روانشناسی کودک ۷ سالگی
آنچه باید در مورد کودک ۷ ساله خود بدانید:
فرزند شما اکنون ۷ ساله است و تکامل اجتماعی و شناختی و جسمی در او بهبود یافته است. ممکن است این فکر شمارا فریب بدهد که او دیگر بیشترین حمایت را در مدرسه کسب می‌کند و در آنجا مهارت های اساسی را تمرین می‌کند و توسعه می‌دهد (به کمک شما نیاز ندارد)، ولی همچنان شما نقش مهمی در کمک به پیشرفت او در کارهایش دارید.
شما چطور از عهده این کار بر می آیید؟ او مشتاق انجام دادن فعالیت های فیزیکی است؛ این فعالیت می تواند تمایل به انجام یک رشته ورزشی خاص و یا فقط در حد دویدن باشد. به وسیله تمرین کردن در دوچرخه سواری، شنا و یا ژیمناستیک ماهر می شود و می تواند حرکات پیچیده تر مثل دویدن و شوت کردن را با استادی انجام دهد. تعادل و هماهنگی بین اعضاء بدن او بهتر شده است. برای ریسک پذیری آماده تر است، مخصوصا وقتی از دیدرس شما خارج است، بنابراین اکنون زمان خوبی است تا بعضی هشدارهای ایمنی را به او آموزش دهید.
روز به روز اشتیاق و تمایلاتش همزمان با جهش رشدی که دارد تنوع بیشتری می یابد. مهارت های فرعی حرکتی او ترقی کرده و هنگام نقاشی و نوشتن دقیق تر است، این موضوع به صورت خاص زمانی قابل توجه است که بچه تمرین زیادی کرده باشد. ممکن است او در باره آینده فکرکند و ایده هایی در باره آنچه که در آینده خواهد بود داشته باشد. اکنون در مورد جهان و جایگاهش در آن بیشتر می داند و ممکن است مفهوم اجتماع و همسایگی را درک کند. حدودا در این دوره سنی، کودک می فهمد مثلا عمو نوروز واقعی نیست اگرچه تا قبل از این فکر می‌کرد واقعی باشد.
مهارت های شناختی او زمانی‌که در راهبردهای حل مساله خلاق تر می شود با سرعت بیشتری پیشرفت می کند و از شریک شدن آموخته ها و دانشش با دیگران لذت می برد. متوجه می شوید که مهارت های ارتباطی او بهتر و دایره لغاتش گسترده تر شده است و بهتر خودش را ابراز می کند و اطمینان او در مهارت خواندن منجر به این می شود که کتاب هاب مورد علاقه اش را انتخاب کند. داستان هایی که می گوید پیچیده تر و جذاب تر است. مهارت شمارش او تا جایی پیشرفت کرده که می‌تواند جمع وتفریق کند، اشیاء را اندازه بگیرد، تخمین بزند و حتی زمان را بگوید.
اگر یک وسواس فکری در او ایجاد شد تعجب نکنید مخصوصا اگر به جمع آوری اشیاء مختلف بپردازد، زیرا ممکن است از این جمع کردن چوب و سنگ به موضوعات مهم تری برسد، مثلا از نظر اجتماعی هنگام صحبت درباره احساساتش بهتر عمل کرده و می تواند تمایلاتش را کنترل می کند و نسبت به دیگران حس همدلی و احترام دارد. نیاز شدیدی دارد تا درمیان دوستانش محبوب باشد و مورد پذیرش قراربگیرد و در تعارضات بین فردی توانمند تر از قبل عمل می کند تا روابط خوب و موفقی داشته باشد. ممکن است خارج از محیط خانواده روابط گسترده تری داشته باشد مثل ارتباط با معلم ها، شما می توانید با حمایت از فرزندتان و تجهیز کردن او با دانش و راهبردهایی برای شناخت و عکس العمل نشان دادن به رفتارهای ناشایست، این امر مهم را تبدیل به یک تجربه امن و مثبت تر کنید.
لازم است روی فرزندتان کنترل داشته باشید نا گرفتار کلیشه ها و ناهنجاری ها به ویژه در مورد مسائل جنسیتی نشود. در ۷ سالگی فرزند شما مستقل تر است و اکنون بهترین زمان برای دادن مسئولیت هایی بیشتر به او است تا این استقلال را در راهی مثبت سوق دهد. فرزندتان به محدودیت و نظارت و توجه مستمر نیاز دارد تا منضبط شود که این امر به او کمک می کند رفتار مناسب خود و دیگران را قضاوت کند، بنابراین فهمیدن اینکه چه چیزهایی اشتباه است و چرا ، مهم هستند چون با انجام این کار انصاف و عدالت تضمین می شود.
فشار همسالان تاثیر قدرتمندی دارد و فرزند شما نیازمند خودباوری است که او را برای تصمیم گیری صحیح توانمند می کند. پس مهم است به او کمک کنید اعتماد به نفس و خودباوری را درخود پرورش دهد. راه هایی وجود دارد تا به فرزندتان کمک کنید، می توانید او را تشویق کنید تا بیشتر به تلاش برای رسیدن به اهداف، کارهای قابل ستایش، پشتکار و صبر بپردازد تا اینکه فقط به دست آورد ها فکرکند.
اجازه دهید به افرادی که چندان خوشبخت نیستند کمک کند، این کار به او امکان می‌دهد حس شهروندی را بیاموزد، احساس کنجکاوی در باره جهان و جایگاهش در آن را پرورش دهد. شما نقش ارزشمندی در یاری به فرزندتان برای تبدیل شدن به بزرگسالی توانمند و با تجربه دارید که با مهارت هایی تجهیز شده است که در زندگی آینده به آن نیاز دارد و این بیشتر از کمک به انجام تکالیف او می باشد. خوشبختانه وقتی بدانید لازم است چه کاری انجام دهید انجام ان بسیار ساده خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
پیش به سوی دو سالگی: انچه باید در مورد کودک دو ساله بدانید
پیش به سوی سه سالگی: انچه باید در مورد کودک سه ساله بدانید
پیش به سوی چهار سالگی: آنچه باید در مورد کودک چهار ساله بدانید
پیش بسوی پنج سالگی: آنچه باید در مورد کودک ۵ ساله بدانید
پیش بسوی شش سالگی: آنچه باید در مورد کودک ۶ ساله بدانید
منبع:مشاوره-خانواده.com
سلام پسر ۷ ساله من تو کلاس دوست نداره کسی پیشش بشینه و بچه هایی رو که معلم کنار نشوند به نوعی اذیت کرده تا تنها باشه چه کار باید کنم
با سلام خدمت شما دوست عزیزاطلاعات بیشتری در مورد سبک رفتاری او در منزل و در ارتباط با دیگر کودکان در محیط هایی چون پارک و … در اختیار ما قرار بدهید و اینکه ارتباط او با شما و پدرش چگونه می باشد ؟
در این مورد با او صحبت کرده اید دلیل خود را چه چیزی عنوان می کند؟
با سلام و احترام پسر من ۷ سال داره و از حمایت های ویژه مادر و مادر بزرگ میشه و در انجام کارها تنبله و هر خواسته ای رو ازش داریم مخالف اون رو انجام میده و در غذا خوردن هم باید یکی کمکش کنه و گاهی اینگونه رفتارها موجب عصبانیت من میشود . لطفاً راهنمایی بفرمایید
با سلام خدمت شما دوست عزیز
دقت کنید که شما نیاز است که اجازه بدهید یک سری رفتارها و کارها را خودش انجام بدهد و تجربه کند و از این تجربه حتی اگر با آسیب همراه باشد خوداری نکنید و اینکه هنوز در این سن او برای کارهای شخصی چون غذا خوردن به کمک نیاز دارد به این معنا می باشد که استقلال لازم در او صورت نگرفته است و اعتماد لازم در ذهن شما نسبت به او وجود ندارد بهتر است سعی کنید که تا جایی که برای او آسیب جدی وجود ندارد اجازه بدهید که کارهای شخصی خودش را انجام بدهد و امکان اشتباه و خطا را به او بدهید .
در این صورت او رشد بهتری خواهد داشت و می تواند نتایج بهتری بدست اورد و شما نیز به مرور می تواند اعتماد بیشتری کنید .
سلام یک دختر ۸ ساله دارم پر جنب و جوش و حرف گوش نکن.بطوری که همه ی اطرافیان هم میگن حرف گوش کن نیست. در مدرسه هم وسایل دیگران را بی اجازه بر میداره.چکار کنم اینقدر بهش تذکر دادیم که خودمون خسته ایم.
با سلام خدمت شما دوست عزیز
در این مورد نیاز است که اطلاعات بیشتری از منظور خودتان از پر جنب و جوش در اختیار ما قرار بدهید و اینکه این فعالیت حرکتی زیاد بر تمرکز او و عملکرد درسی او نیز تاثیر منفی داشته است؟
۲. این وسایل شمال چه مواردی می شوند و دلیل او برای این رفتار چیست؟
سلام دخترم امسال سال اول دبستانش شروع شده قبل از شروع مدرسه دختری کاملن باهوش و با اراده بود با شروع مدرسه و حروف کلن عوض شد از هر روشی که وجود داره استفاده کردم برای اموزش حتی وسایل اموزشی متنوعی کلن علاقه ای نشون نمیده بعد از تمرین یک کلمه دیگه علاقه ای نشون نمیده و زود فراموش میکنه خیلی لجبازه.. خیلی خودم را کنترل میکنم بعضی وقتا مجبور میشم تنبیه بدنی بعدش خیلی عذاب وجدان دارم هم خودش اذیت میشه هم من میدونم فکرش خیلی درگیره چون از موقع شروع مدارس ریزش مو پیدا کرده.. موقعی که عصبی میشم بهش میگم بعدن تمیرن میکنیم شروع میکنه ب گریه و داد و پرخاشگری که تو دوست نداری من موفق بشم همین بحثمون باعث تنبیه بدیش میشه
با سلام خدمت شما دوست عزیز
این عملکرد فرزند شما نشان دهنده هوش پایین او نمی باشد و می تواند نشان از اضطرابی باشد که او تحمل می کند و اضطراب می تواند عملکرد فرد را کاهش بدهد .
دقت کنید که تنبیه بدنی هی کمکی به بهبود شرایط فرزندتان نمی کند حت می تواند اشتیاق او را برای درس خواندن نیز کاهش بدهد . سعی کنید به او به عنوان یک فرد احترام بگذارید و در اول سلامت روانی او را مد نظر قرار بدهید .
با توجه به ریزش مو و عملکرد فرزندتان نیاز است که به صورت حضوری برای بررسی دقیق به روانشاس بالنی کودک مراجعه داشته باشید تا بتوانیم با بررسی لازم در این زمینه به شما کمک کنیم.
برای تکالیف بهتر است به او بگوید می تواند یک زمان مشخص کند که آمادگی انجام تکالیف خود را دارد و از کلمات توهین آمیز و تحقیر و اینکه بخواهید او بدون خطا مسیر را طی کند خوداری کنید از پاکن بهتر است استفاده نشود و در صورت بد نوشتن می توانید به او بگوید می تواند برای نوشتن حرف بعدی دقت بیشتری کند که مانند قبلی ها بهتر شود .
سلام و خسته نباشید من مادر یک دختر ۷ساله هستم دخترم همش پرخاشگری میکنه ازخواهرکوچک ترش حسودی میکنه هردفعه باهاش میخوام اروم حرف بزنم اون با صدای بلند صحبت میکنه بعدم من هرچی میخوام بگم ی چیزی تو استینش داره هر وقت هم ناراحت وعصبی میشه از اتاق میزنه بیرون میره پیش مادربزرگش.رفتارش ی جوریه که انگارازمن خوشش نمیاد همش میگه من ازخونه میرم پیشتون نمیمونم لطفا کمکم کنید
سلام به شما دوست عزیز
دقت کنید که اینگونه حسادت ها کاملا طبیعی می باشد و به این معنا می باشد که دخترتان به توجه و مراقبت بیشتری از سمت شما نیاز دارد موضعی که عموما فرزندان اول با تولد فرزند دوم آن را تجربه می کنند و مجبور هستند توجه و مراقبت مادر را با فرد دیگری تقسیم کنند و این برایشان خوشایند نمی باشد .
سعی کنید که به او توجه بدون قید و شرط بیشتری بدهید و در کنار ان به صحبت ها و احساسات او بیشتر توجه داشته باشید در سن فرزند شما بیان اینکه از پیشتون میرم یک زنگ خطر محسوب می شود و این موضوع به این معنا می باشد که ارتباط شما و فرزندتان نیاز به بررسی و بازسازی دارد تا بتوانید به احساسات او پاسخ بدهید .
در این مسیر چند جلسه مشاوره می تواند در شناخت بیشتر مشکلات او همچنین شناخت مسیرهای به شما برای کمک بیشتر به او کمک کند.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۷۴۱
سلام و وقتتون بخیر
پسر هفت ساله ای دارم که خیلی زود گریه میکنه و گریه هاش در دوحالته: یکی اینکه کسی کاری رو بهتر و سریعتر از خودش انجام بده فوری عصبی میشه و گریه میکنه و دیگه اینکه روتین زندگیش کمی عوض بشه مثلا اگه من یادم بره برای مدرسه ش قمقمه آبشو بزارم یا چیزای این مدلی تو مدرسه همه ش گریه میکنه هر چی میگردم جایی تو روش تربیتیم پیدا نمیکنم که اشتباهم کجا بوده. ممنون میشم منو راهمایی کنین.
با سلام خدمت شما
دوست عزیز دقت کنید که اگر کودکان راحل های حل مسئله پایینی را بلد باشند ممکن است از گریه بیشتر استفاده کنند برای رسیدن به خواسته های خودشان در صورتی که با آموزش های بیشتر می توان راحل های بیشتری را به کودک آموزش داد تا بتواند در زمان مواجهه با مشکلات از آن استفاده کند .
اما با توجه به اینکه بیان می کنید او در زمانی که فردی کاری را بهتر از او نیز انجام بدهد بازهم از این راحل استفاده می کند نیاز است اعتماد به نفس او نیز مورد بررسی قرار گیرد در این مورد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر صحبت کنیم.
۱. چند مدت است این سبک رفتاری را دارد؟
۲. زمانی که با مشکلی در حل کردن مسئله های درسی ، بازی و…. مواجهه می شود شما چگونه واکنش نشان می دهید؟
۳. چه میزان به او اجازه صحبت در زمان هایی را می دهید که کار اشتباهی انجام داده است و شما ناراحت و عصبانی هسیتید؟
۴. او چه میزان از کارهای ضخصی خود چون خوردن غذا، پوشیدن لباس ، انجام تکالیف و… را انجام می دهد؟
مشاور عزیزپاسخ سوالات به شرح زیر است:
۱- از ابتدا که بازی کردن با بزرگترها و همسالانش را اموخت همین مساله را داشت بیشتر احساس میکنم این گریه جلب توجه نیست گریه ناراحتی است و واقعا ناراحت میشه کسی ازش ببره. الان اتفاقا در اکثر مواقع پسریه که با تمام همسالان خودش دوسته و بازی میکنه با بچه های پرخاشگر حتا… نمید.ونم البته که صفت خوبیه یا نه ولی اصولا کنار میاد. ولی معلمش میگه اگه تو کلاسکسی بهتر از اون باشه طاقتشو نداره.
۲- معمولا میشینم کنارش و میگم بیا با کمک هم مساله رو حل کنیم و کمی راهنماییش میکنم مطمئن که میشم متوجه شده از کنارش بلند میشم قابل توجه اینکه در نود درصد اوقات خودش بدون کمک من تکالیفشو بدون اشتباه انجام میده.
۳- معمولا من و پدرش زیاد دعواش نمیکنیم و وقتی کار اشتباهی انجام میده کاملا فرصت حرف زدن دارهولی به جاش گریه میکنه من معمولا بغلش میکنم که ارومش کنم ولی پدرش معمولا با بی توجهی از کنار گریه هاش رد میشه و کم محلی میکنه
۴- تماما کارهای شخصیش رو خودش انجام میده ولی با فس فس . برای خواب شب یکیمون تو اتاقش میشینه گاهی هم اگه خیلی خسته باشه من میبش تو تختش هنوز برنامه شب بخیری مون تموم نشده بغل من خوابش میبره.
ممنونم از راهنماییتون
با توجه به توضیحات شما به نظر می رسد او احساسی را تجربه می کند که برای شما و با توجه به توضیحاتتان قابل تشخیص نمی باشد اما این احساسی که او تجربه می کند در روند روابط او تاثیر زیادی دارد .
بهتر است در زمانی که گریه می کند به او احساسش را اموزش بدهید مثلا بیان کنید که به نظر می رسد الان ناراحت شده ای و اجازه بدهید او گریه اش تمام شود و بعد در مورد مشکل پیش آمده با او صحبت کنید و سعی کنید که به او کمک کنید راحل های بیشتری را پیدا کند مثلا اگر کار اشتباهی انجام می دهد بهتر است از سرزنش کردن او خوداری کنید و اجازه بدهید گریه او تمام شود و به او بیان کنید که به نظرش می تواند چه راحل های دیگری را استفاده کند تا به شما منظور خود را برساند و یا برای بدست آوردن شی و یا موفقیت در درس و… می تواند چه راه های دیگری را استفاده کند.
در این مسیر می توانید از داستان نیز استفاده کنید و از او بخواهید که به شخصیت های داستان کمک کند تا راه حل هایی را برای مشکلات خود پیدا کنند .
در این مسیر بهتر است از مقایسه و سرزنش کردن او خوداری کنید تا بتوانید در این زمینه نتیجه گیری بهتری داشته باشید.
سلام.دختر من ۷سالو نیمشه.دوماهه دچار وسواسایه فکری آزاردهنده شده.مدام میگه به خدا…
مدام به من میگه تویه فکرم به تو گفتم بیشعور یا به بابا گفتم بیشعور….
کتاب داستان براش میخونم همش میگه دوباره بخون من یادم رفت چی شد.
همش دستشو میشوره.
خواب بد زیاد میبینه.
تنها نمیخوابه.
افکارشو مدااام داره به من میگه.از دستشویی میاد به من توضیح میده اونجا به چی فکر کرده و چندبار گفته به خدا…وچندبار به دیگران فحش داده…
دارم دیوانه میشم.شبا اون میخوابه من گریه میکنم…
سلام به شما گل آرا جان
بله همانظور که اشاره کردید دختر شما هم می تواند وسواس عملی مانند شستن دست و هم وسواس فکری در مورد ماسئل دینی و روابط با شما را داشته باشد که همه این موارد می تواند اضطراب زیادی را برای او به همراه داشته باشد .ختلال وسواس فکری، شرایطی است که باعث می شود کودکان افکار ناخواسته، احساسات و ترس هایی را داشته باشند.اینها وسواس نامیده می شوند و می توانند باعث شوند که انها احساس نگرانی کنند.برای تسکین اضطراب و وسواس، OCD کودکان را به رفتارهایی که اجباری هستند هدایت می کند.
وسواس می تواند در کودکان به گونه های مختلفی خود را نشان بدهد از جمله موارد زیر:
_افکار مضر که با آموزش دینی شخصی مطابقت ندارد.
_توجه غیرمنطقی به جزئیات.
_نگرانی بیش از حد در مورد اتفاقات بد مانند تصادف اتومبیل یا ورود مزاحمان به منزل.
_افکار پرخاشگرانه و ترغیب کننده.
_شستن زیادی دست ها در طول شبانه روز
_شمارش بیش از حد و بازنگری
_مشغول بودن با توالی یابی یا گروه بندی اشیا
_تکرار صداها, کلمات, اعداد و یا موسیقی برای شخصی یا خودش
وقت کودک با اضطراب و رفتارهای وسواسی و فکری مواجهه می شود ممکن است یک سری رفتارهای خاص داشته باشد:
برای تمرکز بر روی تکالیف مدرسه شان و یا لذت بردن از فعالیت هایشان دچار مشکل می شوند.
احساس ناراحتی، زودرنجی، غمگینی و یا اضطراب دارند.
به نظر نمی رسد که اوضاع خوب باشد.
داشتن مشکل برای تصمیم گیری یا انتخاب.
خیلی طول می کشد تا کارهای روزمره شان را انجام دهند، مثل لباس پوشیدن، چیدن یک کوله پشتی، تکمیل تکالیف، یا دوش گرفتن.
ناراحت شدن و از کوره در رفتن اگر کاری عالی و غیر عادی انجام دهند و یا چیزی از دستشان خارج شود.
اصرار داشتن بر اینکه والدینشان کار را دقیق به او بگویند.
دقت کنید که وواس ممکن است اگر درمان نشود سالهای زیادی با کودک شما همراه شود و بر روند عملکرد او و احساسات و تصمیم گیری های نقش زیادی داشته باشد به همین دلیل بهتر است در همین دوران با مراجعه به روان درمانگر تحلیلی کودکان در این زمینه برای بهبود کودکتان اقدام کنید در این مسیر موارد زیر می تواند به شما در مسیر مشاوره کمک کند:
۱.با کودک خود در مورد آینده صحبت کنید و اجازه بدهید بدون سرزنش او با شما در مورد نگرانی هایش صحبت کند
۲.حرف بزنید, گوش کنید و عشق از خود نشان دهید.
۳.چیزی را بگویید که برای وضعیت کودک شما مناسب است.
۴. به او بیان کنید که گاهی انسان با این افکار مواجهه می شوند و جای نگرانی وجود ندارد
۵. به او بگویید که یک معاینه با یک پزشک می تواند برای او مفید باشد و می فهمد که چه اتفاقی دارد می افتد. به فرزندتان اطمینان دهید که مشکلشان می تواند بهتر شود و شما می خواهید به او کمک کنید.
۶.با روان پزشک یا روان شناس تماس بگیرید.
۷.در درمان کودک خود شرکت کنید. آنچه را که می توانید در مورد نحوه کمک والدین به کودک خود انجام دهید را یاد بگیرید.
۸.غلبه بر ocd یک فرآیند طولانی است. جلسات زیادی خواهید رفت که همه آن ها مهم هستند پس بهتر است در این مسیر صبور باشید و به فرزندتان کمک کنید تا شرایط بهتری را تجربه کند
۹.کارهایی را که مشاور توصیه می کند، تمرین کنید و کودک خود را نیز برای انجامشان تشویق کنید.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۸۹۵
منابع و حمایت های زیادی برای والدین و خانواده های مبتلا به ocd وجود دارد.
سلام به شما دوست عزیز
این موضوع می تواند از کنجکاوی او در مورد بدن خودش شروع شود اما نیاز است بدون سرزنش در مورد این موضوع با او صحبت کنید و اجازه بدهید او بدون ترس در این مورد با شما صحبت کند و نیاز است با توجه به اینکه بیان می کنید شما و همسرتان کنار هم نمی خوابید و اینکه او قبلا نیز رفتارهایی داشته است که از نظر شما جنسی محسوب شده است به صورت حضوری او را به روان درمانگر ارجاع بدهید تا بتوانیم در این مسیر با بررسی و طی شدن جلسات درمانی در این مورد به او کمک کنیم تا به سوالات و بحران هایی که ممکن است با آن مواجهه شود پاسخ بدهد و بتواند مسیر رشدی بهتری را طی کند .
دقت کنید که او تنها یک کودک می باشد و این رفتارها برای او معنای جنسی در ذهن بزرگسالان را نمی دهد پس بهتر است با دیدگاه او آشنا شوید تا بتوانید نسبت به سن و دیدگاه خودش در این مسیر به او کمک کنید .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۸۹۵
سلام من یه دختر ساله دارم که کودک طلاقه و همش میگه کاشکی من وجود نداشتم میخواستم بدونم در اینجور مواقع چی باید بهش بگیم و چیکار کنیم که دیگه همچین فکری نکنه ؟ با تشکر
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک می باشد که این صحبت ها برای شما سخت می باشد اما دقت کنید که او یک کودک می باشد و جدایی شما و همسرتان در ذهن او می تواند با احساسات متفاوتی همراه باشد که برای او با سختی زیادی همراه باشد و از نظر روحی شرایط او را سعی کنید درک کنید ممکن است او خود را مقصر جدایی شما بداند در این مورد نیاز است که او را به روانشناس ارجاع بدهید تا بتوانیم به او کمک کنیم تا از نظر روحی رد شرایط بهتری قرار بگیرد.
سعی کنید شنونده خوبی برای او باشید ، به او توجه کنیدو برای او وقت بگذارید نیاز است شما و همسرتان در این مسیر باهم هماهنگ باشید از هرگونه توهین به یکدیگر خوداری کنید تا در روند رشدی او تاثیر نگذارد ، به او بیان کنید که دوستش دارید و برای شما ارزشمند می باشد و بودنش برای شما با ارزش هست .
در این مسیر با بررسی دقیق شرایط شما و روابط شما و همسرتان و شرایط روحی که فرزندتان تجربه می کند می توانید شرایط بهتری را برای او ایجاد کنید تا مسیر رشدی خود را طی کند.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۸۹۵