بودنشان مشخص می شود.
کودکان نوپا در هر شکل و اندازه ای می توانند باشند، ولی کودکان در ۲ تا ۳ سالگی ویژگی های مشترکی با یکدیگر دارند. در اینجا کارهایی که ممکن است کودکتان انجام دهد بیان شده اند و به شما گفته می شود که چگونه می توانید به کودکتان کمک کنید تا رشد سالمی داشته باشد.
رشد کودک ۲ تا ۳ ساله: چه اتفاقاتی برای کودک رخ می دهند
احساسات
مهم ترین اتفاقی که برای کودک در این سن رخ می دهد رشد احساسی اوست.
در حالی که کودکتان در حال یادگیری احساساتی است که دیگران دارند کودک وارد رشد احساسی زیادی می شود. کج خلقی کودک در این سن طبیعی است، زیرا کودکان غالبا در این سن نمی دانند که در رابطه با ناامیدی، خشم، شرمساری، احساس گناه و خجالتشان چه کلماتی را به کار ببرند.
همچنین کودکتان در این سن می داند که رفتارش بر روی شما چگونه تاثیر می گذارد و چگونه رفتارهای شما بر روی او تاثیر می گذارد. او اضطراب جدایی زیادی ندارد، و ممکن است وقتی که شما از او جدا می شوید احساس ناراحتی نکند.
حرف زدن
در حدود دو سالگی، کودک شما در این سن ممکن است قادر باشد جملات دو تا سه کلمه ای را بگوید و بتواند «من»، «تو» و «خودم» را بگوید. او یاد می گیرد که کلماتی زیادی را بگوید و برای شما به مرور راحتتر می شود که صحبت های او را بفهمید.
در سه سالگی، کودک شما قادر است جملات سه تا پنج کلمه ای را بگوید، یا حتی کلمات بیشتری را بگوید. او در این سن یادگیری صحبت کردن را شروع می کند و ممکن است بتواند مکالمه ی کوتاهی را با شما داشته باشد.
کودک شما یاد می گیرد که چگونه در مورد اتفاقاتی که در طول روز رخ داده است صحبت کند. با کمک شما، او ممکن است از بتواند با یک سری چیزها داستان های ساده را بسازد- برای مثال، «من رفتم خرید.» «و در مغازه شما چه کار کردید؟» «خریدن شیر.» در سه سالگی، او ممکن است با توجه به تجربیاتش داستان هایی ساده ای بسازد، ولی قطعا این داستان ها کوتاه هستند.
در این سن کودک همچنین در رابطه و افراد و موضوعاتی که در حال حاضر با او نیستند صحبت می کند، «مادربزرگ در مغازه»، یا «توپ من روی درخت».
تفکر
هر چیزی که کودک یاد می گیرد باعث رشد تفکر کودک می شود.
کودک شما درک مفاهیم مانند زمان و متضادها را شروع می کند- برای مثال، بزرگ/ کوچک و روز/ شب. او همچنین شروع به اشاره کردن به قسمت های مختلف بدن و کارایی آنها می کند، و شروع به مرتب سازی موضوعات مختلف می کند، و اشکال و رنگ ها را با یکدیگر هماهنگ می کند. و او شروع به خاطر سپردن این می کند که اشیاء چه شکل و شمایلی دارند، برای مثال سیب سرخ و گرد است.
کودک شما با استفاده از بیان مسائل سعی در حل کردن مشکلات می کند.
کودک شما از بازی کردن با دیگران لذت می برد، بازی کردن با لباسش، داشتن یک مهمانی چایی، با انگشتانش یا یک قلم مو نقاشی بکشد یا با جست و خیز بازی کند. زمانی که کودک با شما یا دیگر کودکان بازی می کند، ممکن است شما متوجه شوید که کودک شما در نوبت گرفتن بهتر می شود.
داستان گفتن، آواز خواندن و خواندن داستان همچنین در این سن برای کودک سرگرم کننده و لذت بخش می باشد.
مهارت های هر روزه ی کودک
در حدود این سن کودک شما هوش بیشتری برای انجام کارهای خودش را دارد.
برای مثال، او می تواند دستانش را بشورد، بعد از استفاده از سرویس بهداشتی خودش را تمیز کند، خودش غذا بخورد و لباس بپوشد و قطعا او می تواند بهتر از پوشیدن لباس لباسش را در اورد! و او همچنان در حال یادگیری است و ممکن است به کمک شما نیاز داشته باشد.
شما می توانید با استفاده اجازه دادن به او که در کارهای خاصی در خانه مانند تمیز کردن یا گردگیری به شما کمک کند اعتماد به نفس او را بالا ببرید. او وقتی به شما کمک می کند به خودش افتخار می کند.
کودک شما ممکن است برای استفاده از توالت آماده باشد. برخی چیزها نشانه این است که کودک شما می تواند استفاده از توالت را یاد بگیرد:
- بیشتر کارها را بدون کمک خواستن از شما انجام دهد
- به دیگران نگاه کند که چگونه به توالت می روند- این اتفاق در ابتدا ممکن است باعث ناراحتی شما شود ولی این اتفاق راه خوبی برای نشان دادن چگونگی انجام کارها است.
- به شما اجازه دهد که بدانید که در پوشکش دفع انجام داده است
- می تواند دستورالعمل ها را دنبال کند، مانند «توپ رو به بابا بده».
ببینید که چه زمانی کودک برای یادگیری استفاده از توالت آمادگی دارد – ولی سعی نکنید او را مجبور به این کار کنید. رفتن به توالت یکی از سخت ترین کارهایی است که کودک یاد می گیرد زیرا نیاز به مهارت های زیادی دارد. برای مثال، کودک باید بداند که چه زمانی نیاز است که دفع ادرار یا مدفوع را انجام دهد، و کودک باید بداند که عمل دفع ادرار و مدفوع را باید در توالت انجام دهد، کودک باید قادر باشد که بر روی لگن یا توالت بنشیند، و بتواند لباسش را بالا یا پایین بکشد.
اگر شما آموزش استفاده از توالت را خیلی زود شروع کنید، ممکن است زمان زیادی ببرد که کودک شما انجام این کار را یاد بگیرد.
حرکات
کودک شما در این سن می تواند بدود و کمتر زمین بخورد. او شروع به راه رفتن و بالا و پایین رفتن از پله ها می کند، ولی برای حفظ تعادل کودک در برخی از مواقع از نرده ها استفاده می کند. او در این زمان در بغل کردن اشیائ با بازوهایش، لگد زدن و گرفتن توپ بهتر شده است یا اینکه حتی کودک ممکن است بتواند برای چند ثانیه بر روی یکی از پاهایش بایستد.
زمانی که کودک شما در حال کشف کردن چیزها است اگر شما در اطراف او باشید او احساس اطمینان و امنیت می کند. این اتفاق به کودک شما کمک می کند که اعتماد به نفس بیشتری در امتحان چیزهای جدید و اکتشافات جدید داشته باشد.
با اینکه کودک شما بسیار فعال است، بهترین ایده این است که شما دقت کنید که چگونه می توانید خانه را محیطی امن برایش بسازید تا به راحتی در اطراف حرکت کند.
در این سن کودک شما همچنین ممکن است:
- بر روی نقاط خاصی بپرد
- سه چرخه اش را براند
- موضوعات را شنایی کند و اسم آنها را بداند
- وقتی از پله ها بالا می رود قدم هایش را به صورت متناوب بگذارد.
کمک به رشد کودک دو تا سه ساله
در ینجا مطالبی بیان شده است که می تواند برای کمک به رشد کودکتان در این سن از انها بهره ببرید:
- به کودکتان این شانس را بدهید که با دیگران بازی کند: بازی کردن بهترین راه برای این است که کودکتان با دیگران دوست شود و بداند که چطور می تواند با دیگر کودکان باشد. ولی نگذارید که کودک چیزها را برای خودش بردارد زیرا کودکان نوپا فکر می کنند که همه چیز متعلق به خودشان است.
- او را تشویق کنید که مهارت های روزانه را یاد بگیرد مانند استفاده از قاشق، نوشیدن از فنجان و در آوردن کلاه. این مهارت ها عضلات بزرگ و کوچک کودک را درگیر می کنند. و به همان صورت کودک شما توانایی این را دارد که بداند که که او در حال انجام چه کاری است.
- صحبت کردن با کودک نوپا: نامگذاری و صحبت کردن در مورد کارهای روزانه، قمست های مختلف بدن، اسباب بازی ها و چیزهایی که در خانه وجود دارد مانند قاشق یا صندلی به کودک شما کمک می کند که مهارت زبانی اش را تقویت کند. در این سن، شما می توانید به کودکتان یاد دهید که صنلی می تواند بزرگ، قرمز یا صندلی بزرگ قرمز باشد.
- با استفاده از گوش دادن به کودکتان و صحبت کردن با او می توانید به صحبت های کودکتان معنی دهید. اگر کودک شما می گوید «مامان شیر»، شما می توانید به او بگویید «تو می خوای که مامان بهت شیر بده؟» این کار همچنین به کودکتان این احساس را می دهد که ارزشمند و دوست داشتنی است.
- داستان خواندن برای کودک نوپا:شما می توانید با خواند داستان با همدیگر، داستان خواندن، آواز خواندن، و خواندن قصه های موزون می تواند کودک را درگیر صحبت کردن و خیال پردازی کند.
- با کودکتان آشپزی کنید: این کار به کودکتان کمک می کند که از غذاهای سالم لذت ببرد، کلمات جدیدی را یاد بگیرد، و مفاهیم ریاضی مانند نصف، یک قاشق چای خوری یا ۳۰ دقیقه را یاد بگیرد. شما می توانید کارهای ساده ای را به عهده ی او بگذارید که انجام دهد، مانند تزئین کردن سالا یا درست کردن ساندویچ با همدیگر.
زمانی که کودک شما مهارت جدیدی را یاد می گیرد، با دادن پاداش به او یا توجه نمون به او موفقیتش را جشن بگیرید. این کار ایده ی خوبی برای این است که با کمک و حمایت از کودک کاری کنید که کارهایی را که یاد گرفته است را انجام دهد حتی اگر کودک فکر کند که انجام این کارها سخت است.
والدین کودک دو تا سه ساله
هر روز شما و کودکتان در رابطه با همدیگر چیزهای جدیدی را یاد می گیرید. در حالی که کودک شما رشد می کند و بزرگ تر می شود، شما یاد می گیرد که کودک به چه چیزهایی نیاز دارد و اینکه شما چگونه می توانید نیازهای او را برآورده سازید.
در حقیقت، به عنوان والدین، شما همواره در حال یادگیری می باشید. همه ی والدین دچار اشتباه می شوند و تجربه کسب می کنند. خوب است که در رابطه با چیزهایی که می دانید اطمینان خاطر داشته باشید. و هیچ مشکلی نیست که شما چیزهایی را که نمی دانید ابراز کنید و از دیگران بپرسید در اغلب مواقع سوالات احمقانه بهترین جواب ها را دارند!
سلامت جسمی و روحی شما مهمترین چیزی است که برای پدر و مادر بودن لازم است. ولی با تمرکز بر روی کودک، برخی از والدین فراموش می کنند که به خودشان نیز توجه کنند. توجه کردن به خودتان باعث می شود که شما درک بهتر، صبر، تصور و انرژی کافی برای مراقبت را کودکتان را داشته باشید.
برخی مواقع ممکن است شما احساس ناامیدی و عصبانیت کنید. ولی اگر شما احساس ضعف می کنید، کودکتان را در محل امنی قرار دهید- برای مثال، او را در گهواره بگذارید یا از کسی بخواهید که برای مدتی او را نگه دارد. بیرون بروید تا ارام شوید. ششما همچنین می توانید به اتاق دیگری بروید و نفس عمیق بکشید و یا به یکی از اعضای خانواده و یا دوستتان تماس بگیرد و بااو صحبت کنید.
هیچ وقت کودک را به شدت تکان ندهید این کار می تواند باعث خونریزی های داخلی در مغز کودک شود و باعث آسیب دائمی به مغز کودک شود.
هیچ اشکالی ندارد که از کسی کمک بخواهید. اگر شما در برابر کودکتان احساس ضعف می کنید، شما می توانید با انجمن حمایت از والدین محلتان تماس بگیرید. آنها ایده های کاربردی برای کمک به احساس راحتی و آرام شدن شما دارند.
زمانی که در رابطه با رشد کودکتان نگران هستید
اگر در رابطه با مطالب ذکر شده دچار نگرانی شدید و متوجه شدید که کودک دو ساله ی شما مشکل خاصی دارد به روان شناس یا پزشک کودک خود مراجعه کنید.
بینایی، شنوایی و برقراری ارتباط
کودک شما:
- در دیدن یا شنیدن چیزها دچار مشکل می شود
- نمی تواند از دو کلمه با یکدیگر استفاده کند، برای مثال، ماشین قرمز.
رفتار و بازی
کودک شما:
- نمی تواند درستورالعمل های ساده را دنبال کند- برای مثال، «لطفا توپ را به من بده»
- نمی تواند کارها و کلمات شما را تقلید کند- برای مثال، وقتی «سر، شانه ها، زانوها و انگشتانتان را حرکت می دهید»
- نمی تواند بازی های وانمودی را انجام دهد- برای مثال، نمی تواند وانمود کند که در یک مهمانی چایی است و یا نمی تواند به اسباب بازی و عرسکش غذا بدهد
- نمی تواند احساساتش را بروز دهد
- برای دریافت محبت و احساس راحتی به سمت شما نمی آید.
حرکات و مهارت های حرکتی
کودک شما:
- نمی تواند از پله ها بالا و پایین برود حتی زمانی که شما او را گرفته اید و یا نرده ها را گرفته است
- نمی تواند بدود
- نگه داشتن چیزهای کوچک مانند مداد شمعی برای او دشوار است
- در نقاشی کشیدن نمی تواند سرعت عمل داشته باشد.
اگر متوجه شدید که کودک سه ساله تان هر کدام از این مشکلات را دارد به پرستار خانوادگی کودکتان مراجعه کنید.
بینایی، شنوایی و برقراری ارتباط
کودک شما:
- مستقیم به چشمان شما نگاه نمی کند
- در دیدن و شنیدن چیزها مشکل دارد
- نمی تواند از جملات سه کلمه ای استفاده کند
- زمانی که با شما، خانواده یا دوستان صحبت می کند به سختی می شود فهمید که چه چیزی می گوید.
رفتار و بازی
کودک شما:
- نمی تواند دستورالعمل های ساده را بفهمد- برای مثال، «لطفا توپ را به من بده»
- علاقه ای به بودن با کودکان دیگر ندارد
- به سختی می تواند از تخت خواب کودکش جدا شود
- بازی های وانمودی را نمی تواند انجام دهد- برای مثال، نمی تواندد وانمود کند که در حال خرید یا راندن یک اتوبوس است.
حرکات و مهارت های حرکتی
کودک شما:
- نمی تواند بدود
- نمی تواند خط بکشد یا نقاشی کند
- نگه داشتن اشیایی کوچکی مانند مداد و مداد شمعی برایش دشوار است.
زمانی که شما متوجه شدید که کودک شما مهارت هایی را که قبلا داشته از دست می دهد به یک متخصص کودک مراجعه کنید.
زمانی که شما متوجه افسردگی پس از زایمان زن یا مرد یا در خود و یا شریک زندگی تان شدید به متخصص سلامت روان مراجعه کنید. علائم افسردگی پس از زایمان شامل احساس غم یا گریه کردن بدون هیچ دلیل روشنی است، احساس تحریک پذیری، احساس نگرانی در رابطه با هر چیزی.
کودکان با سرعت متفاوتی رشد می کنند و بزرگ می شوند. اگر در رابطه با رشد طبیعی کودکتان نگران هستید، دانستن اینکه تفاوت ها طبیعی است می تواند به شما کمک کند. ولی اگر شما همچنان احساس می کنید که برخی چیزها درست به نظر نمی رسند، به متخصص کودک مراجعه کنید.
منبع:مشاوره-آنلاین.com
سلام
سلام می توانید سوالتان را در همین قسمت ارسال کنید
سلام.خسته نباشید.دختر من ۲سال و۴ ماهه است.چند روز قبل داشت اب بازی میکرد بعدش دستشو نگاه کرد بعلت اینکه تو اب بود یکم پوست کف دستش چروکیده شده بود از موقعی که دید انگشتاشو بسته و میترس بازش کنه.حدودا ساعت ۵عصربود اما تاشب که خوابید بازش نکرد.صبح بازش کرد و مدام میگه خوب شده.اما متاسفانه این قضیه دو سه روزه که تکرار میشهو به هر دلیلی انگشتاشو میبنده.لطفا راهنماییم کنید
سلام به شما دوست عزیز
این موضوع برای دخترتان معنای دارد که باعث ایجاد ترس در او شده است اما شما می توانید با بازی به او نشان بدهید که این مورد برای بدن شما نیز رخ می دهد و درست می باشد در این مسیر سعی کنید از حباب بازی استفاده کنید تا او نیز مشتاق همراهی با شما شود و در ارامش اجازه بدهید او صحبت کند و شما نیز به او نشان بدهید که این طبیعی هست و برای همه ایجاد می شود و بخاطر بازی با اب هست .
اگر این ترس ادامه یابد بهتر است به صورت حضوری به روانشناس مراجعه داشته باشید .
سلام. من دختر دو سال و سه ماهه دارم. متاسفانه دختر من همیشه بچه ناآروم و لجبازی بوده. همین موضوع باعث شده همیشه در حال بهونه گرفتن و گریه کردن باشه منم دیگه واقعا توانی ندارم همش دعوامون میشه. نزدیک به ۱۵ کیلو وزنشه و مودام می خواد که بغلش کنم کلا همیشه دلش می خواد تو بغل باشه اونم نه حالت نشسته باید بلند بشیم و قدم بزنیم. ی مشکل دیگه که خیلی اذیت میکنه اینکه اگه چیزی بخواد حتما باید بهش بدیم یا اونارو انجام بدیم حتی اگه خطرناک باشه والا به حدی گریه میکنه و جیغ میزنه که انگار داره از حال میره. اصلا نمیشه باهاش بازی کرد سریع یچیزی رو بهونه میکنه و قشقرق راه میندازه. اصلا رنگها رو یاد نمیگیره اعداد رو میشمارم اصلا دوست نداره تکرار کنه. در کل اصلا نمیشه باهاش مخالفت کرد حتی وقتی کلی پیشنهاد دیگه بهش میدم.
خواهشا کمکم کنید من واقعا درمانده شدم
سلام به شما زهرا جان
قابل درک می باشد که این شرایط برای شما با فشار روحی زیادی همراه می اورد اما بهتر است در این مسیر به صورت حضوری به روانشناس مراجعه داشته باشید تا بر مبنای بررسی شرایط روحی دخترتان و آنچه از نظر روانی و رشدی تجربه می کند به او کمک کنیم تا بتواند شرایط بهتری را تجربه کند.
در این مسیر نیاز است که بهره هوشی و مسیر رشد حرکتی، شناختی و زبانی او مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم در این زمینه به او کمک کنیم.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۶۲
سلام خسته نباشید ببخشید من پسرم دو سال و سه ماهشه . متاسفانه همش وسایل و هر چیزی که در دستش باشه رو پرت می کنه چند روز پیش نزدیک بود با یه سنگ بزرگ برادر زاده ام رو بزنه یعنی اگه به سرش میخورد حتما یه اتفاق خیلی وحشتناکی می افتاد. در منزل هم همینطوره تلویزون خونه مادرشوهرم روشکسته. نمیدونم چکار کنم از ترس اینکه مبادا اتفاقی برای کسی بیفته هیج جا نمیرم . خواهش میکنم راهنمایم کنید که چطور این عادت بدش رو ترک کنه دیگه نمیدونم از چه روشی استفاده کنم همش دعوامون میشه.
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که شما دوست دارید فرزندتان روابط اجتماعی مناسبی داشته باشد اما دقت کنید که تنبیه بدنی دقیقا همان کاری می باشد که در شکل ساده ترش او نسبت به همسالان خود انجام می دهد پس استفاده شما از تنبیه می تواند یک مهر تایید برای او باشد و باعث می شود که شما به عنوان یک الگو رفتار او را تایید کنید و او بازهم مسیر خود را ادامه می دهد چون این تنبیه برای او معنایی که در ذهن شما وجود دارد را نمی دهد.
در این مسیر نمی توان بیان کرد که او بیش فعال هست اما نمی توان آن را نیز رد کرد و بهتر است به صورت حضوری به روانشناس بالینی کودکان مراجعه کنید تا شرایط رشدی ، نحوه تربیتی ، برخوردها ، میزان تمرکز او و… مورد بررسی قرار گیرد و بتوانیم در این زمینه به او کمک کنیم تا بتواند شرایط رشدی بهتری را نیز تجربه کند.
در زمان فعلی که فکر می کنید شرایط مناسبی را تجربه نمی کند و نحوه ارتباط موثری ندارد زمان مناسب برای مراجعه می باشد .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۷۴۱
سلام خسته نباشید
پسر دو ساله ای دارم که شیر خشکی هست پیش مادر شوهر شوهرم زندگی میکنم پسر عمشو بیشتر من دوس داره حتی حاضر نیست داخل ماشین بیاد بغل من. و جیغ میزنه با وجود اینکه همه کاراشو انجام میدم و دوسش دارم و باهاش بازی میکنم اما همین که عمشو میبینه منو فراموش میکنه کم پیش میاد به عمش توجه نکنه از خواب که بیدار میشه با مهربونی میرم پیشش اما اون باز عمشو میخوادمنو بوس میکنه بهم مامان میگه اما رفتارای اطرافیان داره اذیتم میکنه دارم افسرده میشم میخوان بهم ثابت کنن بچم دوسم نداره وقتی میخوره زمین عمه ی دیگش به اون یکی میگه بدو بغلش کن بوسش کن نمیذارن من بغلش کنم باید چیکار کنم خسته شدم
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که احساسات مادرانه شما را زیر سوال بردن می تواند برای شما ناخوشایند باشد اما عزیزم دقت کن که در این مسیر هرچقدر که واکنش های شما شدید تر باشد می تواند برای او احساسات ناخوشایند بیشتری به دنبال داشته باشد .
در کنار اینکه بهتر است سعی کنید برای بودن با فرزندتان وقت بگذارید و سعی کنید که محیط منزل خود را برای او جذاب تر کنید و تایمی را برای رفتن با او به پارک و محیط هایی که دوست دارد صرف کنید دقت کنید که کودکان می توانند افراد زیادی را دوست داشته باشند و دوست داشتن محدودیت ندارد اگر شما بخواهید او را محدود کنید به او لطمه وارد می کنید و بهتر است او را وارد بازی و مشکلات بزرگسالان نکنید .
در این مسیر دوست داشتن عمع به معنای دوست نداشتن شما نمی باشد پس از سرزنش خود خوداری کنید تا بتوانید در شرایط روحی بهتری را تجربه کنید.
سلام و خسته نباشید
ممنون که برام وقت گذاشتین و جوابمو دادین بله نظر شما این رفتار پسرم طبیعی هست؟تا چه سنی ادامه داره؟من براش زیاد وقت میذارم و باهاش بازی میکنم زیاد بهش محبت میکنم به نظر شما من جایی براش کم گذاشتم یا اینکه کجای کارم مشکل داره؟
رفتار غیر طبیعی در کودک شما مشاهده نمی شود اما بهتر است سعی کنید از سرزنش کردن خودتان و او خوداری کنید و سعی کنید که بدون واکنش نشان دادن به رفتارهای دیگران پیش بروید چون این رفتارهای دیگران تنها باعث می شود که شرایط روحی شما در شرایط مناسبی قرار نداشته باشد و بهتر است بدون توجه به این موراد پیش بروید چون هرچقدر به دیگران بیشتر توجه کنید انها به خود اجازه دخالت بیشتری می دهید .
باسلام
دختر ۲ ساله ای دارم که همه احساساتش رو در مقابل با من با گاز گرفتن ابراز میکنه , خوشحالی , ناراحتی حتی بازی کردن بطوریکه تمام دست و پای من کبود شده هرچقدر هم بهش میگم درد داره, دردم میگیره باز هم به کارش ادامه میده در صورتیکه با پدرش همچین رفتاری نداره , الان هم مدتی هستش که دیگه اجازه نمیده شبها بخوابونمش نه روی پا و نه توی بغلم نمی خوابه و همسرم میخوابونش . البته که از اونجایی که شاغل هستم و شبها دیگه هیچ انرژی برای بچه ندارم و خیلی اصرار دارم که راس ساعت خاصی بخوابه گاهی پیش میاد که به پشتش می زنم .
ممنون میشم من راهنمایی کنید که چطور مشکل پیش اومده رو حل کنم
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم به نظر می رسد که کودک شما در کنار ابراز دوست داشتن ناراحتی و عصبانی بودن خود را نیز همراه با این رفتار که گاز گرفتن هست نشان می دهد بهتر است سعی کنید که از هرگونه تنبیه بدنی خوداری کنید و سعی کنید تایمی را که باهم هستید را وقت بیشتری برای بازی و در آغوش گرفتن و بیان دوست داشتن او کنید .
بهتر است اصرار زیادی به اینکهش ما و یا همسرتان او را بخوابانید نداشته باشید و سعی کنید که به او بیان کنید که امشب یک قصه خوشکل براش آماده کردید دوس داره براش بگیرد تا بخوابه از سرزنش کردن خودتان و یا او در مقابل شنیدن پاسخ نه خوداری کنید اجازه بدهید او انتخاب کند ، از بکن و نکن ها خوداری کنید ، بپذیرید او فردی جدا از شما و همسرتان می باشد ، او به استقلال بیشتری در این سن نیاز دارد تا جایی که برای او آسیب نداشته باشد بهتر است به این استقلال احترام بگذارید .
زمانی که شما را گاز می گیرد بهتر است به او نگاه کنید و در آرامش بیان کنید که او را دوست دارید اما این رفتارش برای شما درد دارد و ناراحت می شوید ، در زمان هایی که رفتارهای ارتباطی موثر تری دارد و یا به شما نگاه می کنید بیان کنید که دوستش دارید و او را در آغوش بگیرید تا رفتارهای خوب و مناسب او تایید بیشتری شود.
سلام
پسر من یک ماه دیگرسه ساله میشود. مدت پنج ماه است که رفتارهای او بسیار تغییر کرده است. شبها بسیار سخت به خواب میرود و گاها پروسه مسواک زدن و به تخت رفتن و خوابیدنش ساعتها به طول می انجامد. اکثر شبها بعد از چهارونیم الی پنج ساعت خواب بیدار میشود و دلیل بیداریش رفتن به توالت است. اما دوباره چهار الی پنج ساعت ببدار است (ساعت یک یا یکم و نیم نصف شب تا چهار، پنج و گاهی شش صبح). به همین دلیل ما اکثر شبها خواب آرامی نداریم و این باعث میشود که هردو در طول روز نیز گاها خسته و عصبی باشیم. او بسیار پرانرژی است علیرغم کم خوابی شبانه، روزها نیز چرت نمی زند و کل روز را بکوب درحال جست و خیز و بازی است. بسیاربدغذا است و هیچ علاقه ایی به خوردن ندارد و صبحانه خوردن ، نهارو شام هم یکی دیگر از مشکلا بسیار بزرگی است که اکثرا باجروبحث طولانی و باج دادن و گرفتن همراه است.
گاها لجبازو یکدندنه است و سعی میکند به ما بفهماند که نیازی به کمک ندارد و از پس تمام کارها برمیاید و گاها به من امرونهی میکند و تمام امرو نهی های خودم را به خودم تحویل میدهد. اطرافیان میگویند که پسر من بیش فعال است اما درکنار پرانرژی بودنش او مشکلی در یادگیری ندارد و بسیار در زمینه یادگیری کلمات و جمله ها، رنگها، اعداد، نام حیوانات و اشیا و اعضای بدن تیزهوش است و راحت با کودکان دیگر کنارآمدرتباط برقرار میکند و پیش قدم است و به بازی با کودکان دیگر بسیار علاقه دارد. میتواند روی بازێهایش بسیار تمرکز کند و به ویژه در هنگام بازی با خمیراسباب بازی، رنگ آمیزی نقاشی. به درست کردن کاردستیهای کوچک و برش کاغذ و چسپ زدن علاقه دارد. اما اکثر اوقات نمیخواهد به تنهایی بازی کند و به شدت اصرار دارد من یا اگر مادربزگ پدربزگ یا مهمان دیگری داشته باشیم با اوهمبازی شویم و او نقش رهبری را ایفا کند.
ما روابط بسیار خوبی باهم داریم، بسیار با پسرم صحبت میکنم، به حرفهایش گوش میدهم و با او همبازی میشوم. گاهی در کارهای روزانه برای مرتب کردن خانه و گردگیری یا مرتب کردن اتاقش دوست دارد مشارکت کند و من با در نظرگرفتن تمام شرایط ایمنی او را سرکت میدهم.
گاهی که به حرف من توجه نمیکند و مرا جدی نمیگیرد ، احساس میکنم ممکن است یکی از دلایلش روابط بسیار نزدیک ما باشد و او در نظرش من را هم کودکی مثل خودش میپندارد.
به همین دلیل همه چیز از مسواک زدن و لباس پوشیدن و غذاخوردن تا الی آخر برایش بازی کردن است.
امیدوارم شما مشاوران گرامی بتوانید من را راهنمایی کنید تا من از سردرگمی بیرون بیایم و بدانم که کدام رفتارم صحیح و کدام اشتباه است و چه چیزی را باید اصلاح کنم. آیا مشکل از شیوه تربیتی من است یا ممکن است پسر من بیش فعال باشد و یا ترکیبی از هردو؟
بیخوابی و بدخوابیهای او چه دلیلی میتواند داشته باشد؟
بسیار سپاسگزارم
سلام به شما دوست عزیز
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام هتس اما دقت کنید که در اول ما در اینجا نمی توانیم بدون بررسی رفتارهای خود کودکتان نظری در مورد بیش فعالی بیان کنیم و در این مسیر نیاز به مراجعه حضوری فرزندتان می باشد در کنار اینکه دقت کنید قرار نیست که بیشت فعالی حتما با داشتن هردو علامت کاهش تمرکز و بی توجهی و یا مشکلاتی در یادگیری و همچنین رفتارهای حرکتی نمایان شود و می تواند در کودکان مختلف با بروز و یا بیشتر بودن یکی از موارد بر دیگری خود را نمایش بدهد .
بیش فعالی نوع اول با علایم زیر می تواند همراه باشد :
دست و پای بی قرار (غالبا با دست‌های خود بازی میکند)
ترک صندلی یا ترک محل نشستن
بالا رفتن از دیوار راست
نمی توانند بی سر و صدا باشند (مدام در حال صدا در آوردن هستند)
در حال حرکت به نظر می‌رسند (سرگردانند)
زیاد حرف می‌زنند
تحمل انتظار ندارند به عنوان مثال قبل از پایان سوال، جواب می دهند
تخریبگرند و ازین کار لذت می برند
بدون فکر و بدون توجه به عواقب، کارشان را انجام می دهند
نوبت را رعایت نمی کنند
راه تشخیص نوع اول بیش فعالی
اختلال بیش فعالی بیماری پیچیده ای است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود. برای تشخیص این افراد و مشخص شدن روند درمان، بایستی تمام عواملی که در ادامه ذکر شده در فرد دیده شود که عبارتند از:
حداقل ۶ نشانه از نشانه‌های ذکر شده در بالا را داشته باشند
نشانه های تشخیص داده شده به مدت شش ماه تداوم داشته باشند
حداقل دارای ۵ سال سن باشند که هنوز شرایط سنی کودک شما به آن نرسیده است پس می توان بیان کرد که جنب و جوش های حرکتی کودک شما بیشتر بخاطر شرایط سنیش می باشد اگر به صورت غیر نرمال نباشد .
بیش فعالی نوع دوم که این گروه بر خلاف گروه قبلی فعالیت بالایی ندارند اما در توجه و تمرکز دچار مشکلند. در حقیقت این افراد حضور فیزیکی دارند اما فکر و حواسشان جای دیگری است .
برخی موارد دسته دیگری از افراد بیش فعال نیز مشاهده میشود که ترکیبی از دو گروه توضیح داده شده می‌باشد و علائم مشترکی از هر دو گروه را دارا هستند که در بالا نیز توضیح داده شد .
در اینجا بهتر است که مشکلات خواب کودکتان را در موارد دیگری مورد بررسی قرار بدهیم از جمله اینکه موارد زیادی برای بی خوابی کودک وجود دارد از جمله شرایط روحی او ، اضطراب ، غذاهایی که مصرف می کند ، مصرف داروی خاص ، میزان غذاایی که قبل از خواب مصرف می کند که بهتر است قبل از خواب از دادن نوشیدنی به او حداقل نیم ساعت قبل از خاب خوداری کنید البته این به این معنا نیست که اگر او تشنه هست به او آب ندهید بله به این معنا هست که بهتر است این نوشیدنی ها در تایم دقیقا قبل از خواب نباشد و زودتر به او شام بدهید و یک نوشیدنی که با قبل از خواب به دستشویی رفتن احتمال بیدار شدن او به این علت کاهش یابد .
یک کودک سه ساله در ۲۴ ساعت به طور میانگین ۱۲ ساعت در خواب است و در این مسیر بهتر است اگر در طول روز او می خواهد بخوابد با بازی و کارهای یکه دوست دارد او را سرگرم کنید و اجازه بدهید این خواب به شب برسد چون خواب شب برای رشد کودکان ضروری هست .
در این مسیر این تغییرات خواب و یا بی خوابی ها می تواند کوتاه مدت باشد اما اگر بیش از سه هفته طول کشید نیاز به بررسی دقیق توسط متخصص کودکان و بعد روانشناس می باشد .
بهتر است دقت کنید که کودک شما بعد از ۱۵ ماهگی نیاز به این موضوع دارد که شما به او استقلال بیشتری را بدهید در مورادی که برای او آسیب زا نیست اگر شما تمرکز زیادی به غذا خوردن او داشته باشید ناخواسته بر روند غذا خوردن که یک لذات در زندگی می باشد به اجبار تبدیل می شود و در این روند به مشکل مواجهه می شوید خوردن یک میزان غذای کمتر و در دفعات بیشتر بهتر از درگیری مداوم در این مورد می باشد کودک شما بهتر است با استقلال بیشتری در زمینه بازی ، غذا خوردن ، لباس پوشیدن و… برخودار شود .
شما بیان می کنید که گاهی با شما مخالفت می کند خب این نشان از سلامت کودک شما دارد و قرار نیست که او خود شما باشد او فردی جدا از شما هست که می تواند نظرات و نیازهای مختلف از شما داشته باشد بهتر است پس بهتر است سعی کنید که در این مسیر رشدی به نیازهای او توجه کنید و نسبت به چیزهایی که خودش دوست دارد مسیر رشدی او را محیا کنید.
سلام وقت بخیر ضمن تشکر از زحمات شما.من ی پسر دوسال و سه ماه دارم که هر کاری میکنم تو مهد واینمیسه تورو خدا چه راهکاری هست اکثرا میگن سنش کمه بذار سه سال به بعد
سلام به شما عاطفه جان
در این مورد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر صحبت کنیم.
۱. دلیل شما برای گذاشتن او در این سن در مهد چیست؟
۲. ارتباط او با همسالان و بزرگسالان چگونه هست؟
۳. او می تواند به دستشویی برود و یا خودش غذا بخورد و کارهای شخصیش را تا حدودی انجام بدهد؟
۴. اگر نیاز به کمک دارید خانواده ها برای تایمی نمی توانند به شما کمک کنند افرادی که کودک شما ارتباط بهتری با انها داشته باشد؟
۵. واکنش او به بودن در مهد چگونه هست و چند مدت این مسیر را دنبال کرده اید؟
سلام من توی یه خونواده آشفته بزرگ شدم و همش شاهد دعوا وتحقیر پدرتوسط مادر بودیم و از بعد عقدم تا همین الان هرزمانی رفتم خونشون بامادرم دعواهای وحشتناک داشتم مادرم بدبین و بددهنه و به زور میخواد دلسوزی کنه و اگر یکم باش بد حرف بزنی هرچی از دهنش دربیاد بهت میگه و یکبار چنان دعوایی سرهیچ و پوچ بامن کرد که تا ۵ماه حالم بد بود افسرده بودم و حتی بفکر خودکشی بودم، به هزار بدبختی سعی کردم بخاطر بچم حالمو خوب کنم حالا مشکلی دارم رفتار خودم با بچمه، مدام حس میکنم دارم لیاقت بچمو ندارم، یاد کارای مادرم می افتم شدیدا عصبی میشم یاد کتک هایی که پدرم بم میزد می افتم قلبم به درد میاد و حس میکنم حالاتم مثل اوناس و از خودم متنفر میشم، نمیخوام با بچم اونجور که با من رفتار شده رفتارکنم، خیلی سعی میکنم باش خوب باشم بچم دو سال و هفت ماهشه شدیدا شیطون شده ولی عاقله و حرف گوش کنه اما من رو که اذیت میکنه یا سر ب سرم میذاره خیلی تحمل میکنم اما از کوره که در برم میزنمش و اون بیچاره گریه میکنه یکبار دادی سرش زدم که خیلی ترسید و گریه کرد من دوست داشتم بمیرم که اینجوری کردم دوس ندارم حال بچمو خراب کنم دوست ندارم بزنمش خیلی سعی میکنم مراعات کنم ولی یهو از دستم در میره این فکر که من اذیتش میکنم منو داره از پا درمیاره و استرس شدیدی بم میده من دست تنهام و محبتی از سمت همسرم بم نمیشه اون ادم سردیه و گاهی میشد که بچمو میزدم از خودم متنفر میشدم و میرفتم تو اتاقی دیگه خودمو شدیدا میزدم و بعد به همسرم زنگ میزدم با گریه میگفتم نمیدونم چکار کنم که دیگه نزنم بچمو، گاهی مثلا انقد خودم رو محکم زدم که بند انگشتم ورم کردو سبز شده، هرچی به همسرم میگم بریم روانشناس من حالم بده گوشش بدهکار نیس میگه تلقین نکن ولی بااین شرایط خونوادم و رفتار خودم میدونم سالم نیستم لطفا شما بگید چطور با بچم رفتار کنم که جبران اشتباهاتم بشه و روحیه بچم داغون نشه و روانش سالم بمونه؟
سلام به شما عزیزم
قابل درک هست که تجربه این شرایط زندگی خانوادگی برای شما با فشار روحی زیادی همراه شده است اما عزیزم دقت کن که شما در زمان فعلی زندگی مشترکی دارید که می توانید خودتان آن را بسازید و قرار نیست که شما مثل مادرتان رفتار کنید و یا دیدگاهای مادرتان را در زندگی مشترکتان اجرا کنیداما برای اینکه بتوایند در کنار احترام به خانواده ها مسیر زندگی مشترک خودتان را طی کنید نیاز به این می باشد که خود شما شرایط روحی بهتری را تجربه کنید در این مسیر بهتر است در زمان فعلی برای بهبود شرایط روحی خوذت به روانشناس مراجعه کنی و در کنار اینکه نیاز است مشکلات شما در زندگی مشترکتان نیز مورد بررسی قرار گیرد چون روابط شما و همسرتان باهم نیز هم بر شرایط روحی خود شماها و هم فرزندتان تاثیر دارد.