روانشناسی کودک سه ساله | آموزش کودک در خانه
روانشناسی کودک سه ساله تا پنج ساله به دسته های زیر تقسیم می شود:
۱-روانشناسی کودک سه ساله تا سه و نیم ساله
۲- سه و نیم سالگی تا ۴ سالگی
۳. ۴ سالگی تا ۵ سالگی تقسیم می شود.
آموزش کودک سه ساله در خانه
چه چیزی را باید به کودک ۳ ساله ام آموزش دهم؟
این سوالی است که بسیاری از والدین از خود می پرسند. کارهای زیادی می توانید برای حمایت از رشد منحصر به فرد فرزندتان انجام دهید و حس کنجکاوی طبیعی او را در حین یادگیری و رشد تشویق کنید. این به اندازه آموزش دادن چیزهای خاص به آن ها نیست، بلکه ایجاد یک محیط حمایتی و امن برای آن ها برای کشف دنیای خود نیست.
ما راه‌های زیادی را پیشنهاد کرده‌ایم که می‌توانید از رشد کودک ۳ ساله خود حمایت کنید، اما در اینجا چند دستورالعمل کلی وجود دارد:
استقلال او را پرورش دهید.
نقاط عطف رشد جسمی، عاطفی، اجتماعی، زبانی و شناختی برای کودکان ۳ ساله همگی یک چیز مشترک دارند: استقلال. کودکان در این سن معمولاً زمانی که به تنهایی چیزهای جدید را امتحان می کنند، رشد می کنند و والدین یا قیم آن ها اطمینان خاطر و نظارت مناسب را برای ایمنی فراهم می کنند.
صحبت مداوم با کودک
با صحبت مداوم با کودک ۳ ساله خود به کودک خود کمک کنید تا به نقاط عطف رشد اجتماعی، عاطفی و زبانی برسد. صدا، پاسخ ها و توجه شما باعث رشد گفتار، بیان عاطفی و عزت نفس شما می شود.
بازی را تشویق کنید.
بازی در داخل یا خارج از خانه، به تنهایی یا با دیگران، می تواند از رشد جسمانی کودک ۳ ساله شما حمایت کند و به او کمک کند تا به نقاط عطف رشد اجتماعی و عاطفی برسد. بازی در دنیای کودکانه همان یادگیری است.
تاریخ هایی برای بازی تنظیم کنید .
بازی برای فرزند و همچنین خودتان می تواند سرگرم کننده باشند! گذراندن وقت با سایر کودکان (و با خواهر و برادرها و بزرگسالان نیز) رشد اجتماعی را تقویت می کند و به آمادگی کودک شما برای پیش دبستانی و مهد کودک کمک می کند.
کتاب بخوانید.
برای کمک به کودک نوپای خود در یادگیری واژگان و مفاهیم جدید، کتاب بخوانید! هر روز برای او کتاب بخوانید بنابراین به فرزندتان کمک کنید که عاشق مطالعه شود.
پیشنهاد مشاور: همه چیز در مورد کودک ۵ ساله + روانشناسی کودک
نقاط عطف روانشناسی سه ساله
با تولد سه سالگی کودک شما، دیگر سال های حساس دو سالگی و سال های جادویی و هیجان انگیز سه و چهار سالگی شروع می شوند، همان زمانی که دنیای کودک شما با فانتزی، تخیل و تصویرسازی های واضح احاطه شده است.
در طول این مدت، در بسیاری از حیطه ها بالغ می شود.
در این قسمت برخی نقاط عطف رشدی مهم در این سن اورده شده اند:
نقاط عطف حرکتی
- می تواند روی یک پا بایستد و به مدت پنج ثانیه در این حالت بماند.
- بدون کمک از پله ها بالا و پایین می رود.
- توپ را به جلو پرت کند و با پا به آن ضربه می زند.
- توپ را با دستش پرت می کند.
- با چابکی به جلو و عقب می رود.
- می تواند توپی که به سمتش می آید را بگیرد.
نقاط عطف در حرکت و انگشت
- اشکال چهارگوش را کپی می کند.
- می تواند یک انسان را با دو تا چهار قسمت اندامش بکشد
- از قیچی می تواند استفاده کند.
- برخی اشکال هندسی را می کشد
- شروع به کپی کردن برخی حروف می کند.
نقاط عطف زبان
- مفهوم شباهت و تفاوت را می فهمد.
- برخی قوانین پایه گرامر را مسلط می شود.
- می تواند با جملات ۵ تا شش کلمه ای حرف بزند.
- انقدر واضح حرف می زند که غریبه ها هم بفهمند.
- داستان و قصه می گوید.
نقاط عطف شناختی سه ساله
- برخی رنگ ها را به درستی نام می برد.
- مفهوم شمارش را میشناسد و ممکن است چند عدد را بداند.
- مسائل را تنها از یک نقطه نظر می نگرد.
- حس زمان واضح تری را دارا خواهد بود.
- دستورات سه بخشی را دنبال می کند.
- بخش هایی از یک داستان را به خاطر می آورد.
- مفهوم شباهت و تفاوت را می فهمد.
- درگیر بازی های تخیلی می شود.
پیشنهاد مشاور: تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی
نقاط عطف اجتماعی روانشناسی
- به تجارب جدید علاقه دارد
- با دیگر کودکان همکاری می کند.
- نقش مادر یا پدر را بازی می کند.
- بسیار در بازی های تخیلی پیشرفت می کند.
- لباسش را خودش در می آورد و یا می پوشد.
- در مورد راه حل اختلافات و مشکلات مذاکره می کند.
- مستقل تر می شود.
- تصور می کند بسیاری از اشیا و موجودات نااشنا ممکن است هیولا باشند.
- خود را به عنوان یک انسان شامل ذهن و بدن احساس می بیند.
- اغلب نمی تواند بین تخیل و واقعیت تمایز قائل شود.
رشد سلامت
از انجایی که هر کودک به روش خاص خود رشد می کند، غیر ممکن است که بگوییم چه زمانی و چگونه دقیقا در یک مهارت مشخص کامل می شود.
همواره رشد او را چک کنید اما نگران نباشید اگر انحرافی وجود داشت.
با این وجود اگر هر گونه تاخیری در یکی از نشانه های زیر در این سن وجود داشت با متخصص کودک صحبت کنید.
- نمی تواند یک توپ را با دست پرت کند.
- نمی تواند بپرد
- نمی تواند سه چرخه را براند.
- نمی تواند مداد رنگی را دست بگیرد.
- با خط کشیدن مشکل دارد.
- نمی تواند بلوک خانه سازی را روی هم بگذارد.
- هنوز زمانی که والدینش او را ترک می کنند گریه می کند.
- به بازی های تعاملی علاقه ای نشان نمی دهند.
- دیگر کودکان را نادیده می گیرد.
- به دیگر افراد غیر از خانواده پاسخی نمی دهد.
- در بازی های تخیلی شرکت نمی کند.
- در مقابل لباس پوشیدن، خوابیدن و توالت رفتن مقاومت نشان می دهد.
- هنگامی که عصبانی یا ناراحت می شود از کنترل خارج می شود.
- نمی تواند یک دایره را کپی کند.
- نمی تواند جملات بیشتر از دو یا سه کلمه بگوید.
- از من یا تو به طرز مناسبی استفاده نمی کند.
رشد اجتماعی کودک سه ساله
بچه های ۳ ساله دوست دارند چه کار کنند و چگونه با دیگران ارتباط برقرار می کنند؟
رشد اجتماعی فرزند شما بسیار فردی خواهد بود، زیرا تا حد زیادی به شخصیت منحصر به فرد او بستگی دارد.
کودکان نوپا کوچکتر گاهی اوقات ممکن است خودخواه به نظر برسند، که طبیعی است، و این ویژگی معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد. در سن ۳ سالگی، همانطور که اعتماد به نفس، استقلال و خودآگاهی او رشد می کند، ممکن است کودک شما بخواهد فعالانه با دیگران بازی کند.
معاشرت با دیگران به همه ما می آموزد که همه یکسان فکر نمی کنند و فرزند شما نیز به تدریج این را یاد می گیرد و احتمالاً نظرات و عقاید دیگر را می پذیرد.
برخی از نقاط عطف کلیدی ۳ ساله برای توسعه اجتماعی عبارتند از
- دنبال تجربیات جدید
- همکاری و اشتراک گذاری با بچه های دیگر
- در بازی ها مبتکرتر می شود.
- با دیگران برای حل مشکلات مذاکره کنید.
- تعیین نقش هایی مانند «مادر»، «بابا» هنگام بازی
- لباس پوشیدن و تعویض لباس به تنهایی
- مستقل غذا خوردن
روانشناسی کودک سه ساله کمک می کند تا کودک برای آموزش پیش دبستانی آماده می شود، رشد اجتماعی فرزندتان را به دقت زیر نظر خواهید داشت. رفتن به مدرسه و به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌ها و توجه میتواند برای برخی از کودکان چالش‌هایی ایجاد کند، اما این مهارت‌های اجتماعی در حال ظهور می تواند این روند را آسان تر سازد.
رشد زبان ۳ ساله
رشد زبان کودک ۳ ساله شگفت آور است. فرزند شما تا این حد پیش رفته است، به خصوص زمانی که به اولین کلمات کودک خود فکر می کنید. مانند سایر زمینه های رشد کودکان، زبان و گفتار از نظر زمان بندی بسیار متغیر است. با این حال، بسیاری از والدین از واژگان کودک ۳ ساله خود شگفت زده می شوند، که ممکن است شامل ۳۰۰ کلمه یا بیشتر باشد.
نقاط عطف زبان و گفتار برای کودکان ۳ ساله شامل تقلید صداها و کلمات از بزرگسالان و صحبت کردن در جملات با چندین کلمه است. این جملات نسبتاً کوتاه ممکن است مانع از گپ زدن مداوم کودک شما نشود و این چیز خوبی است! همانطور که کودک ۳ ساله شما روی توسعه مهارت های زبانی کار می کند، در تلفظ کلمات و استفاده صحیح از آن ها بهتر می شود.
به زودی، احتمالاً حدود ۷۵ درصد از آنچه کودک کوچکتان می گوید، خواهید فهمید!
سایر نقاط عطف زبان و گفتار برای کودکان ۳ ساله عبارتند از:
- درک مفاهیم یکسان و متفاوت
- درک گرامر پایه
- واضح صحبت کردن
- داستان گفتن
تشویق توسعه زبان
وقتی صحبت از نقاط عطف رشد زبان به میان می‌آید، آنچه یک کودک ۳ ساله «باید» بداند چندان مفید نیست، زیرا ممکن است درک گفتار و زبان کودک شما در مقایسه با کودک دیگری در همان سن با سرعت متفاوتی رشد کند.
بهتر است روی کودک خود به عنوان فرد تمرکز کنید و با گفتگوی ساده از مهارت های گفتاری و زبانی حمایت کنید. چند استراتژی خاص وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید:
۱. توضیحات اضافه کنید.
اگر فرزندتان می‌گوید «ماشین قرمز»، نظر بدهید و به جمله او اضافه کنید. حتی یک پاسخ ساده مانند “بله، این یک ماشین قرمز بزرگ است. نگاه کن چهار چرخ سیاه دارد» به رشد مهارت های زبانی کودک نوپا کمک می کند.
۲. سوالات خود را بپرسید
هنگامی که کودک شما در حال تعریف داستان است، سوالاتی بپرسید که از پاسخ های “بله” و “نه” اجتناب کنید. اگر آن ها در حال توصیف یک هیولا در یک افسانه هستند، چیزی مانند “هیولا شبیه چه چیزی است؟” یا “هیولا چه پوشیده است؟” بپرسید. این تکنیک به تقویت واژگان و مهارت ها کمک می کند.
۳. از ضمایر استفاده کنید.
بچه های سه ساله در استفاده از ضمایر کاملاً تسلط ندارند، بنابراین سعی کنید تا آنجا که می توانید از این کلمات برای کمک استفاده کنید. به جای اینکه خود را مامان یا بابا خطاب کنید، از «من» برای خود و «تو» برای کودک نوپایتان استفاده کنید.
۴. از اصلاح بیش از حد خودداری کنید.
نقاط عطف خاص زبان و گفتار ممکن است بعداً در روانشناسی کودک ۳ ساله شما ایجاد شود. برای مثال، برای کودکان خردسال بسیار رایج است که حروف را اشتباه تلفظ کنند، فقط مطمئن شوید که خودتان حروف و صداها را به درستی تلفظ کنید به احتمال زیاد فرزندتان به مرور زمان خودش را اصلاح خواهد کرد.
منبع: Stress and Anxiety for Your 3-Year-Old
سوالات متداول
۱ - آموزش کودک ۳ ساله
موارد زیر را می توانید در خانه به کودک سه ساله خود آموزش دهید: نام و سن را بگوید. به سوالات ساده پاسخ دهد. الفبا را بخواند. اشکال و رنگ های اصلی را شناسایی کند. باهم کتاب بخوانید. شمارش اعداد (حداقل تا ۱۰)
۲ - تقویت هوش کودک ۳ ساله
برای بهبود هوش کلامی و زبانی کتاب بخوانید. برای بهبود هوش فضایی ساختمان سازی کنید. برای بهبود هوش سیال ریاضی و تمرینات بدنی انجام دهید. به آن ها ایمان داشته باشید. تلاش های آن ها برای رشد را تحسین کنید.
سلام ، وقتتون بخیر ،من یه دختر چهار سال و ده ماهه دارم . به دلیل اینکه هم خودم و شوهرم شاغل هستیم و زبان ترکی هم صحبت میکنیم ،دخترم از نظر گفتاری دچار مشکل شده که الان با کلاس های گفتار درمانی بهتر شده خداروشکر ،ولی هم هنوز کامل صحبت نمیکنه امسال باید بره پیش دبستانی من خیلی نگرانم برای آینده ،میترسم اذیت بشه تو پیش دبستانی ،لطفا راهنماییم کنید ، اجرتون با خدا
سلام خسته نباشید ،دختر پنج ساله ای دارم و پدرش در یک شهر دیگه شاغل هستن ,خودم هم پرستار هستم ،وترکی صحبت میکنیم ، به همین دلیل دچار مشکل گفتاری شده دکتر مغزواعصاب بردیم نوار مغز گرفت نرمال بود با کلاس های گفتار درمانی بهتر شده ،امسال باید بره پیش دبستانی ،خیلی استرس دارم باید چی کارکنم ، چون نمیتونه کامل صحبت کنه مشکلی برایش پیش نمیاد
سلام پسری ۵ ساله دارم که خیلی خجالتیه
طوری که نمیتونه بابچه ها ارتباط برقرارکنه
وقتی میبرمش پارک بچه ها که بیان سمتش زودازشون فاصله میگیره نیادپیش من
منتظره بچه ها سرسره برن خالی که شداین بره
بااینکه همه جامیبرمش تااجتماعی تربشه.
به بزرگتراسلام نمیکنه حتی جوابشونم نمیده
طوری کی چهرشم نشون میده
اصلاازخودش نمیتونه دفاع کنه
حتی خونه مادرم که زودزودمیبرم اولش دم در وایمیسته خجالت میشه بره تو بعوچنددیقه خوب میشه
خواهش میکنم راهنماییم کنین راه حل مشکل پسرم چیه
سلام به شما سمیرا جان
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام می باشد و خب در این مسیر بهتر است در کنار کمک به حضور او در اجتماع به صورت حضوری برای بررسی شرایط فرزندتان او را به روانشناس کودکان ارجاع بدهید چون بهتر است این مشکلات ارتباطی در همین شرایط سنی بررسی و درمان شود چون در هرصورت او نیاز دارد که بتواند ارتباطات بهتری را ایجاد کند تا در آینده برای وارد شن به پیش دبستانی و بعد مدرسه با مشکلی مواجهه نشود.
در این مورد نیاز است که هم سبک رشدی او از نظر هوشی، زبانی، حرکتی و… بررسی شود و هم مسیر ارتباطی و تربیتی و همچنین افکار و احساسات او تا بتوانیم در این مورد نظری بیان کنیم.
سلام پسرمن ۴سال و نیم هست هر جا میریم به منی که مادرش هستم میچسبه پارک هم ک میریم اگه بچه ای باشه بازی نمیکنه مهدکودک هم بردمش نمیزاره من بیام خونه باید پیشش بمونم با هیچکس بازی نمیکنه سر کلاس کنار من میشینه وقتی ام ک بچه ها بازی میکنن و شعر میخونن پشت من قایم میشه نمیدونم چیکار کنم تا بتونه با بقیه ارتباط برقرار کنه و بازی کنه
سلام به شما دوست عزیز
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام می باشد در این مسیر خب اهمیت زیادی دارد که شما به استقلال او احترام بگذارید یعنی اینکه در خانه غذا خوردن و یا لباس پوشیدن را بر عهده خودش بگذارید و اجازه بدهید که او در مسائلی که مربوط به خودش می باشد و برایش مشکلی ایجاد نمی کند خودش تصمیم گیری کند.
در این مسیر خب اگر بخاطر ترس از بیمار شدن، افتادن، دیر غذا خوردن و لاغر شدن بخواهید او را محدود کنید این است که او نمی تواند و خب اهمیت زیادی دراد که استقلال او را قبول کنید به معنا عمل و نه تنها در بیان
در زمانی که در پارک هستید بهتر است که شما با خودتان کتاب ببرید و یا چیزی که برایتان لذت بخش هست و در این مورد به او بیان کنید که میخواهید کتاب بخوانید و او هم میتواند بازی کند .
بهتر است حتی زیر چشمی هم رفتار او را دنبال نکنید او نیاز دارد که فرصت داشته باشد که ببیند میتواند با دوستانش بازی کند و شما هنوز باشید.
در این مسیر خب در کنار تغییرات رفتاری شما بهتر است که یک روان درمانگر با خود کودکتان صحبت کند و میزان وابستگی را در او بررسی کند و کمک کند تا بتواند مسیر رشدی بهتری را طی کند.
سلام وقت بخیر مشاور عزیز
پسر ۴ونیم ساله ای دارم که جدیدا مهد میبرم نمیتونه ارتباط برقرار کنه با بچه ها و حتی به حرف مربیش گوش نمیده بشینه چیزی یاد بگیره فقط با وسایل بازی میکنه و گاهی بچه هارو مجبور میکنه باهاش بازی کنن یا هل میده اونارو
نمیدونم چکار کنم مربیاشم قبولش نمیکنن خودمم یه جلسه رفتم سعی کردم باهاش کنار بیام تا یاد بگیره چطور با بچه ها عیاق بشه خیلی موفق نبودم باید چکار کنم میشه راهنماییم کنید!!!
سلام به شما دوست عزیز
نگرانی که شما نسبت به فرزندتان دارید قالب احترام هست اما در مورد شرایط فرزندتان نیاز است که حتما مسیر رشدی او بررسی شود در کنار اینکه شرایط ارتباط برقرار کردن او نیز به کمک روانشناس در محیط کلینیک بررسی شود.
بهتر است شرایط مراجعه به روانشناس را برای او ایجاد کنید بعد از بررسی شرایط می توانیم در این مورد به او کمک کنیم تا در مسیر ارتباطی بهتری بتواند مسیر رشدی خودش را طی کند.
دلایل زیادی می تواند در این عدم ارتباط نقش داشته باشد و خب نمیتوان بدون بررسی نظری بیان کرد.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۸۳
باسلام خدمت شما
دخترم ۲ سال و ۱۱ ماهشه همش که کلمات را درست و بدون مکث میگفت الان یک ماهه که بعضی از کلمات رو حرف اول رو چندبار تکرارمیکنه که من خیلی نگرانم .وقتی جمله ای رو بهش میگم تکرار نداره ولی خودش کلمه مثلا اب رو میگه ااااب بده
با دیگران هم ارتباط برقرار نمیکنه گریه میکنه همش میگه بریم .پارک که میبرمش که کسی مباشه میره بازی میکنه اگه بچه ای بیاد دیگه بازی نمیکنه و اونا رو نگاه میکنه
این مسئله منو خیلی ازار میده .
خودم معلم هستم . مشاوره هم یک جلسه رفتم میگه نوعی اختلال رفتاری و لکنت نیست ایا شماهم اینو قبول دارید
دکتر به من گفتن باید باهاش مثل اینکه زندایش هستی رفتار کنی
لطفا منو راهنمایی کنید ممنونم
سلام و عرض ادب. دختر ۷ ساله من نزدیک به ۳ یا ۴ ساله گاهی اوقات وقتی رو تخت یا رو زمین دراز میکشه پاهای خودش رو کش میده و هر دو پا رو به صورت قیچی باز و بسته میکنه . جوری که دو قلو های پاش بزرگ و صفت شدن . و حتی گاهی اوقات دستهای خودش رو هم سفت میکنه و انگشت های دست خودش رو باز نگه میداره نوقع این کار . خواستم بپرسم مشکلی یا موردی نیست این موضوع ممنون از شما
سلام به شما دوست عزیز
در این مورد بهتر است که با خود او صحبت کنید که خب چی میشه که این کارو می کنی و برات چه احساسی ایجاد می کند چون در هرصورت این رفتار در حالت عادی می تواند مشکلی نداشته باشد اما اگر به عنوان یک رفتار کلیشه ای باشد یعنی مداوم تکرار شود و در کنار اینکه مشکلات رشدی دیگری هم وجود داشته باشد خب در این حالت بهتر است که آن را جدی تر در نظر بگیرید و اجازه بدهید که روانشناس با بررسی شرایط در این موردی نظری بیان کنند.
تا زمانی که این مسئله بررسی دقیق نشود نمی توانیم نظری بیان کنیم.
سلام من یه پسر سه سال و چهار ماهه دارم خیلی پسر خوبیه خیلی مهربون و خیلی باهوشه ولی الان چند وقته که همش لجبازی میکنه و از لباس پوشیدن گرفته تا غذا خوردن و غیره مثلا توی گرمای تابستون لباس گرم میاره و به زور میخواد تنش کنیم میخواهیم جایی بریم و متاسفانه جدیدا میره گوشه های خونه ادرار میکنه اول با مهربونی با هاش برخود کردم توضیح دادم که باید دستشویی بره قبلا خودش میرفت دستشویی خیلیم زود از پوشک گرفتیمش خیلی باهوشه ولی هر روز داره این کار رو تکرار میکنه دعواش کردم خیلی بد تر شده چکار باید کنم میدونم که داره جلب توجه میکنه با این رفتارش اگه میشه راهنمایی کنید ممنون
سلام. من یه پسر ۳ ساله دارم که بسیار باهوش و شیطونه. حدود ۲/۵ ماه میشه که خداوند یه دختر زیبا به ما هدیه کرده ولی از زمانیکه دخترم بدنیا اومده پسرم به شدت عصبی شده و خواهرشو خیلی کتک میزنه بطوریکه حتی یک لحظه هم نمیتونم با خواهرش تنهاش بذارم. حساسیت منو پدرشو میبینه لجبازیش بیشتر میشه و برای هر چیز کوچکی گریه میکنه و داد میزنه. واقعا خسته شدم.
سلام به شما مریم جان
ببین عزیزم قابل درک است که نگهداری از دو کودک برای شما و همسرتان با فشار روحی زیادی همراه شده است اما در این مسیر داشتن صبر و آرامش از اهمیت زیادی برخودار می باشد چون فرزند شما با بارداری شما توجه بدون قید و شرط و کامل را نسبت به گذشته کمتر دریافت می کند در کنار اینکه خب او شماها را با فرد دیگری دارد تقسیم می شود و خب این اصلا می تواند برای او خوشایند نباشد .
پس اینکه با تولد و حتی بارداری فرزند دوم شما با واکنش از سمت فرزند اولتان روبرو می شوید یک امر طبیعی می باشد و خب در این مسیر اهمیت دارد که شما شرایط روحی و رفتاری فرزندتان را درک کنید و از واکنش های تند خوداری کنید.
اما گر فاصله سنی بین کودک اول و دوم بالای ۳ سال باشد فرزند اول به یک پختگی و در اثر آن به شناخت بیشتری از خود رسیده است. در نتیجه این موضوع به مادر کمک می کند فرزند دوم خود را با مشکل های کمتری به دنیا بیاورد، اما باید این نکته را هم بپذیریم که حسادت یکی از موضوعات طبیعی در فرزند اول محسوب می شود که خواه ناخواه به وجود خواهد آمد اما نوع رفتار والدین به خصوص مادر می تواند روی تعدیل و تقلیل این حس تاثیر داشته باشد.
در این مسیر سعی کنید که به فرزند اولتان مسئولیت بدهید البته مسئولیت هایی که متناسب با شریاط سنی او باشد از جمله کارهایی که می توان انجام داد سهیم کردن کودک در مراقبت و نگهداری فرزند دوم است. درواقع، با دادن مسئولیت هایی به فرزند اول او را در تولد فرزند دوم سهیم کنیم. برای مثال از کودک می خواهیم که چیدمان اتاق فرزند دوم را بر عهده بگیرد تا احساس حسادت به حداقل ممکن برسد. این راهکار مدیریتی ارتباطی بین فرزند اول با دوم است.
البته بهتر بود که در زمان بارداری شروع به ایجاد این ارتباط می کردید و به او اطلاع می دادید که قرار است فرد دیگری به جمع خانواده شما اضافه شود و سعی می کردید احساسات او را پاسخ بدهید.
کودکان تا حد بسیار زیادی به دریافت پاداش‌های بیرونی در تقویت رفتار وابسته هستند. با این حال پاداش همواره به معنای خرید کادو و جایزه برای کودک نیست. بلکه استفاده از کلمات مشوق نیز میتواند تأثیر شگرفی بر روی کودک داشته باشد. به این منظور زمانی که می‌بینید فرزندتان با خواهر یا برادر کوچکتر برخورد مناسبی دارد با گفتن جملاتی نظیر “چه برادر بزرگی!” می‌توانید او را تشویق کنید. همچنین اگر تشویق‌های کلامی شما همراه با بوسیدن یا در بــغل کردن کودک باشد میتواند تأثیرات بیشتری داشته باشد
هرگز سعی نکنید فرزند اول را از فرزند دوم دور کنید. بسیاری از والدین با تصور اینکه فرزند اول ممکن است به فرزند دوم آسیب برساند فرزند دوم را از او دور نگه می دارند که این کار به هیچ وجه درست نیست و باعث بروز حسادت در فرزند اول خواهد شد.
کودکان کمتر در مورد احساسات خود با بزرگ‌ترها صحبت می‌کنند. آنها اغلب نگرانی‌ها، ترس‌ها و اضطراب‌های خود را از طریق واکنش‌های رفتاری نشان می‌دهند. در نتیجه تلاش کنید تا خودتان در این مورد پیش قدم شوید و با کودک در مورد احساسات او از آمدن فرزند جدید صحبت کنید. بگذارید تا او آزادانه احساساتش را با شما در میان بگذارد و در این میان تلاش کنید تا هرگز کودک را قضاوت یا سرزنش نکنید.
همچنین بهتر است علت توجه بیشتر به فرزند کوچکتر را به طور واضح برای کودک بزرگ‌تر توضیح دهید تا زمینه ایجاد حـسادت فرزند اول ایجاد نشود. برای مثال به او بگویید که نوزاد از چه ناتوانی‌هایی برخوردار است و شما باید به او کمک کنید تا بزرگ شود. سعی نکنید که او را از داشتن و یا نشان دادن حسادت دور کنید و دقت کنید که همانطور که بیان شد این یک احساس طبیعی می باشد پس در این مسیر از کودکتان آن را بپذیرید .
در زمانی که ممکن است با کتک زدن کودکتان روبرو شوید سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید و با او صحبت کنید و اجازه بدهید او احساساتش را تا جای که می تواند بیان کنید.
به او بگوید درک می کنید که ناراحت و یا عصبانی است اما اگر دوست داشته باشد می توانید باهم در مورد آن صحبت کنید.
سعی کنید با وجود تمام دشواری ها برای بودن با او و بازی کردن وقت بگذارید دقت کنید که او هنوز یک کودک ۳ ساله است و قرار نیست با تولد یک کودک دیگر نقش یک بزرگسال را بر عهده بگیرد.
سلام من یک پسر ۵ ساله دارم . ما طبقه ی بالای خونه مادر شوهرم زندگی میکنیم . خانواده همسرم شدیدا رفت و امدی هستند و هرشب مهمان دارن با کلی بچه . پسر منم هرشب میره دو سه ساعتی وقتشو پایین میگذرونه . این مشکل باعث شده پسرم شبا دیر میخوابه و از اشتها افتاده و با بچه های دیگه دعوا میوفته و خانواده همسرم هم برای اینکه به مهمان ها بی احترامی نشه پسر منو دعوا میکنن و زنگ میزنن تا ببرمش . حس میکنم به غرور پسرم بر میخوره و بیشتر لج و اجبار میکنه تا پایین بمونه . بنظرتون چیکار کنم تا پسرم بیشتر پیش خودم بمونه ؟
سلام به شما دوست عزیز
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام می باشد اما دقت کنید که او بودن در کنار همسالانش و حتی پدربزرگ و مادربزرگ را دوست دارد که بازهم تصمیم میگیرد به آنجا برود پس در این مورد نیازی به این میزان از حساسیت نیست چون در هرصورت می تواند حتی با همین گریه کردن احساسات خودش را نشان بدهد.
اما شما می توانید با ایجاد بازی و سرگرمی هایی که دوست دارد میزان تمایل او به پایین رفتن را کاهش بدهید در کنار اینکه با از قبل صحبت کنید که در صورت پایین رفتن نیاز است که در ساعت مثلا ۱۰ که تماس گرفتید برگردد در این حالت می توانید در مسیر تعامل کمک کنید تا در کنار تعامل با آنها و بازی با همسالانش در مسیر خواب و… دچار مشکل نشود.