روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله
روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله نکات رفتاری و تربیتی خاصی را به همراه دارد. در این دوره نوجوان با کشش های عشقی و عاطفی و از طرفی تلاش برای استقلال شخصیتی دست و پنجه نرم می کند. در این دوره نحوه برخورد با نوجوان ۱۶ ساله باید همچون یک دوست باشد و از جنبه های نصحیتی و دیکته وار دوری کرد.
نوجوان ۱۶ ساله
ازنظر جسمی، فرزند شما تقریبا بالغ شده است. پسرها بعد از دخترها به سن بلوغ می رسند و بدنشان عضلانی و پرمو می شود، ولی مشکلات مربوط به بلوغ برای هردو جنسیت بسیار زیاد است.
از نظر احساسی، فرزند شما مستقل تر است ولی این بدان معنا نیست که دیگر به کمک شما نیازی ندارد. این استقلال ممکن است منجر به تعارض، مخصوصا درون خانواده شود و سختی این کار در این است که مرز باریکی بین کاری که شما به عنوان حمایت از او انجام می دهید و برداشت او از این حمایت که فکر می کند درحال کنترل او هستید، وجود دارد. آنها روابط جدی تر، و گاهی رمانتیک و حس شدید هویت جنسی دارند. این موضوع می تواند باعث تعارضارت اضافی شود اگر نحوه نگرش آنها به خودشان با تعبیری که شما از هویت وشخصیت او دارید مطابقت نداشته باشد.
تکامل احساسات در ۱۶ سالگی
تکامل احساسات آنها منجر به نگرانی های بیشتری درباره مزایای بزرگسالی می شود مثل اینکه آنها چطور می توانند از خودشان محافظت کنند، قرار است کجا زندگی کنند یا می خواهند با زندگیشان چه کنند. اگر می خواهند به دانشکده بروند، ممکن است نگرانی هایی در باره اولین تجربه زندگی دور از خانه و یا مقابله با محیط آموزشی متفاوت داشته باشند. آنها فهم قوی تری از هویت دارند که ممکن است روی تجربیاتش بیشتر منعکس شود شاید توسط درد دل کردن در دفتر خاطرات.
ممکن است علاقه بیش تری به خانواده و آداب و رسوم فرهنگی نشان دهند که موجب تایید نقش مهمی است که در خانواده به عهده دارند. احتمالا به گروه همسالان نسبت به خانواده توجه بیشتری دارند و روی رابطه ها تمرکز بیشتری دارند مخصوصا زمانی که گروه های اجتماعی بسط داده می شود و بنابراین آنها زندگی اجتماعی خودشان را می خواهند. انها نگرانی های بیشتری درباره دیگران دارند و می بینید که برخی از سوالاتشان پیرامون موضوعاتی که با دوستانشان دارند حل می شود.
روانشناسی شناختی نوجوان ۱۶ ساله
از نظر شناختی، فرزند شما برای درک جهان اطرافش گام های بزرگتری برمی دارد در صورتی که قبلا تلاش او برای شناختن با ترس و نگرانی همراه بود. آنها ایده های بهتری درباره اهدافشان دارند و برای رسیدن به آنها بلند پروازند. مهارت های برنامه ریزی بهبود یافته ، آینده نگری و درک عمیق تراز نتایج بالقوه همگی برای یک زندگی مستقل مخصوصا زمانی که روی آینده و آینده نزدیک متمرکز می شوند، حیاتی است.
ممکن است کمی خودمحور باشد و علی رغم داشتن ویژگی عقل و اخلاق، معتقد باشند نقطه نظرات خود شان صحیح است با اینکه می دانند دیگران نظر خاص خودشان را دارند. مهارت های تحصیلی آنها، حافظه، مهارت های سازماندهی، مدیریت زمان، و توانایی حل مساله نظری در آنها در سطحی است که می توانند از عهده تحصیلات عالی و قرارگرفتن در محیطی که همان چارچوب های قبلی و مسیری که قبلا طی می کرد را ندارد (محیط قبلی) برآید.
اکنون زمانی است که رفتار خطر پذیری در او به چشم می خورد (اگر تا به حال اینطور نبوده است)، مخصوصا در مورد نوشیدنی ها، مصرف مواد مخدر، و فعالیت های جسمی و جنسی و مصرف مواد مخدر
نقاط عطف شناختی در ۱۶ سالگی
- زبان و رفتار در مدرسه و خانه تغییر میدهد
- عادات کاری از خود بروز می دهد. عاداتی که در کودکی به صورت مقدماتی آموخته است.
- منطق پشت افکار یا تصمیمات را توضیح می دهد و درک خود از وقایع را بیان می کند.
پیشنهاد مشاور: سکس نوجوان
راه هایی وجود دارد تا به فرزندتان کمک کنید با سرعت به بزرگسالی برسد. اگر آن ها را تشویق کنید که نه تنها در باره نگرانی ها بلکه درباره آرمان ها و آرزوهایشان با شما صحبت کنند و بیشتر از اینکه قاضی باشید از او حمایت کنید، به او اجازه می دهید بفهمد در کنارش هستید. علاوه بر این می توانید به صورت عملی به او کمک کنید مثلا در مورد اقتصاد خانواده و قرض دادن به او آموزش دهید و یا اینکه به او یاد دهید چطور آشپزی کند یا لباس بشوید (اگر تا به حال این کارها را انجام نداده اید).
آن ها به مرور با تغییرات عمده ای رو به رو می شوند، شاید کار جدیدی شروع کنند، به دانشکده بروند و یا تغییر مکان دهند، تشویق و واکنش مثبت به این تغییرات کمک می کند و اعتماد به نفس و خود باوری آن ها حفظ می شود.
ممکن است به این کار اقرار نکنند ولی فرزند شما همچنان به رفتار شما نگاه می کند و الگو می گیرد. یاد گرفتن اینکه مثل بزرگسالی رفتارکند که مسولیت پذیر است و با نتایج کارهایش رو به رو می شود کمی زمان می برد. وقتی در مسائل مربوط به بزرگسالی غرق شده و نگران می شود شما می توانید بیشتراز هر چیز دیگری برای او پناهگاهی امن و مطمئن از نظر احساسی فراهم کنید.
فرزندتان را در گذر از مسیر زندگی برای رسیدن به بزرگسالی تماشا کرده اید و توجه کنید که سال هایی که صرف سخت کارکردن برای رشد و تربیت او کردید، ثمرداده است. شما یک انسان بزرگسال سازگار و ماهر از نظر اجتماعی دارید که باعث افتخارشماست.
در حالی که طبیعت رابطه شما تغییر کرده است و از رابطه کودک-بزرگسال به رابطه بزرگسال-بزرگسال تبدیل شده است آن ها هنور هم در سال های آینده به شما نیاز دارند. تفاوت در این است که آن ها اکنون انتخاب خواهند کرد که به سمت شما بیایند.
کارهایی که باید در ۱۶ سالگی انجام داد
تفاوت‌ها در سطح رشد جسمانی بین جنسیت‌ها در حدود سن ۱۶ سالگی آشکارتر می‌شود. زنان، که احتمالاً رشد و نمو آن ها تقریباً تمام شده است، در حال کاهش رشد فیزیکی هستند، در حالی که مردان گاهی اوقات تازه شروع به کار می‌کنند.
در ۱۶ سالگی، بدن یک زن ممکن است بسیار شبیه بدن یک زن بالغ باشد در حالی که یک مرد ممکن است هنوز در حال رشد باشد و ممکن است متوجه رشد بیشتر قد و رشد بیشتر موهای صورت شود. همچنین انتظار می رود که نوجوانان در این سن وزن اضافه کنند و همچنین توزیع مجدد الگوهای چربی را تجربه کنند.
تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از نوجوانان با ایده افزایش وزن در این سن دست و پنجه نرم می کنند، اما تاکید می کند که انجام این کار برای آن ها کاملا طبیعی است. با این حال، علیرغم این واقعیت، تحقیقات نشان می دهد که ۵۰ درصد از زنان بین سنین ۱۵ تا ۱۸ سال رژیم غذایی دارند.
نوجوانان اغلب در برابر افزایش وزن بسیار مقاوم هستند. اما از نظر رشد برای این سن بسیار طبیعی است.
همچنین ممکن است ببینید نوجوانتان طولانی‌تر می‌خوابد و بیشتر غذا می‌خورد تا با رشدی که تجربه می‌کند، همگام شود. همچنین، تغییر در ریتم شبانه روزی آنها ممکن است باعث شود که شب دیرتر بیدار بمانند و صبح دیرتر بخوابند.
نقاط عطف فیزیکی پسر ۱۶ ساله
- به رشد فیزیکی خود از جمله رشد عضلات و افزایش وزن ادامه دهید.
- ممکن است رژیم گرفتن را در نظر بگیرد، حتی اگر در این سن ۲ سالگی افزایش وزن انتظار می رود.
- سعی می کند جایگاه فراتری نسبت به اعضای خانواده و به عنوان یک عضو مجزا داشته باشد.
نقاط عطف فیزیکی دختر ۱۶ ساله
- به قضاوت دیگران در مورد ظاهرش توجه خاصی دارد.
- سعی می کند اندام خود در برابر دیگران بپوشاند و یا آن ها را نمایش دهد.(بسته به تیب شخصیت دارد)
- سعی می کند جایگاه اجتماعی پیدا کرده یا جایگاه خود در خانواده را تثبیت کند.
نحوه برخورد با نوجوان ۱۶ ساله
رشد اجتماعی و عاطفی
یک نوجوان ۱۶ ساله می داند که بزرگسالی دور نیست، بنابراین شروع به نشان دادن استقلال بیشتری می کند و کمتر با والدین خود درگیر می شود. آن ها همچنین تصمیم گیری را با در نظر گرفتن این استقلال آغاز خواهند کرد. با این حال، انتخاب های آن ها ممکن است همیشه برای والدینشان درست به نظر نرسد.
«فرزندان شانزده ساله گاهی نظرات همسالانشان را بر نظرات والدینشان سنگین می‌کنند. «آن ها همیشه عواقب تصمیمات خود را نمی شناسند، اما همانطور که دکتر کن گینزبورگ می گوید والدین باید فانوس دریایی باشند تا نوجوانان را به سمت بندرگاه امن راهنمایی کند. به عبارت دیگر، والدین محدودیت هایی را تعیین می کنند اما به بچه ها اجازه می دهند آب را امتحان کنند. تا زمانی که انتخاب های آن ها تهدید کننده زندگی نباشد.»
اگر فرزندتان تصمیماتی می گیرد که به شما مربوط می شود، با او صحبت کنید. در این شرایط بهتر است که به تغییرات رفتاری توجه کنید، به‌ویژه اگر نوجوان تان غمگین یا افسرده به نظر می‌رسد و در صورت لزوم از متخصصان کمک بگیرید.
نوجوانان شانزده ساله در دنیای اجتماعی که شامل دوستی ها و روابط عاشقانه است، ریشه دوانده اند. آن ها ممکن است زمان کمتری را با خانواده خود و زمان بیشتری را با دوستان خود یا علاقه مندی های دوستی خود بگذرانند، یا ممکن است ترجیح دهند زمان بیشتری را نسبت به گذشته تنها بگذرانند.
نوجوانان گاهی اوقات روابط عاشقانه کوتاه و شدیدی را ایجاد می کنند. آن ها ممکن است شخصی را پیدا کنند که احساس کنند کاملاً عاشق او هستند و ۲ هفته بعد از اوجدا شوند.
نوجوانان اغلب تمایلات جنسی قوی دارند و ممکن است از نظر جنسی فعال شوند. در همان زمان، آن ها ممکن است شروع به درک بیشتر در مورد تمایلات جنسی کنند و از ترجیحات خود آگاه شوند.
نقاط عطف اجتماعی و عاطفی
- از تمایلات جنسی آگاه می شود.
- در جستجوی صمیمیت وارد روابط عمیق‌تر یا عاشقانه می شود.
- نشان دادن علائم اعتماد به نفس و افزایش مقاومت در برابر فشار همسالان
چگونه کودک ۱۶ ساله خود را ایمن نگه داریم
روانشناس نوجوان می گوید سوء مصرف مواد در این سن یک خطر قابل توجه است.
در مورد خطرات سیگار کشیدن، استعمال سیگار، نوشیدن و مصرف مواد مخدر با نوجوان خود صحبت کنید. به عنوان مثال، بسیاری از بچه‌ها نمی‌دانند که توتون و تنباکو در خودکار وجود دارد یا متوجه نمی‌شوند که یک ماده شیمیایی درون آن وجود دارد.
مطمئن شوید که بدون استفاده از تاکتیک های ترساندن به آن ها اطلاعات واقعی می دهید. در عوض، خطرات را به آن ها آموزش دهید و همچنین انتظارات خود را در میان بگذارید. طبق گفته اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد، مکالمه مداوم می تواند لایه ای از محافظت برای فرزندان شما بیافزاید. و حتماً مراقب نشانه‌های آزمایش باشید.
«این سن و مرحله‌ای است که در آن سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و سایر اشکال آسیب‌رسانی به خود می‌توانند در صورت عدم توجه به آن، به شکل جدی درآیند. ارزش این است که با فرزندان خود گفتگوهای صریح داشته باشید.»
چه زمانی باید نگران بود
در این سن، دو دلیل رایج وجود دارد که والدین ممکن است برای نوجوان خود نگران باشند. اول، ممکن است نگران این باشید که فرزندتان از نظر تحصیلی موفق نیست. لغزش نمرات ممکن است به دلیل عدم سازماندهی یا جدا شدن از فرآیند یادگیری نمایش داده شود.
اعتماد به نفس در مورد یادگیری نیز می تواند یک عامل کمک کننده باشد. اولین قدم این است که نگرانی های خود را با معلمان نوجوان خود در میان بگذارید. آن ها ممکن است بتوانند دیدگاه های متفاوتی را ارائه دهند و منابعی را فراهم کنند.
به خاطر داشته باشید که ناتوانی‌های یادگیری – مانند نارساخوانی، ممکن است تشخیص داده نشده باشند که میتواند موفقیت تحصیلی را برای کودک غیرممکن کند. نوجوانانی که دارای چالش‌های یادگیری هستند معمولاً برای کمک به یادگیری به امکانات متفاوتی نیاز دارند، بنابراین ممکن است بخواهید فرزندتان را در صورت مشکل ارزیابی کنید.
ثانیاً، در حدود ۱۶ سالگی، والدین اغلب علائم هشداردهنده‌ای برای مشکلات سلامت روان یا مشکلات سوء مصرف مواد مشاهده می‌کنند. اگر چنین است، فوراً با یک متخصص سلامت روان یا یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
به غرایز خود اعتماد کنید. “اگر چیزی درست نیست، ارزش بررسی کردن را دارد.”
منبع:ساینس دیلی
سلام من دوست دارم یکی از فامیلامون که دختر ۱۶ سالع هست باهاش رابطه جنسی برقرار کنم اما اون هیچ واکنشی نشون نمیده
سلام به شما دوست عزیز
در این مورد چند مووع مهم وجود دارد که بهتر است باهم به آن ناهی بیندازیم تا شما بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید.
۱. در اول اینکه رابطه جنسی یک تمایل و ارتباط دونفره می باشد و خب اگر ایشان به شما پاسخ نمیدهند این نشان میدهد که تمایلی به این ارتباط ندارند. پس نیاز است که شما به دیدگاهای فرد مقابل نیز احترام بگذارید.
۲. مورد دوم اگر شما نیز در دوران نوجوانی قرار دارید خب نیاز است که هم به شرایط سنی خودتان و هم به شرایط سنی این خانم توجه داشته باشید چون در کنار احترام ب نیازهای جنسی که هریک از شما با وارد شدن به دوران نوجوانی تجربه می کنید نیاز است که برای پاسخ به این نیازها سعی کنید به خودتان زمان بیشتری بدهید چون درگیر این ارتباطات شدن میتواند از هردوی شما تمرکز زیادی را بگیرد و از مسیر اصلی و اولویت های اصلیتان دور کند.
۳. در هرصورت شما بیان می کنید که این خانم فامیل شما می باشند و خب وارد ارتباط شدن و پیام دادن در مورد این مسائل به ایشان میتواند باعث شود که خب وجهه شما در خانواده نیز بهم بریزد و خب این برای شما میتواند آسیب زا باشد .
۴. تجربه هر نیاز و احساسی قرار نیست در همان زمان با پاسخ بیرونی همراه شود گاهی نیاز است که شما به خودتان زمان بیشتری بدهید تا زمان و شرایط مناسب به آن پاسخ بدهید.
۵. بهتر است برای اینکه تمرکز شما از این مسائل به حد نرمالی برسد در اول سعی کنید برای زندگی خود برنامه ریزی داشته باشید و هدفمند در این مسیر پیش بروید و در کنار آن سعی کنید که از عوامل بیرونی که باعث ایجاد تحریک می شود مانند فیلم، عکس ، چت و… خوداری کنید.
سلام ببخشید من و خواهرم اخیرا متوجه خیانت پدرم به مادرم و روابط جنسی او با یک نفر دیگه شدیم ولی از طرفی چون از واکنش مادرم خیلی می‌ترسیم برای همین تصمیم گرفتیم چیزی نگیم و فقط از دور بهش تیکه هایی انداختیم که بفهمه امکان داره که ما با خبر شده باشیم از کارش و تمومش کنه ولی من واقعا حس بدی دارم خیلی بد و نمیدونم‌چه قدر طول میکشه تا یادم بره و در این راستا چه کاری ازم برمیاد و
سلام به شما دوست عزیز
خب نگرانی شما و خواهرتان قابل درک هست اما در این مسیر نیاز است که شما و خواهرتان از هرگونه کنجکاوی در این مسئله خوداری کنید و سعی کنید که برای زندگی خودتان برنامه ریزی داشته باشید .
در کنار اینکه اگر صحبتی دارید در احترام و در زمان مناسب به ایشان یا پیام بدهید و یا به صورت حضوری صحبت کنید در هرصورت شما می توانید احساسات خود را از این شرایط بیان کنید اما تصمیم گیری نهایی را بر عهده خود پدر بگذارید تا در این مورد تصمیم گیری کنند.
سلام خسته نباشید من با مشاور مدرسه مون در رابطه با اینکه نمی دونم می خوام در آینده چیکاره بشم و اینکه استعداد من چیه صحبت کردم گفتم که نمیدونم تو چه کاری بهترم نمیدونم چه هدفی داشته باشم و چی منو خوشحال میکنه که اونو به عنوان آینده انتخاب کنم به عنوان درس آینده به عنوان شغل آینده دانشگاه آینده و ایشان به من گفتند که من باید برم به مرکز مشاوره و تست استعداد یابی بدم و باهاشون صحبت کنم یک جلسه مشاوره داشته باشم. اما من استرس دارم و اینکه میترسم اونجا نتونم درست درمون حرف بزنم میترسم سوتی بدم یا سوالایی بپرسه که من توش بمونم کلا نتونم منظورمو درست برسونم آخه آدم درون گراییم بیشتر…کلا سکوت کنم اونا هرچی میگن یا سکوتم نکنم ولی سوتی بدم و ضایع بشم
چیکار کنم به نظرتان..برم؟
سلام به شما فاطمه جان
ببین عزیزم آنجا قرار نیست که چیزی زیاد تر از انچه شما میدانید و یا میخواهید از شما دریافت کنند در هرصورت دادن یک یا دو تست استعدادیابی در کنار بررسی علایقت با کمک مشاور تحصیلی کمک می کند تا بدانی که این علایق چیست و چه استعدادهایی داری و حالا با ترکیب اینها میتوانی چه رشته ای و در آینده چه شغلی را انتخاب کنی.
چیزی به اسم سوتی دادن وجود ندارد چون قرار نیست چیز خاصی از شما پرسیده شود.
سلام من ۱۶ سالمه من یک زمانی درونگرا بودم و همیشه توی خونه خودمو حبس میکردم ولی امسال انگار از این حالت در آمدم و دلم آزادی میخواد نمیدونم این احساس را دارم که توی خونه نمیتونم نفس بکشم و والدین ام یکمی حساس شدند برای این و فقط می‌خواند با خودشون برم بیرون و بیام و سر این موضوع خیلی اذیت میشم و اون موقعه که مدرسه داشتم و سر این موضوع کلاسی نمیرفتم اگه میرفتم همش آنلاین بود میخوام برم بیرون و فکرم همش درگیر اینه ولی وقتی فکر میکنم خوب من رفتم بیرون چکار کنم میدونم یکمی جامعه خرابه ولی اینجوری نمیشه همش توی خونه موندن و امسال ام گند زدمم به نمره هام امسال تنها سالی هست که گندزدم و میتونم بگمم من افتادم یکی از درس ها را رشته سخته منم کلا امسال اصلا درس حسابی مدرسه نرفتم و از یک لحاط والدین من می‌خواند منو همینجوری توی خونه تا میشه حبس کنند سر رفتن با دوست هام خیلی غرغر می‌کنند و همش میگند من خونه نیستم ببرمت و بهانه و بهانه و خونمون یکمی دوره از خونه های دوستام و اجازه نمیدند بگذرونم حتی من که میخوام برم باشگاه میگند مامانم میگه من باهات میام یا مامانم میگه میبرمت یک باشگاه دیگه که از خونمون دوره سر اینکه دوست پیدا نتونم بکنم و باهاشون بیرون برم و اینکه نمیتونم خونه نفس بکشم ولی هنوز مجبورم بشینم توی خونه و از یک لحاط میخوام از فضای خونه یکمی دور باشم نمیخوام خونه ی کسی بمونم ولی یکمی میخوام کلاس ثبت نام کنم که زیاد توی خونه نمونم و علاقه ای به مسافرت خانوادگی ندادم و نمیخواند یکمی قبول کنند من بزرگ شدمم و به هزار تا صحبت قبول کردند لوازم آرایش برام بخرند ولی حالا وقتی استفاده میکننم یک جوری رفتار می‌کنند و کلا من نمیخوام عقده ای بشم که بعدا به خودم آسیب بزنم من باید چه کنم
سلام به شما الینا جان
ببین عزیزم در هرصورت انسان در مسیر رشدی خود تمایلات متفاوتی را تجربه می کند پس بهتر است که با زدن برچسب درون گرا و یا برون گرا بودن خود را محدود نکنید و اجازه بدهید که تجربیات و تمایلات آزادانه در شما تجربه شوند و خب متناسب با شرایط و موقعیت ها برای پاسخ دهی به آنها تصمیم گیری کنید.
در هرصورت اینکه شما به عنوان یک نوجوان تمایل به بودن در جمع دوستان داشته باشید اصلا چیز عجیبی نیست و اتفاقا کاملا طبیعی می باشد و در مسیر رشدی که دارید نشان از سلامت شما دارد اما خب موضوع مهمی که وجود دارد این است که بدانید رد این سن اولویت اصلی شما چیست چون در هرصورت اگر با برنامه ریزی و پشتکار در مسیر درسی خود پیش نروید این باعث می شود که با مشکلاتی چون کسب نمره پایین در درس های خود مواجهه شوید در کنار اینکه خب احتمالا با افت درسی نگران پدر و مادر هم بیشتر می شود و نسبت به این روابط واکنش بیشتری نشان می دهند.
در این مسیر بهتر است که برای زندگی روزانه خود برنامه ریزی داشته باشید تا پدر و مادر نیز مشاهده کنند شما برای درسی که افتاده اید تلاش می کنید و در کنار آن نیاز است که در احترام و با بیان اینکه نگرانی آنها را درک می کنید واضح بیان کنید که تمایل به بودن در کنار دوستان خودتان دارید و میخواهید که آنها در این مورد به شما اجازه لازم را بدهند در هرصورت آنها می توانند شما را ببرند و یا برگردانند تا به نگرانی خودشان پاسخ بدهند اما خب در این حالت شما نیز می توانید به تمایل به بودن در جمع همسالان و دوستان پاسخ بدهید.
سلام و خسته نباشید
من دختری ۱۶ ساله هستم که عاشق پسری شدم که همسن خودم هست راستش از وقتی که بهش علاقه پیدا کردم کلا احساس میکنم واسه هرکاری خیلی دیره دلیل هم اینه که ایشون خیلی از من موفق تره ایشون یه پسره درسخون و عضو تیم ملی هستش. هم دوسش دارم هم بهش حسادت میکنم هم حسرت می خورم که چرا منم تلاش نکردم الان مثل ایشون باشم.کلا تمام فکرم اینه که ای کاش فلان کار و تو فلان زمان انجام می دادم و نمی دونم چیکار کنم این احساس عقب بودن ازم دور بشه.لطفا کمکم کنید
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم در اینجا چند موضوع وجود دارد که بهتر است باهم به آن نگاهی بیندازیم.
۱. در اول اینکه خب شما در سن نوجوانی قرار دارید پس تجربه دوست داشتن جنس مخالف برای شما یک امر طبیعی هست اما خب موضوع مهمی که وجود دارد این است که شما بدایند قرار نیست بدون در نظر گرفتن شرایط سنی و رشدی بیش از اندازه درگیر یک ارتباط شوید.
۲. در زمان فعلی نیاز است که شما تمرکز خود را بر اولویت ها و برنامه های خودتان قرار بدهید چون سرمایه گذاری روانی زیاد بر این روابط چه واقعی و چه در خیالپردزای می تواند خب شما را از برنامه های خودتان دور کند.
۳. هر یک از شما در موقعیت و شریاط متفاوتی رشد کرده اید و در کنار اینکه از نظر بعد شخصیتی و علایق نیز باهم متفاوت هستید پس مقایسه کردن خودتان با هر فردی می تواند تنها باعث فشار روحی بیشتر در شما شود در صورتی که شرایط هر فرد با دیگری کاملا متفاوت می باشد.
در این مسیر خب شما اگر فکر می کنید شرایط درسی و یا موفقیت های بیشتری را می خواهید بجای سرزنش کردن خودتان و وقت گذاشتن بر این موضوع که چرا در گذشته یک سری کارها را نکردید میتوانید با وقت و تمرکز بر اینکه در زمان فعلی چگونه می توانید شرایط بهتری را تجربه کنید و آینده بهتری داشته باشید زمان حال و آینده خود را بسازید.
گذشته تنها میتواند به عنوان یک تجربه استفاده شود و ما نمیتوانیم در آن هرچقدر هم فکر کینم تغییری ایجاد کنیم پس بهتر است که از آن به عنوان یک تجربه استفاده کیند تا بتوانید آینده خود را بسازید.
سلام خسته نباشید…من ۱۶ سالمه
راستش این روزا خیلی بیشتر از قبل درگیر جنس مخالفم شدم…ذهنمو خیلی درگیر میکنه
و به داشتن رابطه عاطفی هم خیلی خیلی احساس نیاز میکنم…واقعا از این حالتم خوشم نمیاد
از اینکه همش درگیر پسرا باشم…مثلا یه پسر به عنوان یه دوست معمولی که خیلی پیامی باهم رد و بدل نمیکنیم اگه به من پیام بده همش اون آدم میاد توی فکر من و من هرموقع گوشی دستمه هی چک میکنم ببینم اون آدم پیام داده یا نه…در حالی که اون آدم اصلا من براش مهم نیستم و خب خودش مشغله های خودشو داره و من اون ته تهای ذهنشم…برای همین نمیخوام بیشتر از ارزش کسی بهش بها بدم..یا بیشتر از اون تایمی که اون آدم وقت میزاره و بهم فکر میکنه بهش فکر کنم
اما متاسفانه اینجوری نیستم این روزا…به نظر خودم ممکنه بخاطر این باشه که مشغله های ذهنیم کمه
یا مثلا یه آقا پسری اون روز پیام داد که بیا دوست باشیم بعد از چند دقیقه فهمید من و با یکی اشتباه گرفته…ولی من ذهنم این قدر درگیر شد
خلاصه که خیلی این روزا به جنس مخالفم فکر میکنم و به داشتن یه رابطه ی عاطفی احساس نیاز میکنم …به نظرتون چیکار کنم
من اصلا خودمو آدمی که خیلی اهمیت میده و آوییزونه جلوه نمیکنم ولی واقعا از درون اینجوری نیستم خیلی فکر میکنم و کلا آدم حساسیم
آها اینم بگم چند وقته توی یه بات ناشناسم با آدمای مختلف چت میکنم و بعدشم که خداحافظی میکنیم…از همین دوران این احساس نیازه شروع شده کلا..احساس میکنم این دورانو من باید ۱۳ سالگی اینا پشت سر میزاشتم ولی الان درگیرش شدم والا نمیدونم چرا
ممنونم از وقت و راهنماییتون
سلام به شما فاطمه جان
ببین عزیزم این احساساتی که دارید دقیقا متناسب با شرایط سنی شما هست اما اگر بخواهی خود را بیش از اندازه درگیر این روابط و چت کردن و در ارتباط با جنس مخالف قرار بدهی خب این باعث می شود که بیش از اندازه این احساس را تجربه کنید چون دائم خود را در معر محرک ها قرار می دهی.
در این مسیر در کنار پذیرش احساسات و نیازهای خودت بهتر است که با برنامه ریزی و مشخص کردن هدف و اولویت ها و علایق سازنده ای که داری برای بهبود مسیر رشدی خودت گام برداری.
زمانی که در معرض محرک های دیگری قرار داشته باشید خب یعنی ذهن خود را با چیزهای دیگری تغذیه می کنیدو خب این باعث می شود درگیری فکری و اهدافت تغییر می کند.
سلام من ۱۶سالم هستش و تقریبا نزدیک به ۱۷ هستم چند وقته که وسایل منزل و حتی صحبت های مادرم و خواهرم روی مغز من تاثیر بدی داره خیلی بد گاهی وقتا اصلا قابل تحمل نیست دلم میخواد تمام وسایل های خونه عوض بشه تو بشه دلم میخواد خونه اونجوری چیده بشه و یا باشه که من میخوام یه فکر های عجیبی برام میاد که نمیدونم یعنی چی
سلام به شما دوست عزیز
این علایم می تواند نشان از وسواس داشته باشد و در این مسیر نیاز است که شرایط شما به صورت دقیق بررسی شود چون این میزان از درگیری فکری می تواند تمرکز شما را از موضوعات مهم کاهش بدهد.
بهتر است با کمک مادر و پدر شرایط مراجعه به روانشناس را برای خودتان ایجاد کنید چون این مشکلاتی نیست که با نادیده گرفتن رفع شود.
سلام ببخشید من یه دختر ۱۶ ساله هستم حقیقتش اینه که به مدرسه و درس و اینا علاقه دارم ولی چند وقتی هست مشکلی دارم و راستش هیچ کس نیست که باهاش صحبت کنم وقتی سایت شما رو دیدم گفتم که مشکلم رو مطرح کنم که شاید جواب بدید. من جدیدا نمی دونم چه حسیه ولی وقتی مثلا بازیگر مرد هر فیلمی رو هم می بینم( راستش اینطوری هم نیستم که همش فیلم ببینم شاید ماهی یه بار) یه حس عجیبی پیدا می کنم انگار تو ذهنم خودم و اون مرد و باهم تصور می کنم و هر جا میرم این مشکل برام پیش میاد چه تو مترو چه تو کنفرانس نمی دونم واقعا گیج شدم و من تاحالا دوست پسر نداشتم و راستش اصلا نسبت به پسر های همسن حسی آنچنان ندارم بیشتر مرد های ۳۰ ، ۴۰ سال هست اگر میشه لطفا راهنمایی ام کنید.( البته این رو هم بگم که خانواده ام صد درصد با مسئله دوست پسر مخالف اند و می گن فقط درس)
سلام به شما ستاره جان
ببین عزیزم شما در سن نوجوانی قرار دارید و خب اینکه تمایل به ارتباط با جنس مخالف داشته باشید یک امر طبیعی است و حتی اینکه نسبت به سوپراستارها نیز این احساس را داشته باشید تا جایی که بر روند زندگی شما تاثیر منفی نگذارد مشکلی نیست اما اگر باعث شود که عملکرد شما تحت تاثیر قرار گیرد خب در این مورد نیاز است که حتما شرایط روحی شما و افکار و احساساتی که دارید مورد بررسی دقیق قرار گیرد چون حتما این روابط در روان شما معنایی دارد که باعث می شد شما آن را تجربه کنید.
بهتر است که شرایط سنی خود را در نظر داشته باشید و اجازه بدهید که یک سری از نیازها را در سنین بالاتر تجربه کنید و سعی کنید که با برنامه ریزی در مسیر زندگی روزانه خود پیش بروید تا اگر تمرکز افراطی بر این مسائل کاسته شود.
سلام و وقت بخیر…
من یه نوجوون ۱۶ سالم
چندروزیه که توی فضای مجازی از یه پسری خوشم اومده…۱۹ سالشه…و درس و ول کرده و کار میکنه…من احساس میکنم جدا ازش خوشم اومده و میخوام باهم باشیم…اما رابطه ی مجازی خیلی سخته…از طرفی من یه دختر خجالتیه سادم…ولی پسره دوستایی داره که ازش بزرگ ترن…و همش راجب عشقش که باهاش کات کرده صحبت میکنه…و میگه هنوز با وجود این که یک سال گذشته دوستش داره…من دختررو دیدم ۲۲ سالشه ازش خودش بزرگ تره… و خب یه خانم زیباست…اما من چی؟ من فقط یه نوجوونم که خیلی ام سادس حتی مثل اغلب هم سن و سالام لوازم آرایشیم ندارم…میخوام بگم که احساس میکنم ( نمیتونم براش کافی باشم و خوب این حس ناکافی بودن خیلی حس بدی بهم میده..من وقتی اینارو بهم میگه راجب اکسش که چقد دوسش داره حرف میزنه احساس میکنم قلبم مچاله میشه.. و حس میکنم جا برای من نیست..میشینم گریه میکنم که چرا اینجوری شد انگار دستم کوتاهه و به هیچ جا بند نیست …این چندوقت خیلی بیشتر از قبل گریه میکنم و تا یه آهنگ گوش میدم بغضم میگیره…خیلی حساس شدم خانم دکتر…لعنت به رابطه ی مجازی… من نمیخوام الان حسمو بهش بگم چون که فکر می کنم که خیلی زوده هنوز که بخوام چیزی بگم چون ما تازه با هم آشنا شدیم و به نظرم بهتره زمان بگذره تا ما بیشتر همدیگر را بشناسیم بعد من شاید تونستم بهش اعتراف کنم که ازش خوشم اومده ممنونم از پاسخگوییتون به نظرتون من چیکار کنم
و اینکه همش به من میگه کوچولو…اگه من فقط در نظرش یه دختر کوچولوی خنگ باشم چی…خیلی مسخره میشه
خانم دکتر لعنت به مجازی
سلام به شما فاطمه جان
ببین عزیزم چند نکته وجود دارد که بهتر است باهم به آن نگاه کنیم در این حالت شما می توانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید.
۱.ببین عزیزم شما در سن نوجوانی قرار داری پس اینکه به جنس مخالف جذب شوی و یا برایت ارتباط جذاب باشد و حتی تجربه دوست داشتن و تمایل به دوست داشته شدن اگر داشته باشی اصلا نه چیز عجیبی است و نه چیز بدی اما مسئله مهم این است که بدانی قرار نیست در این شرایط سنی خودت را حتما مجبور به ارتباط کنی و یا اینکه به هر شکلی که شده است به این احساس در همین زمان پاسخ بدهی.
۲. این روابط تنها قسمتی از احساسات و مسیر زندگی شما قرار است باشد و خب اگر بخواهید تمرکز بیش از اندازه بر این روابط بگذارید خب این باعث می شود که شما شرایط روحی سختی را تجربه کنید و حتی به مرور بر مسائل مهم دیگر زندگیتان چون درس خواندن هم تاثیر بگذارد.
۳. شما از فردی در فضای مجازی صحبت می کنید و خب این شناخت بیشتر بر مبنای چیزهایی می باشد که این آقا می خواهند و دوست دارند در مورد خودشان بیان کنند و خب در کنار بعدی که فرد خودش را به دیگران معرفی می کند ممکن است واقعیت های بیرونی چیز دیگری باشد پس بهتر است که دقت کنید این شناخت یک شناخت کامل نیست.
۴. این آقا زمانی می توانند ارتباط دیگری را تجربه کنند که از نظر روانی ارتباط قبلی خود را تمام کرده باشند و خب اگر ایشان هنوز هم درگیر ارتباط قبلی خود از نظر روانی هستند بهتر است که شما خودتان درگیر ارتباط با این فرد نکنید چون این تنها باعث می شود که شما فشار روحی بیشتری را تجربه کنید.
۵. در مورد مقایسه کردن خودتان با دیگران در هرصورت شما تمام بعد وجودی خود را در نظر می گیرد اما در مورد دیگران تنها آن چیزی را می بینید که دوست دارند و میخواهند که به شما نشان بدهند پس اینکه بخواهید خودتان را با هر فردی مقایسه کنید این کمکی که به شما نمی کند هیچ بلکه یک مسیر اشتباه است چون اصلا مقایسه درستی نیست.
بهتر است بجای سرزنش کردن خودتان در اول برای بهبود شرایط روحی و شناخت بهتر خودت به کمک روانشناس گام برداری در این حالت می توانید با شخصیت منسجم تر و شرایط روحی بهتری در مورد یک ارتباط تصمیم گیری کنید.
ممنونم از پاسخگوییه کاملتونچشم حتمااا
مرسییییی