بایگانی دسته ی اختلال لجبازی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بحث و گفتگو با بزرگسالان
• امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
• عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
• خشمگین یا کینه توز بودن
• لجبازی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

[۱] Oppositional defiant disorder

[۲] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , fourth edition, text revision

عوامل و علائم

علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

• محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
• زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
• حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
• برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
• حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

• کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
• بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
• در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
• به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
• به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
• در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
• در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
• در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا  در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

• اضطراب جدایی در نوزادان
• افزایش ضریب هوشی
• تک فرزندی✔️ انتخابی درست یا چالشی بزرگ؟
• کاردرمانی اوتیسم
• تروما در کودکان چیست؟ علائم تروما در کودکان

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان

درمان اختلال بی اعتنایی و نافرمانی بر روی هر دو مورد کودک و والدین متمرکز است. اهداف درمانی شامل کمک به کودک برای احساس محافظت شدن و ایمنی و آموزش به وی برای داشتن رفتار مناسب می باشد. ممکن است که والدین به یادگیری نحوه اعمال محدودیت های مناسب برای یک کودک و نحوه برخورد با کودک دارای رفتار ODD نیاز داشته باشند.

همچنین آنها ممکن است که به یادگیری نحوه آموزش و اجرای رفتار مورد دلخواه نیاز داشته باشند. همچنین والدین در مشکلاتی که منجر به فاصله گرفتن آنها از کودک می شود، به کمک نیاز دارند. چنین مشکلاتی می توانند شامل الکلیسم یا وابستگی به دارو، افسردگی و یا مشکلات مالی باشد.

در برخی از موارد، کمک های قانونی و اقتصادی می توانند لازم باشند. برای مثال، یک مادر مجرد می  تواند به کمک های قانونی نیاز داشته باشد تا از طرف پدر کودک، حمایت هایی را برای کودک خودش به دست بیاورد. نیاز نداشته باشد که در دو جا کار بکند و می تواند بعد از ظهرها در خانه بماند و در کنار فرزند خودش باشد.

معمولا رفتار درمانی در درمان ODD مفید می باشد. رفتار درمانی بر روی تغییر رفتارهای خاص تمرکز می کند و بر روی تحلیل سابقه رفتاری یا سال های اولیه زندگی وی متمرکز نمی شود. تئوری مربوط به رفتار درمانی عبارت از این است که فرد می تواند مجموعه متفاوتی از رفتارها را یاد بگیرد تا آنها را جایگزین رفتارهایی بکند که منجر به ایجاد مشکلات می شوند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال ODD آورده شده است:

• صبور باشید و انتظارات واقع بینانه داشته باشید.
• قوانین و انتظارات خود را واضح و روشن بیان کنید.
• از عواقب منطقی و ثابت برای رفتارهای ناپسند استفاده کنید.
• به کودک خود توجه مثبت نشان دهید.
• در صورت نیاز از کمک متخصصان کمک بگیرید.

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای معمولاً شامل ترکیبی از درمان های زیر است:

• آموزش والدین: این نوع درمان به والدین کمک می کند تا درک کنند که چگونه با رفتارهای نافرمانی کودک خود کنار بیایند. والدین می آموزند که چگونه قوانین و انتظارات واضحی را تعیین کنند، چگونه به طور موثر با رفتارهای نافرمانی برخورد کنند و چگونه مهارت های ارتباطی مثبت را با کودک خود توسعه دهند.
• رفتار درمانی شناختی (CBT): CBT یک نوع روان درمانی است که به کودکان کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتاری خود را تغییر دهند. CBT برای کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای می تواند برای کمک به آنها در یادگیری نحوه کنترل خشم، حل مشکلات و بهبود مهارت های اجتماعی مفید باشد.
• دارو درمانی: درمان دارویی اختلال نافرمانی مقابله ای توصیه نمی شود. با این حال، در برخی موارد، داروها ممکن است برای کمک به کنترل علائم شدیدتر، مانند پرخاشگری یا خشم مفید باشند.

اختلال نافرمانی مقابله ای در نوجوانان

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن نوجوان به طور مکرر و مداوم رفتارهای نافرمانی، لجبازی، پرخاشگری و خصمانه از خود نشان می دهد. این رفتارها معمولاً در خانه و در تعامل با والدین و سایر اعضای خانواده دیده می شوند، اما ممکن است در مدرسه و سایر محیط های اجتماعی نیز مشاهده شوند.

علائم اختلال ODD در نوجوانان عبارتند از:

• عصبانیت، تحریک پذیری و خشم
• لجبازی و سرپیچی از دستورات
• کینه توزی و انتقام جویانه بودن
• پرخاشگری کلامی یا فیزیکی
• عمداً کارهایی انجام دادن که باعث آزار دیگران می شود
• متهم کردن دیگران به رفتارهای نادرست

اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) یک اختلال رفتاری است که با رفتارهای نافرمانی، تحریک پذیری و خصومت مشخص می شود. این اختلال معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود، اما می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

علائم اختلال ODD در بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عصبانیت و تحریک پذیری بیش از حد
• بحث و جدل با دیگران، به ویژه با افرادی که قدرت دارند
• سرپیچی از قوانین یا دستورات
• عمداً دیگران را آزار دادن یا ناراحت کردن
• سرزنش دیگران برای اشتباهات خود

اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان می تواند مشکلات زیادی در زندگی فرد ایجاد کند، از جمله:

• مشکلات در روابط شخصی و کاری
• مشکلات قانونی
• سوء مصرف مواد
• مشکلات سلامت روان

علت اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند، از جمله:

• عوامل ژنتیکی
• مشکلات عصبی
• مشکلات خانوادگی
• سوء استفاده یا غفلت در دوران کودکی

درمان اختلال ODD در بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از درمان های روانشناختی و دارویی است. درمان های روانشناختی می تواند به فرد کمک کند تا مهارت های مقابله با خشم و حل مسئله را بیاموزد. داروها نیز می توانند به کاهش علائم اختلال ODD، مانند تحریک پذیری و خشم، کمک کنند.

تفاوت اختلال سلوک و نافرمانی مقابله ای

اختلال سلوک (CD) و اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه (ODD) دو اختلال رفتاری هستند که در کودکان و نوجوانان شایع هستند. هر دو اختلال با رفتارهای پرخاشگرانه و چالش‌برانگیز مشخص می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد.

• شدت اختلال سلوک از  اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه بیش تر است و درمان قطعی ندارد و باید همواره آن را کنترل کرد در حالی که اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه قابل درمان است.
• سن شروع اختلال سلوک ۱۰ تا ۱۳ سالگی است در حالی که نافرمانی مقابله ای ۸ تا ۱۲ سالگی ایجاد می شود.

پیشگیری

پیشگیری از ODD با یک مراقبت مناسب شروع می شود. در صورت امکان، خانواده ها و مراقبانی که با آنها برخورد دارند، باید مراقب هر نوع مشکلی باشند که می تواند برای ارائه ساختار و توجه مورد نیاز از طرف والدین، موانعی را ایجاد کند.

تشخیص اولیه ODD و ADHD یک مورد الزامی برای به دست آوردن کمک برای کودک و خانواده می باشد که تا حد ممکن باید سریعا انجام شود. با مشخص شدن و درمان ODD در مراحل اولیه، توانایی کودک برای ایجاد الگوهای سالم در برخورد با سایر افراد افزایش می یابد.

کودک سرسخت، کودکانی هستند که به سختی از خواسته های خود کوتاه می آیند و نسبت به دستورات و خواسته های والدین یا مربیان خود مقاومت می کنند. این کودکان ممکن است از انجام کارهایی که از آنها خواسته می شود خودداری کنند، یا حتی با والدین یا مربیان خود مخالفت کنند.

تعریف کودک سرسخت

کودکان بدقلق، کودکانی هستند که رفتارهای ناسازگارانه و چالش برانگیز از خود نشان می دهند. این رفتارها می توانند شامل لجبازی، سرپیچی از دستورات، پرخاشگری و سایر رفتارهای نامناسب باشند. کودکان بدقلق می توانند برای والدین و مراقبان خود بسیار چالش برانگیز باشند.

دلایل کودکان بدقلق

رفتار سرسختانه در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل احتمالی عبارتند از:

• فقدان اعتماد به نفس: کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند ممکن است برای جلب توجه یا تأیید دیگران، رفتار سرسختانه ای از خود نشان دهند.
• نیاز به کنترل: برخی از کودکان برای احساس کنترل بر زندگی خود، رفتار سرسختانه ای از خود نشان می دهند.
• احساس ناامیدی یا عصبانیت: کودکانی که احساس ناامیدی یا عصبانیت می کنند ممکن است رفتار سرسختانه ای از خود نشان دهند.
• تقلید از رفتار دیگران: کودکان ممکن است از رفتار دیگران، مانند والدین یا همسالان خود، تقلید کنند.

رفتار سرسختانه در کودکان می تواند برای والدین یا مربیان چالش برانگیز باشد. با این حال، با درک دلایل این رفتار و اتخاذ رویکردی مناسب، می توان به کودک کمک کرد تا رفتار خود را تغییر دهد. مشاوران مرکز ستاره ایرانیان با درمان های نوین و تضمینی به کودک شما کمک می کند تا در کم ترین زمان ممکن درمان مناسب و تضمینی را تجربه کند، به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علل بدقلقی کودکان

عوامل مختلفی می توانند باعث بدقلقی کودکان شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عوامل ژنتیکی: برخی از کودکان به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به بدقلقی هستند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند سوء استفاده، طلاق و فقر، می توانند خطر ابتلا به بدقلقی را افزایش دهند.
• عوامل روانی: مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب، می توانند باعث بدقلقی شوند.

علائم بدقلقی کودکان

علائم بدقلقی کودکان می تواند به صورت زیر باشد:

• لجبازی: کودکان بدقلق معمولاً در انجام خواسته های والدین یا مراقبان خود مقاومت می کنند.
• سرپیچی از دستورات: کودکان بدقلق معمولاً از انجام دستورات والدین یا مراقبان خود خودداری می کنند.
• پرخاشگری: کودکان بدقلق ممکن است به دیگران یا به خود آسیب برسانند.
• احساس ناامیدی یا عصبانیت: کودکان بدقلق ممکن است اغلب احساس ناامیدی یا عصبانیت کنند.
• مشکلات خواب یا خوردن: کودکان بدقلق ممکن است دچار مشکلات خواب یا خوردن شوند.
• مشکلات تحصیلی: کودکان بدقلق ممکن است در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن

عوارض بدقلقی کودکان

بدقلقی می تواند عوارض مختلفی در پی داشته باشد. برخی از عوارض این اختلال عبارتند از:

• مشکلات تحصیلی: کودکان بدقلق ممکن است در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند.
• مشکلات اجتماعی: کودکان بدقلق ممکن است با همسالان خود دچار مشکل شوند.
• مشکلات قانونی: کودکان بدقلق ممکن است مرتکب جرم شوند.
• مشکلات سلامت روان: بدقلقی می تواند خطر ابتلا به سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب را افزایش دهد.

رفتار با کودک سرسخت

در اینجا چند نکته برای برخورد با کودک سرسخت آورده شده است:

• آرامش خود را حفظ کنید: مهم است که در هنگام مواجهه با رفتار سرسختانه کودک، آرامش خود را حفظ کنید. اگر عصبانی شوید، احتمال اینکه رفتاری پرخاشگرانه از خود نشان دهید بیشتر می شود.
• علت رفتار کودک را درک کنید: سعی کنید علت رفتار کودک را درک کنید. آیا او احساس ناامیدی یا عصبانیت می کند؟ آیا نیاز به توجه یا تأیید دارد؟
• به کودک خود آموزش دهید: به کودک خود یاد دهید که چگونه می تواند به طور محترمانه خواسته های خود را بیان کند. به او توضیح دهید که چرا مهم است که به دیگران احترام بگذارد.
• به رفتارهای خوب کودک خود توجه کنید: وقتی کودک شما رفتار خوب انجام می دهد، او را تشویق کنید. این به او کمک می کند تا بداند که رفتار خوب ارزشمند است.
• از تنبیه خودداری کنید: تنبیه ممکن است کودک شما را از انجام رفتارهای نامناسب باز دارد، اما به او نمی آموزد که چگونه رفتار خوب داشته باشد. در عوض، روی آموزش و تقویت رفتارهای خوب تمرکز کنید.

در اینجا چند نکته خاص برای برخورد با رفتارهای سرسختانه خاص آورده شده است:

• اگر کودک شما از انجام کاری خودداری می کند، به او توضیح دهید که چرا انجام آن کار مهم است. اگر او همچنان از انجام آن کار خودداری می کند، ممکن است لازم باشد که پیامدهای منطقی را برای عدم پیروی از دستورات خود تعیین کنید.
• اگر کودک شما با شما مخالفت می کند، سعی کنید به طور محترمانه نظر او را بشنوید. سپس، به او توضیح دهید که چرا نظر شما متفاوت است.
• اگر کودک شما پرخاشگرانه رفتار می کند، مهم است که از خود و دیگران محافظت کنید. اگر نیاز است، از او فاصله بگیرید و به او بگویید که رفتارش قابل قبول نیست.
• با آموزش و تشویق، می توانید به کودک خود کمک کنید تا رفتارهای سرسختانه خود را تغییر دهد و فردی با اعتماد به نفس و احترام به دیگران شود.

اختلالات رفتاری کودکان

اختلالات رفتاری کودکان، رفتارهایی هستند که خارج از محدوده طبیعی سن و رشد کودک هستند و باعث آسیب به خود، دیگران یا اموال می شوند. این اختلالات می توانند در هر سنی شروع شوند، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شوند.

انواع اختلالات رفتاری کودکان

اختلالات رفتاری کودکان نی نی سایت را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

1. اختلالات رفتاری بدون نشانه های روانی: این اختلالات رفتاری، معمولاً ناشی از عوامل محیطی هستند و با علائم روانی همراه نیستند. برخی از انواع اختلالات رفتاری بدون نشانه های روانی عبارتند از:

• اختلال سلوک: این اختلال رفتاری، شایع ترین اختلال رفتاری در کودکان است. کودکان مبتلا به این اختلال، رفتارهای پرخاشگرانه، مخرب و ناسازگارانه از خود نشان می دهند.
• اختلال نافرمانی مقابله جویانه: این اختلال رفتاری، با رفتارهای لجبازی، سرپیچی از دستورات و مخالفت با دیگران مشخص می شود.
• اختلال آتش افروزی: اختلال آتش افروزی در کودکان، یک اختلال رفتاری است که در آن کودک به طور مکرر و عمدی آتش روشن می کند. این اختلال می تواند خطرناک باشد و منجر به آسیب به افراد، اموال و محیط زیست شود.
• اختلال دزدی: اختلال دزدی کودک، یک اختلال رفتاری است که در آن کودک به طور مکرر و عمدی اموال دیگران را می دزدد. این اختلال می تواند منجر به مشکلاتی در مدرسه، روابط اجتماعی و زندگی خانوادگی شود.

۲. اختلالات رفتاری با نشانه های روانی: این اختلالات رفتاری، معمولاً ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی هستند و با علائم روانی مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی همراه هستند. برخی از انواع اختلالات رفتاری با نشانه های روانی عبارتند از:

• اختلال طیف اوتیسم: این اختلال رشدی، با مشکلات ارتباطی و رفتاری مشخص می شود.
• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD): این اختلال، با مشکلات توجه، تمرکز و رفتارهای پرخاشگرانه مشخص می شود.
• اختلال دوقطبی: این اختلال روانی، با تغییرات خلقی شدید مشخص می شود.
• اختلال اسکیزوفرنی: این اختلال روانی، با توهمات، هذیان ها و اختلالات فکری مشخص می شود.

کودکی سخت نی نی سایت می تواند چالش برانگیز باشد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که کودک شما به کمک شما نیاز دارد. با آرامش، صبر و کمی کوشش می توانید این مشکل را نیز پشت سر بگذارید. برای درمان تضمینی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: حواس پرتی در کودکان | علل، علائم و راهکارهای مقابله

روانشناس و کودک سرسخت

کودک سرسخت، کودکانی هستند که رفتارهای ناسازگارانه و چالش برانگیز از خود نشان می دهند. این رفتارها می توانند شامل لجبازی، سرپیچی از دستورات، پرخاشگری و سایر رفتارهای نامناسب باشند. کودکان بدقلق می توانند برای والدین و مراقبان خود بسیار چالش برانگیز باشند.

اگر نگران بدقلقی فرزند خود هستید، می توانید از کمک یک مشاور بهره مند شوید. یک مشاور می تواند به شما کمک کند تا علت بدقلقی فرزند خود را تشخیص دهید و راهکارهای مناسبی برای برخورد با آن ارائه دهد.

مشاور می تواند به شما کمک کند تا:

• علت بدقلقی فرزند خود را درک کنید.
• راهکارهای مناسب برای برخورد با رفتارهای بدقلقانه فرزند خود را یاد بگیرید.
• مهارت های فرزندپروری خود را بهبود ببخشید.
• حمایت و راهنمایی لازم را در این زمینه به شما ارائه دهد.

مشاوره کودک، یک فرآیند مشارکتی است که شامل والدین، کودک و مشاور است. در طول مشاوره، مشاور با والدین و کودک کار می کند تا:

• رابطه سالم بین والدین و کودک ایجاد شود.
• مهارت های فرزندپروری والدین بهبود یابد.
• کودک بیاموزد که چگونه رفتارهای خود را مدیریت کند.

مشاوره کودک می تواند یک راه موثر برای کمک به کودکان بدقلق و والدین آنها باشد. اگر نگران بدقلقی فرزند خود هستید، با مشاور کودک مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان به صورت تضمینی به درمان بدقلقی فرزند شما کمک می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کودکان بدقلق می توانند چالش برانگیز باشند، اما با کمک یک مشاور، می توانید به فرزند خود کمک کنید تا رفتارهای خود را مدیریت کند و زندگی سالم تری داشته باشد.

خودزنی کودکان راهی برای کاهش فشار ناشی از افکار و احساسات ناراحت کننده باشد. رفتارهای خودآزارگرانه ی این دسته از کودکان دامنه ی وسیعی از جمله کشیدن موهایشان، به زمین انداختن خود، مشت کوبیدن به دیوار، به سر و صورت زدن و رفتارهای خطرناک تری مانند آسیب زدن به خود با اشیای مختلف را در بر می گیرد. برای بسیاری از جوانان، خودآزاری می تواند راهی برای کنار آمدن با احساسات دشوار یا رهایی از تنش باشد. درد جسمی آسیب رساندن به خود می‌تواند مانند یک انحراف از درد عاطفی باشد که با آن دست و پنجه نرم می‌کند.

خودزنی کودک

والدین و مراقبان با مشاهده این علائم احساس سردرگمی، عصبانیت و درماندگی می کنند، اما بسیاری نمی دانند از کجا شروع کنند. در صورت مشاهده خودزنی کودکان و نوجوانان این مقاله را از دست ندهید. علائم خودزنی در کودک و نوجوان عبارت است از:

•  پوشیدن لباس های آستین بلند، به خصوص در تابستان
• کبودی‌ها، بریدگی‌ها، سوختگی‌ها یا آثار گازگرفتگی بدون دلیل
• لکه های خون روی لباس یا یافتن بافت های خونی در اتاق
• گوشه گیری
• اجتناب از دوستان و خانواده و حضور در خانه
• احساس ناراحتی، عزت نفس پایین یا سرزنش کردن خود
• فوران خشم یا رفتارهای پرخطر مانند نوشیدن یا مصرف مواد مخدر

هدف کودک از خود زنی چیست؟

در حقیقت هدف کودک از انجام این رفتارها تنها یک چیز است ” محقق کردن خواسته ی خود با توسل به زور و اجبار”. کودکانی که در سنین پایین با انجام رفتارهای خودآزارگرانه موفق به تحقق خواسته هایشان می شوند، در نوجوانی، جوانی و بزرگسالی نیز شیوه ی جدیدی را اتخاذ نخواهند کرد.

این افراد برای رسیدن به اهداف ریز و درشت خود، آسیب زدن به سلامتی شان را نشانه می گیرند و آمارها حاکی از تعداد زیاد اقدام به خودکشی در آن هاست.

علت خودزنی کودک

براساس تحقیقات، احساسات تجربه شده توسط کودکی که دست به خود زنی می زند تا حد زیادی با بزرگسالان یکی است.

نوع انسانی با قرار گرفتن در معرض ناکامی، احساس درد و رنج روانی زیادی را تجربه کرده و برای کاهش آن دست به رفتارهای خود آسیب رسان یا به عبارت دیگر خودزنی کودکان می شود. بنابراین ممکن است در همه ی کودکان نمونه هایی از آسیب زدن به خود را درسنین پایین مشاهده کنید.

نکته ی قابل توجه آن است که چرا این رفتارها در گروهی از کودکان ادامه دار می شود در حالیکه در گروهی دیگر به سرعت خاموش می شود؟

۱) عدم آگاهی کودکان

عدم آگاهی از شیوه های صحیح تحقق خواسته ها منجر به استفاده از روش های ناپخته ی ابرازگری هیجانی مانند خود زنی می شود.

در این موارد، لازم است شما به عنوان والدین، شیوه ی صحیح بیان خواسته ها را به فرزندتان آموزش دهید.

به عنوان مثال در وضعیتی خودتان را هم قد کودک قرار دهید و با آرامش و منطق به او بگویید که ” وقتی بچه ای داد می زند یا به خودش آسیب می زنه، من اصلا نمی فهمم اون چی میخواد. تنها راهش اینه که اون اشکاشو پاک کنه و چیزی که میخواد رو بهم بگه تا بتونیم با هم حرف بزنیم”.

۲) عدم اقتدار والدین 

اگر کودک بتواند با نشانه گرفتن سلامتی اش، شما را تحت تاثیر قرار دهد و از موضع اقتدار خارج کند، می توانید مطمین باشید که همیشه با استفاده از این قبل رفتارها دست به کنترل شما خواهد زد. بنابراین لازم است، مقتدرانه عمل کنید.

به این منظور، در مقابل رفتاهای خودآزارگرانه ی کودک، “واکنشی حاکی از بی توجهی” بسیار موثر است. در حقیت لازم است به رفتارهای این چنینی کودک بی توجهی کنید.

به عنوان مثال وقتی فرزندتان خودش را به در و دیوار می کوبد، فریاد می زند و به سرش مشت می کوبد، به آشپزخانه بروید و مشغول کاری شوید تا کودک آرام شود.

سپس به او بگویید که “وقتی خودت را می زنی، متوجه درخواستت نمی شوم. پس بهتر است آرام باشی و خواسته ات را مطرح کنی”.

۳) ناهماهنگی والدینی 

اگر در مقابل خواسته های فرزدتان، واکنش های متفاوتی نشان دهید، او سردرگم خواهد شد و برای رسیدن به خواسته اش، به سمت والد سهل گیرتر متمایل می شود.

پنین کودکانی معمولا والد مقتدر را به صورت فردی بی رحم و سنگدل ادراک می کنند  و با او ارتباط خوبی برقرار نمی کنند.

بنابراین در مقابل خواسته ی فرزندتان، هماهنگ عمل کنید و اجازه ندهید که او از ناهماهنگی رفتاری شما، استفاده ی سوء کند.

۴) روش های صحیح مقابله با ناکامی 

لازم است کودکان با استفاده از ابزارهای مناسبی مانند شعر و داستان نسبت به طبیعی بودن ناکامی آگاه شوند.

همه ی ما در دنیایی پر از ناکامی زندگی می کنیم و باور به اینکه ” من همیشه می بایست موفق شوم” ، بسیار مخرب است. به کودکان آموزش دهید که ممکن است همیشه، اوضاع مطابق میل ما پیش نرود و گاهی علی رغم تلاش مان، به موفقیت نرسیم.

اگر کودکان روش های صحیح مقابله با ناکامی را بیاموزند، با احتمال کمتری به بزرگسالان متوقع و افسرده تبدیل خواهند شد. آمارهای زیاد بزرگسالانی که با کوچک ترین ناکامی در مراسم خواستگاری، مصاحبه ی شغلی، بیکار ماندن و .. دست به خودکشی می زنند، ریشه در عدم آموزش موثر در زمینه ی ناکامی دارد.

می توانید از جملاتی مانند ” در طی این مدت دیدم که برای برنده شدن چه تلاشی کردی. تو باعث افتخاری!”  و یا ” بیا برای این کار تلاش مون رو بکنیم. حالا یا میشه یا نمیشه” استفاده کنید.

با این عبارات کودک می آموزد که فرایند انجام کار، مهم تر از نتیجه است و در صورت ناکامی، راحت تر با آن کنار خواهد آمد. اگر مهارت های ارتباطی درست را نمی دانید می توانید از مشاوران مرکز ستاره کمک بگیرید و به سرعت در کوتاه ترین زمان راه های ارتباطی موثر را یاد بگیرید.

۵. احساس آرامش

در هنگام خودزنی کودکان بسیاری از کودکان و نوجوانان احساس بیان می کنند که در هنگام بریده شدن یا آسیب رساندن به خود احساس آرامش دارند. برخی باور دارند که تسکین فقط نتیجه انحراف از احساس دردناک توسط درد شدید فیزیکی و منظره چشمگیر خون است. 

۶. اعتیاد

آسیب به خود سبب اعتیاد شخص به خودآزاری کودک می شود. به مرور فرد در هنگام ناراحتی، خشم و عصبانیت تنها با آسیب به خود آرام می شود و احساس می کند که برای رها شدن از درد باید به خود آسیب بزند.

• اضطراب جدایی در نوزادان
• افزایش ضریب هوشی
• تک فرزندی✔️ انتخابی درست یا چالشی بزرگ؟
• کاردرمانی اوتیسم
• تروما در کودکان چیست؟ علائم تروما در کودکان

درمان خودزنی کودک

اگر روی صحبت شما با کودکی است که برای مدت ها، با استفاده از شیوه ی خودزنی و خود آزاری کودک به اهداف خود رسیده، مساله کمی سخت تر می شود.

در حقیقت، فرزندتان در جلد کودکی لج باز فرورفته که با پافشاری بر لجبازی به همه ی خواسته های خود رسیده است. شما نیز سال هاست در جلد کودکی ترسان فرورفته اید که از ترس آسیب رساندن کودک به خود، خواسته های او را در اولین لحظه برآورده می کنید.

۱. به خواسته های او تن ندهید

وقتی فرزندتان در جلد “کودک لجباز” باقی می ماند، شما “کودک ترسان” نشوید. با خودتان تکرار کنید که ” قرار نیست در مقابل تهدیدهای او بترسم و خواسته اش را براورده کنم. من آرام و منطقی باقی می مانم و به خودزنی هایش توجه نخواهم کرد”.

اگر در میانه ی راه، جا بزنید و  با مشاهده ی اینکه فرزندتان سرش را به مبل می کوبد، دوباره به جلد ” کودک ترسان” فرو روید، موفق نخواهید شد. بنابراین صبور باشید و به بی توجهی ادامه دهید تا کودک از جلد کودک لجباز خارج شود و خواسته اش را بیان کند.

۲. دلسوزی را با والد گری موثر اشتباه نگیرید.

اگر فکر می کنید، والد خوب کسی است که از آسیب رسیدن به فرزندش جلوگیری می کند و خواسته های او را در دم اجابت می کند، سخت در اشتباهید. وظیفه ی شما به عنوان یک والد خوب آن است که به کودک تان روش صحیح بیان خواسته ها را بیاموزید نه اینکه مانند قول چراغ جادو عمل کنید و خواسته های او را در لحظه فراهم کنید.

۳. کودک نشوید و پا به پای فرزندتان فریاد نزنید.

قرار است شما به عنوان پدر و یا مادر، شیوه ی صحیح رفتار را به فرزندتان آموزش دهید. بنابراین اگر همپای کودک شروع به فریاد کشیدن، تهدید و خشم کنید، به نتیجه ای جز انفجار خشم در خانه نخواهید رسید.

۴. تشویق به جا را فراموش نکنید.

هر بار که کودک تان توانست بدون فریاد، جیغ و خودآزاری، خواسته ای را مطرح کند، او را تشویق کنید. ” آفرین به پسرم که اینقدر قشنگ در مورد چیزایی که می خواد حرف میزنه.” فرزندتان در ابتدای مسیر ابراز صحیح هیجانی نیاز به تشویق و تایید دارد تا بتواند رفتارهای مناسب را یاد بگیرد و درونی کند. بنابراین در این مسیر او را راهنمایی و تشویق کنید.

۵. تمرین مدیریت سالم احساسات

یکی از موثرترین راهبردها برای آموزش مهارت های جدید به کودکان این است که والدین این مهارت ها را به فرزندان خود نشان دهند. والدین باید مهارت های سالم و موثر مدیریت استرس و تحمل پریشانی را از زمان کودکی نشان دهند. کودکانی که راهبردهای مقابله ای سالم را یاد می گیرند از آن‌ها برای مدیریت مؤثر احساسات شدید استفاده می‌کنند.

۶. مشاوره

نوجوانان و کودکی که به خود آسیب می رسانند باید در اسرع وقت تحت ارزیابی روانپزشکی کامل قرار بگیرد تا وجود شرایط زمینه ای مانند افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی و سایر رفتارهای پرخطر ارزیابی شود. اگر افکار خودکشی و خودزنی کودکان مشاهده شد، حتما به روانشناس مراجعه کنید. ارزیابی اولیه بسیار مهم است و می تواند از تشدید آن جلوگیری کند. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان در این خصوص می تواند به کودک شما کمک کند تا ریشه خودزنی کودکان را شناسایی کرده و آن را با کمک مشاور درمان کند. 

۷. ارتباط آزاد

یکی از مؤثرترین راهبردهای مدیریت خودزنی کودکان، ترویج ارتباط آزاد بین نوجوانان و والدین است. این امر مستلزم آن است که والدین دست از قضاوت بردارند. فکر کردن به اینکه والدین عصبانی، ناامید یا ناراحت خواهند شد، اغلب نوجوانان را مجبور می‌کند که اسرار خود را حفظ کنند، حتی زمانی که می‌دانند به کمک نیاز دارند به فرزند خود نشان دهید که آماده هستید به آن ها کمک کنید.

خشم و عصبانیت ساده به وسیله ی کودک در اویل زندگی اش، وسیله ای برای بیان مخالفت با والدین و دیگران است. گریه، جیغ، به زمین کوبیدن خود، کوبیدن سر به دیوار، جلوگیری از تنفس، عدم توجه به محیط ، دلیلی بر اثبات این ناراحتی می باشد. در ماه های اولیه ی زندگی، منشا اصلی عصبانیت کودک ، ترس از دست دادن مادر است. گاهی دلیل این عصبانیت های کودک، بی خوابی است. احتما دارد که لجاجت و عصبانیت کودک واکنشی کوتاه مدت و اما ادامه مطلب

آیا کودک شما نافرمان است یا فقط در سن نافرمانی است؟

یکی از دوستانم که خانه دار بود و مادر چهار فرزند دوقلو این تجربه را با من به اشتراک گذاشت:

“سال گذشته برایم سالی طاقت فرسا بود. به وحشتناکی دوقلوها بود؟ آه، بدتر. آنها دمدمی و لجباز بودند؟ شدیدتر. ازطرفی دورانی را بهیاد دارم که ما در یک جشن خانوادگی در پیش دبستانی پسرهایم دور هم جمع شدیم. هنگام رفتن شایان و یاشار دویدند و وقتی که من سعی در گردآوردن آنها داشتم، اسباب بازی ها را به هوا پرتاپ کردند و در غذاهای چیده شده روی میز غذا چنگ زدند. با دیدن این موقعیت یکی از معلمان با لحنی کنایه آمیز ادامه مطلب

روش های مورد بحث در این قمست، برخلاف روش های قسمت قبل، از تقویت مثبت استفاده نمی کنند و به طور غیر مستقیم رفتار نامطلوب را کاهش نمی دهند، بلکه این روش ها مستقیما و از طریق اعمال شیوه های کم و بیش آزاد دهنده موجب کاهش و حذف رفتار نامطلوب می شوند.

چنانچه بتوان با روش های مثبت کاهش رفتار همان کاری را کرد که با روش های منفی صورت می پذیرد، باید از ادامه مطلب

خانواده بیش از هر عنصر دیگری در ایجاد رفتارهای نافرمانی و لجبازی کودکان نقش دارند، تا جاییکه می توان گفت یکی از بهترین راه های کنترل لجبازی کنترل و بهبود ارتباطات و روابط خانوادگی می باشد. در این مقاله در راستای سایر مقالات ارائه شده در این سایت در مورد لجبازی کودکان به دیگر عوامل مرتبط با خانواده که بر ایجاد این اختلال نقش دارند پرداخته شده است.

عدم کنترل خشم وعصبانیت در خانواده

خشم وعصبانیت معمولآ منجر به جنگ قدرت می شود. عصبانیت والدین که هدف از آن ادامه مطلب

 

نگرش های شما به عنوان والد در تشدید مشکل لجبازی و نافرمانی در کودکتان تاثیر زیادی دارد. همه والدین در مورد فرزندان خود عقاید و نگرش هایی دارند. برخی از این عقاید منطقی و سودمند و برخی دیگر غیر منطقی و بیهوده هستند.عقاید منطقی، عقایدی هستند که دلیلی برای آن ها وجود دارد. انعطاف پذیر هستند و منجر به بروز رفتارها و هیجانات متعادل و مناسب می شوند.

عقاید غیر منطقی عقایدی هستند که دلیلی برای آن ها ادامه مطلب

اختلال های رفتاری کودکان، اختلال های شایع و ناتوان کننده ای هستند که برای معلمان، خانواده و خود کودکان مشکلات بسیاری را ایجاد می کنند و با بسیاری از معضلات اجتماعی، همراهند. محققان در یافتند که اختلالات رفتاری معمولا نخستین بار در سال های آغازین دوره ی ابتدایی مشاهده می شوند (یوسفی،۱۳۷۷). اختلال های رفتاری بطور چشمگیری بر ادامه مطلب