روانشناسی کودک 9 سالگی

روانشناسی کودک ۹ سالگی

 

آنچه باید در مورد کودک ۹ ساله خود بدانید

شما والدین کودکی ۹ ساله هستید و شاهد پیشرفت و ترقی فرزندتان از زمانی که یک نوزاد محتاج کمک بود تا حال که به وسیله ویژگی های شخصیتی خودش تبدیل به کودکی مستقل تر ازقبل شده است بوده اید، نگران نباشید  او همچنان نیازمند کمک شماست تا به بزرگسالی شاد و سالم تبدیل شود.

مهارت های جسمی او تاجایی رشد کرده است که کنترل مناسبی روی بدن خود دارد و او را قادر به بازی و رقص می کند، او حالا می تواند روی استقامت، مهارت و سرعت خود تمرکز کند. او همچنان در حال رشد است و نیار به خواب  به میزان ۱۰ ساعت در روز دارد. شاید دراین سن وارد دوره بلوغ شود بنابراین بهتراست در رابطه با تغییراتی که با آن روبه رو می شود بحث کنید. او با جسمش آشناتر میشود و ممکن است نیازمند کمک باشد تا عزت نفسش را پرورش دهد تا بداند چگونه با  احساسی که به ظاهرش دارد، ارتباط برقرار کند. تحقیقات نشان داده است، در حدود ۹ سالگی اختلال غذاخوردن به وجود می آید. تشویق به  داشتن سبک زندگی سالم، تصویر از خود مثبت، و نشان دادن اینکه شما بیشتربه جسم او بها می دهید، از این اختلال جلوگیری می کند. اگر تا به حال در مورد روابط جنسی با او صحبت نکرده اید اکنون این کار را انجام دهید. کتاب ها و سازمان هایی وجود دارند که شما را راهنمایی می کنند  به روش صحیح این کا ر را انجام دهید.

ازنظر شناختی ، او می تواند منتقدانه فکر کندو نظرات و تفکراتش را به اشتراک بگذارد و نسبت به چگونگی کارکردن اشیاء مختلف کنجکاو  است، بنابراین شما هنوز هم با حجم زیادی سوال از جانب او رو به رو می شوید.

او تمایل دارد در جریان  تصمیم گیری های مهم مثل اینکه درتعطیلات به کجا برویم، قرار بگیرد و شاید از برنامه ریزی برای کارها لذت ببرد. او درحال درک پاداشی که با تاخیر داده می‌شود است  و اکنون با   سخت کار کردن در مدرسه برای رسیدن به جایگاهی که می خواهد داشته باشد درک وفهم  بیشتری در خود ایجاد می کند. مهارت خواندن ونوشتن او تاجایی رشد کرده است که می تواند اطلاعاتی که  روی آنها پژوهش  کرده است در گزارش کتاب ها ومقالات و داستان ها ارائه دهد. وهمچنان  از خواندن به عنوان سرگرمی لذت می برد. اگر او با خواندن و تحقیق کلنجار میرود، با او کار کنید، مثلا ارتباط  دادن بین علاقه ها و کارهای تحقیقاتی او به رفع این مشکل کمک می کند.

تکالیف ریاضی او احتمالا شامل عمل ضرب  و تقسیم ، کسر و هندسه می باشد و او می‌تواند اطلاعات را جمع آوری و  سازماندهی  کند و به صورت گزارشات و ارائه ها به اشتراک بگذارد. ممکن است متوجه استعداد او در جمع آوری اشیاء شده باشید که این ویژگی از جمع آوری سنگ ها و برگ هایی که چند سال قبل انجام می داد نشات می گیرد.

از نظر اجتماعی، او می تواند روابط پیچیده تر و قوی تری با گروه همسالانش داسته باشد و در هر زمان مشخص پیگیری کند چه کسی به او محبت  می کند. طبیعی است که به سمت هم جنسانش گرایش داشته باشد و نباید او را از این کار منع کنید چون همچنان در حال پرورش برخی روابط سالم با هم جنسان خودش است. ممکن است دوستان و فعالیت های اجتماعی از چیزهایی که خانواده برای او درنظرگرفته مهم تر باشد. فشار همسالان  تاثیر زیادی  بر او دارد و داشتن عزت نفس  به این علت که موجب پایبندی او به ارزش ها می شود در غلبه بر تاثیر های منفی  گروه همسالان موثر است.

وجدان او در حال رشد است  و او حس قوی عدالت طلبی دارد نه فقط یرای خودش یلکه برای همه.  این احساسات ممکن است تبدیل به عمل شوند مثل  تمایل به انجام کارهایی عملی  برای کمک به  کسانی که   بدبخت هستند. در حالیکه او ظرفیت پذیرش شکست را دارد و به اشتباههاتش اعتراف می کند و مسئولیت آنها را می پذیرد، همچنان پذیرش اینکه  اشتباه کرده برایش سخت است. وفتی به او مثال هایی ارائه دهید می تواند این موضوع را بیاموزد. ممکن است با انتقاد به راحتی خجالت زده و ناراحت شود، پس لازم است  از برداشتی که او از حرف های شما می کند مطلع باشید، عینی بودن و تمرکز روی موضوع یا عمل وی، تا تمرکز روی خود او به عنوان یک فرد، می تواند کمک کننده باشد.

راه های زیادی برای حمایت از او وجود دارند. خلق او هرلحظه در حال تغییر است و اجاره دهید بداند او را دوست دارید، حتی اگر رفتارش را دوست نداشته باشید، ضمن این که وضع محدودیت های واضح و دائمی به او کمک می کند احساساتش را متعادل کند. با کارهایی مثل وظایف در خانه، صحبت در رابطه با خرج کردن و پس انداز عاقلانه و یا اجازه دادن به  شرکت در برنامه ریزی برای خانواده او را تشویق کنید در باره نگرانی هایش صحبت  کند،  احساسش را بروز دهد و حس مسئولیت پذیری را درخود ارتقا دهد. این کارها به او اطمینان و مهارت هایی که نیاز دارد، می دهد. توجه به مباحث ایمنی که ممکن است اکنون تغییر کرده باشد، با ارزش است پس لازم است در رابطه با استفاده از اینترنت و تلفن همراه و تغییر چهره خطرهای عجیب  با او صحبت کنبد.

فرزند شما در مسیر تبدیل شدن  به یک جوان گام برمی دارد و نقش شما در الگو دادن به رفتار، راه و رسم اخلاقی و نظرات شخصی اش اساسی است و به رشد او به عنوان بزرگسالی  شاد وسلامت کمک می کند.

 

بیشتر بخوانید:

پیش بسوی هشت سالگی

پیش به سوی ۷ سالگی

پیش به سوی ۶ سالگی

پیش بسوی پنج سالگی

منبع:مشاوره-آنلاین.com

64 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تردیدگاه های جدیدتر »
  1. پروانه
    پروانه گفته:

    سلام دختر من ۹سالشه
    دخترم به یک کلاس زبان میرفت و عاشق پسری شده بود اونم عاشق دخترم شده بود و یه بارم بهم دروغ گفته بود رفته بود باهاش بیرون رفته بود
    الانم که کرونا امده دخترم که اونو ندیده خیلی افسرده شده و با هیچکی حرف نمیزنه
    دخترم شماره اونو داره و بعضی وقتا بهش پیام میده یا زنگ میزنه یواشکی بهم یه جوری فهمونده که عاشق شده اما من از اول میدونستم که عاشق
    اما بازم افسرده است و با هیچکی حرف نمیزنه
    غیر از دوستش که اونم میدونست جریانو

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      قابل درک هست که شما نگران فرزندتان هستید د این مسیر تجربه این احساسات از این به بعد ممکن است برای فرزند شما رخ بدهد چون او وارد سن نوجوانی می شود و ممکن است توجه بیشتری به جنس مخالف داشته باشد و حتی نیازها و احساسات جدیدی را نیز تجربه کند در این مسیر شناخت شما نسبت به فرزندتان و شرایط سنی که او در آن قرار دارد می تواند به شما و او کمک کند تا در شرایط بهتری این شرایط سنی را طی کنند که بهترین رشد را برای او ایجاد کند .
      بهتر است در این مسیر سعی کنید که بدون هیچ سرزنشی و تنبیهی در مورد این شرایط روحی با دخترتان صحبت کنید و اجازه بدهید که او به شما اعتماد کند و در مورد احساسات خود با شما صحبت کند .
      در این مسیر بهتر است که اگر او علایم افسردگی بیش از دو هفته در فرزندتان مشاهده می شود او را به روانشناس ارجاع بدهید چون نیاز است که افکار ، احساسات ، شرایط رشدی و… مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم در این مسیر به او کمک کنیم.
      دقت کنید که قرار نیست شما به اینگونه روابط تایید بگذارید اما نیاز است شرایطی ایجاد شود که فرزند شما بتواند از احساسات خود با شما صحبت کند و شما در این احساسات به او کمک کنید تا در آینده در شرایط سنی بهتر تصمیم گیری کند در کنار اینکه کمک کنید که شرایط سنی خودش را بهتر بشناسد تا بتواند تصمیم گیری بهتری داشته باشد .

      پاسخ
  2. طالبی
    طالبی گفته:

    با سلام و خسته نباشید.پسر ۸ساله ام سه هفته پیش از تلویزیون فیلمی را تماشا میکرد که درباره ی بچه ای بود که پدرش مواد مخدر را داخل شکلات گذاشته بود و بچه ندانسته شکلات را میخوره وله کما می‌ره.از اون روز چیزی نمیتونه بخوره میگه شاید به مواد مخدر آلوده شده باشه .خیلی گریه میکنه گرسنه میشه ولی نمیتونه بخوره وقتی هم میخوره می‌ترسه که الان من میمیرم.خیلی وسواسی شدهودستاشو می‌شوره.در ضمن دو ماه قبل من وپدرش به کرونا مبتلا شده بودیم به ناچار دو هفته پیش مادر بزرگش موند .با اینکه بهش نگفته بودیم که کرونا گرفتیم (چون خیلی می‌ترسه واز وقتی کرونا اومده اصلا به جز خونه ,پدربزرگاش جایی نرفته)ولی دو سه روزی هست که میگه من فکر میکنم وقتی شما مریض شده بودید مرده اید والان شما پدو مادر من نیستید میخواهید منو بکشید.وقتی هم این حرفا را میزنند کلی گریه می‌کنه ومعذرت خواهی می‌کنه.در ضمن توی اون دوهفته جدای با واتساپ تماس تصویری داشتیم نمی‌دونم چیکار کنم.ممنون میشم راهنمایی کنید.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      با توجه به میزان اضطراب و درگیری های فکری که برای کودکتان وجود دارد نیاز است که به صورت حضوری او را به روانشناس بالینی کودکان ارجاع بدهید تا بتوانیم در این مسیر به او کمک کنیم تا شرایط بهتری را تجربه کند .
      هردوی این اتفاقات یعنی دور بودن از شما و دیدن این فیلم باعث بارز شدن بیشتر این نگرانی ها شده است و به نظر می رسد که از قبل وجود داشته اند اما ممکن است در شدت های کمتر که شما متوجه آن نشده اید .
      اما موضوع مهم این است که با توجه به فشار های روحی که او تجربه می کند حتما یک روان درمانگر با حضور خودش و طی کردن جلسات پروسه درمانی را برای او اجرا کنند .
      این میزان از اضطراب می تواند با فشارهای روحی زیاد و کاهش عملکرد درسی و اجتماعی همراه شود و نمی توان با نادیده گرفتن آن پیش رفت .
      بهتر است سعی کنید که برنامه و فیلم های متناسب با سن کودکتان را نیز در اختیار او قرار بدهید چون می تواند این فیلم ها برای این کودکان آسیب زا باشد هرچند که دلیل این افکار و احساسات محسوب نمی شود اما می تواند شدت دهنده آن باشد .
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵

      پاسخ
  3. پروانه
    پروانه گفته:

    نمیخوام که ببرم حضوری روانشناس چون لجبازی میکنه
    من بعضی از چیز هایی را که نمیدونستم از دفتر خاطراتش فهمیدم اینم بگم که عکسم داره ازش همینطور فیلم

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      ببین عزیزم در این مسیر نیاز است که شما در اول به حریم خصوصی او احترام بگذارید و اگر نگرانی وجود دارد مسیر ارتباطی خود را اصلاح کنید و با صحبت کردن در مورد آن اجازه بدهید که خود او در این مورد با شما صحبت کند و از چک کردن دفتر خاطرات و یا گوشی و… خوداری کنید .
      در این مسیر اگر او علایم افسردگی را داشته باشد نیاز به حضور او به روانشناس می باشد چون نمی توانیم از طریق شما کاری انجام بدهیم و نیاز است که با خود او این جلسات طی شود .
      شما تنها می توانید با ایجاد اصلاح در روابط خودتان در جایگاه مادر و دختری سعی کنید که با یکدیگر در مورد احساساتی که دارد و دلیل این غم و ناراحتی و افکاری که درگیر آن هست صحبت کنید بیان کنید که او و احساساتش را درک می کنید و او را تشویق به شناخت شرایط سنیش و کمک از یک متخصص کنید در این حالت نیاز به بیان اینکه شما از این احساس چگونهآگاه شده اید نیست .

      پاسخ
  4. طلا
    طلا گفته:

    سلام . پسر من ۹ سال و ۹ ماهش هست و خیلی لجبازه . پرخاشگرم هست . به برادر ۱۵ سالش زور میگه .‌در بیشتر موارد جواب من و پدرش و میده . لطف میکنید راهنماییم کنید

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      در این مورد نیاز ذاست که سبک رفتاری شما و همسرتان نیز مورد بررسی قرار گیرد در کنار اینکه منظور شما از پرخاش گری نیز بررسی شود تا بتوانیم به او کمک کنیم تا اصلاحات رفتاری داشته باشد در این مسیر بهتر است در احترام با او صحبت کنید در کنار اینکه از تنبیه و سرزنش خوداری کنید ، سعی کنید که او را تشویق به بیان احساسات کنید و خودتان نیز احساسات را بیان کنید و فرصت صحبت بدهید .
      در این مسیر به صورت حضوری یا تلفنی به روانشناس مراجعه داشته باشید تا بتوانیم در این مسیر به شما و او کمک کنیم تا شرایط بهتری را تجربه کنید و بتوانید در یک مسیر تعاملی بهتر این مشکلات را بررسی و برطرف کنید .

      پاسخ
  5. ساناز
    ساناز گفته:

    سلام وقتتون بخیر پسر من ۹ سال و ۶ ماهشه بسیار پرخاشگر است و عصبی ولی چیزی که نگرانم کرده با الت تناسلی خود خیلی بازی میکند و اینکه متوجه شدم تو گوگل سرچ های جالبی نکرده نگرانم و حالم خیلی بد باید پی کار کنم اقای دکتر

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      دقت کنید که در این مورد بهتر است که خودتان به سوالات او پاسخ بدهید و سعی کنید که به این موضوع توجه کنید که او در اینترنت و یا صحبت با همسالان می تواند با اطلاعاتی مواجهه شود که با شرایط سنی او همخوانی نداشته باشد و یا اطلاعات با اغراق زیادی باشد پس بهتر است بدون نگرانی و ترس با او در مورد شرایط بدنیش صحبت کنید و سعی کنید که در اول اطلاعات او را دریافت کنید و بعد در صورت نیاز اطلاعات را اصلاح کنید و اطلاعات لازم را در اختیارش قرار بدهید .
      در این مسیر عوامل محیطی و حتی نزدیک شدن به بلوغ می تواند باعث شود که او توجه بیشتری به اندام جنسی خود داشته باشد و این کنجکاوی طبیعی می باشد اما بهتر است که از سمت خودتان پاسخ داده شود در کنار اینکه بهتر است دقت کنید که درگیری های ذهنی و شرایط روحی او اهمیت زیادی دارد و بهتر است که به پرخاشگری او نیز توجه کنید چون این پرخاشگری نیز می تواند نشان از درگیری و شرایط روحی او داشته باشد و همه این موراد با هم در ارتباط باشد .
      در این مسیر می توانید او را به روانشناس ارجاع بدهید تا با خود او صحبت کنیم و شرایطی که دارد و درگیری های ذهنی و شرایط روحی او را بررسی کنیم تا بتواند در مسیر رشدی بهتری حرکت کند و شما نیز براساس شرایط فرزندتان بتوانید با مشورت با روانشناس در جهت رشدی او گام بردارید .

      پاسخ
  6. سا
    سا گفته:

    ممنون از پاسخگوییتون ….ولی اقای دکتر چطوری باید شروع کنم سر صحبت و باز کنم چه سوالهایی باید بپرسم ممنون میشم راهنماییم کنین و اینکه شما شمارا تلفن دارید برای نوبت انلاین؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      در این مورد نیاز به بررسی دقیق و تعامل مستقیم می باشد بهتر است از مشاوره تلفنی و یا حضوری استفاده کنید تا بتوانیم در این مسیر با توجه به شرایط شما و فرزندتان کمک کنیم تا بتوانید شرایط بهتری را تجربه کنید .
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳

      پاسخ
  7. شایا
    شایا گفته:

    سلام اقای دکتر وقتتون بخیر
    یک پسر ۹ ساله دارم توی جمع بچه ها با کسی بازی نمیکرد حتی با اسباب بازی هاشم از کوچییی بازی نمیکنه فقط میخره میذارع تودکمد که خراب نشن یا اینکه وقتی میریم بیرون با بچه های اشنا بازی نمیکنه تنها میره راه میره دور از جمع …و یه اخلاق دیگه اینکه هر چی بهش میگیم گریه میکنه کلافمون کرده

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما دوست عزیز
      این میزان کناره گیری از دوستان و همسالان برای شرایط سنی کودک شما طبیعی نمی باشد در این مسیر بهتر است که برای بررسی دقیق شرایط او به صورت حضوری او را به روانشناس بالنی کودکان ارجاع بدهید تا شرایط فرزندتان به صورت دقیق مورد بررسی قرار گیرد و بتوانیم به او کمک کنیم تا بتواند با دنیای اطراف خود ارتباط بهتری برقرار کند و احساسات و نیازهای خود را در مسیر بهتری بجای گریه و یا قهر و.. بیان کند .

      پاسخ
  8. پرنیان
    پرنیان گفته:

    سلام آقای دکتر دختر ۹ ساله ای دارم که دچار تیک های عصبی شده هر چند وقت یک بار یک تیک یه مدت صدا دار به شکل سرفه بود یه مدت با حرکات چشم و اخم کردن دوستان زیادی داره اجتماعی هست مشکلی هم تو خونه نداریم بهش محبت می کنیم براش هر چیزی که بخواد مهیا می کنیم ولی دچار اضطراب شدید هست هر شب دل درد و بهانه می کنه تا پیش ما بخوابه صبح تا شب از من جدا میشه خونه خاله یا جای دیگه میره ولی شب به هیچ وجه جدا از من نمی خوابه من خودمم آدم اضطرابی هستم الان با این مشکلش کارم شده فقط گریه چیکار باید بکنم کار درست چیه؟

    پاسخ
  9. اکرم
    اکرم گفته:

    سلام آقای دکترتشکرازصفحه ی خوبتون
    دخترم نه سالشه وهمش میخادیکی بیادباهاش بازی دیووونم کرده خیلی اذیتمازاین موضوع ونمیدونم چطوری وادارش کنم که توکارهای منزل کمکم کنه
    لطفا کمکم کنین

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما اکرم جان
      ببین عزیزم در این مسیر نیاز است که شما به شرایط سنی فرزندتان توجه کنید او تنها ۹ سال دارید و یک کودک محسوب می شود و قرار نیست در این سن کارهای منزل را انجام بدهد مگر اینکه یک سری از کارها که بی خطر می باشد و مناسب شرایط سنیش آن هم زمانی که دوست داشته باشد و اگر بخواهید شما او را مجبور کنید خب این باعث پس زده شدن بیشتر از سمت او می شود .
      اینکه در این سن او بخواهد بیشتر تایم خود را به بازی سپری کند یک امر طبیعی می باشد و اصلا جای نگرانی وجود ندارد و نشان از سلامت او هست .
      بهتر است متناسب با شرایط سنی کودکتان از او توقع داشته باشید و یک سری کارهای شخصیش مانند جمع کردن اتاقش ، لباس پوشیدن ، کمک کردن در بردن ظرف غذا و… را بر عهده او بگذارید .

      پاسخ
  10. لیلا
    لیلا گفته:

    سلام روز خوش پسر نه ساله من مدتی هست که کارایی که درگذشته انجام میداده یادش میاد ودچار عذاب وجدان میشه باگریه بیان میکنه خیلی اذیت میشه همش ناراحته که چرا اینکار کرده!مثلا کثیف کاری که قققبلن انجام داده یا کارای بچگونه ای که اشتباه بوده هرروز یه چیزی یادش میاد وتعریف میکنه بعدشم غصه میخوره موندم چیکار کنم؟؟

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما لیلا جان
      در این مورد نیاز هست که با خود کودکتان صحبت کنیم اما در این مسیر بهتر است از هرگونه سرزنش و تنبیه خوداری کنید به او اجازه بیان احساساتش را بدهید و شنونده خوبی باشید بدون قضاوت و یا شرط گذاشتن تا او بتواند محیط امنی را تجربه کند.
      این عذاب وجدانی که بیان می کنید خب می تواند بر شرایط روحی او تاثیر گذارد پس بهتر است در همین دوران با خود او صحبت شود تا بتوانیم در این مسیر به او کمک کنیم.
      درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

      پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تردیدگاه های جدیدتر »

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *