روانشناسی کودک 7 سالگی

روانشناسی کودک ۷ سالگی

 

آنچه باید در مورد کودک ۷ ساله خود بدانید:

فرزند شما اکنون ۷ ساله است و تکامل اجتماعی و شناختی و جسمی در او بهبود یافته است. ممکن است این فکر شمارا فریب بدهد  که او دیگر بیشترین حمایت را در مدرسه کسب می‌کند و در آنجا مهارت های اساسی را تمرین می‌کند و توسعه می‌دهد (به کمک  شما نیاز ندارد)، ولی همچنان شما نقش مهمی در کمک به  پیشرفت او در کارهایش دارید.

شما چطور از عهده این کار بر می آیید؟ او مشتاق انجام دادن فعالیت های فیزیکی است؛ این فعالیت می تواند  تمایل به انجام یک  رشته ورزشی خاص و یا فقط در حد دویدن باشد. به وسیله تمرین کردن در دوچرخه سواری، شنا و یا ژیمناستیک ماهر می شود و می تواند حرکات پیچیده تر  مثل دویدن و شوت کردن را با استادی انجام دهد. تعادل و هماهنگی بین اعضاء بدن او بهتر شده است. برای ریسک پذیری آماده تر است،  مخصوصا وقتی از دیدرس شما خارج است، بنابراین  اکنون زمان خوبی است تا بعضی هشدارهای ایمنی را به او آموزش دهید.

روز به روز اشتیاق و تمایلاتش  همزمان با جهش رشدی که دارد تنوع بیشتری می یابد. مهارت های فرعی حرکتی او ترقی کرده و هنگام نقاشی و نوشتن دقیق تر است، این موضوع به صورت خاص زمانی قابل توجه است که بچه تمرین زیادی کرده باشد. ممکن است او در باره آینده فکرکند و ایده هایی در باره آنچه که در آینده خواهد بود داشته باشد. اکنون در مورد جهان و جایگاهش در آن بیشتر می داند و ممکن است مفهوم اجتماع و همسایگی را درک کند. حدودا در این دوره سنی، کودک می فهمد مثلا عمو نوروز واقعی نیست اگرچه تا قبل از این فکر می‌کرد واقعی باشد.

مهارت های شناختی او زمانی‌که در راهبردهای حل مساله خلاق تر می شود با سرعت بیشتری پیشرفت می کند و از شریک شدن آموخته ها و دانشش با دیگران لذت می برد. متوجه می شوید که مهارت های ارتباطی او بهتر و دایره لغاتش گسترده تر شده است  و بهتر خودش را ابراز می کند و اطمینان  او در مهارت خواندن منجر به این می شود که کتاب هاب مورد علاقه اش را انتخاب کند. داستان هایی که می گوید  پیچیده تر و جذاب تر است. مهارت شمارش او تا جایی پیشرفت کرده که می‌تواند جمع وتفریق کند، اشیاء را اندازه بگیرد، تخمین بزند و حتی زمان را بگوید.

اگر یک وسواس فکری در او ایجاد شد تعجب نکنید مخصوصا اگر به جمع آوری اشیاء مختلف بپردازد، زیرا ممکن است از این جمع کردن چوب و سنگ به موضوعات مهم تری برسد، مثلا از نظر اجتماعی هنگام صحبت درباره احساساتش بهتر عمل کرده و می تواند تمایلاتش را کنترل می کند و نسبت به دیگران حس همدلی و احترام دارد. نیاز شدیدی دارد تا درمیان دوستانش محبوب باشد و مورد پذیرش قراربگیرد و در تعارضات بین فردی توانمند تر از قبل عمل می کند تا روابط خوب و موفقی داشته باشد. ممکن است خارج از محیط خانواده روابط  گسترده تری داشته باشد مثل ارتباط با معلم ها، شما می توانید با حمایت از فرزندتان و تجهیز کردن او با دانش و راهبردهایی برای شناخت و عکس العمل نشان دادن به رفتارهای  ناشایست،  این امر مهم را تبدیل به یک تجربه امن و مثبت تر کنید.

لازم است روی فرزندتان کنترل داشته باشید نا گرفتار کلیشه ها و ناهنجاری ها به ویژه در مورد مسائل جنسیتی نشود. در ۷ سالگی فرزند شما مستقل تر است  و اکنون بهترین زمان برای  دادن مسئولیت هایی بیشتر  به او است تا این استقلال را در راهی مثبت سوق دهد. فرزندتان به محدودیت و نظارت و توجه مستمر نیاز دارد تا منضبط شود که این امر به او کمک می کند رفتار مناسب خود و دیگران را قضاوت کند، بنابراین فهمیدن اینکه چه چیزهایی اشتباه است و  چرا ، مهم هستند چون با انجام این کار  انصاف و عدالت تضمین می شود.

فشار همسالان   تاثیر قدرتمندی  دارد و فرزند شما نیازمند خودباوری است که او را برای تصمیم گیری صحیح توانمند می کند. پس مهم است به او کمک کنید اعتماد به نفس و خودباوری را درخود پرورش دهد. راه هایی وجود دارد تا به فرزندتان کمک کنید، می توانید او را تشویق کنید تا بیشتر به تلاش برای رسیدن به  اهداف، کارهای قابل ستایش، پشتکار و صبر بپردازد تا اینکه فقط به دست آورد ها فکرکند.

اجازه دهید به افرادی که چندان خوشبخت نیستند کمک کند، این کار به او امکان می‌دهد حس شهروندی را بیاموزد، احساس کنجکاوی در باره جهان و جایگاهش در آن را پرورش دهد. شما نقش ارزشمندی در یاری  به فرزندتان برای تبدیل شدن به بزرگسالی توانمند و با تجربه دارید که با مهارت هایی تجهیز شده است که در زندگی آینده به آن نیاز دارد و این بیشتر از کمک به انجام تکالیف او می باشد. خوشبختانه وقتی بدانید لازم است چه کاری انجام دهید انجام ان بسیار ساده خواهد بود.

 بیشتر بخوانید:

پیش به سوی دو سالگی:  انچه باید در مورد کودک دو ساله بدانید

پیش به سوی سه سالگی: انچه باید در مورد کودک سه ساله بدانید

پیش به سوی چهار سالگی: آنچه باید در مورد کودک چهار ساله بدانید

پیش بسوی پنج سالگی: آنچه باید در مورد کودک ۵ ساله بدانید

پیش بسوی شش سالگی: آنچه باید در مورد کودک ۶ ساله بدانید

منبع:مشاوره-خانواده.com

81 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تردیدگاه های جدیدتر »
  1. ریما
    ریما گفته:

    سلام من یه دختر هفت ساله دارم که امسال پیش دبستانی بود خوب جمله بندی بلد نیست گاهی دروغ میگه تذکر میدم فوری میخنده و گردنش رو کج میکنه دایره کلماتش گسترده نیست بین حرفهاش از کلمه های بی ربط استفاده میکنه خیلی نگرانم خیلی قشنگ نقاشی میکشه و چیزهای جالبی میکشه ولی مرتب نیست و مرتب رنگ نمیکنه خیلی نگرانم یک جلسه بردمش پیش روانشناس میگفت از نظر هوشی مشکل نداره ولی من خیلی نگرانم

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما ریما جان
      در این مسیر بهتر است فرزندتان را به صورت حضوری برای بررسی دقیق دامنه رشد زبانی و بررسی گرفتن یک سری تست ها به روانشناس بالینی کودک ارجاع بدهید تا با بررسی دقیق بتوانیم در این مورد نظری را بیان کنیم .
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

      پاسخ
  2. ریما
    ریما گفته:

    وای من اینجوری بیشتر نگران شدم راستش اون روانشناس ازش تست گرفت یه سری بازی فکری جور چین و ازین چیزا بود ازش سوال پرسید همهاش رو خوب جواب داد گفت از نظر هوش از حد متوسط بالاتره
    هزینه ها خیلی بالا رفته واقعا توان بردن پیش روانشناس رو ندارم

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      ببین عزیزم اگر ایشان بررسی دقیقی از ضریب هوشی فرزندتان کرده باشند و مشکلی وجود نداشته است پس جای نگرانی وجود ندارد اما اینکه او پرافکندگی در گفتار دارد موضوعی هست که باید بررسی شود و اگر ایشان بیان می کنند از نظر هوشی مشکلی وجود ندارد پس موضوعات دیگر باید بررسی شود مانند تمرکز و توجه ، عملکرد مغزی ، پرش افکار و… در این مورد ما هیچ نظری بدون صحبت با خود دخترتان نمی توانیم بدهیم چون ممکن است اصلا مشکلی در مسیر صحبت او وجود نداشته باشید و حساسیت های شما باشد که توقع جمله بندی های خیلی خاص و بدون غلط بدون در نظر گرفتن شرایط سنی او را داشته باشید .

      پاسخ
  3. فاطی
    فاطی گفته:

    سلام دختر ۷ساله ای دارم وقتی با دوست همسنش که او هم دختر هست تنها می شوند به جاهای خصوصی بدن همدیگر نگاه می کنن و دخترم این کار رو انکار می کند!خواهش می کنم کمکم کنید که من با دخترم چگونه برخورد کنم تا دچار لغزشهای بعدی نشود

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما فاطمه جان
      در این مسیر نگرانی شما قابل درک هست اما دقت کنید که در این مسیر نیاز است که شما بدن سرزنش و تنبیه با او در مورد اندام های خصوصی صحبت کنید و شناخت دخترتان در مورد این اندام ها را جویا شوید تا بتوانید نسبت به شناخت او سنبت به بدنش در این مسیر پیش بروید .
      سعی کنید که محیطی را برای کودکتان ایجاد کنید که به آنها علاقه دارد تا میزان تمرکز او براین مسائل کاهش یابد و به مرور او بتواند در شرایط رشدی مناسب با این موضوعات روبرو شود .
      هرچقدر محیط بیرونی به علایق دیگر دخترتان شبیه باشد تمرکز او می تواند به علایق دیگرش بیشتر شود در کنار اینکه او نیاز است یک سری اطلاعات کلی در مورد شرایط بدنی خودش و تفاوت با جنس مخالف داشته باشد البته در این مورد نیاز است همانطور که بیان کردم اول اطلاعات او را جویا شوید .

      پاسخ
  4. سارا
    سارا گفته:

    سلام.یه دختر ۷ساله دارم که دختر باهوشیه.ولی مدتیه که خیلی اذیتم میکنه.من شاغلم و تایم زیادی رو در روز با مادرم هست.یه خواهر کوچیکتر ۵ساله هم داره.دخترم به شدت شیطون و بازیگوش.فقط و فقط به فکر بازی , برنامه کودک دیدن ,بیرون رفتن ,شیطونی کردنه.خیلی پر سر و صدا بازی میکنه.با صدای بلند حرف میزنه و خیلی پر حرفه.خلاصه همش باید مشغول بازی باشه.هر وقت میگم وقت خوابه حتما باید نق بزنه لج کنه کلی وقت تلف کنه تا بخواد بخوابه.من اگه تا صبح هم بیدار بمونم اونم بیداره.یه چیز از من بخواد من اگه نه بگم ول نمیکنه.گریه میکنه لج میکنه انقدر میگه که ادمو دیوونه میکنه.هر وقت بخواد درس بخونه من مصیبت دارم.نمیخونه , نق میزنه میگه زیاده خسته شدم.یه جنگ اعصاب تو خونه برای درس خوندن داریم.برنامه کودک هم زیاد میبینه.مهمونی خیلی دوست داره.تو مهمونی هی میاد میگه کی میریم ,تا کی میمونیم, نریم ,باز کی میایم و خلاصه کلا دنبال بازیه.بسیار پرخاشگر شده و اصلاااااا توجه به حرفهای من نداره.میگه چشم ولی کار خودشو میکنه.زود بهو نه میگیره و گریه میکنه.و تقریبا انگار همه اخلاقای زشتو داره.هر چی باهاش حرف میزنم تاثیری نداره,تنبیه و تشویق اصلا موثر نبود.حتی مجبور میشم بعضی وقتها کتکش هم زدم ولی هیییچ تاثیری نداره.من هم به خاطر یه سری مشکلات خیلی عصبی و پرخاشگر و بی حوصله شدم و رفتارای دخترم تشدیدش میکنه.هر دو تا تو یه دور باطل افتادیم.رفتارم باهاش خیلی بد شده و همش سرزنش و دعواش میکنم.چیکار کنم که بتونم یه کم روش تاثیر بذارم؟ممکنه دخترم بیش فعال باشه؟چطور میتونم ارومش کنم؟

    پاسخ
  5. parin
    parin گفته:

    سلام دختر هفت ساله من وقتی باهاش حرف میزنم جیغ میکشه با خواهرش کنار نمیاد بی دلیل خواهرشو میزنه با این که منو و خواهرش باهاش درست رفتار میکنیم

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      در این مورد نیاز است که با خود کودک شما صحبت کنیم تا شرایط روحی او را بررسی کنیم او حتما در روانش چیزی تجربه می شود که شما آن را نمی دانید و این باعث میشود که نسبت به شماها اینگونه واکنش نشان بدهید در این مسیر بهتر است که به صورت حضوری دخترتان را به روانشناس ارجاع بدهید تا بتوانیم در این مسیر با خود او صحبت کنیم و شرایط او را بررسی کنیم و کمک کنیم تا بتواند شرایط بهتری را تجربه کندو بتواند مسیر تعاملی بهتری را تجربه کند و بتواند از مسیر بهتری احساسات و نیازهای خود را بیان کند.

      پاسخ
  6. نیکتا
    نیکتا گفته:

    سلام وقتتون بخیر
    دختر ۷ ساله ای دارم
    دوسال پیش همش گریه میکرد من خواهر ندارم ما هم تصمیم گرفتیم و الان خواهرش یک سالش هست
    نمیدونم ربطی داره به این موضوع یا نه
    اما مدتیه میگه یکی تو دلم میگه نیتا (اسم خواهرشه) بده مامان بده نیتا بمیره بابا بده
    حرفهایی از این قبیل من اوایل اهمیت ندادم گفتم تو فکرته وقتی ناراحت میشه یا دعواش میکنم آخر شب این حرفهارو میزنه
    با خودش حرف میزنه
    من گفتم فکرای خوب بکن اما باز تکرار میکنه
    یکم نگران شدم کاش‌راهنماییم کنین چه کنم
    دختر خون گرمی هم هست خیلی هم مهربون و اجتماعی هست تو درسشم مشکلی نداره
    ممکنه برای جلب توجه باشه؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما نیکتا جان
      نگرانی شما برای فرزندانتان قابل احترام هست اما در هرصورت حتی وقتی کودکان خودشان در این مسیر از شما میخواهند تا خواهر یا برادر داشته باشند تنها به عنوان یک سرگرمی و هم بازی به آن نگاه می کنند اما از زمان بارداری مادر تا تولد کودک که متوجه می شوند مقدار زیادی از توجه پدر و مادر الان به سمت کودک دیگری هست خب این باعث می شود که حسادت هایی نشان بدهند که کاملا هم طبیعی هست و بهتر است که اجازه بدهید او احساساتش را بیان کند و اصراری بر حذف احساسات او نداشته باشید.
      انچه مشخص می باشد این است که او از شما ناراحت و عصبانی هست به همین دلیل هم او این حرف ها را از سمت یکی دیگر به شما بیان می کند تا شما را از دست ندهند.
      بهتر است که با او صحبت کنید و از سوال کنید که چه چیزی باعث ناراحتی و یا عصبانیت او شده است و چه احساسی نسبت به شماها دارد و بدون حذف احساساتش اجازه بیان شدن آنها را در یک فضای امن بدون نگرانی برای از دست دادن شماها بدهید.
      بهتر است که سعی کنید بجای دعوا، قهر، کتک زدن از تعامل و صحبت استفاده کنید تا بتوانید اگر مشکلی هم بین شماها وجود دارد آن را رفع کنید و کودک شما نیز فرصت بیان احساسات و نیازهای خودش را در فضای امن پیدا کند.

      پاسخ
  7. گلی
    گلی گفته:

    سلام پسر من ۷ سال و نیم داره، خیلی مهربون و اجتماعیه، اما خیلی زود گریه میکنه و بسیار میترسه، مثلا از امپول یا شکستن ظرف یا چیزهایی که شناختی ازش نداشته باشه حتی اگه ما قبلا در مورد اون موضوع توضیح بدیم. بسیار هم وابسته به من هست و همه میگن بخاطر محبت زیادته،
    دوست داره با همه دوست بشه و تو جمع باشه اما اسم افراد خاطرش نمی مونه و ی کم ساده دل هست، احساس می کنم بچه ی زرنگ و فرز و تندی نیست، ی خواهر بزرگتر از خودش داره که بسیار باهوش و قوی و کمی کنترل گره که پسرم تو تمام کارهاش رضایت خواهرش براش شرطه حتی گاهی اوقات بیشتر از پدر و مادرش. میخواستم بپرسم چه کارهایی میشه انجام داد تا قوی تر و وابستگیش کمتر بشه.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما گلی جان
      ببین عزیزم ممکن است شما بیان کنید که هرگز این صفاتی که در اینجا در مورد کودکتان توضیح میدهید را به خودش نگوید اما او از رفتار و نوع برخوردهای شماها متوجه آن می شود یعنی تا زمانی که شما فکر کنید کودکتان وابسته هست و یا اینکه زرنگ و فرزی نیست خب او هم همین ها را از شما می گیرد مثل آیینه ای که مقابل او هستید و خب آنچه نشان میدهید را در مورد خودش برداشت می کند.
      اهمیت زیادی دارد که اجازه بدهید او مسیر رشدی خودش را طی کند، انتخاب هایی که تا جایی که برایش آسیب زا نیست داشته باشد و شما تنها به عنوان یک همراه که اگر درخواست کمکی داشت و یا مشورت به او کمک کنید ان هم نه اینکه راحل را بگوید مثلا اگر در مسیر ارتباطی با فردی دچار مشکل شود و در مقابل شما گریه کرد خب میتوانید از او بپرسید که چه چیزی ناراحتش کرده و اینکه فکر می کند می تواند چه کارهایی برای رفع این مشکل انجام بدهد و….
      در این حالت او یاد میگیرد و مشاهده می کند که شماها او را به عنوان فردی داری بعد شخصیتی و رفتاری متفاوت و فردی جدا از خودتان در نظر گرفته اید.
      اما در این مسیر ترس ها و وابستگی او بهتر است که توسط روانشناس کودک نیز بررسی شود و در کنار راهنمایی هایی که متناسب با شرایط کودکتان دریافت می کنید اجازه بدهید او مسیر خودش را با روانشناس طی کند تا بتواند با شناخت بهتر خودش مسیر رشدی که دارد را طی کند.
      بهتر است از هرگونه مقایسه او با فرزند دیگرتان خوداری کنید چون او مجبور می شود برای کسب رضایت شما دائم به دنبال رضایت خواهرش باشد و یا رفتارهای او را تقلید کند و دیگر میل و اشتیاق و نیازهای خودش را در نظر نگیرد و خب این باعث ایجاد وابستگی بیشتر می شود.

      پاسخ
  8. آرزو
    آرزو گفته:

    سلام پسر ۷ ساله ام فرزند دوم خانواده اس اولی دختر ۵ سال اختلاف سنی داره گاهی اوقات سر کلاس نقاشی یا شطرنج گریه میکنه و میگه زنگ بزنید به مامانم دلم براش تنگ شده در مواقع ترسو عصبانیت و ناراحتی هم گریه میکنه
    به نظرتون چیکار کنم؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما آرزو جان
      ببین عزیزم در اول اینکه بهتر است از هرگونه مقایسه کردن فرزندانتان باهم خوداری کنید چون هریک از آنها سبک رفتاری و شخصیتی مربوط به خودشان را دارند به همین دلیل هم نمی توان توقع داشت که در موقعیت های یکسان مانند هم رفتار کنند.
      در این مورد بهتر است که اجازه بدهید که در زمانی که فرزندتان در کنار شما است به احساسات و نیازهایی که دارد پاسخ بدهید و در مسیر رفت به کلاس می توانید به او بگوید که اگر احساس دلتنگی کرد حتما بعد از کلاسش باهم در مورد آن حرف می زنید و شما بعد از کلاس منتظرش هستید .
      نیاز است که به مرور او بتواند احساساتش را تا زمان مناسب پاسخ دهی به آن نگهدار به هیچ عنوان او را سرزنش نکنید اما باهم صحبت کنید و اجازه بدهید او در مورد احساسات و نیازهایی که دارد صحبت کند به او بگوید خب به نظرش جز تلفن زدن به شما در آن زمان می تواند چه کار دیگری انجام بدهد .
      این کار کمک می کند تا ذهن او باز تر عمل کند و به بودن شما بعد کلاس و پاسخ به نیازش در زمان مناسب امیدوار تر باشد.

      پاسخ
  9. زیبا
    زیبا گفته:

    سلام.ممنون از مطالب عالی که در اختیارمون میذارید. پسرم ۷سالشه و تک فرزنده.دو بار هست که میبینم وقتی بیرون هستیم اگر دختری هم سن خودش باشه بهش میگه بیا و میخواد باهاش تنها باشه و اگه تو اتاق باشن میخواد در رو ببنده .دفعه اول به پدرش گفته بود که من دختر خاله رو بوس کردم.همسرم بهش گفته بود که اشکالی نداره ولی نباید در رو ببندی چون هوا گرمه. چند روز پیش دوباره این رفتار رو دیدم و مدام به اون دختر میگفت بیا و میخواست باهاش تنها باشه. نمیدونم باید چیکار کنم.خیلی نگران شدم و مستقیم بهش گفتم اگه میخوای بازی کنی باید جایی باشی که من بتونم ببینمت تا ی وقت مشکلی برات پیش نیاد.میدونه که هیچکس نباید قسمت خصوصی ش رو ببینه. ممنونم از راهنمایی شما و سایت خوبتون

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما زیبا جان
      نگرانی شما قابل احترام است اما ممکن است آنچه در روان کودک شما تجربه می شود کاملا با مسائل جنسی تفاوت داشته باشد بهتر است در اینگونه مواقع بجای دستور دادن برای باز گذاشتن در اتاق از او سوال کنید که چه چیزی باعث می شود بخواهد در اتاق را ببندد و در این مسیر ار فکر می کنید و دریافت می کنی که او درگیری ذهنی با مسائل جنسی پیدا کرده است پس بهتر است که در کنار اجازه دادن برای اینکه او بتواند بدون ترس با شماها صحبت کند و در کنار اینکه سعی کنید به این سوالات پاسخ مناسب با شرایط سنیش را بدهید در کنار اینکه برایش شرایطی متناسب با سنش را ایجاد کنید که از درگیری زود هنگام به این مسائل جلوگیری شود.

      پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تردیدگاه های جدیدتر »

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *