18 دی.1400

آنچه باید در مورد روانشناسی کودک دو تا سه ساله خود بدانید: (راهنمای دو تا سه سالگی)

یکی از بزرگترین لذت ها برای پدر و مادر تماشای یادگیری وترقی کودکشان است. ولی آیا می دانید به کدام سمت می رود و چه نقاط عطف رشدی دارد؟ آیا می دانید برای کمک به کسب اعتماد به نفس از توانمندی هایش جهت رفتن به مرحله بعدی زندگی چه کاری از شما ساخته است؟

در سه سالگی، کودک نسبت به چند ماه قبل تحرک و بی پروایی بیشتری دارد. هنگام دویدن و راه رفتن کنترل بیشتری بر مسیر حرکتش دارد. و ممکن است بتواند روی انگشت یک پا راه برود و یا لی لی کند. او می تواند در هر گام به کمک یک پا از راه پله بالا برود و حتی ممکن است چنان به خود مطمئن باشد که بتواند بدون گرفتن جایی از راه پله استفاده کند. اغلب اوقات او می تواند توپ را از پایین به بالا پرتاب کند و یک توپ بزرگ را در بین دست های کشیده اش نگه دارد. کودک می تواند توپ را به سمت جلو شوت کند.

شما می توانید با دادن فرصت بازی در فضای باز مثل پارک و یا زمین بازی صاف و بی خطر به کودکتان کمک کنید تا مهارت هایش به شکل کامل پرورش یابد.

مهارت های حرکتی ظریف کودک نیز کم کم پیشرفت می کند. در سه سالگی کودک باید این توانایی را داشته باشد که غذایش را با قاشق بخورد بدون اینکه غذا بریزد و نیز باید بتواند دست هایش را خودش بشوید و خشک کند و لباس هایش را به تنهایی و تنها با کمی کمک از جانب شما بپوشد.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی

فهرست مطالب

مهارت های بازی و فیزیکی در کودک دو ساله

کودک می تواند مداد شمعی را به شکل صحیح تر و محکم در دستانش نگه دارد و آنچه که ترسیم می کند نسبت به قبل قابل تشخیص تر است. او می تواند از تیزی اسباب بازی‌هایش برای بریدن اشیا استفاده کند.

هر چیزی که این فرصت را در اختیار کودک بگذارد تا مهارت هایش را تقویت وتمرین کند بسیار با ارزش است. وقتی کاغذ و مدادشمعی و مداد دراختیار کودک قرار می دهید موجب تقویت چالاکی کودک می شوید که این چالاکی هنگامی که او می خواهد مهارت نوشتن را بیاموزد به او کمک می کند.

با اینکه برای نوشتن به کودک کاغذ داده اید ممکن است نوشتن بر روی دیوار ها برایش جذاب تر از صفحه کاغذ باشد.

اکنون نوبت شماست که شرایطی فراهم کنید و مشوق کودکتان باشید تا استفلال بیشتری کسب کند. اجازه دادن به کودک برای تنهایی غذا خوردن و لباس پوشیدن، حتی اگر زمان زیادی از شما بگیرد عامل کمک کننده مهمی است چون فرصت زیادی تا قبل از اینکه او مدرسه را شروع کند وجود ندارد.

در این سن، مهارت سخن گفتن و تفکر در کودک به سرعت پیشرفت می کند. او می تواند تعدادی از رنگ ها را بر هم منطبق کند و نیز نام برخی از آنها را بداند. او داستان را دوست دارد و اکنون همان زمانیست که ممکن است مجبور شوید یک داستان را بارها برای کودک بخوانید. دایره لغات او هر روز وسیع تر می شود، با اینکه ممکن است از خیلی از این لغات جدیدی که یاد گرفته استفاده نکند.

تلاش کودک برای مهارت کلامی

گفتگو با کودک بسیار مهم است زیرا به او کمک می کند چیز هایی مثل ساختارجمله، ضمیر و زمان ها را یادبگیرد.

وقتی کودک تلاش می کند مهارت های کلامی که تازه کسب کرده است را تمرین کند حتما به او گوش دهید.

در این سن روش بازی کردن کودک مدام در حال تغییر است. زمانیکه در حال تمرین بر روی مهارت حل مساله، مهارت کلامی و خلاقیت است، دارای قوه تخیل بیشتری است و در این هنگام داستان هایی که به زبان می آورد بیشتر بر مبنای داستان کتاب هایی است که خوانده و یا برنامه های تلویزیونی است که دیده است.

اگر تا به حال چنین کاری انجام نداده اید باید بدانید اکنون بهترین زمان است تا کودک را با مهارت در آوردن لباس و نیز فعالیت های ابتکاری مثل خمیربازی، آب و شن و رنگ آمیزی یا پخت و پز آشنا کنید.

کارهایی که کودکتان انجام می دهد شاید چندان احساس خاصی را در شما بر انگیخته نکند ولی این کارها به عنوان یک خروجی مهم برای اوست که ایده های درونی اش را به شکل عینی و واقعی تبدیل می کند.

واجب است کودک فرصت بازی با سایر بچه ها را داشته باشد تا بتواند مهارت های اجتماعی را در خود تقویت کند. این مهارت ها اورا توانمند می کند تا برای قرار گرفتن در محیط مدزسه آماده شود. سه سالگی بهترین زمان برای ایجاد بستری مناسب جهت کسب مهارت های اجتماعی، شناختی و فیزیکی است که او هنگام شروع مدرسه به آنها نیاز دارد.

کسب این مهارت ها تنها برای زنده ماندن کودک نیست، بلکه این مهارت ها موجب پیشرفت کودک در محیط آموزشی رسمی می شود ونقش شما در این زمینه بسیار مهم و حیاتی است.

رشد کودک ۲ تا ۳ ساله

فرزند شما اکنون شروع به آزمایش مرزها می کند و می تواند عصبانیت های خود را ایجاد کند، بنابراین مهم است که راه هایی برای استراحت او پیدا کنید تا باتری های خود را دوباره شارژ کند. حافظه آنها به سرعت در حال رشد است و اکنون می توانند در مورد افرادی صحبت کنند که در آن زمان با آنها نیستند. این زمانی است که تخیل کودک شما در حال افزایش است. آنها از انجام کارهای خارج از خانه لذت می برند، بنابراین زمان بسیار خوبی برای بازدید از پارک ها و زمین های بازی است. زمان بازی تبدیل به یک بازی ساختگی می شود، جایی که آنها مهارت ها را تمرین می کنند و موقعیت هایی را که در اطراف خود می بینند تقلید می کنند. از این زمان برای صحبت با فرزندتان در مورد احترام به دیگران استفاده کنید تا آنها یاد بگیرند که چگونه عادلانه بازی کنند. منبع: Community Child Care Co-operative Ltd NSW (CCCC)

تشویق کودک دو تا سه ساله

با رفتن به مکان‌های مختلف مانند پارک، ساحل، استخر عمومی، فروشگاه‌ها، تجربیات بیشتری به آنها بدهید.
با هم آهنگ بخوانید، موسیقی گوش دهید و برقصید
چیزهایی را که می توانند در محیط خود ببینند و بشنوند توصیف کنید، مانند گرم، سرد، بزرگ، بلند، سبز
از آنها بخواهید مشکلات روزمره را حل کنند، مثلاً باران می بارد، وقتی بیرون می رویم چه چیزی باید ببریم؟
سعی کنید آموزش توالت رفتن را شروع کنید. ابتدا با “شیر” شروع کنید
به آنها جعبه ها و بلوک هایی برای ساختن چیزهایی بدهید، مثلاً خانه ها و پل ها
به آنها کمک کنید تا مهارت های حرکتی خود را توسعه دهند و مفاهیمی مانند “زیر” و “بالا” را با ایجاد مسیرهایی با موانع در خانه مانند عبور از روی بالش، “از طریق” تونل، “زیر” صندلی درک کنند.
با استفاده از مداد رنگی، رنگ یا گچ، کودک خود را تشویق کنید تا از تخیل خود استفاده کند و ماهیچه های دستان خود را رشد دهد.

برخی از نقاط عطف رشدی که می توانید مشاهده کنید

رشد فیزیکی کودک ۲ تا ۳ سالگی

به راحتی راه می رود، می دود، بالا می رود، لگد می زند و می پرد
از مراحل یک به یک استفاده می کند
برای بازی چمباتمه می زند و بدون استفاده از دست ها برای حمایت بلند می شود
توپی را که به سمت او می‌پیچد می‌گیرد
به سمت توپ می رود تا به آن ضربه بزند
از یک پله پایین یا از روی اجسام پایین می پرد
تلاش برای حفظ تعادل روی یک پا
از موانع اجتناب می کند
قادر به باز کردن درها
به راحتی متوقف می شود
به سمت موسیقی حرکت می کند
صفحات را یکی یکی ورق می زند
مداد رنگی را با انگشتان نگه می دارد
از یک مداد برای ترسیم یا خط خطی در دایره ها و خطوط استفاده می کند. ممکن است هنوز در مشت نگه داشته شود
با کمک لباس می پوشد
با استفاده از ظروف و فنجان، خود تغذیه می کند

رشد اجتماعی و روانشناسی کودک دو ساله و سه ساله

بحران دو سالگی کودک

رشد اجتماعی کودک دو و سه ساله

با بچه های دیگر بازی می کند
در بازی ساختگی ساده شرکت می کند
ممکن است همبازی ها و اسباب بازی های همجنس را ترجیح دهد
بعید است که اسباب بازی ها را بدون اعتراض به اشتراک بگذارد

تربیت کودک دوساله

رشد عاطفی در دو تا سه سالگی

وابستگی شدید به والدین (یا مراقب اصلی خانواده) نشان می دهد.
ناراحتی و اعتراض را نشان می دهد زمانی که یکی از والدین یا سایر مراقبان او را ترک می کند و می خواهد که آن شخص کارهایی را برای آنها انجام دهد
شروع به نشان دادن گناه یا پشیمانی از اعمال نادرست می کند
ممکن است کمتر تمایل داشته باشد که اسباب بازی ها را با همسالان خود به اشتراک بگذارد
ممکن است توجه بزرگسالان را طلب کند

ویژگی های شناختی کودکان ۲-۳ ساله

برجی از پنج تا هفت شی می سازد
اشیاء را به روش “قطاری” (پشت سر هم) ردیف کنید
با اشاره اشیاء و تصاویر مشترک را تشخیص و شناسایی می کند
از بازی با ماسه، آب، خمیر لذت می برد. به جای ساختن چیزهایی با آنها، به بررسی احساس این مواد می پردازد
از بازی نمادین استفاده می کند، به عنوان مثال از یک بلوک به عنوان ماشین استفاده می کند
آگاهی از کلیشه های نقش جنسیتی را نشان می دهد
کودک را در تصویر به عنوان پسر یا دختر شناسایی می کند
درگیر بازی های ساختگی و وانمودی می شود
شروع به شمارش با اعداد می کند
شباهت ها و تفاوت ها را تشخیص می دهد
ریتم ها و حرکات حیوانات را تقلید می کند
از طریق فعالیت بدنی از فضا آگاه می شود
می تواند دو یا چند جهت را دنبال کند

تربیت کودک دو سال و نیم

رشد زبان کودک سه ساله و دو ساله

از دو یا سه کلمه با هم استفاده می کند، به عنوان مثال “اکنون برو ددر”
“انفجار” واژگان و استفاده از برخی اشکال دستوری صحیح زبان
با نام به خود اشاره می کند و اغلب می گوید “مال من”
سوالات زیادی می پرسد
از ضمایر و حروف اضافه، جملات و عبارات ساده استفاده می کند
برچسب ها جنسیت خود را نشان می دهد
کلمات و اعمال را کپی می کند
موسیقی می سازد، آواز می خواند و می رقصد
گوش دادن به داستان و کتاب را دوست دارد

مشکلات روانشناسی کودک دو تا سه ساله

لطفاً در موارد زیر از شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲ و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰ کمک بگیرد.

علاقه ای به بازی ندارد
بسیار سقوط می کند
استفاده از اشیاء کوچک برایش سخت است
دستورالعمل های ساده را نمی فهمد
از کلمات زیادی استفاده نمی کند
به هم نپیوستن کلمات در عبارات معنی دار است
علاقه ای به غذا ندارد
به دیگران علاقه ای ندارد

مطالب مرتبط:

پیش بسوی یک سالگی: آنچه باید در مورد کودک یک ساله بدانید

پیش به سوی دو سالگی: انچه باید در مورد کودک دو ساله بدانید

منبع:کانون مشاوران ایران

مطالب مرتبط

۴۴ دیدگاه ها

دو قلو ها

با سلام.بنده دو پسر دو قلو دارم که الان تقریبا 3 سال و 4 ماهه هستند.درباره بچه ها و نوع رفتار با آنها هم کتاب های زیادی خوندم ولی در مورد رفتار با دوقلو ها کتاب مفیدی پیدا نکردم.از آنجا که همه معتقدند که باید با آنها رفتار یکسانی داشت ولی من مخالفم و فکر میکنم هر کدام فرق دارند. میخواستم ببینم چطور با اونها برخورد کنم که بعدا مشکلی برام پیش نیاد.و یکی فکر نکنه که کمتر دوستش دارم .دوم اینکه پدرشون به علت ساعت کاری زیاد خیلی با اونها نیست و ما معمولا تنهاییم و تقریبا تمام مسئولیت ها گردن من است.این مشکلی برای آنها دارد یا نه؟کلا چیکار کنیم که آرامش بیشتری داشته باشیم.البته الان فکر میکنم به نسبت قبل خیلی بهترم ولی باز هم زود عصبانی میشم

پاسخ آبان 24, 1395 at 10:54 ق.ظ
مشاور

هر مادری که تنها یک فرزند را بزرگ کرده باشد ، می داند که بزرگ کردن همزمان دو فرزند چه کار سخت و توانفرسایی است.بنابراین اگر بتوانید از پدر بچه ها یا دوستان و اقوام یا حتی یک پرستار کمک بگیرید و گاهی یه وقت بگذرانید.مثلا تنهایی ورزش کنید ، خرید کنید دوستتان را ببینید یا ...از عصبانی و کم طاقتی تان کاسته خواهدشد.این برای سلامت روانی خود شما ضرورت دارد.چون دو قلو های شما پسر هستند ، حتما حضور پدر آنها یا دست کم دایی یا عمو یا پدر بزرگ ، لازم است تا این پسر بچه های کوچک بتوانند با او همانند سازی کرده و برخی رفتار های مردانه را ببینند و بیاموزند.این کار نیز برای رشد فرزندان شما و شکل گیری درست شخصیت و منش آنها ضرورت دارد. درباره رفتار با دوقلو ها حق با شماست.بسیاری از دوقلو ها حتی آنها که ظاهر کاملا مشابه دارند ، از نظر ویژگی های رفتاری ، هوشی ، احساسی و عاطفی متفاوتند.شما باید نیاز های هر دو را بشناسید و طبق آن نیازها آنها را پرورش دهید.اما از مقایسه آنها به شدت بپرهیزید و ویژگی های بهتر یکی از آنها را به رخ دیگری نکشید.

پاسخ آبان 25, 1395 at 10:06 ق.ظ
هنگامه

دختری 3 سال و 4 ماهه دارم که خیلی آرام است ، اما بعضی مواقع عصبی میشود.مثلا وقتی که کاری که می خواهد بکند، نمی شود و لج می کند و یا وقتی که ما جلوی انجام کار خطرناکی که می خواد انجام بدهد را میگیریم عصبی میشود.من خیلی نگرانش هستم و نمی دانم چگونه می توانم به او کمک کنم ، لطفا مرا راهنمایی کنید.متشکرم

پاسخ آذر 6, 1395 at 8:59 ق.ظ
- مژگان ن
  
  لجبازی کودکان در سن سه تا چهار سالگی رفتاری رشدی مخصوص این سن بوده و اگر درست برخورد شود می توان ان را تعدیل نمود. وقتی شما با لجبازی کودک برخورد می کنید به هر نحوی حتی قانع کردن و صحبت کردن با کودک منجر به تشویق این رفتارها و افزایش انها خواهید شد. بهترین روش در پاسخ به لجبازی ها نادیده گرفتن رفتارهای لجبازیست. بدین صورت که هیچ واکنشی در قبال این رفتارها نشان ندهید، و این رفتار را تا یک ماه ادامه دهید. این کار منجر به خاموش شدن رفتار لجبازی کودک می شود زیرا رفتار بازخورد بیرونی دریافت نکرده و از بین می رود.
  
  پاسخ آذر 7, 1395 at 9:36 ق.ظ
مشاور

تنها راه حل این است که خودتان و همسرتان و اطرافیانتان جلوی او رفتارهای عصبی نشان ندهید، چون کودک این قبیل رفتارها را از شما و اطرافیان می آموزد .ضمنا برای انجام کار به او فشار نیاورید و او را مضطرب نکنید، مثلا عجله به خرج ندهید و او را هول نکنید.از همه مهمتر با حوصله و صبر حتما روش انجام درست کارها را به او یاد بدهید و مدام ذکر کنید که باید با آرامش روش انجام کاری را هر چقدر سخت باشد یاد بگیرد.اگر ما کاری را به فرزندمان درست وبا صبر یاد ندهیم او نمی تواند خود به خود آن کار را به نحو احسنت انجام بدهد.ضمنا اگر کاری را اشتباه انجام داد دست به تنبیه او نزنید، حتی اگر تنبیه فقط یک اخم باشد.

پاسخ آذر 6, 1395 at 9:05 ق.ظ
behrooz

سلام فرض کنید که در موقعیتی قرار دارید که یک کودک داره موجب اذیتتون میشه و از اون تیپ بچه های حرف گوش نکن و شیطون.مثلا شما یه جایی نشستید هی میاد اذیت میکنه و چیز براتون پرت میکنه و موهاتونو میکشه و از اینجور کارها ، هرچی بهش میگید عزیزم نکن حرف تو گوشش نمیره.حالا باید چه رفتاری با این بچه داشت؟ من در چنین مواقعی سر چنین بچه ای داد میزنم و یا میگم چاقو دارم و گوشتو میبرم اما چند بار این نوع رفتارم باعث ناراحت شدن والدین این کودکان شده.آخرین موردش همین دیروز تو بانک بود که نشسته بودم و پسر بچه تقریبا سه ساله هی میومد کیفمو میکشید و هر چی میگفتم عمویی نکن عزیزم نکن.حالیش نمی شد مادرش هم چند متر اونورتر کنار باجه نشسته بود.آخر مجبور شدم اخم کنم و با صدای نه چندان بلند سرش داد بزنم که بچه مگه با تو نیستم .یهو مادرش اومد بلغش کرد و برد و حین رفتن کلی هم اخم و زیر لب غرغر کرد.من واقعا کارم اشتباه بود؟اینجور مواقع باید چیکار کرد؟

پاسخ آذر 17, 1395 at 11:31 ق.ظ
جوادیان

باید بهش بی توجهی کنید بچه با این رفتار داره توجه شما رو جلب میکنه حتی توجه منفی و هر چقدر بیشتر حساس بشید بیشتر خوشش میاد

پاسخ آذر 17, 1395 at 11:53 ق.ظ
behrooz

مرسی از راهنماییت. اما اگر بی توجهی کردن به این بچه ها هم تاثیری نداشت چی؟

پاسخ آذر 18, 1395 at 7:12 ق.ظ
جوادیان

سلام ممکنه نکن گفتن های ما باعث تحریک لجبارزی بچه بشه.که البته لجبازی تا حدودی تو بچه ها طبیعیه برای اینکه هم خودتون اذیت نشین و هم بچه به لجبازی و اذیتاش پایان بده بهتره به جای جملات دستوری بکن بکن بشین نشین حواسشو از موضوع اذیت پرت کنین و سرگرمش کنین یا به اصطلاح دنبال بخود سیاد بفرستینش.تو همون حینی که مدام کیف شمار و میکشه و کلافتون میکنه میتونین یه کاغذ بهش بدین و بگین یه هواپیما برای عمو درست کنه یا یه آدم بکش یا یه صحنه ای رو با هیجان بهش نشون بدین... که طبق سن بچه میتونین این کارهارو بزرگونه و یا بچگونه تر انجام بدین.

پاسخ آذر 18, 1395 at 7:30 ق.ظ
عاطفه

سلام ما ساکن تهران هستیم و خانواده ی خودمم ساکن اصفهان هستند اینجا با خانواده ی شوهرم هستیم و نزدیک به هم زندگی میکنمیم هیچ بچه ای هم اطراف ما نیست که هم بازی دخترم باشه و تنهاست و البته اینکه به خانواده همسرم فوق العاده وابسته است و هر وقت اونا رو میبینیم میخواد شب اونجا بمونه با توجه به اینکه تنهاست میگذاشتم بمونه.اما کم کم مشکلاتی پیش میومد اینکه کمتر حرف ما رو میخوند و اینکه دو تربیته می شود و با برادر شوهرم نمی ساختند.چند بازی موندنش مخالفت کردیم اما یا باید راضیش میکردیم که فلان جا میریم یا فلان چیز رو برات میخریم تقریبا موفق نشدیم.بعضی ها هم میگن به روزببرش و توجهی به گریه هاش نکن یه روزبه شوهرم گفتم چون تنهاست این کارو میکنه اگه خواهر یا برادر داشته باشه از سرش میفته البته فراموش کردم بگم دخترم سه سالشه لطفا راهنمایی ام کنید

پاسخ آذر 28, 1395 at 1:43 ب.ظ
Ali

بله کار درستی هم نیست شب اونجا بمونه دلایل مختلفی هم داره که خودتون هم می دونید .خانواده همسرتون نباید برای شب موندنش اونجا حمایتش کنند.همه باید برای آمدن همراه شما بهش حرف بزنن و بگن مامان و بابات دارن میرن تو هم باهاشون باید بری و بازم یه روز دیکه میایین.نباید کسی برای موندنش بهتون اصرار کنه و طرفشو بگیره.

پاسخ آذر 28, 1395 at 4:15 ب.ظ
عاطفه

بله همینطوره تا میرسیم اونجا لباش رو عوض میکنه و لباس راحتی می پوشه و میگه که من شب اینجا میمونم و آخر شب هم که میخواهیم برویم اولش میگه نه میمونم بعد که میبینه ما نمیزاریم با گریه سمت پدر شوهرم و مادر شوهرم میره که حس دلسوزی اونا رو برانگیخته کنه و در آخر با گریه...مادر شوهر یا پدر شوهرم میگن که اشکالی نداره و ما نگهش می داریم شما برید.

پاسخ آذر 29, 1395 at 6:00 ب.ظ
عاطفه

پدر و مادر همسرم به ما میگن چون تنهاست دلش به ما خوشه اشکالی نداره بمونه و ....

پاسخ آذر 29, 1395 at 6:28 ب.ظ
مرحمت

خب دیگه حدس میزدم!پس تنها چاره اینه که بااونها هماهنگ باشید.وقتی اونها حمایتش نکن ممکنه یکی دو بار موقع رفتن گریه کنه ولی اصلا اصلا دیگه بغد از خروج از اونجا براش توضیحات اضافه ندید که چرا نذاشتید بمونه و... هر چی گفت فقط سکوت کنید تا آرام بشه.مامان بزرگ و بابابزرگ ها خودشونم عاشق نوه های کوچولوشونن.فقط به خاطر بچه نیست خودشونم دوست دارن دخترتون پیششون بمونه.ولی این میشه دوستی خاله خرسه.براشون با کمال احترام توضیح بدین که من اگه الان نتونم قانعش کنم شب کنار ما باشه.بزرگتر که شد بخواد شب خونه دوستشم بمونه نمیتونم قانعش کنم.بگین تو تلویزیون همچین چیزی گفتن و... منظور اینه یه دلیلی بیارین که یعنی به فکر سلامت روان دخترتونین و اونها رو هم راغب به همراهی کنید

پاسخ آذر 30, 1395 at 4:00 ب.ظ
عاطفه

بله درسته چشم حتما اینو اجرا میکنم.ولی باز هم بزرگترین مشکل من اینه دخترم 4 تربیته است.یه جورایی هر کس باهاش یه طوره و منم خیلی نمیتونم مقابله کنم چون شوهرمم نظرش مثل من نیست و البته شوهرم در رابطه با تربیت خیلی باهاش راه میاد زیادی راحتش میزاره و ما اصلادر این زمینه تفاهم نداریم.

پاسخ آذر 30, 1395 at 4:10 ب.ظ
محمدی

خب شما تو خونه باهاش بازی کن برنامه واسش بذار واسش کارتون های مختلف بگیرید.تو خونه نگاه کنه انواع اقسام بازی با شما و همسرتون سرگرمیشو تو خونه بیشتر کنید.

پاسخ دی 1, 1395 at 4:02 ب.ظ
sana

سلام یک دختر سه ساله دارم که چهار ماه است با آمدن خواهر کوچیکش به جمع خانوادگی مرا دچار نگرانی کرده است.البته اصلا بدعنقی نمیکند و حتی با خواهراش هم رفتارهای ناسازگارنه انجام نمیدهد اما احساس میکنم تودار شده و از درون خودش را اذیت می کند.تا حالا هم همه ش میگفت خداروشکر که دخترم مثل بچه ها اذیتم نمیکند اما امروز وقتی نقاشی هایش را تجزیه و تحلیل می کردم متوجه شدم در اشتباه بودم.در نقاشی هایش که خیلی هم کم میکشد و علاقه ی زیادی به کشیدن نقاشی ندارد خطوط کوتاه و پررنگ می کشد یا خیلی خیلی کم رنگ .البته از اول هم تقریبا اینطوری بود و من چون میدیدم علاقه ای به نقاشی ندارد اصرار نمی کردم اما جدیدا که کمی به نقاشی روی آورده این موضوع مرا نگران کرده فضای خیلی کمی از صفحه را نقاشی میکند و من نگران عدم اعتماد به نفس او هستم.در بازی های جمعی هم بین دختر خاله ها و دختر دایی هایش همیشه تنها کسی است که زود گریه میکند و برای رسیدن به خواسته هش نهایتا متوسل به گریه می شود و اصلا از حق خود دفاع نمیکند بلکه به آن ها باج هم میدهد تا نقشی در بازی به او بدهند لطفا برای حل مشکل دخترم کمکم کنید.

پاسخ دی 11, 1395 at 7:33 ق.ظ
زهرا صالحی

خب میتونه از حسادت کودکانه باشه.به هر حال مقداری از توجه شما به سمت فرزند جدید بیشتره و اون این مسئله رو درک میکنه.بهتره در این مورد با مشاور کودک مشورت کنید.چون با توجه به روحیه ایشون باید تحت نظارت مشاوران کودک کار بررسی و درمان ایشون صورت بگیره.با توجه به رفتار و شخصیتش

پاسخ دی 12, 1395 at 8:03 ق.ظ
میترا

این مال سنش هست تا اون خواهر کوچیک ترش بزرگتر نشده جلو همه بگید که خیلی خوشگل تر خیلی دختر خوبیه تشویقش کنید جوری که فکر کنه شما اونو بیشتر خواهرش دوست دارید زیاد براش کادو بخرید.

پاسخ دی 13, 1395 at 10:45 ق.ظ
یسنا

سلام.دختر سه سال و چهار ماهه ی من وقتی سر به سرش میذارن یا اوقاتش رو به راه نیست و باهاش صحبت میکنن(پدرش،عموها،دایی و ....)جیغ میکشه.همه میگن چه بچه بداخلاقی دارید و.... راستش دخترم مدلشه خب بایدبه قول معروف یکمی یخش وا بره تا دیگران بتونن باهاش ارتباط برقرار کنن. باکسی اشنا هم که باشه تو لحظه اول دیدار خجالتی هست.میشه راهنمایی کنید که ایتها طبیعی هست تو سنش یا نه؟اگه نه باید چه کنم؟ممنون

پاسخ اسفند 26, 1397 at 11:08 ب.ظ
- مشاور
  
  با سلام خدمت شما دوست عزیز ببینید دوست عزیز شما بیان می کنید وقتی روبراه نیست و یا سرحال نمی باشد همه انسان ها در این زمان ها واکنش منفی به دیگران نشان می دهند و این موضوع حتی برای بزرگ تر ها نیز اتفاق می افتد و زمانی که از نظر روحی آمادگی ندارند ممکن است واکنش شدید نسبت به رفتار دیگران انجام می دهند . رفتار فرزند شنا مشکلی ندارد و بخاطر دیدگاه دیگران فرزندتان را اذیت نکنید و در مورد او قضاوت نکنید و بگذارید احساساتش را بشناسد نهایتا می توانید در این مسیر به او کمک کنید مثلا بگویید می دانم الان ناراحتی اما بهتر است کمی آرام باشی و به من بگویی چه چیزی تو را اذیت کرده است. درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 02122354783 شاد باشید
  
  پاسخ اسفند 27, 1397 at 8:28 ق.ظ
جلال

راجع به باج دهی کودکان نظری ندارید؟ ما تازه جابجا شدیم و همه بچه ها با هم آشنا هستند. پسر من هم برای اینکه او را تحویل بگیرند دوچرخه اش را باج میدهد. راه حل چیست ؟

پاسخ خرداد 18, 1398 at 10:09 ب.ظ
- مشاور
  
  با سلام خدمت شما دوست عزیز سوال شما مبهم می باشد . لطفا اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا بیشتر باهم صحبت کنیم 1. فرزند شما چند سال دارد؟ 2. منظور شما از باج دادن دقیقا چیست؟ 3. آیا نسبت به شما و پدرشان نیز همین رفتار را دارد؟ 4. روابط او با همسالانش در محله دیگری که بودید چگونه بود؟ 5. رفتار شما در مقابل این رفتارهای فرزندتان با دوستانش چگونه است؟
  
  پاسخ خرداد 19, 1398 at 5:37 ق.ظ
مینا

سلام خسته نباشید ‌. من یه پسر ۳ ساله دارم ..۶ ماه میشه از پوشکش گرفتم تا الان دستشویی بزرگش رو شکر خدا خبر میده ولی کوچیکه ن...خودم باید حواسم باشه ..دو تا مساله منم در مورد پسرم نگران کرده یکی اینه ک چند مدت پیش من با پسرم بزرگم بخاطر درس نخوندن سروصدا میکردم ک میدونم اشتباهه سروصدا .بعد پسر کوچیکم خودشو خیس کرد و با ترس اومد نزدیکم منم اعصابم خرد بود اومدم یکم باهاش صدا دادم و یکم اروم زدمش .بعد اون کار اشتباهم ترسید اروم شده بود و مثل قبل بازیگوش نبود .تو خودش و خجالتی شده بود ‌با چند نفر ک مشورت کردم گفتن بهش محبت کن و دیگه نترسونش منم همین کارو کردم شکر خدا بهتر شد ولی باز نگرانم ک مونده باشه .ممنون میشم شما بیشتر راهنماییم کنید و دومین اینه ک چند روز پیش با دوجرخه از فاصله ۳۰ سانتی افتاد ندیدم سرش ضربه بخوره چون شوهرم بلندش کرد جای کبودی رو صورت و دست و پاش بود .حالت تهوع نداشت .گریه کرد و ارومش کردم .دکتر بردمش گفتن نیاز ب سی تی نیست .بنظرتون این فاصله زیاد بوده و لازن ب سیتی و عکس بوده ؟این دو اتفاق خطری براش دارع در اینده ؟ممنون میشم راهنماییم کنید خیلی نگرانشم ..بعد این اتفاق ها چیزی یادش نرفته و سوال میپرسم ج میده ..پسرمن خوب حرف نمیزنه ..سوال میپرسم ک مثلا اسمت چیه میگه یا اون چیخ این چیه میگه ..خیلی اذیت میکنه مدام دوست داره اب بریزه ..دست ب همه جی میزنه .همش دنبال چیزیه ..اسباب بازی داره یکم بازی میکنه سیر میشه ..وسیله پرت میکنه..و از همون فاصله ک افتاده بود باز میخواست با دوچرخع بره چرا درک نداره ک یبار افتاده دیگه نباید تکرار کنه...همش باید دنبالش باشم ک خرابکاری نکنه .یا دست تو برق .یا بخاری یا میره بالا پله یا اب میریزه .یا دستسویی ک میبرمش بزور بلند میشه فقط میخواد اب بریزه ... در مورد اون دو اتفاق هم ممنون میشم بگید چکار کنم ‌...

پاسخ بهمن 24, 1398 at 7:33 ق.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما دوست عزیز نگرانی شما برای فرزندتان قابل درک می باشد همانطور که خودتان مشاهده کردید واکنش شدید شما می تواند برای هردو فرزندتان مشکلاتی ایجاد کند و بهتر است از این مسیر استفاده نکنید و با بهبود شرایط رفتاری مشکلی برای فرزندتان ایجاد نمی شود و در کنار این مورد با توجه به بررسی جسمی بعد از افتادن دیگر خطری برای فرزندتان وجود ندارد مخصوصا اینکه مدت زمان زیادی از ان می گذرد و فرندتان با مشکلی مواجهه نشده است . اما در مورد بازی های او و احساس خطری که دارد و همچنین رشد زبانی اجازه بدهید تا این موضوع را بیشتر بررسی کنیم تا بتوانیم نتیجه گیری بهتری داشته باشیم. 1. در زمان فعلی کودکتان چند کلمه و جمله بیان می کند و خودتان و یا همسرتان و فرزند دیگرتان رشد زبانی نرمالی را طی کرده اید؟ 2. سبک برقراری ارتباط کودکتان با بزرگسالان و همسالان چگونه می باشد؟ 3. میزان فعالیت های او چگونه می باشد و احساس خستگی دارد ؟ 4. میزان توجه و تمرکز او چه میزان می باشد ؟
  
  پاسخ بهمن 24, 1398 at 9:39 ق.ظ
مینا

الان پسرم جمله های سه کلمه ای میگه .مثلا مامان بریم بالا .مامان توپ بده .اسم برادراش میدونه .قبل این اتفاق ها وقتی جایی مهمونی میرفتیم اروم مینشست و بلند میشدم میومد ولی الان پروتر شده میگه بشین بلند نمیشه برگردیم .جیغ میزنه .نگران کننده هست ی ن نمیدونم خودم یا پدرش حرف زدنمون چطور بوده .پسر بزرگترم زود حرف زد و اینقدر اذیت نمیکرد ....انگار خسته نمیشه وقتی خوابش میاد بیشتر اذیت میکنه ..وقتی کنارم هی بلند میشه میگه اب بهش میدم باز چند دقیقه گذشت میگه ..گوشی دستش میدم ک دیگه بلند نشه بعد گوشی میده دستم و میخوابه..بعضی کارتون ها علاقه داره و میشینه نگاه میکنه تا تموم شد خرابکاریاش شروع ..گوشی میدم دستش تا اذیت نکنه بیشتر بازی نصب کردم تا بزاره کارام کنم ..وقتی دوستی پسر بزرگم میان خونمان و بازی میکنن اونم میره باهاشون و دوست داره بازی کنه ولی من میگیرمش تا تو لگد های اونا نباشه کسی اذیتش نکنه ..و اونم شروع ب گریه ک در باز کن ...توجه و تمرکز خوبه ..میگم اسمش میگه هان ..بعضی وقتا هم میگه مامان شیرموز چادر عینک ..یعنی بیا چادر بپوش و عینک بزن بریم شیرموز بگیر .یا بریم خونه فلانی ..میگم خوابه .یا بریم خونه یعنی پارک ...بنظرتون مهد ببرمش ؟ممنون

پاسخ بهمن 24, 1398 at 10:16 ق.ظ
- مشاور
  
  با توجه به توضیحات شما موضوع نگران کننده ای در مورد فرزندتان وجود ندارد و تحرک هایی مه مشاهده می کنید در این سن نرمال می باشد بهتر است شرایطی را ایجاد کنید که او بتواند با همسالان خود بازی کند در مهد و یا پارک و... و در کنار این موضوع بهتر است از اینکه بخواهید کلا او را مشغول بازی های کامپیوتری کنید خوداری کنید و اجازه بدهید او در محیط منزل و یا بیرون آزادتر رفتار کند و شما نیز به سمت کار خودتان بروید . بهتر است اقتدار داشته باشید مثلا اگر چیزی برای او خطراک می باشد بیان کنید که او را دوست دارید اما نمی توانید این شی را به او بدهید چون برای او خطر دارد و از بهتر است به صحبت های او گوش کنید . در طول روز ابراز محبت بدون قید و شرط داشته باشید به یان معنا که بدون دلیل بیان کنید که دوستش دارید و یا او را در اغوش بگیرید و رد کنار ان ازادی های لازم را به او نیز بدهید تا بتواند کارهایی چون لباس پوشیدن ، غذا خوردن و... را که برای او خطری ندارد را خودش انجام بدهد. می توانید در تایم های کم از مهد استفاده کنید تا هم امکان بودن با همسالان را داشته باشد و هم بتواندبه نیازهایی چون بازی و... در محیط مناسبی پاسخ بدهد. برای رشد زبانی بهتر کودکتان سعی کنید از بازی استفاده کنید برای او آهنگ های متناسب با سن او را بگذارید و در کنار آن سعی کنید که اجزاه صحبت به او بدهید کلمات را خودتان درست استفاده کنید تا او الگو برداری کند ، برای او کتاب قصه بیشتری بخوانید و بخواهید که او به شخصیت داستان کمک کند تا شمکلش را حل کند ، او را در معرض بازی با همسالان قرار بدهید ، محرک های صوتی محیط را افزایش بدهید و...
  
  پاسخ بهمن 27, 1398 at 11:20 ق.ظ
مرضیه

سلام.من دو دختر دوقلو سه ساله دارم.خیلی با هم لجبازی میکنن و مدام ب سر و کله هم میپرن منم خیلی زود عصبی میشم واقعا نمیدونم چجوری باید رفتار کنم.و مساله دیگه چطوری باید بچه ها مو از پوشک بگیرم واقعا سخته.ممنون میشم راهنماییم کنین

پاسخ فروردین 28, 1399 at 12:33 ق.ظ
- دکتر لیدا احدی
  
  سلام. عزیزم این مطالب به شما کمک می کنه تا لجبازی بچه حل کنی. لجبازی کودک دو ساله و سه ساله لجبازی در کودکان روش های مقابله با لجبازی کودک و نوجوان
  
  پاسخ فروردین 29, 1399 at 2:36 ب.ظ
معصومه

با سلام دختری دارم 16 ساله خوب دختر خوب و مهربونیه منتها یکمی زود عصبانی میشه و کارایی که من خیلیی دوست دارم به طور مرتب انجام بدرو پشت گوش میندازه من فکر میکنم شاید لج میکنه البته مطمئن نیستم خواستم راهنماییم کنید

پاسخ اردیبهشت 28, 1399 at 6:31 ب.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما ومعصومه جان احساسات شما قابل احترام می باشد اما سوال مهم در این مورد این است که آیا دختر شما نیز به اندازه شما علاقه به انجام این کارها دارد ؟ دلایل او برای این به تاخیر انداختن چیست؟ شما به علایق و استقلال او توجه دارید ؟ دقت کنید که دختر شما یک نوجوان می باشد و به استقلال و احترام بیشتری نیاز دارد اگر مداوم در معرض بکن و نکن های شما قرار داشته باشد در اول اینکه فاصله زیادی بین شما ایجاد می شود که باعث می شود که درک او فکر کند درک مناسبی از نیازها ، خواسته ها ، علایق و... او وجود ندارد و دوم اینکه برای او می تواند فشار روحی زیادی را به همراه بیاورد .
  
  پاسخ اردیبهشت 29, 1399 at 1:28 ب.ظ
آزاده

سلام خسته نباشید یه پسرسه سال ونیم دارم وقتی درحال بازی کردن هستش یهو یادش میره وسیله اشو کجا گذاشته مثلا داره با کاغذ قیچی بازی میکنه یادش. میره قیچی کجا گذاشته داشت میرفت تو اتاقش دنبالش بعد بهش گفتم اینحاست گفت اره اره اینجاست اما خیلی باهوش سریع هم یه چیزی یاد میگیره و‌تو حافظه اش میمونه اما نگران شدم چون چندبار ازش دیدم و یه مسئله دیگه هم اینکه پسرم توک زبونی صحبت میکنه کلمات مثل س و ز رو توک زبونی میگه به نظرتون با گفتار درمانی خوب میشه

پاسخ مهر 29, 1399 at 10:17 ب.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما آزاده جان این موضوع بسته به عوامل دیگری نیز دارد از جمله رشد هوشی ، رشد حرکتی ، انواع رشد حافظه ها در کودک شما ، و همچنین بررسی عواملی محیطی چون عموما کودکان در هنگام بازی فراموش کاری و یا بی توجهی بیشتری را نشان می دهند اما اگر کودک شما به طور معمول نیز کاهش تمرکز و به یاداوری دارد نیاز است که حتما این موضوع با دقت بیشتری مورد بررسی با حضور خود کودکتان قرار گیرد اما با توجه به سن کودک شما این میزان از فراموش کاری ها طبیعی می باشد مگر اینکه همانطور که بیان کردن در مشکلاتی که در بالا توضیح دادم نیز او با مشکلی مواجهه باشد . برای یادگیری معمولاً سه حافظه کوتاه‌مدت، درازمدت و حافظه فعال پرکاربرد هستند. روند یادگیری به این صورت است که مطلب ابتدا در حافظه کوتاه‌مدت قرار می‌گیرد، توسط حافظه فعال یا کاری پردازش و استفاده می‌شود و در حافظه درازمدت جای می‌گیرد و عموما چون در زمان بازی کودک تمرکز اصلیش بر موضوع دیگری هست ممکن است که فراموش کاری او به این دلیل باشد که پردازی از مرحله کوتاه بیشتر نشده است . ضعف در هر کدام از آنها موجب ضعف در یادگیری می‌شود و می تواند خود را با فراموش کاری نیز نشان بدهد در این مسیر می توانید با بررسی این موضوع که کودکتان عملکردهای قبلی خودش و یا شما را به یاد دارد این موضوع را بررسی کنید و یا با بازی هایی که نیاز است که او مثلا سه شکل را به ترتیب بچیند و یا عمس حیوانات را مانند ردیف بالا بچیند و به بعد به صورت پیش رفته تر جای آنها را حذف کند و... این حافظه را در کودکان تقویت کنیم . برای تقویت حافظه کوتاه‌مدت و فعال می‌توان از تمرینات شنیداری و دیداری استفاده کرد. اما جدول‌ها و پازل‌های تصویری یکی از بهترین ابزارهای افزایش تمرکز کودکان هستند. جدول، ترتیب حروف و چینش صحیح آنها را به کودک آموزش می‌دهد در حالی‌که پازل‌های تصویری، که برای پیدا کردن هر تکه مناسب باید توجه و تمرکز زیادی به خرج داد، تمرکز و توجه کودک را افزایش می‌دهند نیازی به داشتن وسایل خاصی نیست شما می توانید با وسایلی که در منزل دارید کمک کنید تا هم کودکتان بازی کند و هم سرگرمی خوبی داشته باشد در کنار اینکه به او کمک می کنید که رشد بهتری را نیز تجربه کند. در مورد لکنتی که بیان می کنید عموما کودکان در این سن به درستی همه کلمات را بیان نمی کنند و شما بدون سرزنش کردن او و یا اجبار او مثلا برای تکرار کلمه درست می توانید خودتان کلمه را آرام و به درستی بیان کنید و بگوید منظور این بود تا او نیز بتواند بهتر آموزش ببیند . مسخره کردن و یا تنبیه را در مورد کودک بکار نبرید چون لذت صحبت کردن را از او می گیرد . در این مسیر بهتر است که یک گفتار درمانگر میزان عملکرد زبانی کودکتان را بررسی دقیق کند و در صورت نیاز چند جلسه در همین سن دریافت کند تا بتواند با تقویت زبان و شیوه بیان درست کلمات مسیر رشدی خود را بهتر طی کند چون هرچقدر کودکان بزرگ تر می شوند و رد اجتماع حضور بیشتری دارند این موارد برای آنها اهمیت بیشتری پیدا می کند و می تواند بر اعتماد به نفس آنها تاثیر داشته باشد .اگر کودک شما همیشه این کلمات را اشتباه می گوید یک مسیر یادگیری می تواند بهبود بخش باشد اما اگر در شرایط اضطراب زا می باشد در این حالت دیگر موضوع آموزش به تنهایی نیست و شرایط روحی فرزندتان نیز تاثیر گذار هست .
  
  پاسخ مهر 30, 1399 at 4:57 ب.ظ
فاطمه حساب

سلام خسته نباشید ،پسر ۲سال و نیم دارم ،مهارت های حرکتیش خوبه ،از لحاظ مهارت سخن گفتن ،جملات و کامل میگه ،و به سرعت دایره لغاتش بیشتر شده ،اون چیزی که من و نگران کرده ،اینه که با همسن و سالاش بازی نمیکنه ،تنها بازی کردن و دوست داره ،و فقط با برادر ۱۵ سالم بیرون میره و باهاش بازی میکنه ،در ضمن از جا و آدم های جدید هم میترسه و گریه میکنه و من نمیدونم چیکار کنم .جدیدا خیلی لجباز و بداخلاق شده و فقط با گریه کارشو پیش میبره ،وتا به هدفش نرسه آروم نمیگیره ،لطفا راهنمایی کنین ،چیکار کنم ؟

پاسخ آبان 18, 1399 at 2:16 ق.ظ
سحر

سلام وقتتون بخیر من پسر سه ساله ای دارم که تازه دو ماهه که شروع به حرف زدن کرده الان هرچی ما بگیم تکرار میکنه این کارش اعصاب منو بهم میریزه احساس میکنم که غیر طبیعیه این کارش با بچه های دیگه بازی میکنه و اینکه حتی دستشویی هم میگه و میبرمش مشکلی نداره فقط هرچی بگی تکرار میکنه مثلا میگم مامان اب بدم بهت دقیقا همین جمله تکرار میکنه البته پسرم هوشش خوبه چون تا سی بلده بشمره و‌بعضی رنگهارو بلده ولی علاقه زیادی بازی های تکراری داره و یا فیلم های تکراری ببینه اینم بگم که پسر من موقعی که براش اهنگ میزاری فقط دور خودش میچرخه علاقه زیادی که بچرخه و دور بزنه البته فقط موقع اهنگ اگه کنار بچه دیگه ای باشه ادای اونو درمیاره و مثلا پامیکوبه و اینکه پسر من کلا تاخیر رشد داشته دیر نشسته دیر راه افتاده

پاسخ آبان 26, 1399 at 1:17 ب.ظ
نسيم

سلام، دخترم سه سال و چهار ماهشه، جديدأ ب اجسام متحرك واكنش شديد نشون ميده، مثلأ گوش اسباب بازيهاش وقتي تكون ميخوره يا پيرهنش يا موهاش ميگه هيچي نبايد تكون بخوره اصلأ نميپوشه اون لباسو يا با اون اسباب بازي بازي نميكنه و نميذارهرموهاشو ببندم ميشه راهنماييم كنيد درضمن قبلأ ناخن ميخورد اونو ترك كرده الان

پاسخ مهر 4, 1400 at 7:58 ق.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما نسیم جان ببین عزیزم این مورادی که بیان کردید می تواند نشان از اضطراب و ترس در کودک شما داشته باشد که خب فقط شکل های آن تغییر می کند و حتی ممکن است شدت آن نیز بالا و پایین شود اما تا زمانی که درمان صورت نگیرد و شرایط کودکتان به صورت حضوری بررسی نشود نمی توان در این مورد نظری بیان کرد . بهتر است به صورت حضوری او را به روانشناس ارجاع بدهید تا با بررسی و طی کردن این جلسات به شما برای ارتباط بهتر و به دخترتان برای رفع و درمان این اضطراب و ترس های احتمالی کمک شود در هرصورت او مسیر رشدی طولانی را دارد که نیاز است از نظر روحی و ارتباط با دنیای بیرون شرایط بهتری را تجربه کند. درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 021-88422495
  
  پاسخ مهر 4, 1400 at 9:27 ق.ظ
پرديس

سلام وقتبخير بنده يك دختر ٢سال و ١٠ ماهه و يك پسر ٥ ماهه دارم بخاطر حجم كاري زياد و خستگي بيش از حد خيلي رفتارهاي تند و عصبي با بچه هادارم دخترم از نوزادي خيلي بد غذا و شير ميخورد تاالان و همينطور خواب سختي داشت يعني از نوزادي بايد ب اجبار باكلاه چشماشو ميپوشوندم و كلي راه ميرفتم؛ تكون ميدادم و اين جور كارها تابلاخره خوابش بره بارها هم باهاش بازي كردم تا خسته باشه و بدون اجبار بخوابه اما يك شب كامل نخوابيد بااينك خوابش ميومد و چرت ميزد الان هم همونطور هيت شبها بايد ٢-٣ساعت قصه بگم ؛ لالايي بزارم حرف بزنم در نهايت دعواش كنم و خودمو ب خواب بزنم تا بخوابه ممنون ميشم راجع ب اين مورد راهنمايي كنين ضمنا دخترم دو ماه اول بدنيا اومدن برادرش پرخاشگر عصبي و لجباز شده بود ولي الان رابطه خوبي با برادرش داره ب اينصورت ك مراقبش هست باهاش بازي ميكنه ومشغولش ميكنه

پاسخ آبان 18, 1400 at 4:01 ب.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما پردیس جان قابل درک هست که مراقبت از دو کودک با فشار روحی زیادی برای شما همراه شده است اما در هرصورت در این مسیر نیاز است که شما آرامش خود را حفظ کنید تا بتوانید در این مسیر هم خودتان انرژی بیشتری داشته باشید و هم اینکه فرزندان شما بتوانند مسیر رشدی بهتری را تجربه کنند. در هرصورت اینکه دختر شما در زمان تولد برادرش واکنش نشان بدهد یک امر طبیعی هست چون او شما را به عنوان مراقبت اصلی خود کمتر از گذشته دارد و خب در این مورد همین که به او فرصت بدهید و برای او وقت و زمان لازم بگذارید اهمیت زیادی دارد. در مورد آموزش دستشویی رفتن نیز خب او نیاز است که زمان کافی داشته باشد ان هم بدون سرزنش و یا ترساندن او چون در هرصورت این ترس می تواند مشکلات بیشتری را به دنبال داشته باشد. سعی کنید که به او استقلال بیشتری بدهید چون او می تواند در بعضی مسائل استقلال داشته باشد مثلا در مورد خوردن غذا، لباس پوشیدن، بازی کردن، نقاشی کشیدن اگر این موراد را نادیده بگیرید و به او نشان بدهید که نمی توان به هر شکلی و هر دلیلی این باعث می شود که ناتوانی را با خودش داشته باشد و خب در دستشویی رفتن نیز تجربه شود. برای او صندلی مخصوص به خودش را بخرید، به او بیان کنید که از این به بعد از این دستشویی استفاده می کنیم برای ادار و مدفوع، اگر او در این زمان کنترل ادرار و مدفوع خود را نداشتند از سرزنش کردن او خوداری کنید چون زمان می برد تا او بتواند آموزش کامل را تجربه کند. در هرصورت نیاز است که در کنار تعامل و صحبت بتوانید به خواسته و نیازهای او احترام بگذارید و اجازه بدهید او مسیر رشدی خودش را برود اینکه فکر کنید او بیشتر از همسالان و یا کودکان دیگر می فهمد اگر باعث شود که توقعاتی داشته باشید که متناسب با شرایط سنیش نیست خب برای روان او فشار زیادی را به دنبال خواهد داشت پس بهتر است که سعی کنید او را با خودش مقایسه کنید در کنار اینکه هرچیزی را زمانی که می خواهد و شرایط سنیش مناسب آن هست در اختیار او قرار بدهید و یا از او توقع داشته باشید.
  
  پاسخ آبان 19, 1400 at 12:21 ب.ظ
پرديس

و در ادامه دخترم خيلي زودتر از هم سن هاش همه مراحلش رو طي كرد مثلا خيلي وقت هست دسشويي هاش رو ميشناسه و قبل انجام كار ميگ ميخوام جيش يا پي پي كنم اما حاضر نيست بريم دسشويي البته گاهي ك مشغول تعويض پوشك هستيم وقتي جيش داشته باشه ميگ و انجام ميده اما پي پي رو اصلا چون تقريبا ٣ ماه پيش تو حمام پي پي كرد و خيلي ترسيد يك هفته سعي كردم از پوشك بگيرم مرتب ميرفتيم دسشويي براي ادرار مشكلي نداشت اما پي پي رو اصلا انجام نداد حتي اسكوتر دوسداره قول دادم جايزه اش براش بخرم هم انجام نداد و ٣ روز كامل خودش رو نگه داشت تقريبا يك ماه كاري بهش نداشتم گفتم ايرادي نداره مامان هرزمان ك خودت اماده بودي بهم بگو پوشك نكنيم باز ديروز بهش گفتم تو ك انقدر اسكوتر دوسداري زودتر پوشك رو بزاربم كنار ك جايزه بربم باهم بخريم ( خلاصه مطلب با تمام تشويق و رفتار خوب و قول انجام نداد) اما ديشب ترسوندمش بايد تو حموم پي پي كني با ترسوندنم ك ميدونم كار درستي نيست كارش رو انجام داد اولش ميترسيد نگاهش كنه رفتم كنارش بهش گفتم ببين ترس نداره همونه ك تو پوشكته فقط اونجوري كلي بهت ميماله و كثيف ميشي يكم با شوخي و مسخره بازي بغلش كردم و تشويقش كردم و گفتم فردا برات اسكوتر ميخرم اما نگرانم هم اينك ترسوندمش هم اينك باز كارش رو انجام نده جديدا بيشتر كارهارو با زور و ترسوندن مجبورش ميكنم مث غذا خوردن؛ مرتب كردن وسايلش و....چون هيچكدوم راههارو ك رفتم نتيجه نداشت خيلي باهوشه دخترم؛ زود همه چيز رو ياد ميگيره ؛كلا خيلي بيشتر از سنش درك ميكنه اما ب من خيلي وابستس ولي خودش رو مستقل نشون ميده ممنون ميشم تو اين موردم راهنمايي كنين

پاسخ آبان 18, 1400 at 4:22 ب.ظ
بهار

سلام دختر 3 سال ای دارم که به شدت لجباز است و یهو و بی دلیل بهونه میگیره و گریه میکنه مثلا 2 تایی نشستیم یهوذشدید گریه میکنه تا 10دقیقه که فقط گریه میکنه نمیگه چشه بعد متوجه میشم میگه چرا نشستی خب من یه ربه اینجا نشستم... میگه پاشو پامیشم گریه میکنه چرا وایستادی.... دیگه دیوونه شدم... همش باهاش رفتار خوب دارم از صب همش دارم قربون صدقش میرم بغل و بوسشم زیاد میکنم با پدرشم رابطه خیلی خوبی دارم و هیچ بحث و جدلی تو خونه نداریم... تو مهمونیا واقعا کلافم میکنه از بس گریه میکنه و بهونه گیری میکنه... خواهشا راهنماییم کنید

پاسخ آذر 13, 1400 at 4:13 ق.ظ
- مشاور
  
  سلام بهار جان قابل درک هست که این شرایط برای شما با فشار روحی زیادی همراه شده است اما در این مسیر نیاز است که در مورد رشد زبانی و درک مفاهیم و همچنین رشد حرکتی و شناختی اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید در کنار اینکه این رفتار از چه زمانی شروع شده است و در چه زمان هایی رفتارهای بهتری دارد و نیازهای خود را بهتر بیان می کند تا بتوانیم در این مسیر باهم بیشتر صحبت کنیم.
  
  پاسخ آذر 13, 1400 at 1:13 ب.ظ
متين

سلام ، من يه دختر ٢ سال و نيم دارم به شدت به من وابسته هستش و هنوز هواي شب منظم نداره مثلا هو شب ٣ بار از خواب بيدار ميشه و با جيغ و داد منو صدا ميكنه و ميخواد پيشش باشم و با همين روال همچنان شيشه شير ميخوره… اما بزرگترين مشكل من اين هست كه هر زمان كه من مجبورم به كارهاى خونه برسم شروع ميكنه من رو كتك زدن و گاز گرفتن هر چقدر سعى ميكنم با آرامش و نار و نوازش بهش بگم كه اين كار خوب نيست و دارى به من آسيب ميزنى متوجه نميشه، هم من و هم پدرش آدمهاى آرومى هستيم هميشه بهش توجه ميكنيم و كمبود توجه نداره… راستش يكم كلافه شدم هم از بيخوايى و خستگى و رفتارش ، البته

پاسخ اسفند 24, 1400 at 6:18 ب.ظ
- مشاور
  
  سلام به شما دوست عزیز در اول اینکه شما و همسرتان بی شک به اندازه کافی به او توجه داده اید و مراقبت هایی را که لازم بوده است برایش انجام داده اید پس بهتر است از سرزنش کردن خودتان خوداری کنید. بی شک این بی خوابی و کتک کاری می تواند برای شما عصبانی کننده و خسته کننده باشد پس دقت کنید که تجربه این احساسات با توجه به شرایط فرزندتان یک امر طبیعی می باشد. اما موضوع مهم این است که شرایط کودک شما بررسی شود و به کمک روانشناس در مسیر بهبود سبک رفتاری او گام بردارید تا زمانی که مسیر رشدی او از تولد تا زمان فعلی و سبک تربیتی بررسی دقیق نشود نمی توان نظری در این مورد داد و یا تجویزی در مورد رفتار با دخترتان داشت در این مسیر بدون برچسب زدن و یا سرزنش کردن با همسرتان صحبت کنید و برای بررسی دقیق شرایط او را نزد روانشناس بالینی کودک ببرید تا بتوانیم در این مسیر به شما کمک کنیم.
  
  پاسخ اسفند 28, 1400 at 12:24 ب.ظ