فرزندپروری کودک دو تا سه ساله

مشاوره و تربیت کودک ۲ ساله تا ۳ ساله


 

 

در این مقاله ده نکته تربیتی و فرزندپروری در ارتباط با کودک دو تا سه سال شما ارائه شده است:

کودک شما در حالی که به در یخچال می کوبد جیغ می زند و می گوید: “آب میوه می خوام”.

“متاسفم عزیزم، آب میوه نداریم، نظرت چیه شیر بخوری…. یا ….”

“نههههههههه، من آب میوه می خوام!!” فریاد می زند در حالیکه خود را روی زمین می کشد و می غلتد…

نبودن آب میوه مطمئنا برای شما مشکل بزرگی نیست، اما به نظر برای کودک شما انگار دنیا به اخر رسیده…

قبل از رفتن به سوپر مارکت برای خرید آبمیوه یا چیزی مشابه، یا گفتن این جمله که “گریه کردنو تموم کن، فقط یه آبمیوست”…

بیاین با هم وارد دنیای کودک دو ساله شویم..

چه چیزی انتظار می رود؟

هر کودکی متفاوت است، برخی سر سخت تر و حساس ترند و برخی نیز آرام و راحت. برخی کودکان نقاط عطف رشدی را به صورت تدریجی طی می کنند و برخی نیز ناگهانی.

به صورت کلی شما می توانید این رفتارها را از کودک دو ساله انتظار داشته باشید:

  • از کوره در رفتن و جیغ و داد غیر قابل کنترل
  • نشان دادن احساسات به صورت بسیار غلو شده
  • هر چیزی را از آن خود می دانند (حتی اگر مال انها نباشد).
  • در خواست اینکه “خودم انجامش میدم”
  • می خواهند مثل نوزادان رفتار کنند.
  • تصور می کنند بزرگ هستند و زمانی کهمی فهمند اینجور نیست احساس سرخوردگی، غم و ناراحتی می کنند.
  • مشکل در شریک شدن با دیگران، صبر کردن، نوبت کرفتن، کنترل تکانه و …
  • مشکل با تغییرات
  • تغییر در عادات غذا خوردن و خوابیدن

 

چه کار باید کرد؟

مانند اغلب موارد در فرزندپروری، هیچ فرآیند سه قدمی مستقیمی برای فرونشاندن تمام رفتارهای ناخواسته کودک شما وجود ندارد. بیشتر والدین از بینش های سریع استفاده می کنند، مانند نادیده گرفتن یا مهلت دادن.

کودک شما برای تنظیم هیجانات قوی خودش به کمکتان نیاز دارد، و بدین منظور، شما نیازمند استفاده از راهبردهای، نکات و روش های مختلف هستید.

 

این ده نکته به شما کمک می کنند تا حمایت، تشویق و امنیت را در این دوره از رشد برای فرزندتان به ارمغان آورید:

 

  • همدلی کردن: ممکن است به کثیف بودن بشقاب آبی اهمیت ندهید، اما کودک شما اهمیت می دهد. خود را جای انها بگذارید و نشان دهید که مشکل انها را درک می کنید (حتی اگر موافق نیستید). “می دونم خیلی دوست داشتی با بشقاب ابی غذا بخوری اما شرمنده کثیف شده”… یا “می دونم که این بشقاب مورد علاقه توست!”
  • محدود کردن نه گفتن: کلمه نه را برای موقعیت های خطرناک و خیلی جدی نگه دارید. به جای آن از جملات غیر مستقیم استفاده کنید: مثلا زمانی که کودک خودکار شما را می خواد؛ بگویید: “اینا خودکارای مامان هستند بذار برای تو مداد شمعی هارو بیارم”. یا به جای نه بله بگویید با پیشنهاد یک وضعیت دیگر مثلا: “وقتی کهنت رو عوض کردم می تونی بری بیرون بازی کنی”.
  • تجربه های مشاهده ای برای کودک بسازید: کودکان با عمل کردن می آموزند. به جای پاداش دادن کودک بعد از اموختن یک فعالیت، در مورد انچه رخ داده با او صحبت کنید. “وای اینجا رو ببین همه توپ ها درست توی سبد رفتن وقتی اونا رو با دقت پرتاب کردی”. یا مثلا بگوئید: “وای ببین همه کتاب هارو بخوبی توی قفسه گذاشتی”.
  • آموزش دهید: با وقت گذاشتن برای جستجو و تمرین روش های جدید در مدیریت موقعیت های سخت، به عنوان راهنمای کودک خود به بهتر شدن رفتار وی کمک کنید. “تو هر دو تا توپ رو می خوای، من توپم رو به سمت تو پرتاپ می کنم، می تونی به من برش گردونی؟” با یکدیگر تمرین و نقش بازی کنید، از اسباب بازی هایش استفاده کنید، داستان بگویید یا نقاشی بکشید و …
  • کودک باشید!: با کارهای لذت بخش، کودکانه و گاها احمقانه کودک درون خود را نشان دهید. از صدای ربات گونه برای درخواست های خود استفاده کنید، مثل یک گوریل تو اتاق دنبال کودک بدوید، یا یک جفت شلوارش را روی سر خود بگذارید. دنبال راه هایی باشید که با چیزهای غیر قابل استفاده یا خسته کننده بازی بسازید.
  • به آنها در نامگذاری احساسات کمک کنید: کودک شما در این سن در نامگذاری احساساتش به صورت منطقی و یا مرتبط مشکل دارد. روش های جایگزین را برای بیان احساساتش به وی نشان دهید. “کفشت خیلی تنگه، و یا “می خوای مامانو یک بار دیگه قبل از بای بای بغل کنی”.
  • محدودیت ها را مشخص کنید: با مشخص کردن محدودیت ها در زندگی کودکان به کودک خود کمک کنید که احساس امنیت کند. تو می تونی عصبانی بشی اما به کسی آسیب نمی زنی. انتظار مقاومت از سوی کودک داشته باشید، ثابت قدم باشید و با احساساتشان همدلی کنید.
  • ارام و صبور باشید: کودکان کار خود را می کنند (گاهی این کارها نیازمند صبر و تحمل زیادی از سوی شما هست). راه هایی را پیدا کنید که با فرایند طبیعی انها همگام باشد. به جای مجبور کردن وی به عجله کردن و یا سریع تر بودن، به او زمان بدهید تا بتواند مشکل را مثلا در اسباب بازیش یا در ماشین بیابد.
  •  محیط را تغییر دهید: از موانع کودک یاا قفل های کابینت استفاده کنید و یا دسترسی کودک را به اشیای شکستنی و ناایمن محدود کنید. بگذارید به چیزهایی که مناسب سنش هستند دسترسی داشته باشد. قسمت هایی از خانه را برای کودک قرار دهید که در انجا بتواند شلوغ و پر انرژی باشد.
  • استقلال را تشویق کنید: ممکن است کودک شما قادر باشد بیشتر از شما بفهمد! اولین تمایل شما اینست که به وی همه چیز را بیاموزید، اما انها خیلی چیزها را از طریق چالش و درگیر شدن با موضوعات می آموزند. با فرصت دادن به انها کمک کنید تا تکلیفی را انجام دهند یا کار جدیدی را انجام دهند قبل از انکه شما مداخله کنید…

و یک چیز دیگر….

از این دوره سنی کودکتان لذت ببرید. به زودی کودک شما دیگر به قطارها هوهوچی چی نخواهد گفت، و به گربه ها نیز پیشی و میو میو نمی گوید. تا یکی دو سال دیگر کودک دیگر از شما نمی خواهد که به عروسکش غذا بدهید و یا روی کول خود بگذارید…

ممکن است الان باورتان نشود اما روزی دلتان برای فریادهای کودکتان و روی زمین غلتیدن و گریه کردن وی تنگ خواهد شد.

هنوز هم سوالاتی در مورد کودک دو ساله خود دارید؟؟

در دیگر مطالب سایت کودک و نوجوان نکاتی که باید در مورد کودک دو ساله خود مورد توجه قرار دهید ذکر شده اند…

“تا نوجوانی فرزندتان ما در کنار شما هستیم”

منبع:مشاورانه

159 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر
  1. صبا
    صبا گفته:

    سلام، وقت بخیر.
    من یک پسر ۴ ساله و یک دختر دو ساله دارم. دخترم هنوز اصلا صحبت نمیکنه و چند تا کلمه محدود مثل مامان و بابا رو میگه. اما به شدت لجبازه و پرخاشگری میکنه. در طول روز اگر چیزی رو بخواد و انجام نشه به شدت جیغ میزنه و گریه میکنه و خودش رو به زمین میکوبه. این کارش زمان خواب بیشتر میشه، طوری که به محض اینکه متوجه میشه باید بخوابیم مدام بهانه های مختلف میگیره، آب میخوام، غذا میخوام، اینو میخوام، اونو میخوام فقط برای اینکه نخوابه، و اگر خواستشو انجام بدم یه بهانه جدید میگیره و اگه بی توجه باشم جیغ میزنه، و به شدت منو میزنه، موهامو میکشه، ناخوناشو روی صورتم میکشه، با پا منو میزنه، دیگه واقعا خسته شدم و درمانده. لطفا منو راهنماییم کنید

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما صبا جان
      ببین عزیزم مقداری از این رفتار به این دلیل می باشد که او هنوز رشد زبانی زیادی ندارد هرچند با توجه به توضیحات شما در این شرایط سنی رشد زبانی او نرمال می باشد اگر می تواند معنای اشیاء معمول در زندگی را درک کند یعنی بگوید توپ را بده یا مامان ، بابا، و اسم های شما را درک کند خب او روند طبیعی خود را طی می کند.
      اما در مسیر بیان نیازها و احساسات خب بهتر است که در مورد این مسائل با قصه هایی که برایش بیان می کنید مسیر ارتباطی بهتر را به او آموزش بدهید.
      کودکان یکى از راه‌هایى است که کودک سعى در کنترل محیط اطرافش دارد. کشیدن مو، در کودکان، مانند لگد زدن، گاز گرفتن، نیشگون گرفتن و زدن، یکى از راه‌هایى است که کودک به وسیله آن سعى در کنترل محیط اطرافش دارد. دلایل زیادى براى این رفتار‌ها وجود دارد، اما واضح‌ترین آن‌ها این است که کودک فهمیده که چه کارهایى واکنش دیگران را به همراه دارد.
      این رفتار کودک درست مانند زدن کلید و روشن شدن لامپ است. کودک با خودش مى‌گوید: ” چه جالب! وقتى موهاى خواهرم را مى‌کشم، او جیغ مى‌کشد!”. شاید هم دلیل مو کشیدن از نظر او، متوقف کردن یک اتفاق ناخوشایند است. مثلاً دوستش مى‌خواهد اسباب بازیش را بگیرد و با کشیدن مویش دست از این کار بر مى‌دارد. از آنجایى که مهارت‌هاى شناختى کودک، در حال رشد است، او با این کار شرایطى را که برایش پیش آمده کنترل مى‌کند.
      وقتى کودک موى کسى را مى‌کشد، ابتدا مشتش را باز کنید. سپس دستش را محکم بگیرید و بگویید: ” ما، مو نمى‌کشیم!
      مو کشیدن درد دارد! “. بعد اگر خواستید مى‌توانید از روش مهلت دادن، استفاده کنید. او را بر روى صندلى بنشانید و خودتان هم کنارش بایستید. اما هرگز در این یکى، دو دقیقه با او صحبت نکنید. وقتى مهلت یکى دو دقیقه اى تمام شد، درباره وضعیتى که پیش آمده با او صحبت کنید. حتى اگر هنوز مهارت زبانى او کامل نشده و نمى‌تواند صحبت کند، این کار را بکنید. زیرا نشان مى‌دهید که مشکلات را باید با صحبت کردن حل کرد نه چیز دیگرى ( مثل مو کشیدن ). از او سؤال کنید “مى دانى چه کارى کردى که اشتباه بود؟” بعد از جوابش ادامه دهید “به نظرت چرا اشتباه بود؟” نگران نشوید اگر مى‌گوید ” چون باید تنبیه مى‌شدم”. از نظر رشدى این پاسخ عادیست. شما ادامه دهید “بله اگر مو بکشى تنبیه مى‌شوى اما ما باید به یک چیز دیگر هم فکر کنیم. ما نباید موى دیگران را بکشیم چون ممکن است به آنها صدمه بزنیم!”. منتظر معجزه نباشید که پس از این مکالمه همه چیز درست شود. کودکان به سختى موضوعى را یاد مى‌گیرند و انقدر باید این اتفاق تکرار شود تا در نهایت بفهمند که با این کار نتیجه‌اى نمى‌گیرند. مقاومت کنید و تسلیم نشوید. به مرور زمان که مهارت کلامى او بهتر شد، به او یاد دهید که از صحبت کردن براى حل مشکلش استفاده کند.
      خودتان نیز بهتر است برای ارتباط با او از صحبت کردن بجای تنبیه و یا سرزنش و… استفاده کنید و در مورد نیازها و خواسته هایی که دارید صحبت کنید در این حالت او متوجه می شود که شماها در ارتباط باهم از روش دیگری استفاده می کنید.
      نگران جیغ زدن و یا گریه های او نباشید و اگر درخواست غیر معمولی دارد بهتر است که به او بیان کنید با اینکه دوستش دارید اما نمی توانید این شی را به او بدهید و یا اگر مثلا موقع خواب بستنی یا هر چیز دیگری که مناسبش نیست را درخواست کند به او بیان کنید که می دانید دوست دارد بستنی بخورد اما الان زمان خواب است و بهتر است که تا فردا برای بستنی خوردن صبر کند صبح که بیدار شد بعد از صبحونه می تونه بستنی بخوره.
      اینکه شما در ارتباط با او از کلمات استفاده کنید هم به رشد زبانیش کمک می کند و هم این او این مسیر ارتباطی را می تواند جایگزین رفتارهایی مل جیغ زن ، گریه و… کند.

      پاسخ
  2. مینا
    مینا گفته:

    سلامپسرم دو سال و هفت ماهشه وقتی خونه پر بزرگ و مادر برگش میریم یا حتی عمو و عمه دوست نداره به خونه برگرده و‌کلی گریه میکنه تا وقتی که میرسیم خونه.واقعا خسته کننده شده این
    کارش،با کوچکترین کارها گریه میکنه مثلا اگ وسیله ای بخواد و بهش ندیم میخوابه و گریه میکنه!تو نود درصد مواقع به حرفش گوش نمیکنم که گریه عادتش بشه!چیکار کنم بهتر بشه

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما مینا جان
      ببین عزیزم این رفتار در بین کودکان کاملا طبیعی است آنها دوست دارند در کنار دیگران باشند مخصوصا افرادی که به آنها توجه دارند و با آنها بازی می کنند.
      بهتر است در اینگونه مواقع به او بیان کنید که می دانید دوست دارد در آنجا بماند اما امکان آن نیست اما بازهم او را به آنجا می برید بهتر است حتما از صحبت کردن استفاده کنید تا کودک شما نیز بتواند به مرور احساسات و نیازهای خودش را بجای با گریه در مسیر کلام بیان کند.
      بهتر است زمانی که دارد صحبت می کند حتی نامشخص هم اگر باشد به او توج کامل داشته باشید در این حالت او تشویق می شود که بجای گریه از صحبت کردن استفاده کند.
      در این مورد برایش قصه هایی با شخصیتی هایی که دوست دارد بخوانید که با همین مسائل داستان سازی کرده اید و از او بخواهید که مثلا به خرسی کمک کنه تا در این مورد مشکلشو حل کنه.
      هرچقدر رشد کلامی کودکتان بهتر شود در کنار داشتن الگوهای مناسب و آموزش های بیان احساسات و نیازها او می تواند عملکرد بهتری در این مسیر داشته باشد.

      پاسخ
  3. سمانه
    سمانه گفته:

    سلام. وقت بخیر. دختر ۲۱ ماهه دارم. کامل صحبت میکند و همه چیز را متوجه میشود. بسیار بد غذاست و کم میخورد. چند روزه موقع خواب مژه هایش را کمی میکشد. این موضوع من را نگران کرده و میترسم تبدیل به اختلال خاصی شود. لطفا راهنمایی کنید که چکار کنم که از بین برود.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما سمانه جان
      ببین عزیزم نگرانی شما قابل درک است در این مسیر بهتر است که شرایط فرزند شما را به صورت دقیق یک روانشناس در همین زمان بررسی کنند اینکه دلیل این بدغذایی چیست اهمیت زیادی برای رفع آن دارد در کنار اینکه خب غذا خوردن یک مسیر ارتباطی دائم بین شما و کودکتان ایجاد می کند و در این مسیر اگر اضطراب زیادی به او وارد شود می تواند خب مشکلاتی را نیز به همراه داشته باشد پس بهتر است که با کمک روانشناس و بررسی دقیق شرایط کودکتان در این مسیر پیش بروید.
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/حضوری تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۸۳

      پاسخ
  4. کاشیکار
    کاشیکار گفته:

    پسر دو سال و ده ماه ونیم
    قبل خواب حتما نوشیدنی باید باشه
    و شب ادراری داره
    نمیدونم پوشک کنم یا نه

    برا خوتب روز مقاومت میکنه و پرخاشگر میشه و گریه . چ رفتاری مناسبه شه

    در بیان احساس همیشه بغض و بعد میزنه زیر گریه. گفتم ناراحت میشم گریه کنی. اروم بگو بدونم چی. گاهی هم کتک خورده بخاطر گریش. میدونم بدترین کار ه ولی عصبی میشم دیگه اون لحظه هیچی ذهنم نمیرسه وقتی کتک زدم یاسرزنش کردم بعدا پشیمون میشم و وخامت اوضاع رو متوجه میشم ک دیگه اب ریخته رو نمیشه جمع کرد. خودخوری میکنم و گاهی خودمو دور از چشم همه زدم قرص النزاپین روانپزشکی داده گیر نمیاد نمیخورم
    چکنم

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      ۲. شما می توانید لباس زیر جاذب به او بدهید تا پوست و تخت او را در یک شب ادراری خشک نگه دارد. اضطراب و استرس باعث بدتر شدن اوضاع می شود.بنابراین به جای سرزنش کردن یا تنبیه کودک خود, با کودک خود با عشق, حمایت و توجه برای تسکین ناراحتی اش رفتار کنید.
      ۳. او را تشویق کنید که قبل از خوابیدن به دستشویی برود. زیرا خوابیدن با مثانه خالی با به حداقل رساندن ریسک حوادث شبانه کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که کودک شما با وجود یک رختخواب با ارتفاع کم, به راحتی به دستشویی دسترسی داشته باشد.
      ۴. برایش داستان هایی در این زمینه تعریف کنید که از شخصیت هایی تشکیل شده باشد که به آنها علاقه دارد و اجازه بدهید که به نقشی که مشکل مشابه او را دارد خودش کمک کند که بتواند در مورد این مشکل راحل پیدا کند.
      ۵. همه زندگی کودکتان را به این مشکل گره نزنید و اجازه بدهید او مسیر رشدی خودش را در کنار درمان شب ادراری طی کند.
      ۶. از دادن نوشیدنی های کافئینی و حتی شکلات داغ خودداری کنید، چون کافئین یک دیورتیک است که تولید ادرار را تحریک می کند.
      ۷. زمانی که در شب این مشکل مواجهه می شوید آرام باشید کودکتان را بغل کنید و به او بگوید که جای نگرانی وجود ندارد و باهم الان شرایط را درست می کنید. در آرامش لباس او را عوض کنید و او را به دستشویی ببرید .
      دقت کنید که کودک شما در آن زمان احساس ناخوشایندی دارد پس با جملات ناخوشایند این احساسات را تحریک نکنید.
      ۸. رازدار باشید تا کودک شما بتواند به شما اعتماد کند در کنار اینکه هرچقدر افراد کمتری از این موضوع اطلاع داشته باشند میزان اضطراب کودک کمتر می شود و مشکلات بعدی چون کاهش اعتماد به نفس نیز کمتر رخ می دهد.

      پاسخ
  5. سیما
    سیما گفته:

    سلام دختر من ۲۱ ماهشه از نوزادی خیلی زیاد گریه میکرد کولیک رفلاکس آلرژی داشت هفده ماهگی ناگهانی از شیر گرفتمش تدریجی نشد اصلا کنار نمیومد ، شبا گاها بیدار میشه و نیم ساعت جیغ میزنه، در طول روز همش در حال گریه کردنه اشتها و رشدش خوبه جملات دو کلمه ای هم میگه، دوران بارداریم عالی بود ولی زایمان سختی داشتم بعد از یک روز درد سزارین شدم و سابقه افسردگی و اضطراب دارم گریه های دخترم باعث شده احساس افسردگیم برگرده باهاش بازی میکنیم بیرون میبریم همبازی داره ولی خیلی بچه ناراضی و نآارومیه بیخودی گریه میکنه همش ،چیکارمیشه کرد ممنونم از راهنماییتون

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما سیما جان
      ببین عزیزم یک موضوع مهم بهبود شرایط روحی شما می باشد زمانی که شرایط روحی بهتری داشته باشید می توانید این مسائل فرزندتان را بهتر تحمل کنید و برای بهبود او کمک کنید‌.
      در مورد دوم شرایط فرزندتان است که بهتر است یک متخصص روانشناس کودک شرایط او را بررسی کند چون مسیر رشدی و سبک تریتی و حتی شرایطی چون از شیر گرفتن و… می تواند بر سبک رفتاری اد تاثیر گذاشته باشد پس بهتر است شرایط مراجعه به متخصص را برای خودتان و کودکتان ایجاد کنید .

      پاسخ
  6. ناهیذ
    ناهیذ گفته:

    سلامدختری دو سال و نیم دارم ک از روزی م از پوشک گرفتم که نمیدونم اتفاقیاین تغییرات رخ داد یا ربطی داره پرخاشگر شدا وَایل مال خودشه. اینا بماند در پارک بی دلیل میرنه ب بچه ها میپرسم جرا میگ چون میخاست بیاد یا دلالیل الکی.این رفتارش باعث شرمندگی من شده همش باید کنترل کنم. بچه ای میاد کنارش میگه تههه برو مال خودمه میگم چی میگا عروسکی در دستشه در حالی ککسی کاری نداره ب عروسکش.
    با پدرش هم بد شدا نیا اتاقم دست نزن و…. یا کسی میگ نکن سریع نههه و داد.
    من باید چ عمس العملی نشون بدم
    همش در جمع میگم مهربون باش مهربون باش
    از طرفی میگم ی مدت کمتر با بچه ها باشه شاید بهتر شه یا بیشتر باشا.؟؟ ؟ک اونم همش باید مواظب باشم پر خاشگرس نکنه
    ممنون میشم راهنمایی کنید
    (تو خونه کتک و زدن و تهدید و عصبلنیت ندارم باهاش!

    پاسخ
    • مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان
      مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان گفته:

      سلام شما و همسرتان رفتار پرخاشگرانه یا دعوا ندارید؟

      پاسخ
      • زهرا
        زهرا گفته:

        سلام دختری بیست و یک ماه دارم ک هر وسیله ایی بهش میدم پرت میکنه لیوان اب خوری قاشق غذاخوری یا عزچی دم دستش باشه پرت میکنه و بعد میخنده من تذکر بهش دادم تنبهیمم این بوده ک بره تو اتاقش پیش اسباب بازیاش و بیزون نیاد ولی دیگه به خرفم گوش نمیده چکا کنم

        پاسخ
        • مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان
          مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان گفته:

          سلام. پرت کردن وسایل توسط کودکان نوپا یک رفتار طبیعی است و معمولاً تا سن ۳ سالگی ادامه دارد. این رفتار می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

          * **کشف دنیای اطراف:** کودکان نوپا در حال یادگیری در مورد جهان اطراف خود هستند و پرت کردن وسایل یکی از راه‌های آنها برای کشف اینکه چه اتفاقی می‌افتد.
          * **ابراز احساسات:** کودکان نوپا ممکن است از طریق پرت کردن وسایل، احساسات خود مانند عصبانیت، ناامیدی یا هیجان را ابراز کنند.
          * **توجه جلب کردن:** کودکان نوپا ممکن است از طریق پرت کردن وسایل، توجه والدین یا اطرافیان خود را جلب کنند.

          برای کاهش رفتار پرت کردن وسایل توسط کودک شما، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

          * **با کودک خود صحبت کنید:** به کودک خود توضیح دهید که پرت کردن وسایل کار درستی نیست. به او بگویید که پرت کردن وسایل می‌تواند باعث آسیب به دیگران یا وسایل شود.
          * **نشان دهید که چه چیزی برای پرتاب کردن مناسب است:** با کودک خود بازی‌هایی انجام دهید که در آن از او بخواهید وسایل را در یک جهت خاص پرتاب کند. به عنوان مثال، می‌توانید از او بخواهید توپ را به داخل سبد بسکتبال پرتاب کند یا اسباب‌بازی‌ها را داخل جعبه اسباب‌بازی‌ها بگذارد.
          * **از وسایل مخصوص کودک استفاده کنید:** از ظروف و اسباب‌بازی‌هایی استفاده کنید که برای کودکان نوپا طراحی شده‌اند و کمتر احتمال دارد که شکسته شوند.
          * **به کودک خود توجه مثبت نشان دهید:** زمانی که کودک شما به جای پرت کردن وسایل، به روش‌های مناسب رفتار می‌کند، به او توجه مثبت نشان دهید. به عنوان مثال، می‌توانید به او بگویید که چه کار خوبی انجام داده است یا او را ببوسید یا در آغوش بگیرید.

          در مورد کودک شما، به نظر می‌رسد که پرت کردن وسایل یک رفتار جلب توجه است. اگر کودک شما زمانی که پرت کردن وسایل را متوقف می‌کند، توجه مثبت دریافت می‌کند، ممکن است این رفتار را ادامه دهد. برای کاهش این رفتار، می‌توانید سعی کنید توجه مثبت خود را به رفتارهای مثبت کودک خود مانند بازی کردن با اسباب‌بازی‌ها یا کمک به شما در کارهای خانه متمرکز کنید. همچنین می‌توانید سعی کنید کودک خود را در معرض موقعیت‌هایی قرار دهید که در آن امکان پرت کردن وسایل وجود ندارد. به عنوان مثال، می‌توانید او را در یک پارک یا زمین بازی ببرید تا بتواند انرژی خود را به روش‌های سالم تخلیه کند.

          اگر نگران رفتار پرت کردن وسایل کودک خود هستید، می‌توانید با یک متخصص اطفال یا روانشناس کودک مشورت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا علت رفتار کودک خود را تشخیص دهید و راهکارهای موثری برای کاهش این رفتار ارائه دهند.

          پاسخ
  7. سودابه
    سودابه گفته:

    سلام
    ممنون بابت مطالبتون
    من یه پسر ۲ سال و ۵ ماهه دارم که جدیدا میخوابه رو زمین و شروع به لگد زدن به اطرافیان میکنه و گاهی برای رسیدن به خواسته ای که انجام ندادیم این کارو انجام میده – حالا بسته به اینکه از چه کسی درخواستو داشته – و اینکه گاهی میاد منو بزنه پدرش میگیرش فکر میکنه بازیه و مجدد انجام میده که باباش بگیرش و شروع به خندیدن میکنه و اصلا نمیدونم چه واکنشی نشون بدم گاهی حواسشو به مورد دیگه ای پرت میکنم ولی متاسفانه ۱۰ درصد موفق هستم
    ممنون میم راهنمایی کنید

    پاسخ
    • مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان
      مرکز تخصصی مشاوره کودک و نوجوان ستاره ایرانیان گفته:

      سلام و درود، خوشحالم که مطالبم تونسته کمکتون کنه.
      در مورد رفتار فرزندتون، به نظر میاد که اون هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساساتش هست. لگد و زدن دیگران، یکی از راه‌های ابراز خشم و ناامیدی در کودکان این سن هست. مهم‌ترین کاری که می‌تونید انجام بدید اینه که به فرزندتون کمک کنید تا راه‌های سالم‌تری برای ابراز احساساتش پیدا کنه. در اینجا چند نکته آورده شده است:

      ۱. به فرزندتون یاد بدید که خشمش رو به شکل سالمی بیان کنه. می‌تونید بهش یاد بدید که وقتی عصبانیه، به جای لگد زدن، از کلمات استفاده کنه یا به شکل فیزیکی، مثل دویدن یا پریدن، انرژیش رو تخلیه کنه.
      ۲. به فرزندتون یاد بدید که وقتی کسی رو می‌زنه، چه اتفاقی می‌افته. می‌تونید بهش بگید که زدن دیگران باعث درد و ناراحتی اونها میشه و اونها هم ممکنه از عصبانیت بزننش.
      ۳. به فرزندتون کمک کنید تا احساساتش رو شناسایی کنه. می‌تونید بهش کمک کنید تا کلماتی برای توصیف احساساتش پیدا کنه.
      ۴. به فرزندتون عشق و محبت بدید. وقتی فرزندتون احساس امنیت و حمایت میکنه، کمتر به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل میشه.
      ۵. اگر روش های بالا به شما کمک نمی کند باید با مشاور صحبت کنید، صحبت با مشاور به شما کمک می کند تا بهترین راه را برای درمان این مشکل پیدا کنید. مرکز ستاره ایرانیان جزو برترین مراکز مشاوره کودک است و به شما کمک می کند تا با برترین متخصصان در کم ترین زمان به مشکل ایجاد شده رسیدگی کنید. به این منظور می توانید با شماره های زیر تماس حاصل کنید:
      ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲
      ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵

      پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *