نوجوان و فرار از خانه

نوجوان و فرار از خانه

 

این بدترین کابوس شبانه هر پدر و مادریست؛ نیمه شب به اتاق خواب نوجوان خود بروید و ببینید که در رخت خوابش نیست. قلب شما از تپش می ایستد و وحشتزده می شوید، با دوستانش، اقوام و پلیس تماس می گیرید. بنابراین، اگر کودک شما از خانه فرار کرده و یا تهدید به آن دارد، و یا می ترسید که این کار را انجام دهد، مهم است که این مقاله را بخوانید.

اگر شرایط مساعد باشد هر نوجوانی می تواند از خانه فرار کند. باور کنید اگر تحت استرس باشند حتما فکر فرار از خانه از ذهنشان می گذرد. مسئله مهمی است از هر هفت نوجوان یک نفر فرار می کند و یا تلاش برای ان کرده است.

از یاد نبرید که فرار کردن مثل هر عمل دیگری است، برای انجام این کار نیاز به سه چیز است: توانایی، اشتیاق و فرصت. بیایید این را بپذیریم، نوجوان همه روزه توانایی و فرصت فرار را دارد، بنابراین تنها نیاز به اشتیاق برای انجام ان دارد. اشتیاق نیازمند دلائل مختلفی می باشد. می تواند یک موقعیت استرس زایی باشد که نوجوان در معرض آن قرار گرفته، ترس از پیامد کارهایی که انجام داده اند، شکلی از کشمکش قدرت، عدم تمایل به مدرسه رفتن و یا مشکلات مصرف مواد.

در واقع وضعیت وحشتناکی است؛ نوجوان اغلب فرار کردن را یک ماجراجویی و یا کلیدی برای ازادی می داند، “جایی می روم که کسی به من نگوید چه کنم”.

چرا نوجوان از خانه فرار می کند؟

تعدادی از نوجوانان به دلیل مصرف مواد و الکل از خانه فرار می کنند. هنگامی که نوجوان یا کودک درگیر مصرف مواد می شود از خانه فرار می کند تا ان را مخفی کند و والدین متوجه نشوند. آنها خواهان مصرف بیشتر و ازادانه تر هستند بنابراین به بیرون از خانه پناه می برند تا راحت تر باشند.

علاوه بر خشم و ترس، احساس شکست نیز می تواند منجر به فرار نوجوان از خانه شود. برخی از نوجوانان فرار می کنند زندگی بیرون از خانه و به تنهایی برایشان قابل تحمل تر از زندگی در محیط انتقادی خانه می باشد.

یکی دیگر از علل فرار نوجوانان اینست که آنان فاقد مهارت های حل مسئله لازم هستند. فرار از خانه خود یک روش حل مسئله اما نادرست می باشد. این روش حل مسئله محصول تفکر سیاه و سفید می باشد. انها فرار می کنند تا از چیزی که هیجان منفی در انها ایجاد می کند مواجه نشوند. در واقع انها از حل مسئله فرار می کنند. انها اغلب تکانشی تر از هم سالان خود هستند و بدون فکر در دسترس ترین راه حل را انتخاب می کنند.

منبع:مرکزمشاوره ستاره ایرانیان

126 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر
  1. ×_×
    ×_× گفته:

    من ۱۵ سالمه میخوام از خونه فرار کنم میخوام برم بعد اونجا برم مدرسه ولی مدارک تحصیلیو قطعا ندارم چجوری میتونم بدون مدرک تحصیلی از همون پایه ادامه بدم؟ دوستام میگن یا باید قیدشو بزنم یا وایسم ۲ سال دیه کنکور بدم بعد….ینی ازمون نداره؟ چجوری رفتم برم مدرسه؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      خب مشخصه هست که از این شرایط خیلی ناراحت و ناراضی هستی که فکر فرار و رفتن از خانه را داری خب در این مورد اجازه بده باهم بیشتر صحبت کنیم تا بتونیم نتیجه گیری بهتری داشته باشیم.
      ۱. شما دختر هستی یا پسر؟
      ۲. دلایلتان برای فرار از خانه چیا هست؟
      ۳. تا به حال با پدر و مادر در مورد مشکلاتی که داری صحبت کردی؟
      ۴. شرایط اقتصادی لازم برای زندگی تنهایی را داری و یا مکانی برای زندگی؟

      پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      به لینک سوال دقت کنید.
      سلام به شما دوست عزیز
      در این مورد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر صحبت کنیم.
      ۱. شما چند سال دارید؟
      ۲. چه اجباری برای گوش دادن به این آهنگ ها دارید؟
      ۳. برنامه روزانه زندگی شما چگونه هست؟
      ۴. چه کارهای لذت بخشی را دوست دارید انجام بدهید که به آن علاقه دارید؟

      پاسخ
  2. n1389
    n1389 گفته:

    ۱-یازده سال دارم.۲-واقعا دوسشون دارم.نمیدونم انگار همیشه باید به یه چیزی وابسته باشم وقتی کوچکتر بودم عاشق و دلباخته و دیوانه هری پاتر بودم حالا هم بی تی اس که خوشبختانه خاصیت معتاد شدنی که هری پاتر زیاد نداشت رو توی خودش داره.۳-اِ خب شب تا حدود ساعت۳ خوابم نمیبره صبح ساعت ۹ بزور بلند میشیم و میرم سرکلاس،تا ساعت ۱۲ کلاسم.بعد ناهار میخورم و تا ساعت حدود ۷ میخوابم.۴-قبلا به نویسندگی علاقه داشتم و با اینکه خیلی از دوستام تشویقم کردن ماهی حدود ۵ خط بیشتر نوینویسم.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      ببین عزیزم محرک هایی که شما در مسیر رشدی با آنها مواجهه می شوید همیشه سازنده و در مسیر رشدی شما قرار ندارد و در این مسیر اگر نتوانی به اندازه از هرچیزی استفاده کنی و بخواهی بر یک موضوع تمرکز زیادی کنی خب این مسیر می تواند برایت آسیب زا باشد و چون بقیه مسیر رشدی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
      شما به اندازه کافی شناخت داری که بیان می کنی این گروه پیام های درستی به شما انتقال نمی دهد خب این بنش تو را نشان می دهد اما اگر در مسیرت تغییری ایجاد نکنی خب این مسیر برای اسیب زا می باشد.
      در هرصورت برای اینکه بتوانی مسیر بهتری را تجربه کنی بهتر است یک لیست از کارهایی که دوست داری انجام بدهی تهیه کنی و میزان سازندگی و علاقه خودت را در دو جدول در روبروی ان از بیست نمره گذاری کنی.
      در این حالت بهتر می دانی که چه کارهایی را می خواهی انجام بدهی که هم دوست داری و هم برایت سازندگی دارد در کنار آن حالا وقت ان شده است که برای زندگی روزانه خودت با توجه به اولویت هایی که داری که به نظر می رسد درس باشد یکی از مهم ترین انها و علایقی که داری برنامه ریزی کنی . دقت کن که قرار نیست همه علایق در یک روز انجام شود اما در طول یک هفته و یک ماه می توانی به همه آنها برسی حالا فرصت داری که تک بعدی به مسیر خودت نگاه نکنی.
      در کنار اینکه دقت داشته باش که تا ساعت ۳ شب بیدار بودن خب به این معنا می باشد که در طول روز انرژی لازم را نداری پس یک رمان نسبی برای خوابیدن انتخاب کن در کنار اینکه دقت داشته باش شما در سن نوجوانی قرار داری و برای رشد بهتر مخصوصا از نظر قدی نیاز است که خواب خوبی را تجربه کنی چون هرمون های رشد در خواب شب و در ساعت حدودا مشخصی ترشح می شوند.

      پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام شما می توانید در همین قسمت سوال خود را ارسال کنید و با داشتن لینک پاسخ را در زیر سوال دریافت کنید.

      پاسخ
  3. sadaf1388
    sadaf1388 گفته:

    سلام من دختر ۱۳ ساله هستم من یه هدفی دارم که رسیدن به اون فقط وقت میخاد بعد پدر و مادرم میگن که پول نداریم بهشون میگم نیاز به پول نیس فقط بریم ببینیم معتمد هستند این اموزشگاه ها یا نه من هیچوقت اونارو الگوم قرار نمیدم چ‌ن همیشه کاری که الان میتونند بکنند رو به فردا میسپارند و این بده میخام غرار کنم البته خیلی دارم تحقیق میکنم که وقتی رفتم به جای مورد نظر گیر نکنم مشکل مالی نداشته باشم و بتونم به موفقیتم برسم لطفا راهنمایی کنید که غرار کنم یا اگر نه چطور تحمل کنم و همین کاری که مبخام با فرار کردن بهش برسم در خانه بدون فرار بتونم انجام بدم ؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما صدف جان
      بین عزیزم هدف و علایقی که دارید قابل احترام هست اما در این مسیر اگر شما بخواهید از این رفتارهای پر ریسک داشته باشید مانند فرار از خانه خب این تنها باعث می شود که مشکلات بیشتری را در مسیر رشدی خود تجربه کنید.
      شما تنها ۱۳ سال دارید و در اوایل نوجوانی قرار دارید و در این سن جدا شدن از خانواده با مشکلات زیادی از نظر اقتصادی و اجتماعی و جسمی می تواند برای شما همراه شود.
      پس بهتر است که کمی صبر کنید و سعی کنید که با پدر و مادر صحبت کنید و دلیل مخالفت آنها را جویا شوید تا در کنار هم بتوانید در این مسیر تصمیم گیری کنید.

      پاسخ
  4. امین
    امین گفته:

    سلام من ۱۵ ساله هستم و به خاطر فشار بیش از حد درسی که روم گزاشته شده میخواهم یک فرصت مناسبی پیدا کنم و از خانه فرار کنم من به جایی رسیدم که واقعا درس ها را متوجه نمیشم و پدرم مرا دعوا میکند به خاطر این موضوع من میخواهم بروم بیرون مثل کارگرا بدبختا یه کاری انجام بدم ترجیح میدم اینجور زندگی رو به درس خونذنی که هیچیو نمیفهمم و اصلا تازگی ها حوصلش را هم از دست دادم
    اگه میشه کمکم کنید

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما آقا امین
      قابل درک هست که این شرایط برای شما با فشار روحی زیادی همراه شده است اما در این مسیر بهتر است دقت کنید که فرار از خانه مشکلات شما را حل نمی کند و تنها باعث می شود با مشکلات بیشتری روبرو شوید.
      اینکه شما در درس خواندن متوجه نمی شوید و تمرکز لازم ندارید خب این نشان که مشکلی وجود دارد و خب بجای سرزنش کردن خودتان و یا اینکه پدر و مادر شما را سرزنش کنند خب نیاز است که دلیل این موضوع بررسی شود تا بتوانی با شناخت بهتر خودت این مسیر را طی کنی .
      در این مورد بهتر است از پدر و مادر بخواهید تا برای شما شرایط مراجعه به روانشناس را ایجاد کنید تا بتوانیم در این مسیر هم به شما کمک کنیم با شناخت بهتر خودت مسیر رشدی را انتخاب کنی و هم اینکه با پدر و مادر شما در خانواده درمانی در مورد این مشکلات صحبت شود.
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۹۰

      پاسخ
  5. ؟؟؟
    ؟؟؟ گفته:

    بدون مقدمه میرم سر اصل مطلب. من دختری از سال ۱۳۸۹هستم. میخوام از خونمون فرار کنم. واقعا توی خونمون حس وحشتناکی دارم. هر شب کابوس میبینم،حتی قبل از اینکه بابام بیاد خونه خودمو به خواب میزنم.پدرم مرتب منو میزنه و فحش میده. نشستم دو دو تا چهار تا کردم میبینم فرار قبل تز موعد بهترین راهه ولی هنوز دو دلم. من حتی میترسم با پدر و مادرم حرف بزنم. مادرم هم همش منرو میزنه. لطفا زودتر جوابمو بدین ممنون

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      درک میکنم که این شرایط برات با مشکلات و فشار روحی زیادی همراه شده است اما عزیزم فرار کردن کمکی بهت نمیکنه در این شرایط سنی خب دنیای بیرون بدون امکانات سنی و رشدی می تواند با مشکلات زیادی را به همراه خواهد داشت.
      در این مورد بهتر است بجای فرار با شماره ۱۲۳ تماس بگیری و شرایط خودت را برای آنها توضیح بدهی همکاران ما به شما کمک می کنند تا از نظر قانونی بتوانی در این مسیر اگر پدر و مادرت صلاحیت ندارند از مکان انت تری استفاده کنی.

      پاسخ
  6. ناشناس
    ناشناس گفته:

    سلام
    من ۱۵ سالمه و
    من و دختر داییم هر کدوممون‌ طرفدار یک بازیگر هستیم
    اون طرف یه بازیگر دیگه من یه بازیگر دیگه
    خانواده ی هر دوتامون هم به شدت سخت گیرن‌ به طوری که اصلا نمیتونیم راجبشون‌ حرف بزنیم
    اون بازیگر ها هم تو تهران هستن
    ما هم تو تهران نیستیم که حداقل خودمون بگردیم و پیداشون‌ کنیم
    دختر داییم میگه بیا تا یه ماه یعنی تا پایان خرداد پول هایی که داریم یه خورده به اون ها اضافی کنیم بعدش فرار کنیم برا همیشه بریم بمونیم
    چون اگه بریم نباید برگردیم که اگه برگردیم‌ پدرای هر دومون‌ زنده نمیزاره
    ولی من به نمونه دولتی فکر میکنم دوست دارم اونجا قبول بشم برم اونجا تحصیل کنم اما دخترداییم میگه آرزومون مهمه
    منم دلم میخواد از اینجایی که هستم برم اما نه الان چون کلی آرزو دارم اینجا بعد برم
    بعدم اینکه درسته از دست خانوادم ناراحت هستم و دست و بالمو‌ بستن ولی هر چی بشه دوسشون‌ دارم
    ولی اون قدری با دختر داییم وابسته هستیم که هر کاری بکنیم با هم میکنیم
    من الان نمیدونم باید چیکار کنم
    میشه یه راهنمایی بکنین

    پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *