روانشناسی کودک 9 سالگی

روانشناسی کودک ۹ سالگی

 

آنچه باید در مورد کودک ۹ ساله خود بدانید

شما والدین کودکی ۹ ساله هستید و شاهد پیشرفت و ترقی فرزندتان از زمانی که یک نوزاد محتاج کمک بود تا حال که به وسیله ویژگی های شخصیتی خودش تبدیل به کودکی مستقل تر ازقبل شده است بوده اید، نگران نباشید  او همچنان نیازمند کمک شماست تا به بزرگسالی شاد و سالم تبدیل شود.

مهارت های جسمی او تاجایی رشد کرده است که کنترل مناسبی روی بدن خود دارد و او را قادر به بازی و رقص می کند، او حالا می تواند روی استقامت، مهارت و سرعت خود تمرکز کند. او همچنان در حال رشد است و نیار به خواب  به میزان ۱۰ ساعت در روز دارد. شاید دراین سن وارد دوره بلوغ شود بنابراین بهتراست در رابطه با تغییراتی که با آن روبه رو می شود بحث کنید. او با جسمش آشناتر میشود و ممکن است نیازمند کمک باشد تا عزت نفسش را پرورش دهد تا بداند چگونه با  احساسی که به ظاهرش دارد، ارتباط برقرار کند. تحقیقات نشان داده است، در حدود ۹ سالگی اختلال غذاخوردن به وجود می آید. تشویق به  داشتن سبک زندگی سالم، تصویر از خود مثبت، و نشان دادن اینکه شما بیشتربه جسم او بها می دهید، از این اختلال جلوگیری می کند. اگر تا به حال در مورد روابط جنسی با او صحبت نکرده اید اکنون این کار را انجام دهید. کتاب ها و سازمان هایی وجود دارند که شما را راهنمایی می کنند  به روش صحیح این کا ر را انجام دهید.

ازنظر شناختی ، او می تواند منتقدانه فکر کندو نظرات و تفکراتش را به اشتراک بگذارد و نسبت به چگونگی کارکردن اشیاء مختلف کنجکاو  است، بنابراین شما هنوز هم با حجم زیادی سوال از جانب او رو به رو می شوید.

او تمایل دارد در جریان  تصمیم گیری های مهم مثل اینکه درتعطیلات به کجا برویم، قرار بگیرد و شاید از برنامه ریزی برای کارها لذت ببرد. او درحال درک پاداشی که با تاخیر داده می‌شود است  و اکنون با   سخت کار کردن در مدرسه برای رسیدن به جایگاهی که می خواهد داشته باشد درک وفهم  بیشتری در خود ایجاد می کند. مهارت خواندن ونوشتن او تاجایی رشد کرده است که می تواند اطلاعاتی که  روی آنها پژوهش  کرده است در گزارش کتاب ها ومقالات و داستان ها ارائه دهد. وهمچنان  از خواندن به عنوان سرگرمی لذت می برد. اگر او با خواندن و تحقیق کلنجار میرود، با او کار کنید، مثلا ارتباط  دادن بین علاقه ها و کارهای تحقیقاتی او به رفع این مشکل کمک می کند.

تکالیف ریاضی او احتمالا شامل عمل ضرب  و تقسیم ، کسر و هندسه می باشد و او می‌تواند اطلاعات را جمع آوری و  سازماندهی  کند و به صورت گزارشات و ارائه ها به اشتراک بگذارد. ممکن است متوجه استعداد او در جمع آوری اشیاء شده باشید که این ویژگی از جمع آوری سنگ ها و برگ هایی که چند سال قبل انجام می داد نشات می گیرد.

از نظر اجتماعی، او می تواند روابط پیچیده تر و قوی تری با گروه همسالانش داسته باشد و در هر زمان مشخص پیگیری کند چه کسی به او محبت  می کند. طبیعی است که به سمت هم جنسانش گرایش داشته باشد و نباید او را از این کار منع کنید چون همچنان در حال پرورش برخی روابط سالم با هم جنسان خودش است. ممکن است دوستان و فعالیت های اجتماعی از چیزهایی که خانواده برای او درنظرگرفته مهم تر باشد. فشار همسالان  تاثیر زیادی  بر او دارد و داشتن عزت نفس  به این علت که موجب پایبندی او به ارزش ها می شود در غلبه بر تاثیر های منفی  گروه همسالان موثر است.

وجدان او در حال رشد است  و او حس قوی عدالت طلبی دارد نه فقط یرای خودش یلکه برای همه.  این احساسات ممکن است تبدیل به عمل شوند مثل  تمایل به انجام کارهایی عملی  برای کمک به  کسانی که   بدبخت هستند. در حالیکه او ظرفیت پذیرش شکست را دارد و به اشتباههاتش اعتراف می کند و مسئولیت آنها را می پذیرد، همچنان پذیرش اینکه  اشتباه کرده برایش سخت است. وفتی به او مثال هایی ارائه دهید می تواند این موضوع را بیاموزد. ممکن است با انتقاد به راحتی خجالت زده و ناراحت شود، پس لازم است  از برداشتی که او از حرف های شما می کند مطلع باشید، عینی بودن و تمرکز روی موضوع یا عمل وی، تا تمرکز روی خود او به عنوان یک فرد، می تواند کمک کننده باشد.

راه های زیادی برای حمایت از او وجود دارند. خلق او هرلحظه در حال تغییر است و اجاره دهید بداند او را دوست دارید، حتی اگر رفتارش را دوست نداشته باشید، ضمن این که وضع محدودیت های واضح و دائمی به او کمک می کند احساساتش را متعادل کند. با کارهایی مثل وظایف در خانه، صحبت در رابطه با خرج کردن و پس انداز عاقلانه و یا اجازه دادن به  شرکت در برنامه ریزی برای خانواده او را تشویق کنید در باره نگرانی هایش صحبت  کند،  احساسش را بروز دهد و حس مسئولیت پذیری را درخود ارتقا دهد. این کارها به او اطمینان و مهارت هایی که نیاز دارد، می دهد. توجه به مباحث ایمنی که ممکن است اکنون تغییر کرده باشد، با ارزش است پس لازم است در رابطه با استفاده از اینترنت و تلفن همراه و تغییر چهره خطرهای عجیب  با او صحبت کنبد.

فرزند شما در مسیر تبدیل شدن  به یک جوان گام برمی دارد و نقش شما در الگو دادن به رفتار، راه و رسم اخلاقی و نظرات شخصی اش اساسی است و به رشد او به عنوان بزرگسالی  شاد وسلامت کمک می کند.

 

بیشتر بخوانید:

پیش بسوی هشت سالگی

پیش به سوی ۷ سالگی

پیش به سوی ۶ سالگی

پیش بسوی پنج سالگی

منبع:مشاوره-آنلاین.com

64 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر
  1. شیرین
    شیرین گفته:

    سلام من دختر ۹ساله ای دارم ک علاقه داره با کوچکترازخودش بازی کنه و یا اینکه رفتارهای کوچکتر از خودش میکنه.دقتش کمه.و این خیلی ناراحتم میکنه ممنون میشم راهنماییم کنید

    پاسخ
  2. نفیسه
    نفیسه گفته:

    سلام. ببخشید من یه خواهر ۹ ساله دارم ولی متاسفانه چندین مدت هستش که کلا اخلاقش تغییر کرده. ما بخاطر بیماری مادرم، یه نامادری داریم که خیلی خوب هستن با مدارا میکنن. خواهرمن اوایل خیلی خوب بود باهاشون ولی الان چندمدته یه حس حسادت داره بهشون. یه سری جر و بحث میکنه هر صحبتی که ایشون با پدرم دارن رو خواهرم همش میپرسه چی گفتین. واقعا نمیدونم چیکار کنم که این اخلاقش ترک بشه.. هم حس حسادت داره هم بدرفتار شده هم کنجکاو. من تذکر هم میدم ولی گوش نمیده همش میگه خودت چرا انجام نمیدی.. توروخدا کمکم کنید…

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما نفیسه جان
      در این مورد نیاز است که آنچه در از نظر روحی خواهرتان تجربه می کنند مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم در این مورد به او کمک کنیم تا شرایط بهتری را تجربه کند .
      بهتر است از سرزنش کردن خوداری کنید اما سعی کنید که محیطی را ایجاد کنید که به علایق او نزدیک باشد تا میزان تمرکز او بر این مسائل کاهش یابد در کنار اینکه اجازه بدهید بدون ترس و نگرانی احساسات خودش را بیان کند.

      پاسخ
  3. نفیسه
    نفیسه گفته:

    مثلا چه کاری انجام بدم براش تا کم کم این اخلاق رو ترک کنه؟ من خیلی ناراحت میشم. میترسم نامادریمون هم ناراحت بشه از دستش بزاره بره

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما نفیسه جان
      در این مورد ما در اولین گام باید با خود خواهرتان صحبت کنیم و شما نیز اینکه شنونده بدون سرزنش باشید و سعی کنید تایمی را برای بودن باهم قرار بدهید و کمک کنید تا به کارهایی که دوست دارد بپردازد و یا آنها را تجربه کند می توانید کمک کننده باشید اما این ها تنها راه های کناری هست و نیاز است که حتما با خود خوارهتان روانشناس صحبت کنند.

      پاسخ
  4. ستاره
    ستاره گفته:

    باسلام دختر۹ساله ای دارم که تک فرزنده در دوران کودکیش بین فامیل و آشنا بچه همسن دخترم نبوده که همبازیش باشه الان دخترم شدیدا خجالتیه از ۴.۵سالگی گفتم شاید هرچی بزرگتر بشه با مرور زمان درست میشه ولی نشد و با بچه های دیگه بسختی خو میگیره باچندتا از بچه های همسایه دوسته همیشه پیش دوستاش کم حرفه شاید درعرض یک ساعت بازی تنهادرحد۳ یا ۴ جمله باآنها حرف بزنه اونم اگه دوستاش سوالی بپرسن پاسخ شو کوتاه میده حتی در محیط خانوادگی و دورهمیاگوشه گیری میکنه اونم بخاطر خجالتی و اعتماد بنفس پایینشه اما در خانه بامن راحت حرف میزنه حرف زدنش با بقیه طوریه که آهسته و شمرده حرف میزنه منظور حرف شو سریع بیان نمی کنه سطح اعتماد ب نفسش خیلییی پایینه توروخدا کمکم کنید چه راهکاری پیشنهادمیکنید.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما ستاره جان
      نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام می باشد اما در این مسیر با صحبت کردن با شما نمی توان به تنهایی به فرزندتان کمک کرد چون انچه در روان کودک شما تجربه می شود از اهمیت زیادی برخودار می باشد و در این مسیر بهتر است که این مشکل قبل از وارد شدن به دوران نوجوانی که به سمت تشکیل هویت کودک شما پیش می رود رفع شود .
      در این مسیر در اول شما بهتر است از هرگونه سرزنش و یا مقایسه و اجبار به انجام کاری که نمی خواهد خوداری کنید و در کارها با او مشورت کنید، شنونده خوبی باشید تا او بتواند شرایط بهتری را برای شناخت خودش تجربه کند اما تغییرات شما به تنهایی کافی نیست و نیاز است که شما فرزندتان را به صورت حضوری به روانشناس ارجاع بدهید تا در طی جلسات مشاوره بتوانیم به او کمک کنیم.

      پاسخ
  5. طاهره
    طاهره گفته:

    سلام من مطب ۹ ساله دارم
    خودم ۷ماهه باردارم
    تقریبا ۳ الی ۴ بار پیش اومده تو این یکماه اخیر قبل از خواب موقعی که میرم ببوسمش و حرف های مثبت بهش بزنم به من میگه چه فایده ما آدم ها یه روز میمیریم نمی شه تا اخر زنده بود
    جمله ایی که بهش گفتم این بود که از زندگی باید لذت برد و اصلا نباید به این موضوع فکر کنی تو بدنیا اومدی چون مامان و بابا دوست دارن و تو قراره کارهای خیلی مهم و با ارزشی انجام بدی

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما طاهره جان
      ببین عزیزم در این مورد خب نیا است که قبل از دادن یک جواب به کودکتان اجازه بدهید او از احساسات و افکاری که دارد بیشتر صحبت کند تا شما بفهمید در روان او چه چیزی تجربه می شود.
      در کنار اینکه رد صورت ادامه این شرایط بهتر است که شرایط مراجعه به روانشناس را برای او ایجاد کنید تا بتوانیم با بررسی شرایط روحی او کمک کنیم تا شرایط بهتری را تجربه کند و بتواند با امید بیشتری مسیر رشدی خودش را دنبال کند.

      پاسخ
  6. نیکا
    نیکا گفته:

    سلام خسته نباشید دخترنه ساله ای دارم که استرس داره ازدرس ومدرسه چون موقع انجام تکالیف سرش دادزدم وکتکش زدم وخودش میگه که من ازت ترس دارم به خاطر همین هی بهونه میاره که دلم دردمیکنه یا یه چیز رفته تودستم خیلی هم پرحرفع الانم یه خواهر یکساله داره که بعضی موقع ها خواهرش راهل میده یامیزنه پرخاشگره و من باخوبی هم باهاش صحبت میکنم که کسی رااذیت نکن ولی دوباره یادش میره تومدرسه هم به دوستاش خوراکی یا برچسبی چیزی میده تاباهاش دوست باشن وگرنه میادخونه میکه بچها محلم نمیدن من چیکارکنم تابهترشه خودمم عصبی ام زیاد ،نمیدونم چیکارکنم بیشترکاراش به خاطر تحقیر وسرزنش هایی که ازطرف من شده نمیدونم راه درست چیه که باهاش برخوردکنم میخام که باهاش مهربونی کنم خوب باشم ولی گوش به درس که نمیده عصبی میشم کتکش میزنم تامن نباشم به تکالیف ویاامتحانی چیزی باشه اهمیت نمیده

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما نیکا جان
      ببین عزیزم در اول بهتر است از سرزنش کردن خودتان خوداری کنید اما در این مسیر اگر می خواهید دخترتان شرایط روحی بهتری را تجربه کند و در روابط اجتماعی و درسی شرایط بهتری داشته باشد نیاز است که تغییراتی در مسیر ارتباطی و رفتاری خودتان بدهید در هرصورت شما همانطور که متوجه شده اید این کتک زدن ها و یا تحقیر کردن ها هیچ کمکی در این سالها به فرزندتان نکرده است و حتی می تواند شدت اضطراب و ترس ها او را نیز افزایش داده باشد پس زمانی که با اشتباه بودن مسیر خودتان روبرو می شوید تغییر سبک رفتاری اهمیت زیادی دارد
      در اول اینکه شما به عنوان یک الگو می باشید پس زمانی که شما او را کتک می زنید خب او نیز از این رفتار برای ارتباط با خواهرش و یا دوستانش ممکن است استفاده کند پس بهتر است در زمانی که حتی از او ناراحت و عصبانی هستید هم از کتک زدن خوداری کنید و در مورد احساسات خودتان با او صحبت کنید.
      دوم اینکه این میزان از اضطراب و ترس در دخترتان بهتر است که در همین سطح به کمک روانشناس کودک بررسی و درمان شود .
      در مورد سوم بهبود شرایط روحی خود شما می باشد چون تا زمانی که شرایط روحی بهتری نداشته باشید ارتباط نیز با فرزندانتان و تحمل مشکلات آنها برایتان سخت می شود پس بهتر است شرایط مراجعه به روانشناس و گذراندن دروه روان درمانی برای خودتان را نیز مورد توجه قرار بدهید.
      او نیاز است که بتواند تکالیف مدرسه را خودش انجام بدهد و در این مسیر شما تنها به عنوان یک راهنما اگر نیاز به کمک داشت بهتر است در کنارش باشید حتی اگر ناقص انجام بدهد بهتر از این است که با تنبیه بخواهد آن را انجام بدهد .
      پس بهتر است با او صحبت کنید بیان کنید که از امروز دیگر خودش نیاز است که برای انجام تکالیفش وقت بگذارد و شما اگر کمکی خواست می توانید در این مورد به او کمک کنید هرچن ممکن است در روزهای اول مراجعه به شما زیاد باشد یا اینکه غلط های زیادی داشته باشد اما به مرور این عملکرد بهتر می شود نیاز است به او اعتماد کنید.

      پاسخ
  7. زری
    زری گفته:

    سلام دختر من ۹ سالشه
    از ۴ سالگی با خودم زندگی میکنه
    تنها مشکلی ما داریم
    گریه های زیادشه
    به اندک حرفی یا مسئله ای شروع به گریه میکنه خستم کردع این گریه کردنا خودمو بی اهمیت نشون میدم داغون شدم نمیدونم باید چکار کنم خواهش میکنم کمکم کنید
    مثلا بهش میگم وسایلت رو جمع کن همش دورت شلوغه شرو به گریه کردن میکنه
    یا اینکه بیاد غذا یی نباشه گریه
    انجام تکالیفش با گریه
    حتی شونه زدن موهاش و بستن موهاش گریه دیونه شدیم

    پاسخ
  8. بهار
    بهار گفته:

    سلام پسر ۹ ساله ای دارم که کلا با دخترا بازی میکنه و در کل نسبت به هم سن و سال هاش بچگانه تر رفتار میکنه و این منو نگران کرده .. بنطر شما به مرور زمان عاقل تر میشه یا همین رفتار بچگانه ادامه پیدا میکنه

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما بهار جان
      در این مورد بهتر است که شرایط کودکتان توسط یک روانشناس با اینکه حضور خودش بررسی شود در کنار مسیر رشدی و ارتباطی او را ارزیابی کنیم تا بتوانیم کمک کنیم در این مورد اگر مشکلی وجود دارد در همین سطحج رفع شود تا زمانی که شرایط او دقیق بررسی نشود نمی توانیم در این مورد نظری بیان کنیم.

      پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *